{GOT7 x YOU } ตกลงคือพรมลิขิตใช่ไหม

อ๊ะ! อึ้ก!
ร่างฉันตอนนี้ถูกพลักออกมาจากดงอากาเซ่ แต่เข้ามาอยู่ในดง GOT7 จะโกรธหรือขอบคุณดีเนี้ย >< !
การ์ด: คุณครับเข้าไม่ได้นะครับ! (ทำไมหน้าของเขามันน่ากลัวแบบนี้เนี้ย ทำไงดีๆๆๆๆ)
อึ้ง! สิค่ะ ไม่กล้าแม้จะแต่จะสบตา พวกแฟนคลับยังกรี๊ดกันอยู่ แต่...
อ๊ะ! โอ้ยเจ็บๆๆ
ขอโทษครับ..  (ไรท์: สมมุติว่าเค้าพูดเกาหลีละกัน) เสียงของใครบางคนกำลังพูดคุยกับฉัน ก็เพราะว่าเค้าคือคนที่เหยียบมือฉันหนะสิ หื้มม
นิ่ม: นี่นาย-! (พอฉันเงยหน้าขึ้นมาเท่านั้นเเหละตาค้างเลยค่ะคุณ ) พะ...พี่ มาร์ค! ฉันสบถขึ้นด้วยความตกใจ
เอ้าเดี๋ยว ฉันรีบสำรวจกล่องของขวัญที่จะให้ยูคยอม
นิ่ม: เห้ยหายไปไหนอ่ะ! อ๊ะ นั้นไง (ฉันกำลังจะลุกไปเก็บแต่มันถูกคนร่างสูงเหยียบไปแล้ว) เห่ย....
นี่แกกล้าเหยียบกล่องของขวัญฉันหรอ นี่ก็เบียดจังเลย อย่าให้รู้ว่าเป็นใครเหยียบหนะ !
มาร์ค: เป็นไรไหมครับ? (เค้าพูดพร้อมย่อตัวลงมาเท่าฉัน)
เราสองคนสบตากันซักพัก ฉันรีบหันหน้าหนีเพราะตอนนี้หัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะเลย ใครจะไปคิดว่าจะได้มาอยู่ใกล้ขนาดนี้
นิ่ม: ไม่เป็นไรค่ะ (ฉันไม่กล้ามองหน้าเค้าเลย ฉันรีบลุกขึ้นและเบียดผู้คนออกไป)
นุ่น: เห้ยแกเป็นไรป่ะเนี้ย เมื่อกี้จะเข้าไปช่วยแต่โดนเบียดเหมือนกันว่ะ แกรู้ป่ะเฮียเค้ายิ้มให้กูด้วยอ่าา >< เขินโว้ยยย!
นิ่ม: นุ่น ...รีบกลับเถอะ (อาการฉันตอนนี้มันเหม่อลอย ฉันพูดพร้อมเดินออกไปจากสนามบิน)


ยูคยอมpart
เอ้า! เหยียบกล่องอะไรเนี้ย หรือว่าจะเป็นของอากาเซ่คนที่โดนเบียดเมื่อกี้ ผมพยายามมองหาเค้าแล้วแต่ไม่เจอ ผมเลยเก็บกล่องนั้นไป
แบมแบม: มองหาใครว่ะยูคยอม? (แบมแบมพูดพร้อมเข้ามากอดคอผม)
ยูคยอม: อ่อ ...ป่าวๆ (ผมรีบปฎิเสธมันไป เดี๋ยวจะยาว)
พอถึงห้องพักที่ไทยแล้วผมก็รีบเปิดกล่องนั้นทันที ในกล่องนั้นมันมีรูปผม แต่เอ๊ะ! นี่รูปใครอ่ะ .....ผมเห็นรูปผู้หญิงคนหนึ่งทำท่าเหมือนผม และมีสร้อยคอ มีตัวอักษร YN ห้อยอยู่  ทำไมผมมองมันและต้องยิ้มด้วยเนี้ยบ้าที่สุด ><
มาร์ค: เปิดกล่องของผู้หญิงคนนั้นหรอ (พี่มาร์คเดินเข้ามาดูกับผม)
ยูคยอม: (ผมรีบเก็บทันทีที่พี่มาร์คมา )  อ่าว มาร์คฮยอง ไม่ใช่ซักหน่อย..
มาร์ค: ฮยองว่าเค้าก็น่ารักดีนะ (พี่มาร์คเอ่ยเสียงเรียบพร้อมกับยิ้มอ่อน)
อื้อ..จริงที่มาร์คฮยองพูด เค้าน่ารักไม่เหมือนใครจริงๆ
.END ยูคยอมPART.
ณ บ้าน(ติ่ง)
เห้อ...เหนื่อยจัง ฉันพูดขึ้นเบาๆก่อนจะเปิดประตูห้องแล้วกระโดดขึ้นเตียง
นุ่น: แล้วมือแกไปโดนไรมาว่ะ ทำไมบวม(นุ่นพูดพร้อมเข้ามาจับมือฉัน)
นิ่ม: โดนพี่มาร์คเหยียบอ่ะ (ฉันพูดเสียงเรียบ)
นุ่น: ห้ะะะ! แกโดนพี่มาร์คเหยียบอ่อ ชาติที่แล้วแกไปกู้โลกไว้หรอว่ะนิ่ม อย่างนี้ต้องถ่ายเก็บไว้ (นุ่นพูดพร้อมกับหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายมือฉัน พี่ฉันนี่มันเว่อวังจริงๆเล๊ย55)
นิ่ม: นี่ฉันเจ็บนะเว้ย   แต่ก็คุ้มนะ (ฉันเอ่ยเสียงเบาๆพร้อมกับยิ้มอ่อน)
นุ่น: เดี๋ยวนะ อะไรยังไงไหนเล่าสิแก (ไอ่นุ่นพูดพร้อมกับเขย่าแขนฉันเป็นเชิงอยากรู้ แหม่ ต่อมเผือกกระตุกเลยล่ะซิ)
นิ่ม: ก็ไม่อยากเล่าเลยอ่ะคือบับ.... (ฉันเว้นไปพักหนึ่ง แกล้งให้นุ่นอยากรู้) ฉันกับพี่มาร์คสบตากันเว้ยแกกกกกกกกกกกก
นุ่น: อร้ายยยย (เอ็งจะเขินแทนทำไมว่ะนุ่นน) ไงต่ออ่ะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
นิ่ม: พี่เค้าก็ลดตัวมานั่งแล้วก็ถามว่าเป็นไรไหม นี่ถ้าไม่ติดว่าเป็นพี่มาร์คฉันจะเหยียบมือกลับเลย แต่นี่หล่อให้อภัย
นุ่น: งั้น....เราไปงานมี้ตกัน...(นุ่นมองมุมต่ำ)
ฉันไม่รีรอเลยค่ะ รีบลุกไปเลือกชุด ดีนะที่งานมี้ตมันจัดวันอาทิตย์ ขอบคุณพระเจ้าที่ส่งพี่มาร์คมาเหยียบมือฉัน เขินนนๆๆๆๆ><
กลับไปที่สนามบินก่อน
นุ่น part
นุ่น: แจ็คสันอ่า (ฉันพูดขึ้นพร้อมกับยืนของไปให้เฮีย)
เชี้ยย! เฮียรับของกูโว้ยย โอ้ยอีนุ่นบุญถึงแท้ๆ
แจ็คสันรับของจากฉันพร้อมกับส่งยิ้มให้ ..อย่า อย่าส่งยิ้มแบบนี้ๆ ตายอย่างสงบค่ะ ><!
แล้วไอ่นิ่มมันไปไหนว่ะเนี้ย เห้ย ไหงไปอยู่ดงตีนการ์ดได้ว่ะหนะ
นุ่น: นิ่มๆๆ!  (นี่ก็เบียดจังเลยอิเห้) ไม่ไหวว่ะ ถอยก่อนดีกว่า พี่ขอโทษนะน้องรัก
. END นุ่นPART .
แจ็คสัน PART
วันนี้ผมได้รับของจากอากาเซ่มากมายเลยล่ะ
แจ็คสัน: ล่า ลา ล้าาา 🎧🎧🎧 เปิดอันไหนก่อนดีหน้าา....อันนี้ละกัน
โอ๊ะ! อะไรเนี้ย รูปหรอ ทำไมไม่มีรูปผมล่ะ?
แจ็คสัน: 555 น่ารักจัง (เห้ย นี่เราจะตกหลุมรักเค้าไม่ได้นะเว้ยไอ่แจ็ค แต่เค้าน่ารักขนาดนี้ สเปคเลยนะเนี้ย) มีสร้อยข้อมือด้วยหรอ สวยจัง
....ชื่อนุ่นหรอ....
อะไรของเค้าเนี้ย มีโน็ตมาด้วย