กวีในดงดาบ : ทะเลทุกข์ กลับใจถึงฟากฝั่ง

สหายอาร์ต

ต้องยอมรับว่า ผู้คนมากมายก่ายกอง มิใยเลย ข้าพเจ้าจะพบเห็นท่านผู้สงบเสงี่ยมอยู่ในมุมมืด มิใช่แค่นั้น ความเป็นคนเมืองของท่าน ณ ที่แห่งนั้น ยังหลอกตาข้าพเจ้าได้อย่างหมดจด น่าเลื่อมใสยิ่งนัก

ก่อนตกลงสถานที่ ยังถามสหายรักท่านเลยว่า ท่านจะไหวแน่หรือ คำตอบก็เป็นที่กระจ่างชัดแล้ว ฮ่าๆๆๆ


ข้าพเจ้าไม่ใช่ผู้ชำนาญกาพย์กลอน แต่นิยมชมชอบในวาทะของนักปราชญ์
เมื่อเห็นท่าน 9644 เล่นสำนวนได้น่าเลื่อมใส จึงอยากขอแบ่งปันด้วยสักจอก

มีคำกล่าวว่า "ผู้ใดรู้จักเต๋า ผู้นั้นไม่รู้จักเต๋า" หมายถึง ใคร คนใด ที่อาจหาญคิดว่ารู้จักเต๋าดีแล้ว นั่นเป็นเครื่องชี้ชัดว่า เขามิได้รู้จักเต๋าเลยแม้แต่น้อย
อิสตรี ก็เช่นกัน

มาดแม้นว่าท่าน คิดว่านางนิยมคนเลว ท่านมิรอช้าจะเลวให้สมใจนาง หรือนางนิยมคนดี สุดท้ายแล้วมิดีได้เท่าใจ
การคาดเดานี้ มิควรมีแก่อิสตรีแต่อย่างใด

ว่ากันว่า สตรีนั้น จะมีความรักให้บุรุษ จาก 0 ถึง 100 ส่วนบุรุษนั้น จะรักสตรี จาก 100 ถึง 0

แปลว่า สตรีนางใด จะนิยมชมชอบบุรุษ มักใช้เวลาเก็บเล็กผสมน้อย จากความนิยมชมชอบเล็กๆ จนเกิดเป็นความผูกพันธ์ที่มากขึ้น
ดังจะมีข้อแนะนำต่อบุรุษว่า จงพยายามทำดี คือสิ่งที่นางชอบ

ผิดกับบุรุษ ที่พบเห็นสตรีแล้วจะเกิดความรักได้โดยง่ายและเต็มที่กับนางในดวงใจ แต่เมื่อกาลเวลาผ่านไป หากมีเรื่องให้เหนื่อยหน่าย น้ำหนักของความรักจะลงน้อยลง และจะจบลงในที่สุด จึงมักมีแนะนำแก่สตรีว่า จงพร้อมทั้งกาย วาจา เพื่อเป็นที่หมายปองต่อบุรุษ และจะสมหวังได้โดยง่าย

หากจะถามว่า ต้องดีแค่ไหน จึงชนะใจสตรี ข้าพเจ้าคงบอกไม่ได้
รู้แต่เพียงว่า ความดีนั้น มักจะเป็นการกระทำเล็กๆน้อยๆ ที่บุรุษไม่เคยใส่ใจ และมักจะทำอะไรเล็กๆน้อยๆ ที่บุรุษมองว่าไร้สาระ
แต่เรื่องเล็กน้อยนั้นกลับเป็นที่มาของความรักทั้งหมด

ท่านคงต้องค้นหาให้เจอว่า สิ่งนั้นคืออะไร แล้วจะชนะใจนาง

หากทำได้แล้ว ขอข้าพเจ้าได้ร่วมดื่มน้ำมงคลด้วยเป็นการตอบแทนแล้วกัน ส่วนวันนี้ ขอฟรีๆ หนึ่งจอก

หมดป้าน !!