การฝึกฝนกระบวนท่าเดียวจนบรรลุเป็นท่าพิฆาต เช่น ไซโต ฮาจิเมะ จากซามูไรพเนจร

ขอตอบในมุมของคนที่ต้องฝึกฝนและพัฒนาทักษะ กับศาสตร์ความรู้ความสามารถด้านใดด้านหนึ่งมากๆเป็นเวลาหลายปีแล้วได้ใช้งานด้านนั้นๆบ่อยๆนะครับ


หลักการเดียวกัน แนวคิดการฝึกฝนของไซโต้ เอาจริงๆมันก็ไม่ได้ต่างจากเคนชินและคนเก่งๆอีกมากมายหรอกครับ มันเป็นเรื่องของ ประสบการณ์ และการพัฒนาวิชาที่เราใช้งานจริงๆจนแตกฉาน พร้อมจะนำมาใช้ได้ทุกสถานการณ์ที่แตกต่างกันไปตามความเหมาะสม


เคนชินที่มีกระบวนท่ามากมาย แต่หลายๆท่าใช้งานโเยไม่ยึดติดท่าร่างเท่าไร คือยึดหลักวิชาเป็นแก่นพอ ส่วนการใช้วิชา จะเห็นว่าเคนชินใช้ท่าไม้ตายไม่ค่อยซ้ำครั้งหรอก บางท่านี่ออก1-2ครั้งเอง แต่มันจะไปอยู่ในเวลาสู้เป็นตาย ไปผสมผสานในนั้น อันนี้คือประสบการณ์และใช้งานจนกลายเป็นนิสัย ความชำนาญ


ไซโต้มันก็มีท่าทะลวงอื่นๆเหมือนกัน แค่เปลี่ยนมุม เพิ่มสปีด หรือเน้นจุด แต่มันใช้งานจริงมากจนเวลาสู้เป็นตายที่ต้องจัดการให้ได้ มันมั่นใจในท่าทะลวงมัน แต่ไม่ได้แปลว่าถ้าจวนตัวหรือต้องฆ่ากัน มันจะไม่ใช่ท่าอื่น เราจะเห็นตอนมาเทสเคนชินแรกๆ พี่แกถอดเข็มขัดฟาดเลย ท่าอะไรนี่ไม่สนแล้ว


อันนี้มันเป็นเรื่องของอายุด้วยครับ คนที่เชี่ยวชาญอะไรบางอย่าง อายุมากขึ้น การเคลื่อนไหวหรือการออกแรงที่ต้องเหนื่อยเกินไปจะน้อยลง แต่จะเอาเฉพาะจำเป็น

เหมือนนักพูดหรือนักขายเก่งๆ เขาจะประเมินสถานการณ์ได้ภายในไม่กี่วินาทีหรือไม่กี่นาที รู้แล้วว่าควรพูดยังไง น้ำเสียงยังไง ถอยหรือรุก หรือชิลๆ ถามว่าพวกนี้มันมีท่าตายตัวไหม แรกๆพวกมือใหม่อาจต้องใช้สคริปต์ ต้องมี Pattern แต่เมื่อคุณต้องพูดต้องขายมานาน10-20ปี ของแบบนั้นกผ้ไม่ต้องแล้ว ความรู้ที่มีหยิบมาใช้ไ้ด้ทันที