เจอคนแรกใน Central เป็นเด็กหนุ่มผู้ชายตัวผอมๆแต่งชุดดำทั้งชุด เค้าคงปวดฉี่มากๆจนหน้าเขียว เค้ารีบจ้ำพรวดๆกำลังจะเข้าปากทางเดินที่จะไปที่ห้องน้ำชายและห้องน้ำหญิง และในเวลาเดียวกันเค้าก็ปลดเข็มขัดออก แล้วก็รูปซิปกุงเกง เดินไปแบบนั้น หือทำได้ไงเนี่ย? ไม่รู้จู๋เค้าแล่บออกมาหรือเปล่า555...เรามองเค้าจากข้างหลัง จริงๆแล้วอยากเดินอ้อมไปดูข้างหน้าให้หายสงสัย ในใจก็คิดเล่นๆว่าถ้ามีสาวๆเพิ่งเข้าห้องน้ำเสร็จกำลังจะเดินสวนออกมาหละ คงขำดีพิลึกเลย555
พอเราขึ้น MRT นะ เจอเด็กหนุ่มอีกคนรูปร่างปานกลาง ใส่ชุดดำทั้งชุดเหมือนกัน เรายืนใกล้ๆประตู เค้ายืนอยู่ทางซ้ายเรา เค้าใช้มือ 2 ข้างโหนห่วงกันล้มอยู่ ทีแรกเราก็ว่าเค้าดูปกติดีอะนะ แต่อยู่ดีๆเค้ากระตุกไปทั้งร่าง เราก็ชักจะใจไม่ดี คิดว่าเค้าไม่สบายหรือเปล่า เดี๋ยวเค้าก็กระตุกอีกหลายๆรอบ แล้วร่างเค้าก็แกว่งไปแกว่งมา...!!???...เราสงสัยเลยเพ่งมองให้ชัดๆว่าเค้ากำลังเล่นกายกรรมอะไรอยู่ อ๋อเค้ายืนหลับอยู่นี่เอง แต่โห มือ 2 ข้างเกาะห่วงไว้ได้แน่นสุดๆ (คงสั่งการจากจิตใต้สำนึก) ไม่ล้มหัวฟาด อีกหลายป้ายต่อมาเค้าก็ตื่น แล้วพอประตูเปิดเค้าก็เดินออกไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่เราสงสัยว่าเค้าตื่นถูกป้ายได้ไงหว่า (จิตใต้สำนึกตั้งนาฬิกาปลุกไว้?) หรือว่าเค้าตื่นผิดป้ายเพราะเห็นเค้าทำหน้าบึ้งๆตอนออกประตู โหสุดยอดเลย เรานึกภาพเวลานั่งรถตู้แล้วคนนั่งข้างๆเราหลับน้ำลายยืดแล้วเอนมาพิงเรานะ แหมนั่งหลับพิงคนอื่นแบบนั้นมันล้าสมัยซะแระ ยืนโหนห่วงหลับแกว่งตัวกระตุกไปกระตุกมา เท่กว่าเป็นไหนๆ555555
พอลงรถไฟใต้ดิน เราก็ขึ้นกระไดเลื่อน กำลังขึ้นๆไปนะ โหมีสาววัยรุ่นคนหนึ่งหุ่นดี หน้าตาสวย ใส่กระโปรงยีนเสื้อขาวๆ เดินสวนลงมา เฮ้ยมีงี้ด้วย! เล่นเอาเราตกใจคิดว่ามันเป็นทางลง แต่เราคนแก่ดันใช้วิชา qinggong (วิชาตัวเบา) เดินตัวปลิวขึ้นมาได้ สาวคนนั้นก็มองเรา แล้วคิดว่าเราขึ้นผิดทาง เผอิญเรากินเบียร์มาแล้วงัวเงียๆ ด้วยดิ เลยชักไม่แน่ใจเหมือนกัน 555 ต่างคนต่างก็มองหน้ากันว่าใครกันแน่ที่ขึ้นหรือลงผิดทาง แต่อยู่ดีๆเธอหันหลังกลับไป แล้วเดินกลับขึ้นไป แล้วลงไปอีกกระไดหนึ่ง ส่วนเราขึ้นไปจนสุด แล้วรีบเดินออกจากสถานีไป ไม่กล้าหันกลับไปดูว่าเราเดินขึ้นผิดกระไดมาหรือเปล่า555 เฮ้ย? หรือว่าเราเมาขึ้นมาแล้วรอบหนึ่ง แล้วลงไปอีก แล้วขึ้นมาใหม่ โห ถ้าเป็นงั้นนะ เข้าขั้นอัลไซเมอร์ซะแล้ว555 เปล่าน่า เปล่าน่า ปลอบใจตัวเอง แล้วตอนเข้าบ้านยังเหลือเบียร์เยอรมันอีกขวด กินเข้าไปแล้วหลับสบายแต่หัววัน ตื่นมาตี 3 กว่าๆ555
หลังจากกบดานอยู่ในบ้านเกือบ 10 วัน ออกไปทำธุระ เมื่อวาน (2 พค.) เจอวัยรุ่น 3 คนที่ทำให้เราหัวเราะได้ แล้วฟินสุดๆ 555
พอเราขึ้น MRT นะ เจอเด็กหนุ่มอีกคนรูปร่างปานกลาง ใส่ชุดดำทั้งชุดเหมือนกัน เรายืนใกล้ๆประตู เค้ายืนอยู่ทางซ้ายเรา เค้าใช้มือ 2 ข้างโหนห่วงกันล้มอยู่ ทีแรกเราก็ว่าเค้าดูปกติดีอะนะ แต่อยู่ดีๆเค้ากระตุกไปทั้งร่าง เราก็ชักจะใจไม่ดี คิดว่าเค้าไม่สบายหรือเปล่า เดี๋ยวเค้าก็กระตุกอีกหลายๆรอบ แล้วร่างเค้าก็แกว่งไปแกว่งมา...!!???...เราสงสัยเลยเพ่งมองให้ชัดๆว่าเค้ากำลังเล่นกายกรรมอะไรอยู่ อ๋อเค้ายืนหลับอยู่นี่เอง แต่โห มือ 2 ข้างเกาะห่วงไว้ได้แน่นสุดๆ (คงสั่งการจากจิตใต้สำนึก) ไม่ล้มหัวฟาด อีกหลายป้ายต่อมาเค้าก็ตื่น แล้วพอประตูเปิดเค้าก็เดินออกไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่เราสงสัยว่าเค้าตื่นถูกป้ายได้ไงหว่า (จิตใต้สำนึกตั้งนาฬิกาปลุกไว้?) หรือว่าเค้าตื่นผิดป้ายเพราะเห็นเค้าทำหน้าบึ้งๆตอนออกประตู โหสุดยอดเลย เรานึกภาพเวลานั่งรถตู้แล้วคนนั่งข้างๆเราหลับน้ำลายยืดแล้วเอนมาพิงเรานะ แหมนั่งหลับพิงคนอื่นแบบนั้นมันล้าสมัยซะแระ ยืนโหนห่วงหลับแกว่งตัวกระตุกไปกระตุกมา เท่กว่าเป็นไหนๆ555555
พอลงรถไฟใต้ดิน เราก็ขึ้นกระไดเลื่อน กำลังขึ้นๆไปนะ โหมีสาววัยรุ่นคนหนึ่งหุ่นดี หน้าตาสวย ใส่กระโปรงยีนเสื้อขาวๆ เดินสวนลงมา เฮ้ยมีงี้ด้วย! เล่นเอาเราตกใจคิดว่ามันเป็นทางลง แต่เราคนแก่ดันใช้วิชา qinggong (วิชาตัวเบา) เดินตัวปลิวขึ้นมาได้ สาวคนนั้นก็มองเรา แล้วคิดว่าเราขึ้นผิดทาง เผอิญเรากินเบียร์มาแล้วงัวเงียๆ ด้วยดิ เลยชักไม่แน่ใจเหมือนกัน 555 ต่างคนต่างก็มองหน้ากันว่าใครกันแน่ที่ขึ้นหรือลงผิดทาง แต่อยู่ดีๆเธอหันหลังกลับไป แล้วเดินกลับขึ้นไป แล้วลงไปอีกกระไดหนึ่ง ส่วนเราขึ้นไปจนสุด แล้วรีบเดินออกจากสถานีไป ไม่กล้าหันกลับไปดูว่าเราเดินขึ้นผิดกระไดมาหรือเปล่า555 เฮ้ย? หรือว่าเราเมาขึ้นมาแล้วรอบหนึ่ง แล้วลงไปอีก แล้วขึ้นมาใหม่ โห ถ้าเป็นงั้นนะ เข้าขั้นอัลไซเมอร์ซะแล้ว555 เปล่าน่า เปล่าน่า ปลอบใจตัวเอง แล้วตอนเข้าบ้านยังเหลือเบียร์เยอรมันอีกขวด กินเข้าไปแล้วหลับสบายแต่หัววัน ตื่นมาตี 3 กว่าๆ555