เราไม่เข้าใจเกี่ยวกับโรคนี้..ว่าทำมัยบางคนมีพร้อมทุกอย่างแต่ก็เป็นโรคซึมเศร้าได้...อ่านจากเน็ต..หรือฟังจากคนที่เค้ามีคนในครอบครัวเป็นก็บอกว่า..มันเหมือนอาการเจ็บป่วยของร่างกาย..ไม่มีใครอยากเป็นหรอก...เราก็ไม่เคลียร์อยู่ดี..เค้าบอกว่าคนที่เป็นจะคิดว่าตัวเองไม่มีค่า..ไม่มีใครรัก..ซึมๆเศร้าๆ..
แต่เรากลับคิดว่า เพราะเค้าเป็นคนไม่มีจุดหมายในชีวิตตัวเองใช่หรือเปล่า..ถ้าเรามีเป้าหมายเราก็ต้องพยายามไปให้ถึง..และต้องเป็นคนใจสู้สิ....คนเราเกิดมามีอะไรให้ทำตั้งเยอะแยะ..จะมาเครียดมาเศร้าทำมัย..เราคิดว่าคนสมัยนี้มันบอบบางเกินไปมั้ย..เพราะเทคโนโลยีมันก้าวไกลเกินไปหรือเปล่า..คนมันสบายมากขึ้นพอเจออะไรที่กระทบจิตใจ..เลยทานทนไม่ไหว
แล้วเรื่องที่ว่าพอรู้สึกว่าจะเป็นโรคซึมเศร้า..ต้องรีบไปพบจิตแพทย์เพื่อขอคำปรึกษา..อันนี้เราเข้าใจ..ว่าบางคนอยากหาคนที่คอยรับฟังและให้ให้คำแนะนำ..เพื่อบรรเทาอาการคิดมาก..แต่ไม่เข้าใจว่าทำมัยถึงมียาแก้โรคนี้ด้วย..คืออย่างไงกินแล้วจะลัลล้าขึ้นหรือ..มันน่าจะเป็นที่จิตใจ..แต่ทำมัยต้องกินยารักษาให้ร่างกาย อันนี้อยากทราบจริงๆค่ะ
และเคยอ่านเจอกับหัวข้อหนึ่ง..คนที่อยู่กับโลกอินเตอร์เน็ตมากไป..จะเสี่ยงเป็นโรคซึมเศร้าได้มากขึ้น..เพราะอะไร..เรากับคิดว่าคนบางคนเค้าก็ชอบที่จะอยู่คนเดียวมากกว่าอยู่กับเพื่อน..เคยเจอเด็กสมัยนี้ หรือคนบางคนติดเพื่อนฝูงมาก..ไม่ใช่อะไรไกลหรอกอย่างน้องชายเราเค้าชอบอยู่กับเพื่อนๆ..วันหยุดต้องไปเฮฮา..แต่พอแค่อกหักหรือขาดเพื่อนซะวัน..มันขึ้นสเตตัสว่าเบื่อชีวิตซะงั้นเอาแบบจริงๆจังๆ..แบบนี้คือคนที่อยู่คนเดียวไม่ได้ใช่มั้ย....และมีสิทธ์ที่จะเป็นหรือเปล่า..กลับกันแบบเรา เราชอบที่จะอยู่บ้านในวันหยุด..ไม่ชอบสุงสิงกับใคร..คิดตลอดว่ามากคนมันก็มากเรื่องฉะนั้นทำอะไรๆคนเดียวดีกว่า..และเราคิดเสมอว่าเราต้องรักตัวเองให้มาก..ใครไม่รักเราช่างมัน..เพราะเรามีจุดหมายในชีวิตและเราต้องเป็นหลักให้ครอบครัว..
ที่ระบายๆมาเนี่ยอยากรู้จริงๆค่ะ..อยากจะได้ทำความเข้าใจไว้..เพราะเราก็มีแม่ที่ป่วยกระเซาะกระแซะอยู่ และมีลูกชายกำลังเข้าสู่วัยรุ่น..จะได้คอยสังเกตุไว้..ยาวนิดหนึ่งนะคะ ..ขอบคุณค่ะที่อ่านจนจบ..และขอบคุณล่วงหน้าสำหรับคำตอบค่ะ
ขอถามเกี่ยวกับโรคซึมเศร้าค่ะ..ไม่ได้ตั้งแง่..แต่อยากรู้จริงๆ...และรู้ไว้จะได้สังเกตุคนรอบข้างเราได้
แต่เรากลับคิดว่า เพราะเค้าเป็นคนไม่มีจุดหมายในชีวิตตัวเองใช่หรือเปล่า..ถ้าเรามีเป้าหมายเราก็ต้องพยายามไปให้ถึง..และต้องเป็นคนใจสู้สิ....คนเราเกิดมามีอะไรให้ทำตั้งเยอะแยะ..จะมาเครียดมาเศร้าทำมัย..เราคิดว่าคนสมัยนี้มันบอบบางเกินไปมั้ย..เพราะเทคโนโลยีมันก้าวไกลเกินไปหรือเปล่า..คนมันสบายมากขึ้นพอเจออะไรที่กระทบจิตใจ..เลยทานทนไม่ไหว
แล้วเรื่องที่ว่าพอรู้สึกว่าจะเป็นโรคซึมเศร้า..ต้องรีบไปพบจิตแพทย์เพื่อขอคำปรึกษา..อันนี้เราเข้าใจ..ว่าบางคนอยากหาคนที่คอยรับฟังและให้ให้คำแนะนำ..เพื่อบรรเทาอาการคิดมาก..แต่ไม่เข้าใจว่าทำมัยถึงมียาแก้โรคนี้ด้วย..คืออย่างไงกินแล้วจะลัลล้าขึ้นหรือ..มันน่าจะเป็นที่จิตใจ..แต่ทำมัยต้องกินยารักษาให้ร่างกาย อันนี้อยากทราบจริงๆค่ะ
และเคยอ่านเจอกับหัวข้อหนึ่ง..คนที่อยู่กับโลกอินเตอร์เน็ตมากไป..จะเสี่ยงเป็นโรคซึมเศร้าได้มากขึ้น..เพราะอะไร..เรากับคิดว่าคนบางคนเค้าก็ชอบที่จะอยู่คนเดียวมากกว่าอยู่กับเพื่อน..เคยเจอเด็กสมัยนี้ หรือคนบางคนติดเพื่อนฝูงมาก..ไม่ใช่อะไรไกลหรอกอย่างน้องชายเราเค้าชอบอยู่กับเพื่อนๆ..วันหยุดต้องไปเฮฮา..แต่พอแค่อกหักหรือขาดเพื่อนซะวัน..มันขึ้นสเตตัสว่าเบื่อชีวิตซะงั้นเอาแบบจริงๆจังๆ..แบบนี้คือคนที่อยู่คนเดียวไม่ได้ใช่มั้ย....และมีสิทธ์ที่จะเป็นหรือเปล่า..กลับกันแบบเรา เราชอบที่จะอยู่บ้านในวันหยุด..ไม่ชอบสุงสิงกับใคร..คิดตลอดว่ามากคนมันก็มากเรื่องฉะนั้นทำอะไรๆคนเดียวดีกว่า..และเราคิดเสมอว่าเราต้องรักตัวเองให้มาก..ใครไม่รักเราช่างมัน..เพราะเรามีจุดหมายในชีวิตและเราต้องเป็นหลักให้ครอบครัว..
ที่ระบายๆมาเนี่ยอยากรู้จริงๆค่ะ..อยากจะได้ทำความเข้าใจไว้..เพราะเราก็มีแม่ที่ป่วยกระเซาะกระแซะอยู่ และมีลูกชายกำลังเข้าสู่วัยรุ่น..จะได้คอยสังเกตุไว้..ยาวนิดหนึ่งนะคะ ..ขอบคุณค่ะที่อ่านจนจบ..และขอบคุณล่วงหน้าสำหรับคำตอบค่ะ