รู้สึกไม่ชอบ การกระทำของแม่บ้าน ที่บ้านแฟนค่ะ

แฟนเราเป็นคนสิงคโปร์คะ เรากับแฟนยังไม่ได้แต่งงานกัน คบกันปีกว่าแล้ว ก็มีแพลนจะแต่งงาน กันอยู่คะ เราจะมาอยู่ที่สิงคโปร์เดือนเว้นเดือนเพราะเราไม่มีวีซ่า จึงอยู่ได้แค่เดือนเดียว ครอบครัวของแฟนดีคาะพ่อแม่ต้อนรับเราดี เราชอบกินอะไรแม่ก็จะทำให้กิน ส่วนเรื่องที่เราไม่ชอบแม่บ้านนั่น จะเล่าให้ฟังค่ะ ครอบครัวของแฟนเราจ้างแม่บ้านคอยทำงานบ้าน 1 คนคะเป็นคน อินโดนีเซีย นางอายุน้อยกว่าเรา 1 ปี เรามาแรกๆ ก็โอเคดีน่ะเราชอบไปนั่งคุยกับนางเพราะว่าเหงา มีอะไรก็แอบแบ่งให้กิน เพราะกลัวแฟนว่าซื้อมาทำไมไม่กินเอง อันนี้คือน้ำใจของเราน่ะ เรามาอยู่ที่นี้ งานบ้านเราไม่ได้ทำ เราจะรับผิดชอบตัวเราเอง เสื้อผ้าเราซักเองคะ (ซักมือ) ทำเอง พอแห้งแม่บ้านก็จะเก็บมาพับให้ เราก็ขอบคุณนางทุกครั้ง เราเห็นนางทำอะไรเราก็ช่วยเล็กๆน้อยๆบ้างเพราะว่าเราเบื่อ ไม่มีไรทำ พออยู่ไปสักพัก นางเริ่มจะไม่ทำอะไรที่เป็นของๆเรานางจะไม่หยิบจับทำให้เราเลย แม้กระทั่ง ผ้าของเราที่ตากแห้งแล้ว นางก็ไม่เก็บเข้ามาให้ บางทีเราซักเสื้อแฟนเราเราเอามาซักเองเอาไปตากนางก็จะเก็บของแฟนเราค่ะส่วนของเรานางจะเหลือไว้ เวลาเราทำกับข้าวในครัวนางก็ขอบหัวเราะเวลาเราทำอาหารกินเอง คือก็ งง น่ะบางที กูทำอะไรผิดหรอ หรือ ทำอะไรมันหน้าหัวเราะขนาดนั้น นางจะทำเหมือนกับเราทำอะไรไม่เป็นคะ จะทำเป็นสอนเราทั้งที่เราทำเป็นและทำได้ดีกว่านางด้วยซ้ำ มีอยู่ครั้งหนึ่งที่ เราไปช่วยนางทอดไก่ ซึ่ง อีกด้านเหลืองสุกโอเค แล้วเราเห็นนางทำงานอื่นอยู่เราก็เลยไปกลับเอาอีกด้านให้นางเห็นเราทำ นางรีบวิ่งมาแล้วบอกเราว่า โนว์ๆ เราก็ยืนงง กูทำไรผิดอีกแล้วว๊ะ นางก็พลิกไก่กลับเหมือนเดิมแล้ว ไม่ถึงหนึ่งนาทีด้วยซ้ำ นางก็กลับไก่ อีกครั้ง เอ้า....? งง สิเลยเดินหนี เราจะมาช่วยแท้ๆ มีอยู่ครั้งหนึ่งที่เราโมโหนางมากเพราะ เรื่องราวเกี่ยวกะอิแม่บ้านคนนี้เราเก็บเราไม่พูด วันนั้นแฟนอยากกินอาหารไทยเราก็เลย ทำกะเพรา ไข่เจียวหมูสับ เราก็ทอดไข่ไปอยู่ดีๆ นางเอามือมาเปิดไฟแรงขึ้น ให้เรา ซึ่งไข่เราไหม้แน่ๆถ้าไฟจะแรงขนาดนั้น เราก็เลยบอกว่า ไม่เป็นไร นางก็ไม่ฟังพยายามจะทำตามประสงค์นางให้ได้เลยพูดเสียงแข็งไปว่า ไม่เป็นไร ฉันเป็นคนทำกับข้าวน่ะ (อยากจะด่าเหมือนกันแต่ไม่รู้จะด่าไงแฟนไม่สอน) นางก็เลย พูดกับเราว่า ถ้าหมุนแก๊สไปทางนี้จะเป็นไฟแรงน่ะ ถ้าหมุนไปทางนี้จะเบา คือกูไม่ได้ใช้เตาแก๊สนี้เป็นครั้งแรกป่าวว๊ะ นางต้องการอะไรจากเรา
        หลังจากนั้น สิ่งที่เก็บกดมานานจึงระบายพูดให้แฟนฟังแต่สั่งไม่ให้พูดให้แม่ของแฟนฟังเพราะเราก็อยากจะอยู่ อย่างสงบจนทุกวันนี้อิแม่บ้านก็มีพฤติกรรมกับเราเหมือนเดิม งานเราช่วยมันทำน่ะเห็นผ้ายังไม่ตากเอาไปตากให้ ซ้ำไม่ใช่หน้าที่เรา ขยาดแม่แฟนเห็นเสื้อผ้าเรารอใส่เรื่องอบเราทำธุระอยู่แม่ยังทำให้เราเลย ส่วนถ้าเป็นอิอใ่บ้านนางเดินผ่านจ้า ไม่ทำ คือตอนนี้เกลียดค่ะ เกลียดมาก นางขอบพูดเสี่ยม ถ้าได้มาอยู่นี้แล้วเราคงอึดอัดค่ะ แฟนเราก็ไม่ชอบแต่แม่แฟนขี้เกียดเอาคนใหม่มาแล้วต้องสอนงานใหม่ ไม่ได้มีไรคะแค่อยากระบาย อึดอัดมากคะ