เท่าที่ผมเข้าใจ คำซ้อนเกิดจากการรวมคำข้าด้วยกัน ซึ้งมีอยู่ลักษณะหนึ่งที่เกิดจากคำที่มีความหมายตรงข้ามมารวมกัน คำว่า "ไม่มี" ก็เกิดจากคำสองคำที่มีความหมายตรงกันข้ามมารวมกัน ดั่งนั้น จึงเป็นคำซ้อนหรือไม่

ไม่
ว. มิ, คำปฏิเสธความหมายของคำที่อยู่ถัดไป เช่น ไม่กิน ไม่ดี, ถ้าอยู่ท้ายคำ ต้องมีคำ หา อยู่หน้า เช่น หากินไม่.

มี
(๑) ว. รวย เช่น เขาเป็นคนมี ไม่ใช่คนจน, ไม่เปล่า, ไม่ว่าง, เช่น ในหม้อมีข้าว ในห้องน้ำมีคน.
(๒) ก. ถือเป็นเจ้าของ, อยู่ในครอบครอง, เช่น มีเงิน มีลูก, ประกอบด้วย เช่น อริยสัจ ๔ มี ทุกข์ สมุทัย นิโรธ มรรค, ปรากฏ เช่น มีดาวหางขึ้นในท้องฟ้า, เกิด เช่น มีโรคระบาด, คงอยู่ เช่น มีคนอยู่ไหม.