เมื่อวานหลังกลับจากสัมมนา คือไปเที่ยวนั่นแหละ เราและเพื่อนอีก 4 คนตกลงกันว่าจะไปหากาแฟกับขนมกินกัน
ระหว่างนั้นแม่โทรมาก็บอกว่าตอนเย็นมีอะไรกินบ้าง เรานี่ตาลุกวาว ของโปรดทั้งนั้น
แต่กาแฟกับขนมที่กินไม่เหมาะสมทั้งคุณภาพและปริมาณ เราและเพื่อนๆก็ไม่อิ่มกัน เพื่อนเลยจะไปหาอะไรกินกันอีก เราเลยขอกลับไปกินที่บ้านนะจะกลับไปกินกับแม่ แล้วมีอาหารที่ชอบด้วย แต่เพื่อนอยากให้ไปด้วย เราเลยถามว่าจะกินอะไร มีเพื่อนเสนอหมูกระทะ อีกคนเสนอส้มตำ เราเลยบอกเราไม่กินหมูกระทะ งั่นเราเลือกส้มตำ พอโหวตผลก็เป็น 2:2 อีกคนไม่โหวคเพราะจะกินอะไรก็ได้
เพื่อนคนที่อยากกินหมูกระทะก็อยากกินจริงๆ แต่เราก็ไม่อยากกินจริงๆ
เพื่อนคนที่ไม่โหวตเลยถามว่ามีเหตุผลอะไรที่ไม่อยากกิน
เราบอก
1.เราไม่ชอบ
2. เราไม่ชอบควันที่ร้านหมูกระทะด้วย
3. ไม่คุ้ม เพราะพวกเรากินกาแฟกับขนมไปแล้วด้วย (ต่อให้เราไม่กินอะไรไปเราก็กินได้น้อยอยู่ดี ในใจเราคิด นี่ละลายเงินไปกับร้านนี้แล้วยังต้องไปละลายเพิ่มกับของที่เราไม่ชอบอีก ทั้งที่มีอาหารที่ชอบรออยู่ คือถ้าเรายอมไปเราก็กินอย่างไม่มีความสุขอยู่ดี และน่าจะต้องนั่งนานแน่ๆ หลังจากเที่ยวเราก็อยากกลับบ้านไปพักผ่อนอ่ะ)
เพื่อนคงจะคิดว่าอินี่เรื่องมากจัง อยากถามว่าถ้าเจอคนแบบเรานี่จะคิดว่าเราเรื่องมากป่ะคะ
สรุปว่าเพื่อนจะไปส่งเราที่คิวรถ แล้วเค้าค่อยไปกินกัน
แต่ระหว่างทางไปส่งเราที่คิวเพื่อนคนที่อยากกินหมูก็นึกได้ว่าต้องรีบกลับไปทำงาน เพื่อนคนที่ขับรถก็รู้สึกอิ่มแล้ว เลยแยกย้ายกลับบ้าน
เราเองก็รู้สึกผิดเล็กๆที่แบบเป็นตัวเริ่มปัญหา
เพื่อนอยากกินหมูกระทะ แต่เราอยากกลับไปกินข้าวที่บ้าน
ระหว่างนั้นแม่โทรมาก็บอกว่าตอนเย็นมีอะไรกินบ้าง เรานี่ตาลุกวาว ของโปรดทั้งนั้น
แต่กาแฟกับขนมที่กินไม่เหมาะสมทั้งคุณภาพและปริมาณ เราและเพื่อนๆก็ไม่อิ่มกัน เพื่อนเลยจะไปหาอะไรกินกันอีก เราเลยขอกลับไปกินที่บ้านนะจะกลับไปกินกับแม่ แล้วมีอาหารที่ชอบด้วย แต่เพื่อนอยากให้ไปด้วย เราเลยถามว่าจะกินอะไร มีเพื่อนเสนอหมูกระทะ อีกคนเสนอส้มตำ เราเลยบอกเราไม่กินหมูกระทะ งั่นเราเลือกส้มตำ พอโหวตผลก็เป็น 2:2 อีกคนไม่โหวคเพราะจะกินอะไรก็ได้
เพื่อนคนที่อยากกินหมูกระทะก็อยากกินจริงๆ แต่เราก็ไม่อยากกินจริงๆ
เพื่อนคนที่ไม่โหวตเลยถามว่ามีเหตุผลอะไรที่ไม่อยากกิน
เราบอก
1.เราไม่ชอบ
2. เราไม่ชอบควันที่ร้านหมูกระทะด้วย
3. ไม่คุ้ม เพราะพวกเรากินกาแฟกับขนมไปแล้วด้วย (ต่อให้เราไม่กินอะไรไปเราก็กินได้น้อยอยู่ดี ในใจเราคิด นี่ละลายเงินไปกับร้านนี้แล้วยังต้องไปละลายเพิ่มกับของที่เราไม่ชอบอีก ทั้งที่มีอาหารที่ชอบรออยู่ คือถ้าเรายอมไปเราก็กินอย่างไม่มีความสุขอยู่ดี และน่าจะต้องนั่งนานแน่ๆ หลังจากเที่ยวเราก็อยากกลับบ้านไปพักผ่อนอ่ะ)
เพื่อนคงจะคิดว่าอินี่เรื่องมากจัง อยากถามว่าถ้าเจอคนแบบเรานี่จะคิดว่าเราเรื่องมากป่ะคะ
สรุปว่าเพื่อนจะไปส่งเราที่คิวรถ แล้วเค้าค่อยไปกินกัน
แต่ระหว่างทางไปส่งเราที่คิวเพื่อนคนที่อยากกินหมูก็นึกได้ว่าต้องรีบกลับไปทำงาน เพื่อนคนที่ขับรถก็รู้สึกอิ่มแล้ว เลยแยกย้ายกลับบ้าน
เราเองก็รู้สึกผิดเล็กๆที่แบบเป็นตัวเริ่มปัญหา