ภิกษุทั้งหลาย !
อริยสาวกในกรณีนี้
ละปาณาติบาต เว้นขาดจากปาณาติบาต.
ภิกษุทั้งหลาย !
อริยสาวกเว้นขาดจากปาณาติบาตแล้ว
ย่อมชื่อว่าให้อภัยทาน อเวรทาน อัพยาปัชฌทาน
แก่สัตว์ทั้งหลาย มากไม่มีประมาณ;
ครั้นให้อภัยทาน อเวรทาน อัพยาปัชฌทาน
แก่สัตว์ทั้งหลาย มากไม่มีประมาณแล้ว
ย่อมเป็นผู้มีส่วนแห่งความไม่มีภัย ไม่มีเวร
ไม่มีความเบียดเบียน อันไม่มีประมาณ.
ภิกษุทั้งหลาย ! นี้เป็นทานชั้นปฐม เป็นมหาทาน
รู้จักกันว่าเป็นของเลิศ เป็นของมีมานาน เป็นของประพฤติ
สืบกันมาแต่โบราณ ไม่ถูกทอดทิ้งเลย ไม่เคยถูกทอดทิ้ง
ในอดีต ไม่ถูกทอดทิ้งอยู่ในปัจจุบัน และจักไม่ถูกทอดทิ้ง
ในอนาคต อันสมณพราหมณ์ผู้รู้ไม่คัดค้าน.
ภิกษุทั้งหลาย ! ข้อนี้เป็นท่อธารแห่งบุญ เป็น
ที่ไหลออกแห่งกุศล นำมาซึ่งสุข เป็นไปเพื่อยอดสุดอันดี
มีสุขเป็นวิบาก เป็นไปเพื่อสวรรค์ เป็นไปเพื่อประโยชน์
เกื้อกูล เพื่อความสุขอันพึงปรารถนา น่ารักใคร่ น่าพอใจ.
(ในกรณีศีล ๕ อีกสี่ข้อที่เหลือ คือ การเว้นขาดจาก
อทินนาทาน, การเว้นขาดจากกาเมสุมิฉาจาร, การเว้นขาดจาก
มุสาวาท และการเว้นขาดจากการดื่มน้ำเมา คือสุราและเมรัย
อันเป็นที่ตั้งแห่งความประมาท ก็ได้ตรัสโดยมีนัยอย่างเดียวกัน).
ภิกษุทั้งหลาย !
ทาน ๕ ประการ นี้แล เป็นมหาทาน
รู้จักกันว่าเป็นของเลิศ
เป็นของมีมานาน
เป็นของประพฤติสืบกันมาแต่โบราณ
ไม่ถูกทอดทิ้งเลย
ไม่เคยถูกทอดทิ้งในอดีต
ไม่ถูกทอดทิ้งอยู่ในปัจจุบัน
และจักไม่ถูกทอดทิ้งในอนาคต
อันสมณพราหมณ์ผู้รู้ไม่คัดค้าน.
ทาน ที่จัดว่าเป็น มหาทาน
อริยสาวกในกรณีนี้
ละปาณาติบาต เว้นขาดจากปาณาติบาต.
ภิกษุทั้งหลาย !
อริยสาวกเว้นขาดจากปาณาติบาตแล้ว
ย่อมชื่อว่าให้อภัยทาน อเวรทาน อัพยาปัชฌทาน
แก่สัตว์ทั้งหลาย มากไม่มีประมาณ;
ครั้นให้อภัยทาน อเวรทาน อัพยาปัชฌทาน
แก่สัตว์ทั้งหลาย มากไม่มีประมาณแล้ว
ย่อมเป็นผู้มีส่วนแห่งความไม่มีภัย ไม่มีเวร
ไม่มีความเบียดเบียน อันไม่มีประมาณ.
ภิกษุทั้งหลาย ! นี้เป็นทานชั้นปฐม เป็นมหาทาน
รู้จักกันว่าเป็นของเลิศ เป็นของมีมานาน เป็นของประพฤติ
สืบกันมาแต่โบราณ ไม่ถูกทอดทิ้งเลย ไม่เคยถูกทอดทิ้ง
ในอดีต ไม่ถูกทอดทิ้งอยู่ในปัจจุบัน และจักไม่ถูกทอดทิ้ง
ในอนาคต อันสมณพราหมณ์ผู้รู้ไม่คัดค้าน.
ภิกษุทั้งหลาย ! ข้อนี้เป็นท่อธารแห่งบุญ เป็น
ที่ไหลออกแห่งกุศล นำมาซึ่งสุข เป็นไปเพื่อยอดสุดอันดี
มีสุขเป็นวิบาก เป็นไปเพื่อสวรรค์ เป็นไปเพื่อประโยชน์
เกื้อกูล เพื่อความสุขอันพึงปรารถนา น่ารักใคร่ น่าพอใจ.
(ในกรณีศีล ๕ อีกสี่ข้อที่เหลือ คือ การเว้นขาดจาก
อทินนาทาน, การเว้นขาดจากกาเมสุมิฉาจาร, การเว้นขาดจาก
มุสาวาท และการเว้นขาดจากการดื่มน้ำเมา คือสุราและเมรัย
อันเป็นที่ตั้งแห่งความประมาท ก็ได้ตรัสโดยมีนัยอย่างเดียวกัน).
ภิกษุทั้งหลาย !
ทาน ๕ ประการ นี้แล เป็นมหาทาน
รู้จักกันว่าเป็นของเลิศ
เป็นของมีมานาน
เป็นของประพฤติสืบกันมาแต่โบราณ
ไม่ถูกทอดทิ้งเลย
ไม่เคยถูกทอดทิ้งในอดีต
ไม่ถูกทอดทิ้งอยู่ในปัจจุบัน
และจักไม่ถูกทอดทิ้งในอนาคต
อันสมณพราหมณ์ผู้รู้ไม่คัดค้าน.