ก่อนอื่น ผมขอยอมรับผิดว่าปัญหาเกิดจากผมคนเดียว
ผมมีแฟนอยู่แล้วคบมาได้ 5-6 ปี แต่ความรู้สึกก็เริ่มไม่เหมือนเดิม
แต่ก็ยังไม่ได้บอกเลิกกัน ยังดูแลกันปกติ
จนผมไปเจอน้องคนนึง ทำงานร่วมกัน
เจอครั้งแรกผมก็รู้สึกชอบเพราะเค้าน่ารักครับ
แต่ก็ไม่ได้ไปคุยอะไรต่อเพราะได้ข่าวมาว่าน้องเค้ามีแฟนแล้ว
ก็ต่างคนต่างทำงานไม่ได้คุยกันอีกเลย
แต่ผ่านไป 2 ปี ก็ได้กลับมาร่วมงานอีกครั้ง
ก็รู้สึกชอบและรู้สึกดีกับน้องเค้ามากขึ้น
ได้คุยกันมากขึ้นแล้วรู้ว่าน้องเค้าไม่มีใครแล้ว
ก็คุยกันจนเป็นความรักกันและกัน ดูแลกันดีมาก
จนแฟนผมรู้ แล้วมีปัญหา น้องเค้าก็ขอออกไปแต่ผมไปขอร้องให้เค้าอยู่และบอกเค้าว่าเลือกเค้า
และขอเวลาผมแก้ปัญหา น้องเค้าก็เชื่อมั่นให้โอกาสและเวลากับผมครับ
ผมพยายามแก้ปัญหามาตลอด จนตอนนี้ก็จะ 2 ปีกว่าแล้วครับ
ก็แก้ไม่ได้ พยายามพูดตรงๆหรือหลายวิธีแฟนคนแรกของผมก็ไม่ยอม
ทั้งบอกว่ารู้สึกเปลี่ยนไปแล้ว ทะเลาะกันแทบทุกวันแต่ก็ไม่ยอมปล่อยผม
แรกๆก็บอกจะฆ่าตัวตาย ผมก็ไม่อยากให้เป็นแบบนั้น ผมรู้สึกผิด
จนถึงตอนนี้เค้าบอกเค้าป่วย ก็คงมาจากเพราะปัญหาของผม กินไม่ได้นอนไม่หลับ
บางทีก็ไม่ไปทำงาน เป็นทุกข์ใจเรื่องผม เค้าขอให้ผมไปดูแลเค้าเวลาป่วย
เพราะเค้าไม่มีใคร เข้าออก รพ บ่อย แต่ก็ยังไม่ทราบสาเหตุ บางครั้งผมก็พาไป บางทีเค้าก็ไปเอง
ผมบอกความจริงและเหตุผลน้องอีกคนทุกครั้ง เค้าก็ร้องไห้เสียใจ
เค้าก็พยายามเข้าใจปัญหาของผมมาตลอด ไม่เคยก้าวก่ายปิดกั้น
แต่หลังๆเค้าเริ่มร้องไห้เสียใจบ่อยขึ้นเพราะแฟนของผมไม่ยอมปล่อย
ผมต้องไปหาแฟนผมพาไป รพ บ่อยๆ ซึ่งก็ไม่รู้อาการจะดีขึ้นเมื่อไรครับ
บวกกับทางบ้านผมก็สนิทกับแฟนคนนี้ เวลามีปัญหาอะไรก็จะโทรหาแม่ผม
ซึ่งท่านอายุมากผมไม่อยากให้ท่านไม่สบายใจกับปัญหาผม
เวลาหยุดเทศกาลเค้าก็ตามผมกลับบ้านทุกครั้ง ติดตัวผมตลอด
ไม่สามารถติดต่อกับน้องเค้าได้เพราะไม่อยากทะเลาะให้พ่อแม่เห็น
จนตอนนี้ผมสงสารเห็นใจน้องเค้ามากครับ เค้าเข้าใจและดูแลผมมาตลอด
ผมก็รักน้องเค้ามากครับ อยากจบปัญหาไวๆ แต่ทำไม่ได้สักที
ติดตรงที่ ต้องรับผิดชอบ แต่ทางแฟนผมก็เรื่มรับรู้ว่าผมรักน้องเค้า
แต่ทำยังไงเค้าก็ไม่ยอมปล่อยมือผมครับ ผมจะทำยังไรดี
ผมพยายามรักษาน้ำใจทั้ง2คนดีที่สุดแล้วครับ
ผมทราบและต่อว่าตัวเองว่าผมเป็นคนผิดครับ
แต่จะมีวิธีไหนที่จบปัญหานี้ได้บ้าง ถ้าแฟนผมไม่ยอมแบบนี้
ผมไม่อยากให้เค้าเป็นอะไรเพราะผมจริงๆ
ตอนนี้ผมเครียดมาก สุขภาพจิตแย่จนทำงานได้ไม่เต็มที่
น้องเค้าก็เครียด ทุกข์ใจ มาตลอด ที่ผมยังแก้ปัญหาไม่ได้
แฟนผมก็ทุกข์ใจเหมือนกัน แต่ความรู้สึกผมไม่เหมือนเดิมครับ
เหลือเป็นความผูกพันธ์ และความห่วงใยที่มีอยู่
รักสามเศร้า 2 ปีแล้วครับ หาทางออกยังไงดี
ผมมีแฟนอยู่แล้วคบมาได้ 5-6 ปี แต่ความรู้สึกก็เริ่มไม่เหมือนเดิม
แต่ก็ยังไม่ได้บอกเลิกกัน ยังดูแลกันปกติ
จนผมไปเจอน้องคนนึง ทำงานร่วมกัน
เจอครั้งแรกผมก็รู้สึกชอบเพราะเค้าน่ารักครับ
แต่ก็ไม่ได้ไปคุยอะไรต่อเพราะได้ข่าวมาว่าน้องเค้ามีแฟนแล้ว
ก็ต่างคนต่างทำงานไม่ได้คุยกันอีกเลย
แต่ผ่านไป 2 ปี ก็ได้กลับมาร่วมงานอีกครั้ง
ก็รู้สึกชอบและรู้สึกดีกับน้องเค้ามากขึ้น
ได้คุยกันมากขึ้นแล้วรู้ว่าน้องเค้าไม่มีใครแล้ว
ก็คุยกันจนเป็นความรักกันและกัน ดูแลกันดีมาก
จนแฟนผมรู้ แล้วมีปัญหา น้องเค้าก็ขอออกไปแต่ผมไปขอร้องให้เค้าอยู่และบอกเค้าว่าเลือกเค้า
และขอเวลาผมแก้ปัญหา น้องเค้าก็เชื่อมั่นให้โอกาสและเวลากับผมครับ
ผมพยายามแก้ปัญหามาตลอด จนตอนนี้ก็จะ 2 ปีกว่าแล้วครับ
ก็แก้ไม่ได้ พยายามพูดตรงๆหรือหลายวิธีแฟนคนแรกของผมก็ไม่ยอม
ทั้งบอกว่ารู้สึกเปลี่ยนไปแล้ว ทะเลาะกันแทบทุกวันแต่ก็ไม่ยอมปล่อยผม
แรกๆก็บอกจะฆ่าตัวตาย ผมก็ไม่อยากให้เป็นแบบนั้น ผมรู้สึกผิด
จนถึงตอนนี้เค้าบอกเค้าป่วย ก็คงมาจากเพราะปัญหาของผม กินไม่ได้นอนไม่หลับ
บางทีก็ไม่ไปทำงาน เป็นทุกข์ใจเรื่องผม เค้าขอให้ผมไปดูแลเค้าเวลาป่วย
เพราะเค้าไม่มีใคร เข้าออก รพ บ่อย แต่ก็ยังไม่ทราบสาเหตุ บางครั้งผมก็พาไป บางทีเค้าก็ไปเอง
ผมบอกความจริงและเหตุผลน้องอีกคนทุกครั้ง เค้าก็ร้องไห้เสียใจ
เค้าก็พยายามเข้าใจปัญหาของผมมาตลอด ไม่เคยก้าวก่ายปิดกั้น
แต่หลังๆเค้าเริ่มร้องไห้เสียใจบ่อยขึ้นเพราะแฟนของผมไม่ยอมปล่อย
ผมต้องไปหาแฟนผมพาไป รพ บ่อยๆ ซึ่งก็ไม่รู้อาการจะดีขึ้นเมื่อไรครับ
บวกกับทางบ้านผมก็สนิทกับแฟนคนนี้ เวลามีปัญหาอะไรก็จะโทรหาแม่ผม
ซึ่งท่านอายุมากผมไม่อยากให้ท่านไม่สบายใจกับปัญหาผม
เวลาหยุดเทศกาลเค้าก็ตามผมกลับบ้านทุกครั้ง ติดตัวผมตลอด
ไม่สามารถติดต่อกับน้องเค้าได้เพราะไม่อยากทะเลาะให้พ่อแม่เห็น
จนตอนนี้ผมสงสารเห็นใจน้องเค้ามากครับ เค้าเข้าใจและดูแลผมมาตลอด
ผมก็รักน้องเค้ามากครับ อยากจบปัญหาไวๆ แต่ทำไม่ได้สักที
ติดตรงที่ ต้องรับผิดชอบ แต่ทางแฟนผมก็เรื่มรับรู้ว่าผมรักน้องเค้า
แต่ทำยังไงเค้าก็ไม่ยอมปล่อยมือผมครับ ผมจะทำยังไรดี
ผมพยายามรักษาน้ำใจทั้ง2คนดีที่สุดแล้วครับ
ผมทราบและต่อว่าตัวเองว่าผมเป็นคนผิดครับ
แต่จะมีวิธีไหนที่จบปัญหานี้ได้บ้าง ถ้าแฟนผมไม่ยอมแบบนี้
ผมไม่อยากให้เค้าเป็นอะไรเพราะผมจริงๆ
ตอนนี้ผมเครียดมาก สุขภาพจิตแย่จนทำงานได้ไม่เต็มที่
น้องเค้าก็เครียด ทุกข์ใจ มาตลอด ที่ผมยังแก้ปัญหาไม่ได้
แฟนผมก็ทุกข์ใจเหมือนกัน แต่ความรู้สึกผมไม่เหมือนเดิมครับ
เหลือเป็นความผูกพันธ์ และความห่วงใยที่มีอยู่