เรื่องมีอยู่ว่า อาจจะยาวหน่อย
คือผมถูกวางกรอบมาตลอดจนผมอายุจะ 19 แล้ว เขาก็ยังไม่เข้าผมเรื่องการเที่ยวกลางคืน กินเหล้ากับเพื่อน เขาห้ามผมมีแฟน
****ห้ามขับรถ ทั้งๆที่ผมขับรถได้ มีใบขับขี่และขับได้ดีเลยทีเดียวเพราะผมแอบขับรถเพื่อน แต่เขาห้ามผมโดยใช้ข้ออ้างว่า เดี๋ยวโดนชนรถไม่มีประกัน น้ำมันแพงบ้าง อันตรายบ้างรถเยอะงี้ คือผมขับได้ดีกว่าแม่ผมด้วยซ้ำแต่เขาก็ไม่ให้ผมขับแต่แม่ขับได้ พ่อไม่ว่า คือถ้าผมขับ น้ำมันผมก็จ่ายให้ ทำไมมอไซถึงให้ขับทั้งๆที่อันตรายกว่ารถยนต์ น้ำมันมอไซผมก็จ่ายเองถ้าผมใช้ เขาก็ห้ามทุกอย่าง
***ห้ามเที่ยวกลางคืนไม่รู้ว่าหลายๆคนเป็นแแบผมไหม คือพ่อผมเขาให้เที่ยวแค่กลางวันและกลับห้ามเกิน 4 ทุ้ม เดี๋ยวพ่อผมอายุ 19 ละนะไม่ใช่เด็ก ม.1 และเขาก็ใช้ข้ออ้างว่ามันอันตรายไม่เห็นในข่าวหรอ ละก็เอาเด็กบ้านนู้นมาเปรียบเทียบ บอกไปละนอนไม่หลับงี้ผมรู้ว่าเป็นห่วงแต่มันเกินไปไหม บอกคนเที่ยวกลางคืนไม่ดีงี้ คือขอหาความสุขบ้างไม่ได้หรอ อยากได้อิสระ ไม่ใช่มาวางกรอบกัน เงินเที่ยวก็เงินที่ผมทำงานมาเอง คือเพื่อนๆผมทุกคนของผมเขาไม่ได้เป็นงี้คือผมอยากมีอิสระอยากเที่ยวแบบคนอื่นเขาบ้างทำไมพ่อแม่ถึงไม่เข้าใจลูก เขาบอกผมถ้าผมไปไม่ต้องมาเป็นลูก ไล่ผมออกจากบ้าน เขาบอกว่าทำงานหาตังเองให้ได้ก่อนละจะปล่อย คือพ่ผมทำงานให้พ่อแม่ใช้เขายังไม่ปล่อยพี่ผมเลย ผมหันมานั่งจับเข่าคุยกันเรื่องพวกนี้แต่เขาก็ยังไม่เข้าใจลูกอยู่ดี และสิ่งที่เขาทำผมรู้ว่าเป็นห่วงแต่สิ่งที่เขาทำมันกลับมากไปทำให้ลูกเครียดและกดดันกับชีวิต
------คำที่เขาบอกกันว่าพ่อแม่คือที่ปรึกษาที่ดีที่สุด มันกลับใช้ไม่ได้กับผมเลยเพราะสุดท้ายแล้วมันก็ไม่ได้ช่วยไรผมเลย ผมเลยเข้าใจแล้วว่าทำไมวัยรุ่นถึงหันไปปรึกษาเพื่อนแทน----b]
********ช่วยผมหาทางออกที******
ปัญหาพ่อแม่ไม่เข้าใจลูก ช่วยผมที
คือผมถูกวางกรอบมาตลอดจนผมอายุจะ 19 แล้ว เขาก็ยังไม่เข้าผมเรื่องการเที่ยวกลางคืน กินเหล้ากับเพื่อน เขาห้ามผมมีแฟน
****ห้ามขับรถ ทั้งๆที่ผมขับรถได้ มีใบขับขี่และขับได้ดีเลยทีเดียวเพราะผมแอบขับรถเพื่อน แต่เขาห้ามผมโดยใช้ข้ออ้างว่า เดี๋ยวโดนชนรถไม่มีประกัน น้ำมันแพงบ้าง อันตรายบ้างรถเยอะงี้ คือผมขับได้ดีกว่าแม่ผมด้วยซ้ำแต่เขาก็ไม่ให้ผมขับแต่แม่ขับได้ พ่อไม่ว่า คือถ้าผมขับ น้ำมันผมก็จ่ายให้ ทำไมมอไซถึงให้ขับทั้งๆที่อันตรายกว่ารถยนต์ น้ำมันมอไซผมก็จ่ายเองถ้าผมใช้ เขาก็ห้ามทุกอย่าง
***ห้ามเที่ยวกลางคืนไม่รู้ว่าหลายๆคนเป็นแแบผมไหม คือพ่อผมเขาให้เที่ยวแค่กลางวันและกลับห้ามเกิน 4 ทุ้ม เดี๋ยวพ่อผมอายุ 19 ละนะไม่ใช่เด็ก ม.1 และเขาก็ใช้ข้ออ้างว่ามันอันตรายไม่เห็นในข่าวหรอ ละก็เอาเด็กบ้านนู้นมาเปรียบเทียบ บอกไปละนอนไม่หลับงี้ผมรู้ว่าเป็นห่วงแต่มันเกินไปไหม บอกคนเที่ยวกลางคืนไม่ดีงี้ คือขอหาความสุขบ้างไม่ได้หรอ อยากได้อิสระ ไม่ใช่มาวางกรอบกัน เงินเที่ยวก็เงินที่ผมทำงานมาเอง คือเพื่อนๆผมทุกคนของผมเขาไม่ได้เป็นงี้คือผมอยากมีอิสระอยากเที่ยวแบบคนอื่นเขาบ้างทำไมพ่อแม่ถึงไม่เข้าใจลูก เขาบอกผมถ้าผมไปไม่ต้องมาเป็นลูก ไล่ผมออกจากบ้าน เขาบอกว่าทำงานหาตังเองให้ได้ก่อนละจะปล่อย คือพ่ผมทำงานให้พ่อแม่ใช้เขายังไม่ปล่อยพี่ผมเลย ผมหันมานั่งจับเข่าคุยกันเรื่องพวกนี้แต่เขาก็ยังไม่เข้าใจลูกอยู่ดี และสิ่งที่เขาทำผมรู้ว่าเป็นห่วงแต่สิ่งที่เขาทำมันกลับมากไปทำให้ลูกเครียดและกดดันกับชีวิต
------คำที่เขาบอกกันว่าพ่อแม่คือที่ปรึกษาที่ดีที่สุด มันกลับใช้ไม่ได้กับผมเลยเพราะสุดท้ายแล้วมันก็ไม่ได้ช่วยไรผมเลย ผมเลยเข้าใจแล้วว่าทำไมวัยรุ่นถึงหันไปปรึกษาเพื่อนแทน----b]
********ช่วยผมหาทางออกที******