สวัสดีค่ะ วันนี้จะมาแชร์ประสบการที่ไม่ค่อยจะดีนัก เผื่อว่าจะเป็นอุทาหร ให้ทุกๆคนได้ค่ะ
ก่อนอื่นเราแนะนำตัวก่อนนะคะ เราอายุ23 สูง169 หนัก 53 หน้าตากลางๆไม่ถึงกับขี้เหล่ หน้าตาดุ แต่ชอบยิ้ม ขี้อาย พูดน้อย เข้าหาใคไม่เก่ง แต่มีแต่คนด่าว่ากวนตีน 5555555
(ที่บอกรายละเอียดตัวตนเพราะอ่านเรื่องของเราไปจะได้อินตามได้)
เข้าเรื่องค่ะ...
เรื่องมันมีอยุ่แว่...แฮ่! ว่าาา..
ตอนที่เรากำลังจะจบปี4 สามเดือนสุดท้ายเราต้องฝึกงานที่โรงแรมแห่งนึง วันแรกที่เราเริ่มงานเราได้เจอพี่ๆที่ในแผนกแค่2คน เราไปกะเพื่อนอีก1คน ช่วงแรกๆเราก้ตั้งใจทำงานค่ะ ไม่ได้คิดอไร เราเปนคนขี้อาย เลยไม่ค่อยคุยกะใคเพราะในแผนกมีแต่ผช. และวันต่อๆมาถึงได้มีผญ.ที่เปนเทรนนีเหมือนกันมาทำงานบ้าง สลับกันหยุดไป ทุกคนดูโอเคค่ะ ทำงานดี ร่าเริง ตลก เราเองก้พอยสนุกไปด้วยแต่ด้วยความที่เราไม่เข้าหาใคเลยเราเลยสนิทกับคนอื่นช้า เราไม่ได้หยิ่งนะ คือยิ้มตลอดแต่ไม่นุ้จะคุยอไรง่ะ ถามคุยบ้างก้เรื่องงานล้วนๆด้วยความที่เรายังไม่รุ้งานก้ได้แต่ถามๆ พี่คะ..ให้หนูทำไรต่อคะ มีไรให้หนูช่วยมั้ยคะ สองอาทิตแรกแค่นั้นจิงๆ 55555
ทุกๆคนก้คุยกะเราปกตินะ แต่....
มีพี่อยุ่คนนึง เค้าชอบแกล้งเราอ่ะ ชอบกวน แซว แกล้ง แต่ไม่ได้แนวหัวงูนะ แบบแกล้งกวนตีนๆ ไม่เคยว่า ไม่เคยด่า แกล้งจนเราเขิล (ตอนนั้นยังไม่ได้คิดอไร สาบาน) พอพี่แกเหนเราเขิล ก้บอกว้ายขี้อายนี่หน่าา เลยแกล้งเราใหญ่เลย
เปนแบบนี่มาสักพัก การแกล้ง การหยอก การแซว มันเริ่มผสมกับการเทคแคร์ การช่วยเหลือ ที่เค้าทำกับเราคนเดียว จนเราเริ่มหวั่นไหว...
แต่เราบอกตัวเองตลอดว่า... ไม่นะ! ไม่ได้! เรามาทำงาน แฟนเราๆก้มี (แต่เราก้แฟนกะท่อนกะแท่นมาเปนปีสองปีละ) และเราไม่รุ้ว่าพี่เค้ามีแฟนรึป่าว เพราะเค้าชอบพูดว่าตัวเองโสด แต่แบบพุดเล่นๆนะ ดูท่าทางก้ไม่ได้เจ้าชู้ และหน้าตาก้ไม่ได้หล่ออไร
แต่แล้ว...เมื่อทำงานไปด้วยกันเลื่อยๆ กำแพงที่เราตั้งขึ้นมามันเริ่มร้าว พี่คนนั้นนิสัยดีมากๆ ทำงานเก่งมากๆ ดูสุขุม เปนผุ้ใหญ่ แต่กวนตีนมาก และยิ้มสวย ทำให้เราอ่อนไหว....แงงงงงงง หมดกัน!!!
เราจึงไปเสาะหาเฟสพี่คนนั้น เราไม่ขอ ไม่ถามใคสักคนเพราะกัวว่าคนอื่นจะรุ้ แม้แต่เพื่อนเรายังไม่รุ้เลย 555555
และแล้วก้เจอ! ใช่! เจอออ!
รุปโปรเฟสคู่กะแฟน!! 5555555555555 ! หัวเราะทำไม! อิดวก
ใช่..เราแอดไป และเราก้แอดทุกๆคนเพื่อความเนียน 5555
แต่เราเข้าไปวันแรกใคๆก้ถามว่ามีแฟนยังเราก้ตอบทันทีทันควันเลยนะว่า มีแล้วค่ะ!
ตั้งแต่นั้นมาก้มีเรื่องแซวเยอะขึ้นต่างคนต่างแซวเรื่องแฟน โพสหวานนุ่นนี่ แต่จิงๆเราแทบไม่มีอารมมุ้งมิ้งกะแฟนนานมากทะเราะกันทุกวันถ้าไม่โพสก้ต้องทะเราะกัน เราไม่ชอบการงี่เง่า ไม่ชอบอไรเด็กๆ และจะดูเปนผญ.แมนๆได้อีก
เราคุยกันแค่ที่ทำงานเท่านั้น แต่เราก้เริ่มรุ้เรื่องของทุกๆคนมากขึ้น พี่คนอื่นๆมีพูดให้ฟังว่าสงสารพี่คนนั้น โดนแฟนด่าว่าทุกวัน แฟนเอาแต่ใจ ไม่เคยให้ไปไหน ชอบโพสด่าในเฟส ให้เงินมาทำงานวันละ50มั่ง 100นึงมั่ง โทจิกทั้งวัน บางทีมันมีผลกระทบกะงาน แต่ทุกๆคนเข้าใจทำได้แค่สงสาร
แต่พี่แกเปนคนเก่งในสายตาเราเลย เาาเหนบ่อยครั้งไปนั่งคุยโทสับหน้านิ่วคิ้วขมวด หน้าตาเครียดมากๆ แต่พอเจอคนอื่นแกก้ยิ้มเหมือนไม่มีไรเกิดขึ้น เหมือนแกเก็บทุกอย่างไว้คนเดียวพยายามทำตัวว่าโอเค และเปนคนๆเดียวที่ไม่เคยนินทาใคเลยยยยย และไม่ถูกใคนินทาด้วยย แกวางตัวดีมากๆ
เวลาผ่านไปความสนิทสนมเพิ่มมากขึ้น พี่แกเริ่มหยอกล้อแปลกๆ ดูอบอุ่นมากๆ จนเริ่มคุยไลน์กัน แรกๆก้คุยเรื่องงาน และเริ่มนอกเรื่อง เริ่มมีความห่วงใยเพิ่มมากขึ้น ตอนนั้นเพื่อนเราก้ยังไม่รุ้นะ เราก้หลอกถามเพื่อนเพราะคิดว่าเค้าจะเปนกะทุกคนรึป่าว แต่คำตอบคือไม่.. พี่เค้าเปนกะเราคนเดียว เขิลลล คิคิ
เราแอบคุยกันมาเลื่อยๆ โดยที่ไม่มีใครุ้ แต่ไม่ได้เว่อวังอไรจนมาถึงวันนึง
พี่เค้ามาบอกชอบเรา !!!!
เราดีใจผสมกับเขิลมากกๆๆๆ แต่เราก้คิดได้ว่าเรามีแฟน พี่เค้ามีแฟน เราเลยบอกเค้าไปมันไม่ถูกนะพี่ เราต่างคนต่างมีคนของตัวเอง ทำแบบนี้ไม่ได้..
ต่างคนต่างเฟว ไม่คุยกันแล้ว แต่ได้ไม่เกินสองวันก้กลับมาคุยกันเหมือนเดิม เรามีปัญหาเรื่องที่ทำงานบ้างเราก้ปรึกษาพี่เค้า พี่แกช่วยเหลือเราทุกอย่าง ต่างคนต่างไม่พูดถึงแฟนของกันละกัน แต่ต่อหน้าคนอื่นก้แซวเหมือนเดิม ออกแนวหมันไส้บ้างเวลาเราโพสรูปคู่ไรแบบนี้
แต่..ทุกคนเหน ทุกคนรุ้ว่าแฟนชอบโทมาทะเราะกับเรา จนวันนึงหลังเลิกงานเราก้ไปนั่งกะพี่ๆซึ่งก้มีพี่แกอยุ่ด้วย นั่งดื่มอไรนิดๆหน่อยๆตอนนั้นเราเหนื่อยมากๆ ทำงานก้เครียด ยังเคียดเรื่องแฟนอีก ทะเราะได้ตลอดเวลา พวกพี่ๆเหนว่าเราเครียดจากคนที่ยิ้มเก่ง เค้าก้เลยถามว่าเปนอไร พุดได้นะ เราก้เลยระบายออกมาหมดเลย ทุกคนเลยแชร์ๆเรื่องตัวเอง รวมถึงพี่แก
พี่แกพุดออกมาคือ
ยย นี่มันเรื่องของกู นี่มันชีวิตกู!!!
คือเราสองคนโดนกระทำเหมือนกัน เจออไรเหมือนกัน แล้วนิสัยก้คล้ายๆกัน เลยเหมือนทำให้เราเข้าใจกันไปซะหมด
ตั้งแต่นั้นพี่แกเลยดูแลเราดีขึ้น เปนซัมติงในที่ทำงาน (แต่รุ้กันแค่2คน)
พอถึงตอนนี้กำแพงที่เคยสร้างไว้มันพังทลายไปหมดแล้ว... T_T
เราเริ่มไปเที่ยวกัน ไปดูหนัง เดินเล่น โกหกแฟนว่าไปทำงาน ... คือทุกอย่างมันดีอ่ะ แต่มันผิดอันนี้เราไม่เคยลืม
ถึงวันนึงที่อไรๆเริ่มเลยเถิด ทั้งคุ่กะเริ่มจะกะท่อนกะแท่นกะแฟนมากขึ้นๆ
จนมาถึงวันนึง...
วันที่แฟนเค้าจับได้ว่ามีเรา
บ้านแตกสิคะ
แฟนพี่แกโพสด่ากระจาย โพสเกินความจิง ด่าเาาเสียๆหายๆ โทหาหัวหน้าเราว่าเราไปด่าเค้าไประรานเค้า จนทุกคนที่ทำงานรุ้ทั้งๆที่เราไม่ได้ทำ
วันนึง เรารับโทสับจากพี่แกตอนตี1กว่าๆ บอกว่าทะเราะกะแฟนเลยออกมาเราเลยให้มาหาที่หอเราลงไปรอข้างล่างเพราาะอยากรุ้รายละเอียด พี่แกก้มารับเราไปนั่งคุยที่สาธารณะที่นึง ภาพที่เราเหนคือ พี่แกปากแตกที่มุมปาก ใหญ่ประมาน1/2 ซม. เลือดไหลซึมๆตลอด ตามร่างกายที่ไม่มีเสื้อผ้าปิดก้มีทั้งรอยข่วนรอยเล็บเลือดซึมเต็มไปหมด!
พี่แกไม่ยอมพูดไม่ยอมบอกแค่บอกยังไม่อยากกลับบ้าน เราเลยเค้นความจิงจนพี่แกพุดออกมาว่า ทะเราะกัน แฟนเค้าเปนคนโมโหร้าย ทะเราะกันทีไรก้เปนแบบนี้ตลอดพี่ไม่รุ้จะทำไง พี่ไม่อยากทำอไรเค้า พี่เปนผช. ....
ค่ะ! พอคุยกันจนแกสบายใจแกก้ไปส่งเราที่หอแล้วแกก้ไปนอนที่ทำงาน
เรารุ้สึกผิดมากๆที่ทำให้เกิดเรื่อง แต่วันต่อมาพี่แกก้ไปทำงาน เราก้ไปทำงาน เราสองคนวางตัวดีในที่ทำงานไม่เคยทำอไรให้กระทบกับงาน คนอื่นๆก้ได้แต่สงสัยว่าจิงมั้ย? เพราะเราสองคนไม่เคยทำอไรน่าเกียด
และแล้วก้มาถึงวันนึง ... วันที่แฟนพี่แกรุ้ว่าเราเปนใค จากที่รุ้แค่ว่าเปนเด็กฝึกงาน แกรุ้เฟส รุ้ชื่อ
จากนั้นเค้าเลยเอารูปเราไปโพสประจทนว่าเราไปแย่งผัวเค้าเราไปด่าเค้าต่างๆนาๆ ทั้งๆที่เราไม่ได้ทำ เราไม่รุ้ด้วยซ้ำว่าเค้าโพส แต่มีพี่ที่ทำงานมาบอกให้ไปดู
เราเลยไปขอเบอแฟนพี่แกมา ตอนนั้นเราโกดมากๆ
เราโทไปพอแฟนเค้ารับ เค้าไม่ยอมพูด เราพยายามควบคุมอารมสุดๆ เพราะเรารุ้ว่าเราผิด แต่เราไม่ได้ทำแบบนั้นแบบที่เค้าโพสคือเราเสียหาย
เราเลยบอกว่า พี่คะ พี่รุ้มั้ยว่าการที่พีทเอารุปหนูไปโพสแบบนั้น มันผิดกฎหมายนะคะ! ผญ.คนนั้นตอบมาว่าแล้วไง จะทำไม เราอารมขึ้นมาก แต่ก้คุมสติๆสุดๆแล้วตอบกลับไปว่า โอเคค่ะ พี่จะลบมั้ยคะ? เค้าก้บอกว่าก้ลบไปแล้วไง น้ำเสียงผญ.คนนั้นสั่นเคลือเหมือนว่ากลัว แต่คำที่ด่ามานี่ร้ายกาจมากๆ เราเลยบอกค่ะ ถ้าหนูวางไปแล้วยังเห็นโพสก้รอเจอกันที่สถานีตำรวจนะคะ ตุ้ดด...
สิ้นเสียงวางสาย เราก้รีบไปเช็ค ...โอเคค่ะ ลบ! จบ แต่เราก้เสียไปมากๆแล้วเพราะเค้าโพสมาเปน10ชม.แถมมีหอยปูปลามาแสดงความคิดที่เหมือนจะรุ้ดีไปซะหมด เห้อออ
แต่ดีที่พี่ๆที่ทำงานเข้าใจ เพราะเค้มรุ้ว่าแฟนพี่แกเปนแบบนี้
จากนั้นเค้าก้โพสด่าเราเสียๆหายๆมาตลอดแต่ไม่เอ่ยชื่อ แล้วเค้าก้โทมาหาแฟนเรา บอกว่าเราทำอย่างงุ้นอย่างงี้ โทมาขอความเหนใจพุดต่างๆนาๆให้เราเสียหาย จนเรากับแฟนเลิกกัน
เราไม่โทษใคเลย เพราะตัวเราเอง เพราะเราก้าวเข้าไปเองง
แล้วพี่แกก้ทะเราะกะแฟนแบบนั้นตลอดมา มาทำงานบางวันมีรอยเขียวบ้าง รอยม่วงบ้าง รอยข่วน รอยถลอก แผลเก่าไม่หายแผลใหม่ก้มาเพิ่ม
แต่แกกลับโดนคนด่าด้วยข้อความโพสในเฟดที่แฟนแกบอกว่าพี่แกเค้าไปทำร้าย เรารุ้มาจากคนอื่นๆเพราะแฟนแกบล้อกทุกอย่าง เราเลยมาถามพี่แกๆเลยบอกพี่ผิดเองแหละ พี่ทำร้ายเค้า...
แต่เราพอจะดูสายตาพี่แกออก พี่แกเปนคนที่ชอบรับทุกอย่างไว้เอง เราไม่เชื่อเราเลยเค้นถามไปถามมา เค้าเลยบอกว่าพี่ไม่ได้ตั้งใจ เค้าจะตีพี่ๆเลยจับแขนเค้าไว้ เค้าก้หาว่าพี่ทำร้าย พี่ต้องยอมให้เค้าทำทุกอย่างจนเค้าหยุดไปเอง เราถามว่าทำไมต้องยอม ทำไมไม่ป้องกันตัวเอง พี่แกก้บอกว่าก้เพราะพี่ป้องกันตัวไง เค้าเลยหาว่าพี่ทำร้ายเค้า พี่เปนผช ถ้าพี่จะทำเค้าจิงๆเค้าคงแย่ แต่พี่ไม่ทำ พี่ไม่อยากทำร้ายผญ.
ตั้งแต่นั้น เราก้ใช้ชีวิตแบบไม่มีความสุข
หลายครั้งที่เราไปนั่งคุยกะพี่แก เราอยุ่ด้วยกันหลังเลิกงานเพื่อแชร์ความเครียด แฟนพี่แกโทมาทะเราะ เราเลยบอกให้เปิดลำโพง สิ่งที่เราได้ยินคือ เราไปด่าผญ.คนนั้น เราไประรานเค้าทั้งๆที่เรานั่งอยุ่ตงนี้ .. เราไม่ได้ทำ เค้าสร้างเรื่องทุกอย่างขึ้นมาแล้วเค้าไปพูดกับทุกคนเพื่อให้ทุกคนเห็นใจเค้าแล้วเกียดเรา
จนวันนึงเราทนไม่ไหวที่ต้องมาเหนเรื่องราวแบบนี้เราเลยโทไปขอโทดเค้า ขอโทดทุกอย่าง ผญ.คนนั้นก้โอเคนะ พุดกับเราดีมากๆ บอกว่าอย่าไปทำอีก แฟนพี่มัน
เองน้องก้จะได้เจอคนดีๆ เริ่มชีวิตใหม่นะ พี่ก้ไม่เอามันเหมือนกัน.. เราสบายใจนะ เหมือนได้เครียกันจะได้จบๆ
แต่ วันต่อมาๆทำงาน พี่แกมาเล่าให้ฟังว่ามะวานพี่กลับไปทันตอนที่เราโทไปขอโทดเค้าพอดี แต่เค้าบอกว่าเราโทไปด่าเค้าไปเยาะเย้ยเค้าต่างๆนาๆ เราก้งงมาก อไรหนูไม่ได้ทำ ...
พี่แกบอกว่าพี่รุ้ เพราะพี่ได้ยินว่าคุยกันดีๆ แต่ไม่รุ้เค้าต้องการอไร
ในใจเราตอนนั้นคิดว่าถ้าเค้าเครียกันลงตัว เราจะเปนคนเดินออกไปเอง แต่... เรื่องมันไม่ได้ดีขึ้น มันแย่ลงทุกวันๆ
เราทำให้เรื่องนี้เกิด เราไม่กล้าที่จะทิ้งให้พี่เค้าต้องมาเจอเรื่องาคนเดียว และอีกอย่าง เรารักพี่แก...
มีบ้างที่เค้าโทมาหาเรา คุยดีมากๆ แต่ตอนคุยกะพี่แกเราเปน
มั่งแหละ
มั่งแหละ อไรๆไม่ดีมีอยุ่ในตัวเราหมด
เค้าโทมาคุยดีมากๆ มาบอกว่าแฟนเค้า
อย่างงุ่นอย่างงี้ พี่ไม่เอาหลอกแฟน
ๆ บลาๆๆ มาพุดให้เรารังเกียด แต่มันเปนเรื่องที่เรารุ้ว่าไม่ใช่เรื่องจิง เพราะเราเแงยังโดนใส่ร้ายเลย เราทำงานอยุ่ด้วยกันเลยเวลาแฟนเค้าโทมาเราก้เลยเปิดลำโพงให้ฟังตลอดเพราะเรากัวว่าแฟนเค้าจะไปใส่ร้ายเราอีกเลยเปิดให้ระๆได้ยินพร้อมๆกันไป
พี่แกก้พึ่งรุ่ว่าแฟนเค้าเปนได้ถึงขนาดนี้...
ตอนนี้ระยะเวลาผ่านมา 1ปี กะ6เดือน เค้ายังทะเราะกันเรื่องเราอยุ่เลย เราทำงานกันคนละที่แล้ว ไม่ได้เจอกันตลอดเหมือนเดิม แต่ก้ยังคุยกันอยุ่ พี่เค้าบอกว่ารักเรา อยุ่กะเราแล้วสบายใจ แต่แฟนเค้าไม่ยอมเลิก พี่ออกมาไม่ได้ เพราะมีหนี้ร่วมกัน ทุกวันนี้พี่แกโดนด่าสารพัด ไม่มีเพื่อน ไม่มีสังคม บางวันทะเราะกันไม่ให้พี่แกมาทำงาน เสื้อขาดบ้าง หน้าแหกบ้างกว่าจะได้มาทำงาน เราเหนเราก้สงสาร
เค้าทะเราะกันทุกๆวัน ผญ.คนนั้นบอกว่าไม่อยากอยุ่ด้วย ไม่อยากมีแฟน
ๆแบบนี้ แต่ให้ใช้หนี้ให้หมด
ผญ.คนนี้มาส่งเฟดเราทุกวัน แล้วเอาเราไปด่าไปว่าให้พี่แกฟัง แถมยังใส่ร้ายว่าเราไปด่าเค้าเสียๆหายๆ เราล่ะเพลียมากกกกกกกก
ยิ่งทำให้เราสงสารพี่เค้า
เรากลัวว่าวันนึงที่ไม่มีเราจิงๆพี่เค้าจะไม่เหลือใคร
เพราะว่าเรารัก เราเลยรอ
แต่มันทรมานดีนะ ไม่มีผญ.คนไหนอยากจะมาเปนแบบนี้หลอกเนาะ..
แต่เราก้คิดนะว่า ถ้าเค้ารักเราจิงๆ เค้าคงไม่ให้เรารอมาเปนปีๆ
แต่เราเข้าใจในความรับผิดชอบของเค้าที่เค้าต้องใช้หนี้
เราเข้าใจอำนาจในการทำลายร้างสูงของแฟนเค้า
เราเข้าใจว่าเรามาที่หลัง..
แต่เราไม่เข้าใจว่าทำไมเราถึงรักเค้ามากขนาดนี้....
ถ้าเปนไปได้ ... อย่ายุ่งกะคนมีแฟนเลยค่ะ เพราะเราไม่รุ้หลอกว่าเค้ามีพันธะหรือปัญหาอไรร่วมกันมา
ทุกวันนี้เราก้ได้แต่ทำใจค่ะ
และหมดศรัทธาในความรักละ
ขอบคุณนะที่อ่านจนจบ
แต่เรื่องมันยังไม่จบ
เราคงโง่... โง่จนกว่าจะฉลาด
รักคนมีเจ้าของที่เค้าใกล้จะเลิกกัน ผิดมั้ย?
ก่อนอื่นเราแนะนำตัวก่อนนะคะ เราอายุ23 สูง169 หนัก 53 หน้าตากลางๆไม่ถึงกับขี้เหล่ หน้าตาดุ แต่ชอบยิ้ม ขี้อาย พูดน้อย เข้าหาใคไม่เก่ง แต่มีแต่คนด่าว่ากวนตีน 5555555
(ที่บอกรายละเอียดตัวตนเพราะอ่านเรื่องของเราไปจะได้อินตามได้)
เข้าเรื่องค่ะ...
เรื่องมันมีอยุ่แว่...แฮ่! ว่าาา..
ตอนที่เรากำลังจะจบปี4 สามเดือนสุดท้ายเราต้องฝึกงานที่โรงแรมแห่งนึง วันแรกที่เราเริ่มงานเราได้เจอพี่ๆที่ในแผนกแค่2คน เราไปกะเพื่อนอีก1คน ช่วงแรกๆเราก้ตั้งใจทำงานค่ะ ไม่ได้คิดอไร เราเปนคนขี้อาย เลยไม่ค่อยคุยกะใคเพราะในแผนกมีแต่ผช. และวันต่อๆมาถึงได้มีผญ.ที่เปนเทรนนีเหมือนกันมาทำงานบ้าง สลับกันหยุดไป ทุกคนดูโอเคค่ะ ทำงานดี ร่าเริง ตลก เราเองก้พอยสนุกไปด้วยแต่ด้วยความที่เราไม่เข้าหาใคเลยเราเลยสนิทกับคนอื่นช้า เราไม่ได้หยิ่งนะ คือยิ้มตลอดแต่ไม่นุ้จะคุยอไรง่ะ ถามคุยบ้างก้เรื่องงานล้วนๆด้วยความที่เรายังไม่รุ้งานก้ได้แต่ถามๆ พี่คะ..ให้หนูทำไรต่อคะ มีไรให้หนูช่วยมั้ยคะ สองอาทิตแรกแค่นั้นจิงๆ 55555
ทุกๆคนก้คุยกะเราปกตินะ แต่....
มีพี่อยุ่คนนึง เค้าชอบแกล้งเราอ่ะ ชอบกวน แซว แกล้ง แต่ไม่ได้แนวหัวงูนะ แบบแกล้งกวนตีนๆ ไม่เคยว่า ไม่เคยด่า แกล้งจนเราเขิล (ตอนนั้นยังไม่ได้คิดอไร สาบาน) พอพี่แกเหนเราเขิล ก้บอกว้ายขี้อายนี่หน่าา เลยแกล้งเราใหญ่เลย
เปนแบบนี่มาสักพัก การแกล้ง การหยอก การแซว มันเริ่มผสมกับการเทคแคร์ การช่วยเหลือ ที่เค้าทำกับเราคนเดียว จนเราเริ่มหวั่นไหว...
แต่เราบอกตัวเองตลอดว่า... ไม่นะ! ไม่ได้! เรามาทำงาน แฟนเราๆก้มี (แต่เราก้แฟนกะท่อนกะแท่นมาเปนปีสองปีละ) และเราไม่รุ้ว่าพี่เค้ามีแฟนรึป่าว เพราะเค้าชอบพูดว่าตัวเองโสด แต่แบบพุดเล่นๆนะ ดูท่าทางก้ไม่ได้เจ้าชู้ และหน้าตาก้ไม่ได้หล่ออไร
แต่แล้ว...เมื่อทำงานไปด้วยกันเลื่อยๆ กำแพงที่เราตั้งขึ้นมามันเริ่มร้าว พี่คนนั้นนิสัยดีมากๆ ทำงานเก่งมากๆ ดูสุขุม เปนผุ้ใหญ่ แต่กวนตีนมาก และยิ้มสวย ทำให้เราอ่อนไหว....แงงงงงงง หมดกัน!!!
เราจึงไปเสาะหาเฟสพี่คนนั้น เราไม่ขอ ไม่ถามใคสักคนเพราะกัวว่าคนอื่นจะรุ้ แม้แต่เพื่อนเรายังไม่รุ้เลย 555555
และแล้วก้เจอ! ใช่! เจอออ!
รุปโปรเฟสคู่กะแฟน!! 5555555555555 ! หัวเราะทำไม! อิดวก
ใช่..เราแอดไป และเราก้แอดทุกๆคนเพื่อความเนียน 5555
แต่เราเข้าไปวันแรกใคๆก้ถามว่ามีแฟนยังเราก้ตอบทันทีทันควันเลยนะว่า มีแล้วค่ะ!
ตั้งแต่นั้นมาก้มีเรื่องแซวเยอะขึ้นต่างคนต่างแซวเรื่องแฟน โพสหวานนุ่นนี่ แต่จิงๆเราแทบไม่มีอารมมุ้งมิ้งกะแฟนนานมากทะเราะกันทุกวันถ้าไม่โพสก้ต้องทะเราะกัน เราไม่ชอบการงี่เง่า ไม่ชอบอไรเด็กๆ และจะดูเปนผญ.แมนๆได้อีก
เราคุยกันแค่ที่ทำงานเท่านั้น แต่เราก้เริ่มรุ้เรื่องของทุกๆคนมากขึ้น พี่คนอื่นๆมีพูดให้ฟังว่าสงสารพี่คนนั้น โดนแฟนด่าว่าทุกวัน แฟนเอาแต่ใจ ไม่เคยให้ไปไหน ชอบโพสด่าในเฟส ให้เงินมาทำงานวันละ50มั่ง 100นึงมั่ง โทจิกทั้งวัน บางทีมันมีผลกระทบกะงาน แต่ทุกๆคนเข้าใจทำได้แค่สงสาร
แต่พี่แกเปนคนเก่งในสายตาเราเลย เาาเหนบ่อยครั้งไปนั่งคุยโทสับหน้านิ่วคิ้วขมวด หน้าตาเครียดมากๆ แต่พอเจอคนอื่นแกก้ยิ้มเหมือนไม่มีไรเกิดขึ้น เหมือนแกเก็บทุกอย่างไว้คนเดียวพยายามทำตัวว่าโอเค และเปนคนๆเดียวที่ไม่เคยนินทาใคเลยยยยย และไม่ถูกใคนินทาด้วยย แกวางตัวดีมากๆ
เวลาผ่านไปความสนิทสนมเพิ่มมากขึ้น พี่แกเริ่มหยอกล้อแปลกๆ ดูอบอุ่นมากๆ จนเริ่มคุยไลน์กัน แรกๆก้คุยเรื่องงาน และเริ่มนอกเรื่อง เริ่มมีความห่วงใยเพิ่มมากขึ้น ตอนนั้นเพื่อนเราก้ยังไม่รุ้นะ เราก้หลอกถามเพื่อนเพราะคิดว่าเค้าจะเปนกะทุกคนรึป่าว แต่คำตอบคือไม่.. พี่เค้าเปนกะเราคนเดียว เขิลลล คิคิ
เราแอบคุยกันมาเลื่อยๆ โดยที่ไม่มีใครุ้ แต่ไม่ได้เว่อวังอไรจนมาถึงวันนึง
พี่เค้ามาบอกชอบเรา !!!!
เราดีใจผสมกับเขิลมากกๆๆๆ แต่เราก้คิดได้ว่าเรามีแฟน พี่เค้ามีแฟน เราเลยบอกเค้าไปมันไม่ถูกนะพี่ เราต่างคนต่างมีคนของตัวเอง ทำแบบนี้ไม่ได้..
ต่างคนต่างเฟว ไม่คุยกันแล้ว แต่ได้ไม่เกินสองวันก้กลับมาคุยกันเหมือนเดิม เรามีปัญหาเรื่องที่ทำงานบ้างเราก้ปรึกษาพี่เค้า พี่แกช่วยเหลือเราทุกอย่าง ต่างคนต่างไม่พูดถึงแฟนของกันละกัน แต่ต่อหน้าคนอื่นก้แซวเหมือนเดิม ออกแนวหมันไส้บ้างเวลาเราโพสรูปคู่ไรแบบนี้
แต่..ทุกคนเหน ทุกคนรุ้ว่าแฟนชอบโทมาทะเราะกับเรา จนวันนึงหลังเลิกงานเราก้ไปนั่งกะพี่ๆซึ่งก้มีพี่แกอยุ่ด้วย นั่งดื่มอไรนิดๆหน่อยๆตอนนั้นเราเหนื่อยมากๆ ทำงานก้เครียด ยังเคียดเรื่องแฟนอีก ทะเราะได้ตลอดเวลา พวกพี่ๆเหนว่าเราเครียดจากคนที่ยิ้มเก่ง เค้าก้เลยถามว่าเปนอไร พุดได้นะ เราก้เลยระบายออกมาหมดเลย ทุกคนเลยแชร์ๆเรื่องตัวเอง รวมถึงพี่แก
พี่แกพุดออกมาคือ
คือเราสองคนโดนกระทำเหมือนกัน เจออไรเหมือนกัน แล้วนิสัยก้คล้ายๆกัน เลยเหมือนทำให้เราเข้าใจกันไปซะหมด
ตั้งแต่นั้นพี่แกเลยดูแลเราดีขึ้น เปนซัมติงในที่ทำงาน (แต่รุ้กันแค่2คน)
พอถึงตอนนี้กำแพงที่เคยสร้างไว้มันพังทลายไปหมดแล้ว... T_T
เราเริ่มไปเที่ยวกัน ไปดูหนัง เดินเล่น โกหกแฟนว่าไปทำงาน ... คือทุกอย่างมันดีอ่ะ แต่มันผิดอันนี้เราไม่เคยลืม
ถึงวันนึงที่อไรๆเริ่มเลยเถิด ทั้งคุ่กะเริ่มจะกะท่อนกะแท่นกะแฟนมากขึ้นๆ
จนมาถึงวันนึง...
วันที่แฟนเค้าจับได้ว่ามีเรา
บ้านแตกสิคะ
แฟนพี่แกโพสด่ากระจาย โพสเกินความจิง ด่าเาาเสียๆหายๆ โทหาหัวหน้าเราว่าเราไปด่าเค้าไประรานเค้า จนทุกคนที่ทำงานรุ้ทั้งๆที่เราไม่ได้ทำ
วันนึง เรารับโทสับจากพี่แกตอนตี1กว่าๆ บอกว่าทะเราะกะแฟนเลยออกมาเราเลยให้มาหาที่หอเราลงไปรอข้างล่างเพราาะอยากรุ้รายละเอียด พี่แกก้มารับเราไปนั่งคุยที่สาธารณะที่นึง ภาพที่เราเหนคือ พี่แกปากแตกที่มุมปาก ใหญ่ประมาน1/2 ซม. เลือดไหลซึมๆตลอด ตามร่างกายที่ไม่มีเสื้อผ้าปิดก้มีทั้งรอยข่วนรอยเล็บเลือดซึมเต็มไปหมด!
พี่แกไม่ยอมพูดไม่ยอมบอกแค่บอกยังไม่อยากกลับบ้าน เราเลยเค้นความจิงจนพี่แกพุดออกมาว่า ทะเราะกัน แฟนเค้าเปนคนโมโหร้าย ทะเราะกันทีไรก้เปนแบบนี้ตลอดพี่ไม่รุ้จะทำไง พี่ไม่อยากทำอไรเค้า พี่เปนผช. ....
ค่ะ! พอคุยกันจนแกสบายใจแกก้ไปส่งเราที่หอแล้วแกก้ไปนอนที่ทำงาน
เรารุ้สึกผิดมากๆที่ทำให้เกิดเรื่อง แต่วันต่อมาพี่แกก้ไปทำงาน เราก้ไปทำงาน เราสองคนวางตัวดีในที่ทำงานไม่เคยทำอไรให้กระทบกับงาน คนอื่นๆก้ได้แต่สงสัยว่าจิงมั้ย? เพราะเราสองคนไม่เคยทำอไรน่าเกียด
และแล้วก้มาถึงวันนึง ... วันที่แฟนพี่แกรุ้ว่าเราเปนใค จากที่รุ้แค่ว่าเปนเด็กฝึกงาน แกรุ้เฟส รุ้ชื่อ
จากนั้นเค้าเลยเอารูปเราไปโพสประจทนว่าเราไปแย่งผัวเค้าเราไปด่าเค้าต่างๆนาๆ ทั้งๆที่เราไม่ได้ทำ เราไม่รุ้ด้วยซ้ำว่าเค้าโพส แต่มีพี่ที่ทำงานมาบอกให้ไปดู
เราเลยไปขอเบอแฟนพี่แกมา ตอนนั้นเราโกดมากๆ
เราโทไปพอแฟนเค้ารับ เค้าไม่ยอมพูด เราพยายามควบคุมอารมสุดๆ เพราะเรารุ้ว่าเราผิด แต่เราไม่ได้ทำแบบนั้นแบบที่เค้าโพสคือเราเสียหาย
เราเลยบอกว่า พี่คะ พี่รุ้มั้ยว่าการที่พีทเอารุปหนูไปโพสแบบนั้น มันผิดกฎหมายนะคะ! ผญ.คนนั้นตอบมาว่าแล้วไง จะทำไม เราอารมขึ้นมาก แต่ก้คุมสติๆสุดๆแล้วตอบกลับไปว่า โอเคค่ะ พี่จะลบมั้ยคะ? เค้าก้บอกว่าก้ลบไปแล้วไง น้ำเสียงผญ.คนนั้นสั่นเคลือเหมือนว่ากลัว แต่คำที่ด่ามานี่ร้ายกาจมากๆ เราเลยบอกค่ะ ถ้าหนูวางไปแล้วยังเห็นโพสก้รอเจอกันที่สถานีตำรวจนะคะ ตุ้ดด...
สิ้นเสียงวางสาย เราก้รีบไปเช็ค ...โอเคค่ะ ลบ! จบ แต่เราก้เสียไปมากๆแล้วเพราะเค้าโพสมาเปน10ชม.แถมมีหอยปูปลามาแสดงความคิดที่เหมือนจะรุ้ดีไปซะหมด เห้อออ
แต่ดีที่พี่ๆที่ทำงานเข้าใจ เพราะเค้มรุ้ว่าแฟนพี่แกเปนแบบนี้
จากนั้นเค้าก้โพสด่าเราเสียๆหายๆมาตลอดแต่ไม่เอ่ยชื่อ แล้วเค้าก้โทมาหาแฟนเรา บอกว่าเราทำอย่างงุ้นอย่างงี้ โทมาขอความเหนใจพุดต่างๆนาๆให้เราเสียหาย จนเรากับแฟนเลิกกัน
เราไม่โทษใคเลย เพราะตัวเราเอง เพราะเราก้าวเข้าไปเองง
แล้วพี่แกก้ทะเราะกะแฟนแบบนั้นตลอดมา มาทำงานบางวันมีรอยเขียวบ้าง รอยม่วงบ้าง รอยข่วน รอยถลอก แผลเก่าไม่หายแผลใหม่ก้มาเพิ่ม
แต่แกกลับโดนคนด่าด้วยข้อความโพสในเฟดที่แฟนแกบอกว่าพี่แกเค้าไปทำร้าย เรารุ้มาจากคนอื่นๆเพราะแฟนแกบล้อกทุกอย่าง เราเลยมาถามพี่แกๆเลยบอกพี่ผิดเองแหละ พี่ทำร้ายเค้า...
แต่เราพอจะดูสายตาพี่แกออก พี่แกเปนคนที่ชอบรับทุกอย่างไว้เอง เราไม่เชื่อเราเลยเค้นถามไปถามมา เค้าเลยบอกว่าพี่ไม่ได้ตั้งใจ เค้าจะตีพี่ๆเลยจับแขนเค้าไว้ เค้าก้หาว่าพี่ทำร้าย พี่ต้องยอมให้เค้าทำทุกอย่างจนเค้าหยุดไปเอง เราถามว่าทำไมต้องยอม ทำไมไม่ป้องกันตัวเอง พี่แกก้บอกว่าก้เพราะพี่ป้องกันตัวไง เค้าเลยหาว่าพี่ทำร้ายเค้า พี่เปนผช ถ้าพี่จะทำเค้าจิงๆเค้าคงแย่ แต่พี่ไม่ทำ พี่ไม่อยากทำร้ายผญ.
ตั้งแต่นั้น เราก้ใช้ชีวิตแบบไม่มีความสุข
หลายครั้งที่เราไปนั่งคุยกะพี่แก เราอยุ่ด้วยกันหลังเลิกงานเพื่อแชร์ความเครียด แฟนพี่แกโทมาทะเราะ เราเลยบอกให้เปิดลำโพง สิ่งที่เราได้ยินคือ เราไปด่าผญ.คนนั้น เราไประรานเค้าทั้งๆที่เรานั่งอยุ่ตงนี้ .. เราไม่ได้ทำ เค้าสร้างเรื่องทุกอย่างขึ้นมาแล้วเค้าไปพูดกับทุกคนเพื่อให้ทุกคนเห็นใจเค้าแล้วเกียดเรา
จนวันนึงเราทนไม่ไหวที่ต้องมาเหนเรื่องราวแบบนี้เราเลยโทไปขอโทดเค้า ขอโทดทุกอย่าง ผญ.คนนั้นก้โอเคนะ พุดกับเราดีมากๆ บอกว่าอย่าไปทำอีก แฟนพี่มัน
แต่ วันต่อมาๆทำงาน พี่แกมาเล่าให้ฟังว่ามะวานพี่กลับไปทันตอนที่เราโทไปขอโทดเค้าพอดี แต่เค้าบอกว่าเราโทไปด่าเค้าไปเยาะเย้ยเค้าต่างๆนาๆ เราก้งงมาก อไรหนูไม่ได้ทำ ...
พี่แกบอกว่าพี่รุ้ เพราะพี่ได้ยินว่าคุยกันดีๆ แต่ไม่รุ้เค้าต้องการอไร
ในใจเราตอนนั้นคิดว่าถ้าเค้าเครียกันลงตัว เราจะเปนคนเดินออกไปเอง แต่... เรื่องมันไม่ได้ดีขึ้น มันแย่ลงทุกวันๆ
เราทำให้เรื่องนี้เกิด เราไม่กล้าที่จะทิ้งให้พี่เค้าต้องมาเจอเรื่องาคนเดียว และอีกอย่าง เรารักพี่แก...
มีบ้างที่เค้าโทมาหาเรา คุยดีมากๆ แต่ตอนคุยกะพี่แกเราเปน
เค้าโทมาคุยดีมากๆ มาบอกว่าแฟนเค้า
พี่แกก้พึ่งรุ่ว่าแฟนเค้าเปนได้ถึงขนาดนี้...
ตอนนี้ระยะเวลาผ่านมา 1ปี กะ6เดือน เค้ายังทะเราะกันเรื่องเราอยุ่เลย เราทำงานกันคนละที่แล้ว ไม่ได้เจอกันตลอดเหมือนเดิม แต่ก้ยังคุยกันอยุ่ พี่เค้าบอกว่ารักเรา อยุ่กะเราแล้วสบายใจ แต่แฟนเค้าไม่ยอมเลิก พี่ออกมาไม่ได้ เพราะมีหนี้ร่วมกัน ทุกวันนี้พี่แกโดนด่าสารพัด ไม่มีเพื่อน ไม่มีสังคม บางวันทะเราะกันไม่ให้พี่แกมาทำงาน เสื้อขาดบ้าง หน้าแหกบ้างกว่าจะได้มาทำงาน เราเหนเราก้สงสาร
เค้าทะเราะกันทุกๆวัน ผญ.คนนั้นบอกว่าไม่อยากอยุ่ด้วย ไม่อยากมีแฟน
ผญ.คนนี้มาส่งเฟดเราทุกวัน แล้วเอาเราไปด่าไปว่าให้พี่แกฟัง แถมยังใส่ร้ายว่าเราไปด่าเค้าเสียๆหายๆ เราล่ะเพลียมากกกกกกกก
ยิ่งทำให้เราสงสารพี่เค้า
เรากลัวว่าวันนึงที่ไม่มีเราจิงๆพี่เค้าจะไม่เหลือใคร
เพราะว่าเรารัก เราเลยรอ
แต่มันทรมานดีนะ ไม่มีผญ.คนไหนอยากจะมาเปนแบบนี้หลอกเนาะ..
แต่เราก้คิดนะว่า ถ้าเค้ารักเราจิงๆ เค้าคงไม่ให้เรารอมาเปนปีๆ
แต่เราเข้าใจในความรับผิดชอบของเค้าที่เค้าต้องใช้หนี้
เราเข้าใจอำนาจในการทำลายร้างสูงของแฟนเค้า
เราเข้าใจว่าเรามาที่หลัง..
แต่เราไม่เข้าใจว่าทำไมเราถึงรักเค้ามากขนาดนี้....
ถ้าเปนไปได้ ... อย่ายุ่งกะคนมีแฟนเลยค่ะ เพราะเราไม่รุ้หลอกว่าเค้ามีพันธะหรือปัญหาอไรร่วมกันมา
ทุกวันนี้เราก้ได้แต่ทำใจค่ะ
และหมดศรัทธาในความรักละ
ขอบคุณนะที่อ่านจนจบ
แต่เรื่องมันยังไม่จบ
เราคงโง่... โง่จนกว่าจะฉลาด