เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เพิ่งเกิดกับเราเมื่อเช้านี้ แต่เราไม่ใช่มือที่ 3 นะคะ เราคือคนที่ถูกกระทำ เราเพิ่งกลั้นใจมานั่งพิมพ์ได้ค่ะ เมื่อคืนแฟนเราไปเที่ยวค่ะ บอกว่าไปกับเพื่อน ไปวันเกิดเพื่อนเราก็เชื่อค่ะ แต่เราก็โทรตามตอนตี 1 เพราะคิดว่ามันดึกแล้วและพรุ่งนี้เค้าต้องไปทำงาน โทรไปสายแรกเค้าก็ยังไม่ยอมกลับ ได้ยินเสียงรู้ว่าอยู่ในผับ เราโทรไปอีกสายตอนตี 2 เพราะมันดึกแล้ว แต่เค้าก็ยังไม่ยอมกลับ คราวนี้เราเลยรู้สึกหมดความอดทนก็เลยขับรถกลับไปบ้านเราที่อยู่ไกลไปอีกเกือบ 20 โล (เราอยู่บ้านแฟนค่ะ และตอนนี้ท้องโตแล้วอีกไม่นานก็จะคลอด) พอถึงบ้านเราพยายามหลับก็ไม่หลับ พยายามจะไม่โทร เราก็ทำไม่ได้ ตี 3 เราโทรไปอีกสายนึง เค้าก็บอกเราว่าเดี๋ยวกลับๆ พอตี 3 ครึ่ง เราก็โทรไปอีก โทรไม่ติดค่ะ กี่ครั้งก็ไม่ติก เราเลยโทรไลน์ไป ติดค่ะ เค้าก็ยังไม่ถึงบ้าน บอกแต่ว่า ใกล้ถึงบ้านแล้ว พอตี 4 เค้าก็ยังไม่โทรมา คงยังไม่ถึงบ้าน ยังไม่รู้ว่าเราออกจากบ้านเค้ามาแล้ว พอตี 4 ครึ่งเค้าถึงโทรมาบอกว่าเค้าขอโทษเค้าผิดเอง ถามเราว่าไม่กลับจริงเหรอ เราก็ตอบกลับไปว่าจะให้ขับรถไปตอนนี้เลยเหรอ แล้วเค้าก็วางสายไป ไม่นานก็โทรมาใหม่ แล้วก็บอกเราว่า จิ้มผิด เราก็เลยสงสัย ตัดสินใจขับรถกลับบ้านเค้าทันตอนนั้นเวลาเป็น ตี 4.40 ถึงบ้านเค้าตอนตี 5 พอดี
พอถึงบ้านเค้า เราเดินเข้าไปในห้องก็ได้ยินเสียงกรนของเค้าดังออกมา เห็นโทรศัพท์เค้าชาร์ตอยู่ ปกติเค้าจะหวงโทรศัพท์ ตั้งเสียงเงียบไว้ ตอนกลางคืนก็ตั้งโหมดเครื่องบิน ล็อคพาสเวิร์ดทุกอย่าง และไปไหนจะพกติดัวตลอด เราก็ไม่เคยยุ่ง เพราะเราให้เกียรติเค้า ก็คิดว่าเป็นพื้นที่ส่วนตัวของเค้า เราก็เลยไม่ยุ่ง แต่วันนี้เก็บความสงสัยมาตั้งแต่เย็นเมื่อวานแล้ว เพราะมีคนโทรไลน์มา แต่เค้าไม่รับ เค้ากดวาง เราก็ถามทำไมไม่รับ เค้าบอกก็ที่ทำงานแหละ แล้วก็เอาโทรศัพท์ใส่กระเป๋า เดินออกจากห้องไป ต้องโทษว่าเราโง่เองที่
ความจำดีและ
เดาถูก ถึงทำให้ตัวเองต้องเจ็บปวด
เราปลดล็อคโทรศัพท์เค้า ดูรายการโทรเข้าออก เห็นชื่อผู้หญิงคนหนึ่งที่วันนี้เค้าโทรหาเธอมากถึง 50 สาย และวันอื่นๆ อีกที่โทรหาทั้งวัน วันละหลายๆ สาย เราเอาโทรศัพท์เราถ่ายเบอร์เธอไว้ ใจเราสั่นแต่มันยังไม่มากพอ ความสงสัยมันมีมากกว่า กับเรา เค้าใช้ไลน์โทรหาเราวันละครั้ง คุยกันไม่ถึง 1 นาที เค้าเพิ่งไปต่างจังหวัดมา 4 วัน กลับมาเมื่อวาน มีแต่บันทึกโทรหาผู้หญิงคนนี้แทบจะตลอดเวลา
ทีนี้เราเลยล็อคอินไลน์ของเค้าดู ก็เจอค่ะ เค้าเพิ่งคุยกับผู้หญิงคนนั้น เรากลั้นใจอ่านดูทุกข้อความ เอามือถือเราถ่ายรูปเก็บไว้ แต่มันเยอะมาก จนเรากลั้นใจถ่ายไม่ไหว ตลอดเวลาทั้งคืน ที่ไม่ยอมกลับบ้าน เค้าออกไปเที่ยวร้านเดียวกับผู้หญิงคนนั้น ข้อความที่คุยกัน ดูเค้าช่างพร่ำเพ้อ ดูรัก ดูหลงเธอเสียเหลือเกิน แชทคุยกันตั้งแต่ตี 1 จนถึง ตี 4 จนผู้หญิงคนนั้นไม่ตอบ เราก็เลยเข้าใจว่า ถ้าผู้หญิงคนนั้นรับสายคุยกับเค้า เค้าคงไม่โทรหาเราหรอก และคงยังไม่กลับบ้าน คงไม่รู้ว่าเราออกจากบ้าน เราย้อนอ่านดูข้อความทุกข้อความ มีการส่งรูปให้กันดูว่าอยู่ไหนทำอะไร ดูเป็นห่วงเป็นใย เรียกเค้าว่าที่รักแทบทุกข้อความ มีการบอกรักกัน รักมากกกก กับเราน่ะเหรอ เท่าที่จำได้ ตั้งแต่คบกันมา เรียกเราว่าที่รักอยู่ 2 ครั้งเอง ไม่เคยมีโมเมนต์หวานๆ ที่เป็นห่วงเป็นใยเรา ไม่เคยอยากให้เรารู้ว่าทำอะไรอยู่ที่ไหน เป็นอย่างไรบ้าง
ตลอดช่วงเวลา 2 เดือนนี้ เค้าโกหกเราว่าไปหาเพื่อ ไปบ้านเพื่อน ไปเที่ยวกับเพื่อนสมัยมหาลัย เวลาเราโทรไป โทรไม่ติดบ้าง โทรไม่รับบ้าง บอกอยู่ผับ แต่ได้ยินเสียงเงียบเหมือนอยู่ในห้องบ้าง ตอนนี้เราหายสงสัยแล้ว เค้าเอาเวลาพวกนั้นไปหาผู้หญิงคนนั้น เราหยุดอ่านค่ะ แต่น่าแปลกที่น้ำตาไม่ไหลเลยสักนิด เราใช้ไลน์ส่งข้อความไปหาคนนั้นถามว่ามีอะไรกันหรือยัง ป้องกันไหม ตอนนั้นเราคิดแค่นั้นจริงๆ เราเป็นห่วงลูกในท้องของเรา เราสั่น ตอนแรกเราว่าจะกระทืบโทรศัพท์เค้าทิ้ง แต่ก็ไม่เอา เราเสียดายของ เราเป็นคนที่เห็นคุณค่าของสิ่งของ เงินทอง มันหายาก เราใช้ทุกบาททุกสตางค์โดยคิดแล้วคิดอีก เราเปลี่ยนใจหันมาเตะเค้าค่ะ เตะไปหลายที จริงๆ ก็แค่อยากปลุกขึ้นมานั่งคุย เค้าตื่นมา เราทะเลาะกันค่ะ เราถามไรไป เค้าก็เงียบไม่ตอบ เราโมโหมาก เราแค่อยากรู้ แต่เค้าก็ไม่ตอบอะไร ล้มตัวลงนอน เราเลยไปอาบน้ำให้หายร้อน แล้วแต่งตัวคว้ากระเป๋ากับกระเป๋าเครื่องสำอางค์จะออกจากบ้านไปทำงาน เรายังคิดอะไรไม่ออก ยังไม่รู้จะทำยังไงกับชีวิต แต่งานต้องมาก่อน วันนี้เราต้องไปปั้นหน้ายิ้มแย้มพูดคุยกับสาธารณะชนก่อน เราต้องรับผิดชอบงานก่อน
แต่เรายังไปไม่ถึงไหน เค้าไลน์มา ถ่ายรูปเสื้อผ้าเราที่เค้าเอามากองไว้ แล้วถามว่าจะให้เผาหรือบริจาคดี ใจเราตอนนั้นก็คิดแล้วว่า เรายังไม่ได้บอกเค้าเลยว่าจะเลิกกับเค้าหรือจะไปจากเค้า ในเมื่อเค้าทำแบบนี้เค้าคงเลือกผู้หญิงคนนั้นแล้วล่ะ เราบอกไปว่า อย่ามายุ่งกับของๆ เรา เดี๋ยวเราไปเก็บเอง เค้ารู้ว่าเราหวงของ เราก็ขับรถกลับไปบ้านเค้า ก็เดินเข้าไปเก็บเสื้อผ้า พับมันใส่ตระกร้า เค้าก็พูดไปว่าเค้าเบื่อเรา เพราะมันน่าเบื่อ เราทำตัวเอง สันดานเราเป็นแบบนี้ เก็บไปให้หมดเลย เราบอกให้เค้าหยุดพูดเราไม่อยากฟัง เค้าด่าว่าเราเราเองก็เคยแต่งงานมีผัวมาก่อนจะคบเค้า ก็ใช่ แต่เราคบทีละคน เราเลิกไปแล้วถึงมาคบกะเค้า เค้าขอโทรศัพท์เราเค้าจะลบรูปในโทรศัพท์เรากลัวเราจะเอาไปแบล็คเมล์ เราบอกเค้าว่า เราลบเองแน่นอน เราเจ็บปวดขนาดนี้ เราไม่เก็บไว้หรอก และไม่ชั่วขนาดนั้น ไม่คิดที่จะประจานใคร เรายินดีเดินจากไป แต่ทำไมต้องโกหกเรา ไม่บอกเราดีๆ ตั้งแต่แรกที่คบกับเราบอกเค้าตลอด ถ้าอยากมีคนอื่น อยากอยู่กับคนอื่นหรือเบื่อเราแล้วให้บอกเราตรงๆ เรายินดีเดินจากไป เราไม่อยากเจ็บปวด และไม่อยากเลิกกันโดยที่ต้องเกลียดกันหรือด่ากัน เรายังอยากให้ลูกของเรารักพ่อเค้า เราเชื่อว่าเราสอนลูกเราได้ (พิมพ์ไปน้ำตาจะไหล พูดถึงลูกเนี่ย) พ่อแม่เลี้ยงเรามาอย่างไรเราก็จะเลี้ยงเค้าให้เหมือนที่พ่อแม่เลี้ยงเรา ถึงต้องลำบากแค่ไหน เราก็จะพยายาม
เราตะโกนใส่หน้าเค้าว่าอย่ามายุ่งกับเรา เราไม่ไหวแล้ว ไม่สงสารเราเหรอ เรายังไม่ได้คิดจะเลิกกะเค้าซักหน่อย แต่เค้าทำกับเราแบบนี้ มันมากเกินไปแล้ว แล้วเราก็ร้องไห้ มันไม่ไหวจริงๆ ตอนนั้น ยืนก็ไม่ไหว เค้าเข้ามากอดเรา ขอโทษเราแล้วร้องไห้ บอกเราว่าเค้าไม่ได้มีอะไรกะผู้หญิงคนนั้น เพราะผู้หญิงคนนั้นมีลูกมีสามีแล้ว เค้าพลาดเองที่ปล่อยใจไปกับความรู้สึก เค้าแค่จะคุยกันเล่นๆ เท่านั้น แต่เราแยกไม่ออกแล้ว อันไหนจริงอันไหนโกหก เราจะยังเชื่อเค้าได้อีกหรือ
น่าแปลกที่เราไม่ฟูมฟาย เรารู้ทุกอย่างเกี่ยวกับผู้หญิงคนนั้นร้านอาหารของเธอ คอนโดที่เธออยู่ เบอร์โทรศัพท์ เฟส ไลน์ ทวิตเตอร์ เรารู้หมด แต่เราไม่คิดจะแอดหรือจะไปหาเธอ เพราะเราคงทนเห็นหน้าเธอไม่ไหว และคงพูดไม่ออก เราไปเม้นท์ในไทม์ไลน์ของผู้หญิงคนนั้นว่า ถามอีกครั้งว่ามีอะไรกับแฟนเรา ป้องกันไหม (อันนี้เรายอมรับเรากวนตีน เราก็แค้นอ่ะนะ แต่ไม่ได้มากอะไร) เราจะได้ไปตรวจเลือด และถ้าแฟนเราบอกรักเค้าขนาดนั้น เราก็ขอให้เธอบอกเค้าให้เลือกไปเลย เราจะได้ตัดสินใจง่ายๆ เราให้เบอร์โทรเราไปด้วย เราแค่อยากคุย อยากรู้ความจริง อยากถามว่าเวลาที่เค้าไปหาเธอ เค้าทำอะไรให้เธอบ้าง เราจะได้เอามาประกอบการตัดสินใจว่าเราจะทำอย่างไรกับชีวิตของเราต่อไปดี
ไม่นานแฟนเราก็โทรมาบอกว่าให้ไปลบข้อความที่เม้นซะ ผู้หญิงคนนั้นไม่รู้เรื่องว่าเค้ามีครอบครัวแล้ว เป็นเค้าเองที่โกหกทั้ง 2 คน เค้าผิดเอง เค้าสารภาพผิดกับเราทุกอย่าง ผู้หญิงคนนั้นเป็นผู้ใหญ่แล้ว พี่เค้าไม่พอใจ เราก็เลยสงสัยว่า ถ้าคุณเพิ่งรู้ว่าตัวเองเป็นมือที่สามของครอบครัวอื่น คุณไม่รู้สึกผิดเหรอ คุณไม่คิดจะขอโทษเราเหรอ แต่ตอนนี้สำหรับเราแล้ว ช่างมันเถอะ (เดี๋ยวเรามาต่อนะคะ ขอขับรถกลับบ้านก่อนค่ะ)
ถ้าคุณรู้ตัวว่าเป็นมือที่ 3 คุณจะขอโทษผู้หญิงอีกคนมั้ย
พอถึงบ้านเค้า เราเดินเข้าไปในห้องก็ได้ยินเสียงกรนของเค้าดังออกมา เห็นโทรศัพท์เค้าชาร์ตอยู่ ปกติเค้าจะหวงโทรศัพท์ ตั้งเสียงเงียบไว้ ตอนกลางคืนก็ตั้งโหมดเครื่องบิน ล็อคพาสเวิร์ดทุกอย่าง และไปไหนจะพกติดัวตลอด เราก็ไม่เคยยุ่ง เพราะเราให้เกียรติเค้า ก็คิดว่าเป็นพื้นที่ส่วนตัวของเค้า เราก็เลยไม่ยุ่ง แต่วันนี้เก็บความสงสัยมาตั้งแต่เย็นเมื่อวานแล้ว เพราะมีคนโทรไลน์มา แต่เค้าไม่รับ เค้ากดวาง เราก็ถามทำไมไม่รับ เค้าบอกก็ที่ทำงานแหละ แล้วก็เอาโทรศัพท์ใส่กระเป๋า เดินออกจากห้องไป ต้องโทษว่าเราโง่เองที่
เราปลดล็อคโทรศัพท์เค้า ดูรายการโทรเข้าออก เห็นชื่อผู้หญิงคนหนึ่งที่วันนี้เค้าโทรหาเธอมากถึง 50 สาย และวันอื่นๆ อีกที่โทรหาทั้งวัน วันละหลายๆ สาย เราเอาโทรศัพท์เราถ่ายเบอร์เธอไว้ ใจเราสั่นแต่มันยังไม่มากพอ ความสงสัยมันมีมากกว่า กับเรา เค้าใช้ไลน์โทรหาเราวันละครั้ง คุยกันไม่ถึง 1 นาที เค้าเพิ่งไปต่างจังหวัดมา 4 วัน กลับมาเมื่อวาน มีแต่บันทึกโทรหาผู้หญิงคนนี้แทบจะตลอดเวลา
ทีนี้เราเลยล็อคอินไลน์ของเค้าดู ก็เจอค่ะ เค้าเพิ่งคุยกับผู้หญิงคนนั้น เรากลั้นใจอ่านดูทุกข้อความ เอามือถือเราถ่ายรูปเก็บไว้ แต่มันเยอะมาก จนเรากลั้นใจถ่ายไม่ไหว ตลอดเวลาทั้งคืน ที่ไม่ยอมกลับบ้าน เค้าออกไปเที่ยวร้านเดียวกับผู้หญิงคนนั้น ข้อความที่คุยกัน ดูเค้าช่างพร่ำเพ้อ ดูรัก ดูหลงเธอเสียเหลือเกิน แชทคุยกันตั้งแต่ตี 1 จนถึง ตี 4 จนผู้หญิงคนนั้นไม่ตอบ เราก็เลยเข้าใจว่า ถ้าผู้หญิงคนนั้นรับสายคุยกับเค้า เค้าคงไม่โทรหาเราหรอก และคงยังไม่กลับบ้าน คงไม่รู้ว่าเราออกจากบ้าน เราย้อนอ่านดูข้อความทุกข้อความ มีการส่งรูปให้กันดูว่าอยู่ไหนทำอะไร ดูเป็นห่วงเป็นใย เรียกเค้าว่าที่รักแทบทุกข้อความ มีการบอกรักกัน รักมากกกก กับเราน่ะเหรอ เท่าที่จำได้ ตั้งแต่คบกันมา เรียกเราว่าที่รักอยู่ 2 ครั้งเอง ไม่เคยมีโมเมนต์หวานๆ ที่เป็นห่วงเป็นใยเรา ไม่เคยอยากให้เรารู้ว่าทำอะไรอยู่ที่ไหน เป็นอย่างไรบ้าง
ตลอดช่วงเวลา 2 เดือนนี้ เค้าโกหกเราว่าไปหาเพื่อ ไปบ้านเพื่อน ไปเที่ยวกับเพื่อนสมัยมหาลัย เวลาเราโทรไป โทรไม่ติดบ้าง โทรไม่รับบ้าง บอกอยู่ผับ แต่ได้ยินเสียงเงียบเหมือนอยู่ในห้องบ้าง ตอนนี้เราหายสงสัยแล้ว เค้าเอาเวลาพวกนั้นไปหาผู้หญิงคนนั้น เราหยุดอ่านค่ะ แต่น่าแปลกที่น้ำตาไม่ไหลเลยสักนิด เราใช้ไลน์ส่งข้อความไปหาคนนั้นถามว่ามีอะไรกันหรือยัง ป้องกันไหม ตอนนั้นเราคิดแค่นั้นจริงๆ เราเป็นห่วงลูกในท้องของเรา เราสั่น ตอนแรกเราว่าจะกระทืบโทรศัพท์เค้าทิ้ง แต่ก็ไม่เอา เราเสียดายของ เราเป็นคนที่เห็นคุณค่าของสิ่งของ เงินทอง มันหายาก เราใช้ทุกบาททุกสตางค์โดยคิดแล้วคิดอีก เราเปลี่ยนใจหันมาเตะเค้าค่ะ เตะไปหลายที จริงๆ ก็แค่อยากปลุกขึ้นมานั่งคุย เค้าตื่นมา เราทะเลาะกันค่ะ เราถามไรไป เค้าก็เงียบไม่ตอบ เราโมโหมาก เราแค่อยากรู้ แต่เค้าก็ไม่ตอบอะไร ล้มตัวลงนอน เราเลยไปอาบน้ำให้หายร้อน แล้วแต่งตัวคว้ากระเป๋ากับกระเป๋าเครื่องสำอางค์จะออกจากบ้านไปทำงาน เรายังคิดอะไรไม่ออก ยังไม่รู้จะทำยังไงกับชีวิต แต่งานต้องมาก่อน วันนี้เราต้องไปปั้นหน้ายิ้มแย้มพูดคุยกับสาธารณะชนก่อน เราต้องรับผิดชอบงานก่อน
แต่เรายังไปไม่ถึงไหน เค้าไลน์มา ถ่ายรูปเสื้อผ้าเราที่เค้าเอามากองไว้ แล้วถามว่าจะให้เผาหรือบริจาคดี ใจเราตอนนั้นก็คิดแล้วว่า เรายังไม่ได้บอกเค้าเลยว่าจะเลิกกับเค้าหรือจะไปจากเค้า ในเมื่อเค้าทำแบบนี้เค้าคงเลือกผู้หญิงคนนั้นแล้วล่ะ เราบอกไปว่า อย่ามายุ่งกับของๆ เรา เดี๋ยวเราไปเก็บเอง เค้ารู้ว่าเราหวงของ เราก็ขับรถกลับไปบ้านเค้า ก็เดินเข้าไปเก็บเสื้อผ้า พับมันใส่ตระกร้า เค้าก็พูดไปว่าเค้าเบื่อเรา เพราะมันน่าเบื่อ เราทำตัวเอง สันดานเราเป็นแบบนี้ เก็บไปให้หมดเลย เราบอกให้เค้าหยุดพูดเราไม่อยากฟัง เค้าด่าว่าเราเราเองก็เคยแต่งงานมีผัวมาก่อนจะคบเค้า ก็ใช่ แต่เราคบทีละคน เราเลิกไปแล้วถึงมาคบกะเค้า เค้าขอโทรศัพท์เราเค้าจะลบรูปในโทรศัพท์เรากลัวเราจะเอาไปแบล็คเมล์ เราบอกเค้าว่า เราลบเองแน่นอน เราเจ็บปวดขนาดนี้ เราไม่เก็บไว้หรอก และไม่ชั่วขนาดนั้น ไม่คิดที่จะประจานใคร เรายินดีเดินจากไป แต่ทำไมต้องโกหกเรา ไม่บอกเราดีๆ ตั้งแต่แรกที่คบกับเราบอกเค้าตลอด ถ้าอยากมีคนอื่น อยากอยู่กับคนอื่นหรือเบื่อเราแล้วให้บอกเราตรงๆ เรายินดีเดินจากไป เราไม่อยากเจ็บปวด และไม่อยากเลิกกันโดยที่ต้องเกลียดกันหรือด่ากัน เรายังอยากให้ลูกของเรารักพ่อเค้า เราเชื่อว่าเราสอนลูกเราได้ (พิมพ์ไปน้ำตาจะไหล พูดถึงลูกเนี่ย) พ่อแม่เลี้ยงเรามาอย่างไรเราก็จะเลี้ยงเค้าให้เหมือนที่พ่อแม่เลี้ยงเรา ถึงต้องลำบากแค่ไหน เราก็จะพยายาม
เราตะโกนใส่หน้าเค้าว่าอย่ามายุ่งกับเรา เราไม่ไหวแล้ว ไม่สงสารเราเหรอ เรายังไม่ได้คิดจะเลิกกะเค้าซักหน่อย แต่เค้าทำกับเราแบบนี้ มันมากเกินไปแล้ว แล้วเราก็ร้องไห้ มันไม่ไหวจริงๆ ตอนนั้น ยืนก็ไม่ไหว เค้าเข้ามากอดเรา ขอโทษเราแล้วร้องไห้ บอกเราว่าเค้าไม่ได้มีอะไรกะผู้หญิงคนนั้น เพราะผู้หญิงคนนั้นมีลูกมีสามีแล้ว เค้าพลาดเองที่ปล่อยใจไปกับความรู้สึก เค้าแค่จะคุยกันเล่นๆ เท่านั้น แต่เราแยกไม่ออกแล้ว อันไหนจริงอันไหนโกหก เราจะยังเชื่อเค้าได้อีกหรือ
น่าแปลกที่เราไม่ฟูมฟาย เรารู้ทุกอย่างเกี่ยวกับผู้หญิงคนนั้นร้านอาหารของเธอ คอนโดที่เธออยู่ เบอร์โทรศัพท์ เฟส ไลน์ ทวิตเตอร์ เรารู้หมด แต่เราไม่คิดจะแอดหรือจะไปหาเธอ เพราะเราคงทนเห็นหน้าเธอไม่ไหว และคงพูดไม่ออก เราไปเม้นท์ในไทม์ไลน์ของผู้หญิงคนนั้นว่า ถามอีกครั้งว่ามีอะไรกับแฟนเรา ป้องกันไหม (อันนี้เรายอมรับเรากวนตีน เราก็แค้นอ่ะนะ แต่ไม่ได้มากอะไร) เราจะได้ไปตรวจเลือด และถ้าแฟนเราบอกรักเค้าขนาดนั้น เราก็ขอให้เธอบอกเค้าให้เลือกไปเลย เราจะได้ตัดสินใจง่ายๆ เราให้เบอร์โทรเราไปด้วย เราแค่อยากคุย อยากรู้ความจริง อยากถามว่าเวลาที่เค้าไปหาเธอ เค้าทำอะไรให้เธอบ้าง เราจะได้เอามาประกอบการตัดสินใจว่าเราจะทำอย่างไรกับชีวิตของเราต่อไปดี
ไม่นานแฟนเราก็โทรมาบอกว่าให้ไปลบข้อความที่เม้นซะ ผู้หญิงคนนั้นไม่รู้เรื่องว่าเค้ามีครอบครัวแล้ว เป็นเค้าเองที่โกหกทั้ง 2 คน เค้าผิดเอง เค้าสารภาพผิดกับเราทุกอย่าง ผู้หญิงคนนั้นเป็นผู้ใหญ่แล้ว พี่เค้าไม่พอใจ เราก็เลยสงสัยว่า ถ้าคุณเพิ่งรู้ว่าตัวเองเป็นมือที่สามของครอบครัวอื่น คุณไม่รู้สึกผิดเหรอ คุณไม่คิดจะขอโทษเราเหรอ แต่ตอนนี้สำหรับเราแล้ว ช่างมันเถอะ (เดี๋ยวเรามาต่อนะคะ ขอขับรถกลับบ้านก่อนค่ะ)