อยากตั้งชื่อให้บอร์ดวันนี้ว่า "วันรถกระบะเฮฮา" ครับ
อ่านบอร์ดวันนี้แล้ว ผมมีอาการอ่านไปยิ้มไป
ยิ้มให้คนบ่น ซึ่งแต่ละคนก็มีลีลาการบ่นแตกต่างกันไป
มีทั้งแบบบ่นน้อย ๆ นิด ๆ มีทั้งบ่นแบบขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน
หลายคนบ่นเพลินไป หายวับ ๆ จนนับไม่ทัน
ส่วนคนเชียร์ ก็อย่างเคย เรื่องอย่างนี้ (คือไม่ว่าเรื่องอะไร สวนกระแสลูกเดียว)
ไม่มีพลาดแน่ ๆ อยู่สองหน่อ คือโจ ขิง กับ รักจริงหวังแต่ง
และพออ่านเหตุผลในการเชียร์แล้ว ก็ได้แต่อมยิ้มปนขำหน่อย ๆ
ก็แหม๊ จะเชียร์ทั้งที น่าจะมีเหตุผล และหลักการแบบอ่านแล้วร้อง เอ๊ออ... จริง ๆ เห็นด้วย ๆ สักหน่อย
กลับมีแต่ความเห็นเท่านั้น ซึ่งแบบนี้ก็มีแต่การเถียงกันสามวันไม่จบ เพราะไงก็เห็นไม่ตรงกันอยู่แล้ว
ผมเห็นกระทู้ เห็นความเห็นของคุณโจ ขิง ของคุณรักจริงหวังแต่ง แล้ว
ก็อยากตั้งกระทู้แย้ง แต่คิดว่าขืนทำ หล่อไม่เสร็จแน่ ๆ ยิ้มอย่างเดียวดีกั่ว
บอร์ดราชดำเนินวันนี้ เหมือนนั่งบนรถกระบะเล่นบอร์ดครับ
อ่านบอร์ดไป เกิดภาพในหัวไป ภาพรถกระบะวิ่งอยู่ในหัวตลอด
แต่อย่างว่า ปัญหาทุกอย่างมีทางออก
ใครมีรถกระบะ แต่ไม่ได้ใช้บรรทุกอะไร ก็เฉือนกระบะออกซะครับ เขยิบล้อหลังเข้ามา ลดน้ำหนักประหยัดน้ำมัน
ใครอยากเล่นสงกรานต์ ก็เจาะหลังคา โผล่ออกมายืนตักน้ำในโอ่งท้ายกระบะ แค่นี้ก็เล่นสงกรานต์ได้ทั้งวัน
ไปไหนมาไหน นั่งท้ายกระบะไม่ได้ ก็นั่งหลังหน้ากระโปรงซะ อุ้มพระไปด้วยยิ่งดี เพิ่มความขลังสร้างความปลอดภัย
นังแค๊ปไม่ได้ นั่งท้ายไม่ได้ ก็ปรับซะหน่อย ใช้โมเดลรถเมล์ไปเลย เพิ่มเข็มขัดรัดเอวอีกนิด ก็ไปไหนไปกันได้แล้ว
ถ้าอยากเจ๋ง ๆ ก็เล่นแบบรถพ่วงไปเลย สิบล้อยังพ่วงได้เป็นสิบแปดล้อ ปิดอัพก็พ่วงเป็น 8 ล้อไปเลย ไปทีละยี่สิบสบาย ๆ
ผมเคยอ่านเจอคุณดำรง พุฒตาล เขียนว่า พรรคไทยรักไทย เพื่อไทยมีดีในการติดตามเรื่องราวต่าง ๆ
เวลาคุณดำรงไปพูด วิจารณ์ เวทีไหน ออกทีวีช่องใด เรื่องอะไร หากเป็นเรื่องที่เกี่ยวกับการบ้านการเมือง
หลังพูดไปแล้วไม่นาน จะมีทีมงานของพรรคไทยรักไทย เพื่อไทยไปประสานขอรายละเอียด ขอคำแนะนำเพิ่มเติม
เพื่อนำเรื่องนั้นไปขบคิด ดำเนินการให้เป็นรูปะรรม
ผมชอบคณะทำงานพรรคการเมืองอย่างไทยรักไทย เพื่อไทย
ก็เพราะการทำงานของพรรคการเมืองนี้ จะมี "มาตรการรองรับ" ในเรื่องต่าง ๆ อยู่เสมอ
ไม่แค่ออกนโยบาย สร้างโครงการ แผนงานแบบดุ่ย ๆ แต่จะมีมาตรการรองรับควบคู่อยู่ตลอด
ทั้งมาตรการเสริม มาตรการแก้ไข
เมื่องานมีปัญหา สามารถปรับปรุงแก้ไขได้ทันท่วงที
เรื่องรถกระบะนี่ มีเรื่องให้ว่าเยอะจริง ๆ ครับ
ทั้งประเด็นทางกฎหมาย ประเด็นทางสังคม ประเด็นทางเศรษฐกิจ
คิดดูสิครับ สงกรานต์นี้ นั่งกระบะท้ายไม่ได้ ทำให้มียอดจองตั๋วรถโดยสารเพิ่มวันละนับแสนใบ
คิดซะว่าใบละสามร้อยบาท ตีซะว่าสามแสนใบ ก็เป็นเงินเก้าสิบล้าน
เก้าสิบล้าน ที่น่าจะกระจายไปเป็นค่าใช้จ่ายสารพัด แต่กลับวิ่งไปอยู่ในกระเป๋าบริษัทรถโดยสารเท่านั้น
สิ่งที่หายไปคือเงินในวงจร มูลค่าทางเศรษฐกิจมหาศาล
หากเก้าสิบล้านไปซื้อมาม่า ซื้อเครื่องดื่ม ซื้ออาหาร ฯลฯ
จะหมุนไปขนาดไหน จะสร้างมูลค่าทางเศรษฐกิจเพียงใด
และในมุมกลับกัน ค่าใช้จ่ายที่เพิ่มขึ้นในการเดินทาง
จะส่งผลอย่างไรในการใช้จ่ายในเรื่องอื่น ๆ มีผลต่อการบริโภคภายในเพียงใด
เรื่องทุกเรื่อง ไม่ได้มีแค่ "มิติ" เดียว ครับ
พอ ๆ กัว ๆ
วันนี้ เป็นอีกวันที่คนหน้าตาดีอย่างผม มีความสุขมาก ๆ ในการเล่นเบอร์ดราชดำเนินครับ
อ่านบอร์ดวันนี้แล้ว ผมมีอาการอ่านไปยิ้มไป
ยิ้มให้คนบ่น ซึ่งแต่ละคนก็มีลีลาการบ่นแตกต่างกันไป
มีทั้งแบบบ่นน้อย ๆ นิด ๆ มีทั้งบ่นแบบขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน
หลายคนบ่นเพลินไป หายวับ ๆ จนนับไม่ทัน
ส่วนคนเชียร์ ก็อย่างเคย เรื่องอย่างนี้ (คือไม่ว่าเรื่องอะไร สวนกระแสลูกเดียว)
ไม่มีพลาดแน่ ๆ อยู่สองหน่อ คือโจ ขิง กับ รักจริงหวังแต่ง
และพออ่านเหตุผลในการเชียร์แล้ว ก็ได้แต่อมยิ้มปนขำหน่อย ๆ
ก็แหม๊ จะเชียร์ทั้งที น่าจะมีเหตุผล และหลักการแบบอ่านแล้วร้อง เอ๊ออ... จริง ๆ เห็นด้วย ๆ สักหน่อย
กลับมีแต่ความเห็นเท่านั้น ซึ่งแบบนี้ก็มีแต่การเถียงกันสามวันไม่จบ เพราะไงก็เห็นไม่ตรงกันอยู่แล้ว
ผมเห็นกระทู้ เห็นความเห็นของคุณโจ ขิง ของคุณรักจริงหวังแต่ง แล้ว
ก็อยากตั้งกระทู้แย้ง แต่คิดว่าขืนทำ หล่อไม่เสร็จแน่ ๆ ยิ้มอย่างเดียวดีกั่ว
บอร์ดราชดำเนินวันนี้ เหมือนนั่งบนรถกระบะเล่นบอร์ดครับ
อ่านบอร์ดไป เกิดภาพในหัวไป ภาพรถกระบะวิ่งอยู่ในหัวตลอด
แต่อย่างว่า ปัญหาทุกอย่างมีทางออก
ใครมีรถกระบะ แต่ไม่ได้ใช้บรรทุกอะไร ก็เฉือนกระบะออกซะครับ เขยิบล้อหลังเข้ามา ลดน้ำหนักประหยัดน้ำมัน
ใครอยากเล่นสงกรานต์ ก็เจาะหลังคา โผล่ออกมายืนตักน้ำในโอ่งท้ายกระบะ แค่นี้ก็เล่นสงกรานต์ได้ทั้งวัน
ไปไหนมาไหน นั่งท้ายกระบะไม่ได้ ก็นั่งหลังหน้ากระโปรงซะ อุ้มพระไปด้วยยิ่งดี เพิ่มความขลังสร้างความปลอดภัย
นังแค๊ปไม่ได้ นั่งท้ายไม่ได้ ก็ปรับซะหน่อย ใช้โมเดลรถเมล์ไปเลย เพิ่มเข็มขัดรัดเอวอีกนิด ก็ไปไหนไปกันได้แล้ว
ถ้าอยากเจ๋ง ๆ ก็เล่นแบบรถพ่วงไปเลย สิบล้อยังพ่วงได้เป็นสิบแปดล้อ ปิดอัพก็พ่วงเป็น 8 ล้อไปเลย ไปทีละยี่สิบสบาย ๆ
ผมเคยอ่านเจอคุณดำรง พุฒตาล เขียนว่า พรรคไทยรักไทย เพื่อไทยมีดีในการติดตามเรื่องราวต่าง ๆ
เวลาคุณดำรงไปพูด วิจารณ์ เวทีไหน ออกทีวีช่องใด เรื่องอะไร หากเป็นเรื่องที่เกี่ยวกับการบ้านการเมือง
หลังพูดไปแล้วไม่นาน จะมีทีมงานของพรรคไทยรักไทย เพื่อไทยไปประสานขอรายละเอียด ขอคำแนะนำเพิ่มเติม
เพื่อนำเรื่องนั้นไปขบคิด ดำเนินการให้เป็นรูปะรรม
ผมชอบคณะทำงานพรรคการเมืองอย่างไทยรักไทย เพื่อไทย
ก็เพราะการทำงานของพรรคการเมืองนี้ จะมี "มาตรการรองรับ" ในเรื่องต่าง ๆ อยู่เสมอ
ไม่แค่ออกนโยบาย สร้างโครงการ แผนงานแบบดุ่ย ๆ แต่จะมีมาตรการรองรับควบคู่อยู่ตลอด
ทั้งมาตรการเสริม มาตรการแก้ไข
เมื่องานมีปัญหา สามารถปรับปรุงแก้ไขได้ทันท่วงที
เรื่องรถกระบะนี่ มีเรื่องให้ว่าเยอะจริง ๆ ครับ
ทั้งประเด็นทางกฎหมาย ประเด็นทางสังคม ประเด็นทางเศรษฐกิจ
คิดดูสิครับ สงกรานต์นี้ นั่งกระบะท้ายไม่ได้ ทำให้มียอดจองตั๋วรถโดยสารเพิ่มวันละนับแสนใบ
คิดซะว่าใบละสามร้อยบาท ตีซะว่าสามแสนใบ ก็เป็นเงินเก้าสิบล้าน
เก้าสิบล้าน ที่น่าจะกระจายไปเป็นค่าใช้จ่ายสารพัด แต่กลับวิ่งไปอยู่ในกระเป๋าบริษัทรถโดยสารเท่านั้น
สิ่งที่หายไปคือเงินในวงจร มูลค่าทางเศรษฐกิจมหาศาล
หากเก้าสิบล้านไปซื้อมาม่า ซื้อเครื่องดื่ม ซื้ออาหาร ฯลฯ
จะหมุนไปขนาดไหน จะสร้างมูลค่าทางเศรษฐกิจเพียงใด
และในมุมกลับกัน ค่าใช้จ่ายที่เพิ่มขึ้นในการเดินทาง
จะส่งผลอย่างไรในการใช้จ่ายในเรื่องอื่น ๆ มีผลต่อการบริโภคภายในเพียงใด
เรื่องทุกเรื่อง ไม่ได้มีแค่ "มิติ" เดียว ครับ
พอ ๆ กัว ๆ