คำสัญญาของพ่อ...

ก่อนที่ผมจะเล่าอะไรนั้นผมขอบอกก่อนเลยว่านี่เป็นการทั้งกระทู้ครั้งแรกของผมถ้ามีความผิดพลาดตรงจุดไหนก็ขออภัยด้วย
เริ่มกันเลยนะครับ : เรื่องที่ผมกำลังจะเล่านี้เป็นเรื่องผีครับแต่ผมกลับคิดว่าไม่ได้น่ากลัวมากนักอาจจะเป็นเพราะเป็นด้วยความผูกพันธ์ด้วยแหละมั้ง  เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อราวๆ 10 ปีก่อนตอนนั้นผมกำลังเรียนอยู่ชั้นประถม3  โดยปกติช่วงนั้นตัวผมจะอยู่กับย่าเป็นส่วนใหญ่แล้วจะอยู่กับพ่อแม่ช่วงเสาร์อาทิตย์  เรื่องที่เกิดมีอยู่ว่าวันหนึ่ง(จำวันไม่ได้มันนานมาก)ในช่วงกลางคืนผมกับพ่อได้ไปงานแต่งงานของเพื่อนพ่อที่ตจว.  ระหว่างอยู่ในงานผมก็มีอาการเบื่อๆเพราะไม่มีเพื่อนเล่นก็เลยออกจะงอแงพ่อเลยพูดว่าถ้าไม่งอแงจะพาไปเที่ยวห้าง(ลืมบอกไปครับผมเป็นตจว.)ซึ่งการจะไปห้างเนี่ยก็ได้ไปนานๆสักครั้งนึก  เราพ่อลูกก็เลยตกลงจะไปห้างกันในอีก2อาทิตย์ถัดไปพ่อผมเป็นคนที่รักษาสัญญามากนะครับเคยมีครั้งหนึ่งนัดญาติไปเที่ยวกันแต่ไม่มีใครไปผมกับพ่อก็ยอมไปกัน2คน  กลับเข้าเรื่องครับ  หลังจากวันนั้นผ่านไปประมาณ1อาทิตย์พ่อผมไปส่งเพื่อนที่ตรวจในช่วงประมาณเที่ยงคืนซึ่งก่อนที่จะไปรู้สึกว่าจะมีการดื่มด้วย  ซึ่งพ่อไปกันทั้งหมด4คนรวมพ่อแล้วหลังจากที่พ่อไปส่งเพื่อนถึงที่หมายแล้วพ่อผมก็ขับรถกลับตอนนั้นบนรถมีคน3คน  ระหว่างทางกลับรถเหมือนจะเสียเลยแวะไปพักที่บ้านของเพื่อนอีกคนบนรถ  เพื่อนของพ่อก็บอกให้พ่อผมนอนค้างที่นั่นเลยแล้วค่อยกลับตอนเช้าเพราะตอนนั้นเวลาก็ประมาณตี3แล้ว(ซึ่งเพื่อนคนนี้ได้มาเล่าทีหลังว่าตอนนั้นเขาเห็นผู้หญิงนั่งอยู่ในรถแต่ก็ไม่ได้พูดบอกไป)  แต่พ่อของผมก็ไม่ยอมค้างที่นั่นยังไงก็จะกลับให้ได้แล้วก็เดินขึ้นรถไปเพื่อนของพ่ออีก2คนก็เลยจำใจต้องไปด้วยกันไปกันเยอะก็คงไม่มีอะไรหรอก  ปรากฏว่าคืนนั้นรถพ่อผมประอุบัติเหตุรถพลิกคว่ำครับ  ในคืนนั้นตอนที่ผมกำลังหลับอยู่ปู่ผมก็เข้ามาปลุกในห้องแล้วบอกกับผมว่า"พ่อของผมประสบอุบัติเหตุแต่ก็ยังไม่รู้อะไรมาก"  ในตอนนั้นผมก็ไม่ได้คิดอะไรมากด้วยความเป็นเด็กและความง่วงด้วยมั้งตอนนั้นผมคิดว่าคงไม่ได้เป็นอะไรมากหรอกและก็หลับต่อ  ต่อมาในช่วงเวลาประมาณตี5ตอนนั้นผมก็ยังหลับอยู่ปู่ของผมก็เข้ามาปลุกแล้วบอกว่า "พ่อเอ็งเสียแล้วนะ"แต่ตอนนั้นผมงัวเงียมากเลยได้ยินไม่ถนัด เขาก็บอกให้ผมไปอาบน้ำก่อนในตอนที่อาบน้ำผมยังคิดอยู่เลยว่า สงสัยจะไปเยี่ยมพ่อที่โรงพยาบาลกันละมั้งผมก็คิดเรื่องของที่จะไปเยี่ยมพ่อต่างๆนานา  พออาบน้ำแต่งตัวเสร็จหน้าบ้านก็มีรถที่ใช้ขนศพมาจอดหน้าบ้าน และในตอนนั้นเองที่ผมได้รู้ว่า"พ่อของผมเสียแล้วนะ" ตอนนั้นผมรู้สึกช็อคมากจนมันพูดไม่ออกเลย งานศพของพ่อไม่ได้จัดขึ้นที่วัดแต่จัดที่บริเวณหน้าบ้านของปู่ย่าซึ่งมีพื้นที่ว่างๆกว้างมาก  ในวันแรกก็เป็นพิธีรดน้ำศพ ผมยังจำได้ดีว่าปากของพ่อผมนั้นยิ้มตลอดเพราะศพแข็งแล้วในงานนั้นผมไม่ได้ร้องไห้หรือมีน้ำตาแม้แต่หยดเดียวเพราะย่าผมบอกว่าจะทำให้พ่อต้องเป็นห่วง แต่ผมจะเข้าไปแอบร้องไห้คนเดียวในห้องน้ำ ผมก็จำไม่ได้ว่างานศพของพ่อจัดกี่วันแต่ในเช้าของวันที่ของญาติของผมบอกว่าเมื่อคืนมีเหตุบางอย่างเกิดขึ้นนั้นก็คือประตูแหละหน้าต่างทุกบานรอบๆบ้านที่ผมนอนมีการสั่นไหวอย่างรุนแรงมากเสียงดังสนั่นทั้งบ้านซึ่งบ้านหลังนี้ไม่ว่าจะเป็นประตูหรือหน้าต่างก็ล้วนเป็นกระจกทั้งสิ้นแต่ที่แปลกก็คือคืนนั้นผมกลับไปตื่นหรือรู้สึกตัวเลยผมหลับสนิทคนเดียวทั้งๆที่เสียงดังขนาดนั้น  แต่เหตุการณ์นี้ไม่ได้เกิดขึ้นแค่ครั้งเดียวแต่เกิดขึ้นทุกวันจนเสร็จงานศพเลย  ในจุดที่ตั้งศพจะเป็นเต้นท์ที่มีลักษณะคล้ายๆโดมใหญ่ๆบางครั้งก็จะมีเด็กๆเห็นเหมือนมีคนยืนอยู่บนยอดของโดมและก็น่าจะมีอีกบางเหตุการณ์ที่เกิดกับคนที่เฝ้างานศพแต่ผมจำไม่ได้  หลังจากงานศพจบลงประมาณ2-3วัน  วันนั้นเป็นวันเสาร์หรือก็คือวันที่ผมกับพ่อเคยตกลงกันว่าจะไปห้างด้วยกันนั้นเอง

#เดี๋ยวผมมาเล่าต่อพรุ่งนี้นะครับดึกแล้ว พรุ่งนี้มีเรียน