เริ่มกันเลยนะคะ^^
เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อ 10กว่าปีที่แล้ว..
คือ ขอไม่ระบุจังหวัดที่เกิดเหตุนะคะ เมื่อตอนยังเป็นเด็ก ช่วงปิดเทอมเราว่างมากพ่อเราจึงบอกให้เราไปอยู่กับย่าสัก2-3อาทิตย์ เราก็เหงาๆและเราก็มีเพื่อนในวัยเด็กแถวๆบ้านย่าด้วยอะค่ะเลยตัดสินใจว่าจะไปอยู่บ้านย่าสักพัก พอถึงเวลาพ่อเราก็ขับรถพาเราไปบ้านย่า (บ้านพ่อกับแม่เราจะอยู่คนละอำเภอกับปู่กับย่าเราอะค่ะ)ซึ่งบ้านย่าเราไกลมาก เรียกว่าบ้านนอกเลยก็ว่าได้ พอถึงบ้านย่าแล้วพ่อเราก็ส่งเรา ช่วยเรายกของเสร็จแล้วก็กลับ แล้วช่วงประมาณ6โมงเย็นเพื่อนเราที่เราสนิทรู้ว่าเรามาเลย ชวนเราไปเที่ยวงานขึ้นบ้านใหม่ที่บ้านเพื่อนย่าเราหน้าปากซอย เราก้เที่ยวตามประสาเด็ก แล้วถึงช่วงเวลาประมาณ4ทุ่ม ย่ามาตามเรากลับบ้านซึ่งขณะที่เรากำลังสนุกอยุ่เลยไม่อยากกลับทำให้ย่าเราโมโห รีบดึงมือเรากลับทันทีแล้วพูดว่า”ช่วงดึกๆอย่าออกไปเที่ยวดึกอีกมันอันตราย” ในขณะที่เดินจะกลับบ้าน ซึ่งบ้านเราไม่ไกลจากปากซอยมากนัก เราเห็นลุงผชแก่คนหนึ่งนั่งที่ศาลาไม้ข้างถนน เราเลยถามย่าเราว่าใคร ทำไมอยุ่นั้นคนเดียว ย่าเราไม่พูดอะไรแล้วดึงเราต่อไปเรื่อยๆจนถึงบ้าน เหตุการณ์ทุกอย่างปกติ จนอีก3วันผ่านไป เรานั่งดูหนังผีเรื่องจันทร์เอ่ยจันทร์เจ้า (ใครทันบ้าง?555) เวลาประมาณสี่ทุ่มกว่าๆหนังใกล้จบในขณะที่เรานั่งดูหนังก็มีเสียงหมาเห่าเยอะมาก ซึ่งเราก็ไม่เอะใจอะไรเพราะแถวบ้านนอกเค้าจะเลี้ยงหมาเยอะอยู่แล้ว จู่ๆย่าเราที่อยู่ในห้องครัวก็รีบวิ่งมาปิดและล็อคประตูและหน้าต่างทุกบาน ซึ่งเราก็ตกใจเหมือนกันแต่ก็ยังไม่ได้ถามอะไรแล้วดูหนังต่อ พอเสียงหมาเห่าและหอนมาอยู่หน้าบ้านเราย่าเราก็ปิดไฟทุกดวง และปิดทีวีหมด ซึ่งตอนนั้นเราตกใจมากแต่ยังมีแสงจากไฟห้องน้ำที่ปู่เรากำลังอาบน้ำอยู่ส่องมานิดหน่อย เราเห้นย่าเรากำลังถ้ำมองในช่องเล็กของประตูหน้าบ้านกับสีหน้าที่ไม่ค่อยจะดีเท่าไหร่เลยเราเลยถามย่าว่าเกิดอะไรขึ้น ซึ่งย่าเราก้บอกว่า “ให้เราไปเรียกปู่แล้วบอกว่ามันมาหน้าบ้านแล้ว เราก็รีบวิ่งไปที่หน้าห้องน้ำแล้วเคาะประตูเรียกปู่แล้วพุดตามที่ย่าบอก ปุ่เรารีบออกมาจากห้องน้ำแล้วทำสีหน้าตกใจมาก ซึ่งเราก้ไม่กล้าถามอะไรกลัวเค้ายุ่งๆกันอยุ่ สักพักเสียงหมาเห่าผ่านหน้าบ้านเราไปทางบ้านป้าเราซึ่งอยู่ข้างบ้านเรา ปู่กับย่าเรารีบดึงแขนเราไปที่ห้องครัวที่ปิดไฟอยุ่ แล้วถ้ำมองจากรูเล็กๆ สีหน้าทั้งสองเครียดมาก ทั้งสองคนจ้องอยู่นานมากเราจึงตัดสินใจถามว่าเกิดอะไรขึ้น ย่าเราจึงให้เราดูผ่านจากช่องเล็กๆ (ห้องครัวเราติดกับห้องนั่งเล่นของบ้านป้าเรา) ซึ่งภาพที่เราเห้นไกลๆคือ มีผช ร่างบอบบาง แก่มาก นั่งบนหน้าต่างกินอะไรสักอย่างในบ้านป้าเรา ซึ่งปุ่เราก้รีบโทรหาป้าเราที่อยู่บ้านคนเดียว เพราะสามีเค้าทำงานตจว.เพื่อที่จะบอกเค้า เพราะกลัวจะเป้นขโมย แต่ป้าเราน่าจะหลับไปแล้ว เราเห็นผชคนนั้นค่อยๆหันหน้ามาหาเรา เราตกใจมากเลยรีบถอยตัวออกมา วินาทีนั้นกลัวมาก ปู่กับย่าเรารีบพาเราขึ้นไปนอน แล้วเสียงหมาเห่าก้ค่อยๆเงียบลงเราเคลิ้มหลับไป แล้วช่วงกลางดึกเราตรงใจตื่นมาพอเราพลิกตัวหันหน้ามาทางหน้าเราเห็นเงาดำๆนั่งกินอะไรไม่รุ้ ซึ่งเรานอนกับปุ่กับย่า เราตกใจมากแต่ขยับตัวไม่ได้เลย เราหลับตาตั้งสติลืมตาขึ้นมาอีกทีก้ไม่เจอไรเลย เราคิดว่าคงฝันไปแน่ๆเพราะสิ่งที่เราเจอก่อนหน้านี้เลยทำให้เราเก็บมาฝันแน่ๆ พอเช้าวันรุ่งขึ้นย่าเราก็รีบไปเล่าให้ป้าเราฟัง ป้าเราก็ตกใจมากแล้วพูดว่า “ผีลุงชัย” แล้วป้าเราก็รีบไปวัด เราสงสัยเลยถามย่าไปว่าลุงชัยคือใคร ย่าก็เล่าให้ฟังว่า ลุงชัยเค้าเป้นขี้เหล้า เป็นโรคประสาทชอบมาขอเหล้าที่บ้านคนอื่นกิน เมื่ออาทิตยืที่ผ่านมาลุงชัยตกน้ำบ่อตายเพราะความเมา ไม่มีญาติมาจัดงานศพให้เพราะติดต่อไม่ได้ จึงทำพิธีแล้วเผ่าเลยจากนั้นลุงชัยก้ไปหลอกหลอนชาวบ้าน โดยการเข้าบ้านคนที่เคยเข้ามาแล้วตอนยังมีชีวิตอยุ่ ซึ่งบ้านของเราลุงชัยก้เคยเข้ามาขอเหล้ากินแต่ย่าไม่ให้แล้วไล่ลุงชัยออกไป เราตกใจมาก ที่ตอนกลางคืนคนที่เราเจอกับคนที่นั่งศาลานั้นคือลุงชัยนั้นเองงงง....
***ยังค่ะ ยังไม่จบ นี่พึ่งกลางเรื่อง***
“ ผีลุงชัย ”
เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อ 10กว่าปีที่แล้ว..
คือ ขอไม่ระบุจังหวัดที่เกิดเหตุนะคะ เมื่อตอนยังเป็นเด็ก ช่วงปิดเทอมเราว่างมากพ่อเราจึงบอกให้เราไปอยู่กับย่าสัก2-3อาทิตย์ เราก็เหงาๆและเราก็มีเพื่อนในวัยเด็กแถวๆบ้านย่าด้วยอะค่ะเลยตัดสินใจว่าจะไปอยู่บ้านย่าสักพัก พอถึงเวลาพ่อเราก็ขับรถพาเราไปบ้านย่า (บ้านพ่อกับแม่เราจะอยู่คนละอำเภอกับปู่กับย่าเราอะค่ะ)ซึ่งบ้านย่าเราไกลมาก เรียกว่าบ้านนอกเลยก็ว่าได้ พอถึงบ้านย่าแล้วพ่อเราก็ส่งเรา ช่วยเรายกของเสร็จแล้วก็กลับ แล้วช่วงประมาณ6โมงเย็นเพื่อนเราที่เราสนิทรู้ว่าเรามาเลย ชวนเราไปเที่ยวงานขึ้นบ้านใหม่ที่บ้านเพื่อนย่าเราหน้าปากซอย เราก้เที่ยวตามประสาเด็ก แล้วถึงช่วงเวลาประมาณ4ทุ่ม ย่ามาตามเรากลับบ้านซึ่งขณะที่เรากำลังสนุกอยุ่เลยไม่อยากกลับทำให้ย่าเราโมโห รีบดึงมือเรากลับทันทีแล้วพูดว่า”ช่วงดึกๆอย่าออกไปเที่ยวดึกอีกมันอันตราย” ในขณะที่เดินจะกลับบ้าน ซึ่งบ้านเราไม่ไกลจากปากซอยมากนัก เราเห็นลุงผชแก่คนหนึ่งนั่งที่ศาลาไม้ข้างถนน เราเลยถามย่าเราว่าใคร ทำไมอยุ่นั้นคนเดียว ย่าเราไม่พูดอะไรแล้วดึงเราต่อไปเรื่อยๆจนถึงบ้าน เหตุการณ์ทุกอย่างปกติ จนอีก3วันผ่านไป เรานั่งดูหนังผีเรื่องจันทร์เอ่ยจันทร์เจ้า (ใครทันบ้าง?555) เวลาประมาณสี่ทุ่มกว่าๆหนังใกล้จบในขณะที่เรานั่งดูหนังก็มีเสียงหมาเห่าเยอะมาก ซึ่งเราก็ไม่เอะใจอะไรเพราะแถวบ้านนอกเค้าจะเลี้ยงหมาเยอะอยู่แล้ว จู่ๆย่าเราที่อยู่ในห้องครัวก็รีบวิ่งมาปิดและล็อคประตูและหน้าต่างทุกบาน ซึ่งเราก็ตกใจเหมือนกันแต่ก็ยังไม่ได้ถามอะไรแล้วดูหนังต่อ พอเสียงหมาเห่าและหอนมาอยู่หน้าบ้านเราย่าเราก็ปิดไฟทุกดวง และปิดทีวีหมด ซึ่งตอนนั้นเราตกใจมากแต่ยังมีแสงจากไฟห้องน้ำที่ปู่เรากำลังอาบน้ำอยู่ส่องมานิดหน่อย เราเห้นย่าเรากำลังถ้ำมองในช่องเล็กของประตูหน้าบ้านกับสีหน้าที่ไม่ค่อยจะดีเท่าไหร่เลยเราเลยถามย่าว่าเกิดอะไรขึ้น ซึ่งย่าเราก้บอกว่า “ให้เราไปเรียกปู่แล้วบอกว่ามันมาหน้าบ้านแล้ว เราก็รีบวิ่งไปที่หน้าห้องน้ำแล้วเคาะประตูเรียกปู่แล้วพุดตามที่ย่าบอก ปุ่เรารีบออกมาจากห้องน้ำแล้วทำสีหน้าตกใจมาก ซึ่งเราก้ไม่กล้าถามอะไรกลัวเค้ายุ่งๆกันอยุ่ สักพักเสียงหมาเห่าผ่านหน้าบ้านเราไปทางบ้านป้าเราซึ่งอยู่ข้างบ้านเรา ปู่กับย่าเรารีบดึงแขนเราไปที่ห้องครัวที่ปิดไฟอยุ่ แล้วถ้ำมองจากรูเล็กๆ สีหน้าทั้งสองเครียดมาก ทั้งสองคนจ้องอยู่นานมากเราจึงตัดสินใจถามว่าเกิดอะไรขึ้น ย่าเราจึงให้เราดูผ่านจากช่องเล็กๆ (ห้องครัวเราติดกับห้องนั่งเล่นของบ้านป้าเรา) ซึ่งภาพที่เราเห้นไกลๆคือ มีผช ร่างบอบบาง แก่มาก นั่งบนหน้าต่างกินอะไรสักอย่างในบ้านป้าเรา ซึ่งปุ่เราก้รีบโทรหาป้าเราที่อยู่บ้านคนเดียว เพราะสามีเค้าทำงานตจว.เพื่อที่จะบอกเค้า เพราะกลัวจะเป้นขโมย แต่ป้าเราน่าจะหลับไปแล้ว เราเห็นผชคนนั้นค่อยๆหันหน้ามาหาเรา เราตกใจมากเลยรีบถอยตัวออกมา วินาทีนั้นกลัวมาก ปู่กับย่าเรารีบพาเราขึ้นไปนอน แล้วเสียงหมาเห่าก้ค่อยๆเงียบลงเราเคลิ้มหลับไป แล้วช่วงกลางดึกเราตรงใจตื่นมาพอเราพลิกตัวหันหน้ามาทางหน้าเราเห็นเงาดำๆนั่งกินอะไรไม่รุ้ ซึ่งเรานอนกับปุ่กับย่า เราตกใจมากแต่ขยับตัวไม่ได้เลย เราหลับตาตั้งสติลืมตาขึ้นมาอีกทีก้ไม่เจอไรเลย เราคิดว่าคงฝันไปแน่ๆเพราะสิ่งที่เราเจอก่อนหน้านี้เลยทำให้เราเก็บมาฝันแน่ๆ พอเช้าวันรุ่งขึ้นย่าเราก็รีบไปเล่าให้ป้าเราฟัง ป้าเราก็ตกใจมากแล้วพูดว่า “ผีลุงชัย” แล้วป้าเราก็รีบไปวัด เราสงสัยเลยถามย่าไปว่าลุงชัยคือใคร ย่าก็เล่าให้ฟังว่า ลุงชัยเค้าเป้นขี้เหล้า เป็นโรคประสาทชอบมาขอเหล้าที่บ้านคนอื่นกิน เมื่ออาทิตยืที่ผ่านมาลุงชัยตกน้ำบ่อตายเพราะความเมา ไม่มีญาติมาจัดงานศพให้เพราะติดต่อไม่ได้ จึงทำพิธีแล้วเผ่าเลยจากนั้นลุงชัยก้ไปหลอกหลอนชาวบ้าน โดยการเข้าบ้านคนที่เคยเข้ามาแล้วตอนยังมีชีวิตอยุ่ ซึ่งบ้านของเราลุงชัยก้เคยเข้ามาขอเหล้ากินแต่ย่าไม่ให้แล้วไล่ลุงชัยออกไป เราตกใจมาก ที่ตอนกลางคืนคนที่เราเจอกับคนที่นั่งศาลานั้นคือลุงชัยนั้นเองงงง....
***ยังค่ะ ยังไม่จบ นี่พึ่งกลางเรื่อง***