เราพยายามทำทุกอย่างแล้ว ทั้งไม่มองหน้า ไม่พูดด้วย
อุตส่าห์ทำบ้านรก ทำตัวอ้วนซกมก อะไรสาระพัด ทำแบบนี้มา 3 ปีแล้ว แต่สามีก็ไม่ไปไหน
ยิ่งตอนนี้มีปัญหาเรื่องงาน สามีอยู่บ้านทั้งวันไม่ออกไปสังสรรค์กับเพื่อนมาหลายเดือน เรายิ่งเครียด เพราะอยู่บ้านก็มาคอยจับผิด คอยหาเรื่องตำหนิ ซึ่งเรารำคาญจะตายอยู่แล้ว
สามีเป็นคนปากไม่ดี ที่ได้ทะเลาะกันหนักๆนี่ก็เพราะปากเสียๆนี่ล่ะ เมื่อ 3 ปีก่อนสามีมีกิ๊ก พอเราจับได้ก็มาหาว่าเราไม่มีอะไรดีซักอย่าง สู้กิ๊กเขาไม่ได้ และที่มีเซ็กส์กับเราอยู่นี่ก็เพราะเห็นแก่สุขภาพเราเท่านั้น
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้สามีเชื่อว่าผู้หญิงที่ไม่ค่อยมีเซ็กส์ จะมีปัญหาเกี่ยวกับมดลูก
เราก็บอก อ๋อเหรอ งั้นไปอำเภอกันเถอะ หย่ากันให้มันจบๆ แต่สามีก็ทำมึนไม่ได้ยิน มีไปฟ้องแม่เราด้วย ให้แม่มาว่าเรา ส่วนแม่เราก็เข้าข้างลูกเขยขนาดหนัก บอกเราต้องปรับปรุงตัวนะ. ห้ามคิดเรื่องหย่านะ. เราเลยโมโหทั้งสามีทั้งแม่ตัวเองไปเลย
ก็อยู่กันแบบอยู่บ้านเดียวกัน นอนห้องเดียวกันมา 3 ปี. โดยที่ไม่ได้พูดคุยกัน ไม่มีเพศสัมพันธ์กันเลย เราก็โดนด่าโดนกระแนะกระแหนมาเรื่อยๆ ซึ่งเราก็ไม่ตอบโต้ เพราะไม่อยากด่ากันต่อหน้าลูก (ลูก 2 คน อนุบาลกับประถม) สามีก็ฉลาด เลือกด่าเราเฉพาะตอนอยู่ต่อหน้าลูก. ไม่งั้นคงได้เล่นงิ้วกันแล้ว
เราก็ทนเรื่อยมา จนหลังๆ สามีไม่ไปไหนเลย เราเลยทั้งเบื่อ ทั้งรำคาญ เสียสุขภาพจิตมากๆ
ส่วนที่พ่อแม่ยังรับได้ เพราะสามีเราทำตัวเป็นลูกเขยดีเด่น ช่วยงานพ่อตาแม่ยายทุกอย่าง มีเวลาว่างไม่นอนขี้เกียจ แต่จะทำโน่นทำนี่ตลอด แล้วก็ทำงานบ้าน ทำกับข้าว และเลี้ยงลูกด้วย กับข้อดีของเขา เราก็ว่าดีอยู่ แต่ข้อเสียนี่เรารับไม่ไหวจริงๆ
เราไม่เคยเรียกร้องเงินทองอะไรเลย เรามีปัญญาเลี้ยงลูกด้วยตัวเองคนเดียวได้ สามีเองก็รักลูก เราก็เสนอว่าแค่จดทะเบียนหย่ากันก็พอ แต่ว่ายังอยู่บ้านเดียวกันเหมือนเดิม สามีก็ไม่ยอม
อยากเลิกจริงๆ แต่ไม่รู้จะทำยังไง. คิดจนหัวแทบแตกก็ยังคิดไม่ออก
ทำยังไงสามีถึงจะยอมเลิกกับเรา
อุตส่าห์ทำบ้านรก ทำตัวอ้วนซกมก อะไรสาระพัด ทำแบบนี้มา 3 ปีแล้ว แต่สามีก็ไม่ไปไหน
ยิ่งตอนนี้มีปัญหาเรื่องงาน สามีอยู่บ้านทั้งวันไม่ออกไปสังสรรค์กับเพื่อนมาหลายเดือน เรายิ่งเครียด เพราะอยู่บ้านก็มาคอยจับผิด คอยหาเรื่องตำหนิ ซึ่งเรารำคาญจะตายอยู่แล้ว
สามีเป็นคนปากไม่ดี ที่ได้ทะเลาะกันหนักๆนี่ก็เพราะปากเสียๆนี่ล่ะ เมื่อ 3 ปีก่อนสามีมีกิ๊ก พอเราจับได้ก็มาหาว่าเราไม่มีอะไรดีซักอย่าง สู้กิ๊กเขาไม่ได้ และที่มีเซ็กส์กับเราอยู่นี่ก็เพราะเห็นแก่สุขภาพเราเท่านั้น
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
เราก็บอก อ๋อเหรอ งั้นไปอำเภอกันเถอะ หย่ากันให้มันจบๆ แต่สามีก็ทำมึนไม่ได้ยิน มีไปฟ้องแม่เราด้วย ให้แม่มาว่าเรา ส่วนแม่เราก็เข้าข้างลูกเขยขนาดหนัก บอกเราต้องปรับปรุงตัวนะ. ห้ามคิดเรื่องหย่านะ. เราเลยโมโหทั้งสามีทั้งแม่ตัวเองไปเลย
ก็อยู่กันแบบอยู่บ้านเดียวกัน นอนห้องเดียวกันมา 3 ปี. โดยที่ไม่ได้พูดคุยกัน ไม่มีเพศสัมพันธ์กันเลย เราก็โดนด่าโดนกระแนะกระแหนมาเรื่อยๆ ซึ่งเราก็ไม่ตอบโต้ เพราะไม่อยากด่ากันต่อหน้าลูก (ลูก 2 คน อนุบาลกับประถม) สามีก็ฉลาด เลือกด่าเราเฉพาะตอนอยู่ต่อหน้าลูก. ไม่งั้นคงได้เล่นงิ้วกันแล้ว
เราก็ทนเรื่อยมา จนหลังๆ สามีไม่ไปไหนเลย เราเลยทั้งเบื่อ ทั้งรำคาญ เสียสุขภาพจิตมากๆ
ส่วนที่พ่อแม่ยังรับได้ เพราะสามีเราทำตัวเป็นลูกเขยดีเด่น ช่วยงานพ่อตาแม่ยายทุกอย่าง มีเวลาว่างไม่นอนขี้เกียจ แต่จะทำโน่นทำนี่ตลอด แล้วก็ทำงานบ้าน ทำกับข้าว และเลี้ยงลูกด้วย กับข้อดีของเขา เราก็ว่าดีอยู่ แต่ข้อเสียนี่เรารับไม่ไหวจริงๆ
เราไม่เคยเรียกร้องเงินทองอะไรเลย เรามีปัญญาเลี้ยงลูกด้วยตัวเองคนเดียวได้ สามีเองก็รักลูก เราก็เสนอว่าแค่จดทะเบียนหย่ากันก็พอ แต่ว่ายังอยู่บ้านเดียวกันเหมือนเดิม สามีก็ไม่ยอม
อยากเลิกจริงๆ แต่ไม่รู้จะทำยังไง. คิดจนหัวแทบแตกก็ยังคิดไม่ออก