"ค่ายรถใหญ่" ปัดความรับผิดชอบความเสียหายรถยนต์ เราควรทำยังไงดี?
รถเบนซ์คันนี้ ซื้อมาโดยเป็นรถใหม่นำเข้ากับศูนย์ชั้นนำที่เราเชื่อมั่นในคุณภาพและบริการหลังการขาย
แต่ภายหลังกลับไม่เป็นไปตามนั้น
รถยนต์คันนี้มีปัญหาตั้งแต่แรกคือ
1.ระบบไฮดรอลิกยกตัวถังรถทำงานโดยไม่ได้กดปุ่มสั่งการ
2.รถมีเสียงดังแกร๊กๆที่ช่วงล่วง ขณะรถติดเครื่อง
3.มีเสียงดังกุกกักขณะรถเคลื่อนตัว
4.ระบบอิเล็กทรอนิกส์ที่ใช้ควบคุมอุปกรณ์ภายในรถบกพร่อง ใช้ได้ไม่ปกติ
5.โทรศัพท์ภายในรถสัญญาณไม่ชัด
6.เครื่องเสียงและลำโพงดังๆหายๆ ไม่สม่ำเสมอ ดังไม่ครบทุกตัว
เมื่อรู้ว่ารถผิดปกติทางเราไม่ได้นิ่งนอนใจ นำกลับไปที่ศูนย์ราชดำเนินและขอเปลี่ยนรถทันทีและติดตามความคืบหน้าอย่างต่อเนื่อง ทางศูนย์รถยนต์แจ้งว่า รถรุ่นดังกล่าวยังผลิตได้น้อยดังนั้นกระบวนการสั่งเข้ามาเปลี่ยนใหม่อาจทำให้ต้องรอนานมากและไม่ทราบว่าเมื่อใด จึงรับปากว่าจะซ่อมแก้ไขให้ แต่เนื่องจากช่างในประเทศไทยที่จัดหามาซ่อมรถไม่มีความชำนาญจึงไม่สามารถแก้ไขได้ ศูนย์ฯ จึงได้รับปากว่าจะนำช่างจากเยอรมันมาซ่อมให้ ซึ่งทางดิฉันรอแล้วรอเล่าก็ไม่มีการติดต่อจากทางศูนย์ราชดำเนินมาแต่อย่างไร โยนกันไปโยนกันมา จนในที่สุดดิฉันตัดสินใจพึ่งศาลขอความเป็นธรรมและศาลได้เรียกทั้งฝ่ายดิฉันซึ่งเป็นผู้ซื้อกับฝ่ายขายคือทางศูนย์เบนซ์ราชดำเนินไปเจรจา ซึ่งทางศูนย์ฯ เบนซ์ชี้แจงว่านำช่างชาวเยอรมันเข้ามาแล้วแต่ยังมิทันได้ทำการซ่อมช่างคนดังกล่าวเกิดไปเสียชีวิตในเหตุการณ์สึนามิ เลยยังไม่ได้มีการแก้ไขรถให้ดิฉัน แต่ยอมรับที่จะแก้ไขในข้อบกพร่องของรถคันดังกล่าว โดยจะหาช่างมีฝีมือมาซ่อมรถให้ดีดังเดิม และถ้าเกิดอาการจากปัญหาเดิมๆ ทางศูนย์จะพิจารณาค่าซ่อมเป็นพิเศษ (มีหลักฐานทางคดี เลขที่ อ.ก.13) ว่าหากเกิดปัญหาจะไม่คิดค่าอะไหล่ และจะอำนวยความสะดวก รับผิดชอบค่าซ่อมหรือค่าใช้จ่ายจากการซ่อมจิปาถะต่างๆ โดยจะลดให้มากที่สุด แต่ในความเป็นจริง ทุกครั้งที่นำรถส่งซ่อม ศูนย์ฯ จะไม่ค่อยเอาใจใส่ทิ้งรถไว้ 3-4 เดือน ซ่อมออกมาไม่ดีจนพนักงานขายโดนดิฉันต่อว่าตลอด และเกิดความละอายใจ ลาออกไปเพราะแก้ปัญหารถคันดังกล่าวไม่ได้ จากนั้นมาดิฉันเดินทางไปต่างประเทศบ่อยจึงขายรถให้มารดา ซึ่งก็ได้ซ่อมรถคันดังกล่าวมาทราบภายหลังว่าต้องจ่ายค่าใช้จ่ายเองทั้งหมดตามราคาซ่อมของลูกค้าชั้นดีของศูนย์ฯ โดยไม่มีการปฏิบัติตามสัญญาที่ให้ไว้กับศาล โดยศูนย์อ้างว่าเปลี่ยนผู้บริหาร
จนเมื่อปีที่แล้ว (พ.ศ.2559) รถยนต์ดังกล่าวเกิดอาการไฮดรอลิกระเบิดถึง 2 ครั้ง ครั้งแรกทางเจ้าของรถ
นำรถเข้าซ่อมศูนย์ราชดำเนินและดิฉันได้ช่วยประสาน อ้างถึงเอกสารอ.ก.13 แต่ทางผู้ขายแจ้งหาเอกสารไม่เจอ เลยดำเนินการลดราคาให้ไม่ได้ และทางศูนย์ได้ประสานไปทางคนที่ผู้ซื้อเกรงใจให้มาเจรจาให้ไปรับรถ ต่อมาอีกไม่นานเกิดไฮดรอลิกระเบิดขึ้นอีกเป็นครั้งที่สอง คราวนี้ดิฉันอยู่ในเหตุการณ์ เลยยืนยันเรื่องที่ตนเองไปศาลในวันที่ตกลงตามเอกสารอ.ก.13 พร้อมทั้งส่งสำเนาเอกสารอ.ก.13ให้ทางศูนย์ แต่ทางศูนย์ก็ไม่ได้ลดราคาให้และไปติดต่อคนที่ทางผู้ซื้อเกรงใจคนเดิมให้มาเจรจารับรถตามราคาค่าซ่อมปกติ เพราะทำเรื่องลดราคาให้ไม่ทันในครั้งนี้ แต่รับปากว่างวดหน้าจะทำเรื่องลดราคาให้เป็นพิเศษตามเอกสารอ.ก.13ในครั้งถัดไป ซึ่งทางผู้ซื้อก็ยินยอม
ต่อมาประมาณเดือนตุลาคม2559 รถเสียอีกครั้ง เราเอารถเข้าซ่อมและได้ทวงถามสิทธิ์ของเราตามสัญญาที่ศูนย์ให้ไว้ พร้อมนำเอกสารอ.ก.13ตัวจริงไปยืนยันอีกครั้ง แต่ทางศูนย์ก็เสนอใบราคาซ่อมตามปกติ โดยอ้างว่าเสนอเรื่องลดราคาทางศูนย์ใหญ่แล้ว แต่เปลี่ยนผู้บริหารไม่มีใครทราบเรื่อง อ.ก.13 จึงไม่ดำเนินการใดใดให้ รถจอดรอซ่อมอยู่ในศูนย์ประมาณ 5 เดือนทางศูนย์ได้ประสานว่า จะลดราคาให้ 5% ในครั้งนี้ แต่ดูใบเสนอราคาใหม่ที่ลดค่าซ่อมให้ 5% แต่ค่าอะไหล่กลับแพงขึ้นกว่าเดิม (ไม่อาจรู้เลยว่า ศูนย์หมายความว่าอย่างไร) ดิฉันถามต่อว่าครั้งต่อไปจะลดหรือไม่ ทางศูนย์บอกต้องดูถ้าซ่อมมากอาจจะลดให้ ดิฉันคิดว่าไม่ยุติธรรม เลยจะลุกขึ้นมาสู้เพื่อสิทธิ์อีกครั้งจึงตอบไม่รับเงื่อนไขและไม่รับรถ ทางศูนย์ได้ประสานผู้ที่ดิฉันเกรงใจคนเดิมให้มาเกลี่ยกล่อมดิฉันอีกแต่งวดนี้ดิฉันปฏิเสธ เพราะจากเหตุการณ์ทั้งหมดที่เกิดขึ้น เราเองในฐานะผู้บริโภคคนหนึ่ง ได้ถูกผลักภาระต่างๆ ไว้เองและแบกรับค่าใช้จ่ายที่ไม่ควรเกิดขึ้นมาตลอด เพราะคิดอยู่เสมอว่า ศูนย์รถยนต์ชั้นนำที่เราเชื่อมั่นในคุณภาพและบริการ คงจะไม่ทำลายภาพพจน์บริษัทตัวเอง แต่ตรงกันข้าม ผู้ขายไม่เคยรับผิดชอบตามสัญญาใดใดที่ให้ไว้เลย ครั้งนี้เราจะขอทวงสิทธิอันพึงมีพึงได้อย่างถูกต้องและเป็นธรรม
ครั้งนี้ เราคิดว่าไม่อาจทนเฉยยินยอมต่อไปได้อีกแล้ว(แน่นอนว่าคงมีปัญหาตามมามากมาย)
:ขอถามผู้รู้และชาวเน็ตทุกท่านว่า เราควรจะยอมความไปเรื่อยๆ แบบนี้ หรือจะสู้ตามสิทธิของเราอย่างไรดีกว่ากันคะ
-ผู้บริโภคคนหนึ่งที่ไม่ได้รับความเป็นธรรม ไม่ประสงค์จะออกนาม-
หมายเหตุ : เอกสาร อ.ก.13 ขออนุญาตไม่เปิดเผยสาธารณะ เกรงจะผิดพรบ.คอมพิวเตอร์
: เนื่องจากผู้ร้องขอความช่วยเหลือเป็นสุภาพสตรี จึงขออนุญาตใช้สรรพนามแทนในบางคำ
ขอที่พึ่ง "ค่ายรถใหญ่" ปัดความรับผิดชอบ เราควรทำยังไงดี?
รถเบนซ์คันนี้ ซื้อมาโดยเป็นรถใหม่นำเข้ากับศูนย์ชั้นนำที่เราเชื่อมั่นในคุณภาพและบริการหลังการขาย
แต่ภายหลังกลับไม่เป็นไปตามนั้น
รถยนต์คันนี้มีปัญหาตั้งแต่แรกคือ
1.ระบบไฮดรอลิกยกตัวถังรถทำงานโดยไม่ได้กดปุ่มสั่งการ
2.รถมีเสียงดังแกร๊กๆที่ช่วงล่วง ขณะรถติดเครื่อง
3.มีเสียงดังกุกกักขณะรถเคลื่อนตัว
4.ระบบอิเล็กทรอนิกส์ที่ใช้ควบคุมอุปกรณ์ภายในรถบกพร่อง ใช้ได้ไม่ปกติ
5.โทรศัพท์ภายในรถสัญญาณไม่ชัด
6.เครื่องเสียงและลำโพงดังๆหายๆ ไม่สม่ำเสมอ ดังไม่ครบทุกตัว
เมื่อรู้ว่ารถผิดปกติทางเราไม่ได้นิ่งนอนใจ นำกลับไปที่ศูนย์ราชดำเนินและขอเปลี่ยนรถทันทีและติดตามความคืบหน้าอย่างต่อเนื่อง ทางศูนย์รถยนต์แจ้งว่า รถรุ่นดังกล่าวยังผลิตได้น้อยดังนั้นกระบวนการสั่งเข้ามาเปลี่ยนใหม่อาจทำให้ต้องรอนานมากและไม่ทราบว่าเมื่อใด จึงรับปากว่าจะซ่อมแก้ไขให้ แต่เนื่องจากช่างในประเทศไทยที่จัดหามาซ่อมรถไม่มีความชำนาญจึงไม่สามารถแก้ไขได้ ศูนย์ฯ จึงได้รับปากว่าจะนำช่างจากเยอรมันมาซ่อมให้ ซึ่งทางดิฉันรอแล้วรอเล่าก็ไม่มีการติดต่อจากทางศูนย์ราชดำเนินมาแต่อย่างไร โยนกันไปโยนกันมา จนในที่สุดดิฉันตัดสินใจพึ่งศาลขอความเป็นธรรมและศาลได้เรียกทั้งฝ่ายดิฉันซึ่งเป็นผู้ซื้อกับฝ่ายขายคือทางศูนย์เบนซ์ราชดำเนินไปเจรจา ซึ่งทางศูนย์ฯ เบนซ์ชี้แจงว่านำช่างชาวเยอรมันเข้ามาแล้วแต่ยังมิทันได้ทำการซ่อมช่างคนดังกล่าวเกิดไปเสียชีวิตในเหตุการณ์สึนามิ เลยยังไม่ได้มีการแก้ไขรถให้ดิฉัน แต่ยอมรับที่จะแก้ไขในข้อบกพร่องของรถคันดังกล่าว โดยจะหาช่างมีฝีมือมาซ่อมรถให้ดีดังเดิม และถ้าเกิดอาการจากปัญหาเดิมๆ ทางศูนย์จะพิจารณาค่าซ่อมเป็นพิเศษ (มีหลักฐานทางคดี เลขที่ อ.ก.13) ว่าหากเกิดปัญหาจะไม่คิดค่าอะไหล่ และจะอำนวยความสะดวก รับผิดชอบค่าซ่อมหรือค่าใช้จ่ายจากการซ่อมจิปาถะต่างๆ โดยจะลดให้มากที่สุด แต่ในความเป็นจริง ทุกครั้งที่นำรถส่งซ่อม ศูนย์ฯ จะไม่ค่อยเอาใจใส่ทิ้งรถไว้ 3-4 เดือน ซ่อมออกมาไม่ดีจนพนักงานขายโดนดิฉันต่อว่าตลอด และเกิดความละอายใจ ลาออกไปเพราะแก้ปัญหารถคันดังกล่าวไม่ได้ จากนั้นมาดิฉันเดินทางไปต่างประเทศบ่อยจึงขายรถให้มารดา ซึ่งก็ได้ซ่อมรถคันดังกล่าวมาทราบภายหลังว่าต้องจ่ายค่าใช้จ่ายเองทั้งหมดตามราคาซ่อมของลูกค้าชั้นดีของศูนย์ฯ โดยไม่มีการปฏิบัติตามสัญญาที่ให้ไว้กับศาล โดยศูนย์อ้างว่าเปลี่ยนผู้บริหาร
จนเมื่อปีที่แล้ว (พ.ศ.2559) รถยนต์ดังกล่าวเกิดอาการไฮดรอลิกระเบิดถึง 2 ครั้ง ครั้งแรกทางเจ้าของรถ
นำรถเข้าซ่อมศูนย์ราชดำเนินและดิฉันได้ช่วยประสาน อ้างถึงเอกสารอ.ก.13 แต่ทางผู้ขายแจ้งหาเอกสารไม่เจอ เลยดำเนินการลดราคาให้ไม่ได้ และทางศูนย์ได้ประสานไปทางคนที่ผู้ซื้อเกรงใจให้มาเจรจาให้ไปรับรถ ต่อมาอีกไม่นานเกิดไฮดรอลิกระเบิดขึ้นอีกเป็นครั้งที่สอง คราวนี้ดิฉันอยู่ในเหตุการณ์ เลยยืนยันเรื่องที่ตนเองไปศาลในวันที่ตกลงตามเอกสารอ.ก.13 พร้อมทั้งส่งสำเนาเอกสารอ.ก.13ให้ทางศูนย์ แต่ทางศูนย์ก็ไม่ได้ลดราคาให้และไปติดต่อคนที่ทางผู้ซื้อเกรงใจคนเดิมให้มาเจรจารับรถตามราคาค่าซ่อมปกติ เพราะทำเรื่องลดราคาให้ไม่ทันในครั้งนี้ แต่รับปากว่างวดหน้าจะทำเรื่องลดราคาให้เป็นพิเศษตามเอกสารอ.ก.13ในครั้งถัดไป ซึ่งทางผู้ซื้อก็ยินยอม
ต่อมาประมาณเดือนตุลาคม2559 รถเสียอีกครั้ง เราเอารถเข้าซ่อมและได้ทวงถามสิทธิ์ของเราตามสัญญาที่ศูนย์ให้ไว้ พร้อมนำเอกสารอ.ก.13ตัวจริงไปยืนยันอีกครั้ง แต่ทางศูนย์ก็เสนอใบราคาซ่อมตามปกติ โดยอ้างว่าเสนอเรื่องลดราคาทางศูนย์ใหญ่แล้ว แต่เปลี่ยนผู้บริหารไม่มีใครทราบเรื่อง อ.ก.13 จึงไม่ดำเนินการใดใดให้ รถจอดรอซ่อมอยู่ในศูนย์ประมาณ 5 เดือนทางศูนย์ได้ประสานว่า จะลดราคาให้ 5% ในครั้งนี้ แต่ดูใบเสนอราคาใหม่ที่ลดค่าซ่อมให้ 5% แต่ค่าอะไหล่กลับแพงขึ้นกว่าเดิม (ไม่อาจรู้เลยว่า ศูนย์หมายความว่าอย่างไร) ดิฉันถามต่อว่าครั้งต่อไปจะลดหรือไม่ ทางศูนย์บอกต้องดูถ้าซ่อมมากอาจจะลดให้ ดิฉันคิดว่าไม่ยุติธรรม เลยจะลุกขึ้นมาสู้เพื่อสิทธิ์อีกครั้งจึงตอบไม่รับเงื่อนไขและไม่รับรถ ทางศูนย์ได้ประสานผู้ที่ดิฉันเกรงใจคนเดิมให้มาเกลี่ยกล่อมดิฉันอีกแต่งวดนี้ดิฉันปฏิเสธ เพราะจากเหตุการณ์ทั้งหมดที่เกิดขึ้น เราเองในฐานะผู้บริโภคคนหนึ่ง ได้ถูกผลักภาระต่างๆ ไว้เองและแบกรับค่าใช้จ่ายที่ไม่ควรเกิดขึ้นมาตลอด เพราะคิดอยู่เสมอว่า ศูนย์รถยนต์ชั้นนำที่เราเชื่อมั่นในคุณภาพและบริการ คงจะไม่ทำลายภาพพจน์บริษัทตัวเอง แต่ตรงกันข้าม ผู้ขายไม่เคยรับผิดชอบตามสัญญาใดใดที่ให้ไว้เลย ครั้งนี้เราจะขอทวงสิทธิอันพึงมีพึงได้อย่างถูกต้องและเป็นธรรม
ครั้งนี้ เราคิดว่าไม่อาจทนเฉยยินยอมต่อไปได้อีกแล้ว(แน่นอนว่าคงมีปัญหาตามมามากมาย)
:ขอถามผู้รู้และชาวเน็ตทุกท่านว่า เราควรจะยอมความไปเรื่อยๆ แบบนี้ หรือจะสู้ตามสิทธิของเราอย่างไรดีกว่ากันคะ
-ผู้บริโภคคนหนึ่งที่ไม่ได้รับความเป็นธรรม ไม่ประสงค์จะออกนาม-
หมายเหตุ : เอกสาร อ.ก.13 ขออนุญาตไม่เปิดเผยสาธารณะ เกรงจะผิดพรบ.คอมพิวเตอร์
: เนื่องจากผู้ร้องขอความช่วยเหลือเป็นสุภาพสตรี จึงขออนุญาตใช้สรรพนามแทนในบางคำ