เกลียดแม่

สวัสดีค่ะ จขกทเป็นลูกคนเดียวพ่อแม่แต่งานใหม่ทั้งคู่ อยู่กับแม่ตั้งแต่เด็ก แม่ตีพูดหยาบใส่ทุกวัน อารมทุกอย่างมาลงที่เราหมด โตมา10-11ขวบเริ่มคิดเองได้ค่ะทีนี้ไม่ทน ด่าแม่ค่ะ ไม่ได้ด่าตรงๆคือเราระบายอารมเขียนใส่สมุดไว้แม่มาเจอเขาก็ด่าเราค่ะ ตอนนั้นแม่มีแฟนใหม่ด้วย เรากับแม่ไม่คุยกันค่ะ เขาโมโหทีก็ปาข้างขา ปากับข้าวใส่ ปาเข็มขัดใส่หน้าปาทุกอย่าง ทวงบุญคุณทุกวัน ไม่เคยให้คำปรึกษาอะไรเลย พอม1เขาก็เอาเราไปด่าให้ญาติฟังญาติก็มาด่าเราเราก็บอกญาติว่าเราไม่อยากอยู่กับเขาเขามีคนใหม่ ญาติก็มาถามแม่เราค่ะ แม่เราก็ไล่เราออกจากบ้าน เราก็ไปอยู่หอค่ะ พ่อส่งเงินให้ เราก็ทำงานไปเรียนไปนี่นี่ม2นะคพอสัก2ปีแม่ชวนเราไปอยู่ด้วยค่ะเราก็ไป มาอยู่แม่ก็ด่าเราทุกวันพูดหยาบใส่เหมือนเดิม ทวงบุญคุณ สารพัด ด่าเราทุกวัน พอตอนสอบเข้า เราไปสอบได้รรดีๆค่ะก่อนไปสอบเราถามแล้วว่าถ้าเราสอบติดแล้วเขาจะส่งมั้ย เขาบอกส่งสิ่ส่งได้555แล้วเราก็สอบติดค่ะ ทีนี้เราก็ไปบอกเขาเขาก็ไปบอกพ่อพ่อก็มาด่าเราค่ะว่าจะไปเรียนทำไม มันไม่ดี(รรนี้เป็นรรดีมากค่ะติดจุฬา20+)แล้วเขาก็ด่าๆเรากันค่ะ5555 เราขอเล่าข้ามๆนะคะไม่ละเอียดลึก เราก็ไปสอบที่อื่นให้ค่ะ สอบติด แล้วเขาก็จะให้ไปเรียนที่อื่นบังคับให้เรียนสายที่เขาอยากให้เรียน เครียดค่ะ5555ทำไรไม่ได้ก็ต้องเรียนตามไป เขาทำเหมือนเข้าใจเราแต่เขาเอาเราไปด่าที่อื่น พอเขาอรมดีเขาก็พูดดีพอเขาอารมเสียเขาด่าเราเสียหายหมดเลย แรดบลาๆๆๆ5555เราเหนื่อยค่ะ เราควรทำยังไง เราไม่อยากอยุ่กับเขาแล้ว เราอยากตายมากๆเลย555เราไม่อยากอยู่แล้วจริงๆเราไม่อยากทนกับครอบครัวอะไรแบบนี่