อยากรู้ว่าคนอื่นเป็นเหมือนกันหรือป่าว ความรู้สึกที่เหมือนเป็นตัวตลก...
ตอนนี้กำลังศึกษาอยู่ปีที่1 ความรู้สึกนี้เกิดจาก การที่เรานำเสนองานกลุ่มแล้วตอบคำถาม อาจารย์
ครั้งแรก กับ อ.a ในกลุ่มมี 8คน เมื่อถึงตอนตอบคำถาม ถามเป็นรายคน กับ ภาพรวม ตอนอ.a ถาม(แบบกลุ่ม) (ให้ตอบตามความเข้าใจของตนเอง)มี5คำถาม เรากับคนอื่นๆก็ช่วยกันตอบ แต่คำถามที่4,5 ไม่มีใครตอบ ได้แต่เงียบเกี่ยงกับ เราเลยต้องตอบไป ... เมื่อเราตอบเสร็จเพื่อนในกลุ่มที่นำเสนอกับหัวเราะ...แล้วคนที่ยืนข้างเราบอกว่า แถๆ55+ ...ทั้งที่เราตอบตามที่เรารู้ อ.a ก็บอกว่าถูกต้องแล้วตามที่เราตอบแล้วอ.a ก็เสริมให้ว่าอะไรยังไงต่อ(ในเรื่องที่เราอธิบายไม่ครบ)
ครั้งที่2 ผ่านมา2เดือนนิดๆแล้ว แต่ยังลืมไม่ได้สักที ครั้งนี้ มีแค่4คน นำเสนอแล้วตอบคำถาม (ตอบตามความเข้าใจของตัวเองเท่านั้น) วิชาของ อ.c คำถามของแต่ละคนตอบได้กันหมด แต่คำถามกลุ่มที่จะช่วยกันตอบ กับไม่มีใครตอบ เกี่ยงกันแล้วผลสุดท้ายก็ส่งมาให้เราตอบ ตอนแรกๆก็ตอบได้ แต่มี 2ข้อที่ไม่รู้จริงๆ ก็ได้เพื่อนตอบ เพื่อนตอบตอบไม่ได้ไม่รู้คำตอบ (ยืนนิ่ง ไป5นาที อ.c ถามอีกรู้คำตอบหรือป่าวถ้ารู้ก็ตอบมา ก็ยังยืนนิ่งกันอยู่ 5นาทีผ่านไป ก็ยังเงียบ..เป็นแบบนี้3รอบ เราเลยตอบ อ.c ไปว่า"ขอโทษนะค่ะ ไม่ทราบจริงๆคะ" ทั้งห้องกับหัวเราะแบบดังมากเลย เพื่อนในกลุ่มบอกว่าแกไปเถียงทำไม กลัาเถียงเนอะ55+ แต่ อ.c กับเพื่อนที่มาเรียนด้วยห้องอื่นอีก2คน ไม่หัวเราะ ตอนนั้นรู้สึกแบบ....... เราทำอะไรผิด เป็นเป็นตัวตลก แตกต่างจากคนอื่น
แต่ อ.c ก็มาอธิบายว่าอันนี้จริงๆแล้วคืออะไร เหตุการณ์อะไรที่หมายถึงสิ่งนี้ (อ.อธิบายดีมาก)
(ตอนที่เราเข้ามาตอนเทอม1 อาจารย์ที่ปรึกษาเคยพูดกับทุกคนว่า เวลาเรียนไม่ว่าวิชาใดก็ตามให้ตอบตามความเข้าใจอย่าแถ ถ้าไม่รู้ให้ถาม ถ้าไม่รู้ให้บอกไม่รู้ เพราะอาจารย์ทุกคนมีหน้าที่ให้ความรู้พวกคุณ ถ้าอะไรผิดจะได้แก้เป็นถูก อะไรที่ไม่รู้จะได้รู้ แค่ถ้ายังทำเป็นรู้ทั้งๆที่ไม่รู้หรือที่เรียกว่าอวดฉลาดคุณจะมาเรียนมหาวิทยาลัยทำไม คุยกันเดียวเหตุและผลถ้าฝ่ายใหนผิดก็แก้ไขเพราะถือว่าเป็นการแลกเปลียนความรู้ไม่ได้มาต่อต้านความรู้ที่จะแลกเปลียนกัน)
....เหมือนได้ระบายให้คนอื่นฟังเลยสบายใจขึ้นมาหน่อย
ความไม่รู้=เถียง? รู้แต่ผิด=แถ?
ตอนนี้กำลังศึกษาอยู่ปีที่1 ความรู้สึกนี้เกิดจาก การที่เรานำเสนองานกลุ่มแล้วตอบคำถาม อาจารย์
ครั้งแรก กับ อ.a ในกลุ่มมี 8คน เมื่อถึงตอนตอบคำถาม ถามเป็นรายคน กับ ภาพรวม ตอนอ.a ถาม(แบบกลุ่ม) (ให้ตอบตามความเข้าใจของตนเอง)มี5คำถาม เรากับคนอื่นๆก็ช่วยกันตอบ แต่คำถามที่4,5 ไม่มีใครตอบ ได้แต่เงียบเกี่ยงกับ เราเลยต้องตอบไป ... เมื่อเราตอบเสร็จเพื่อนในกลุ่มที่นำเสนอกับหัวเราะ...แล้วคนที่ยืนข้างเราบอกว่า แถๆ55+ ...ทั้งที่เราตอบตามที่เรารู้ อ.a ก็บอกว่าถูกต้องแล้วตามที่เราตอบแล้วอ.a ก็เสริมให้ว่าอะไรยังไงต่อ(ในเรื่องที่เราอธิบายไม่ครบ)
ครั้งที่2 ผ่านมา2เดือนนิดๆแล้ว แต่ยังลืมไม่ได้สักที ครั้งนี้ มีแค่4คน นำเสนอแล้วตอบคำถาม (ตอบตามความเข้าใจของตัวเองเท่านั้น) วิชาของ อ.c คำถามของแต่ละคนตอบได้กันหมด แต่คำถามกลุ่มที่จะช่วยกันตอบ กับไม่มีใครตอบ เกี่ยงกันแล้วผลสุดท้ายก็ส่งมาให้เราตอบ ตอนแรกๆก็ตอบได้ แต่มี 2ข้อที่ไม่รู้จริงๆ ก็ได้เพื่อนตอบ เพื่อนตอบตอบไม่ได้ไม่รู้คำตอบ (ยืนนิ่ง ไป5นาที อ.c ถามอีกรู้คำตอบหรือป่าวถ้ารู้ก็ตอบมา ก็ยังยืนนิ่งกันอยู่ 5นาทีผ่านไป ก็ยังเงียบ..เป็นแบบนี้3รอบ เราเลยตอบ อ.c ไปว่า"ขอโทษนะค่ะ ไม่ทราบจริงๆคะ" ทั้งห้องกับหัวเราะแบบดังมากเลย เพื่อนในกลุ่มบอกว่าแกไปเถียงทำไม กลัาเถียงเนอะ55+ แต่ อ.c กับเพื่อนที่มาเรียนด้วยห้องอื่นอีก2คน ไม่หัวเราะ ตอนนั้นรู้สึกแบบ....... เราทำอะไรผิด เป็นเป็นตัวตลก แตกต่างจากคนอื่น
แต่ อ.c ก็มาอธิบายว่าอันนี้จริงๆแล้วคืออะไร เหตุการณ์อะไรที่หมายถึงสิ่งนี้ (อ.อธิบายดีมาก)
(ตอนที่เราเข้ามาตอนเทอม1 อาจารย์ที่ปรึกษาเคยพูดกับทุกคนว่า เวลาเรียนไม่ว่าวิชาใดก็ตามให้ตอบตามความเข้าใจอย่าแถ ถ้าไม่รู้ให้ถาม ถ้าไม่รู้ให้บอกไม่รู้ เพราะอาจารย์ทุกคนมีหน้าที่ให้ความรู้พวกคุณ ถ้าอะไรผิดจะได้แก้เป็นถูก อะไรที่ไม่รู้จะได้รู้ แค่ถ้ายังทำเป็นรู้ทั้งๆที่ไม่รู้หรือที่เรียกว่าอวดฉลาดคุณจะมาเรียนมหาวิทยาลัยทำไม คุยกันเดียวเหตุและผลถ้าฝ่ายใหนผิดก็แก้ไขเพราะถือว่าเป็นการแลกเปลียนความรู้ไม่ได้มาต่อต้านความรู้ที่จะแลกเปลียนกัน)
....เหมือนได้ระบายให้คนอื่นฟังเลยสบายใจขึ้นมาหน่อย