ผมแค่สงไสว่า ผมผิดหรอที่ผมพูดที่ผมอธิบาย แล้วโดนว่า เถียงโดนว่า แถ!! ผมก็ไม่ได้อ้างไม่ได้เอาเหตุผลที่ไร้สาระ
ผมก็เอาเรื่องความจริงมาพูด ถ้าเรื่องไหนผมผิดจริงๆ ผมก็ว่า ขอโทษ แต่บางเรื่องผมก็ไม่ได้ผิดจริงๆ เช่น
ผมเข้าแถวส่งงานอาจารย์กะเพื่อนแล้วผมเห็นเกาอี้ว่าง แถวก็ยาว เก้าอี้ก็เยอะ ผมเลยเอามานั่ง แต่มีเพื่อนคนหนึ่งเดินมา
แถวเเซงคิวผมบอกว่า นั่งเขายื่น ต้องอยู่สุดท้ายผมก็คุยขำๆกัน แต่มีคนอยู่ข้างหน้าอีกคน อยู่มาด่าว่า ผิดนั่งเก้าอี้
เพื่อนเขายืนหมด (พอใกล้จะถึงครู ผมก็ลุกยืนอยู่แล้ว) แล้วก็ด่าผมไปรัวๆๆ ผมก็ว่า ผมนั่งรอไง เกาอี้ก็เยอะ แถวก็ยาว
ผมก็นั่งของผมเฉยๆ ไม่ได้ไปทำอะไรใคร เขาก็ว่า พูดอยู่นั่นเเหละ แถ ไอ้สัส หัดยอมๆบ้าง โตขึ้นเมียไม่ชอบหรอกคนเถียง
ครูก็อยู่ในห้อง ไม่เกรงใจครูหรอ ทั้งๆที่ตอนแรกผมก็นั่งต่อแถวคนเดียวเฉยๆ ผมก็ โอเครๆ แต่คิดในใจ ผมผิดอะไรหรอ
ผมไม่ได้ไปด่าพ่อเขาเลยซักคำ นั่งรออยู่ดีๆ ผมก็ไม่ไปคุยกับเพื่อนคนนั้นอีกเลย ฮ่าๆ ต่างคนต่างอยู่ ไม่ได้เกลียดนะ แค่ไม่อยากเห็นหน้า ฮ่าๆๆ