ไม่ได้อยากว่าแม่ตัวเอง แต่ถ้าเป็นแบบนี้ก็ไม่ไหวอะ ...

สวัสดีค่ะ บอกไว้ก่อนว่าที่ตั้งกระทู้แบบนี้ขึ้นมา 'ไม่ได้มีเจตนาจะว่าแม่ตัวเอง' นะคะ
แต่พอมันอะไรหลายๆ อย่างจริงๆ ไม่ไหวจริงๆ ก็อยากระบายออกมา
อยากขอคำปรึกษา มันเหนื่อยๆ มากอ่ะค่ะ

จขกท. ขอแทนนามสมมติว่า A นะคะ ตอนนี้จขกท. กำลังเรียนอยู่ปี 2 ม.รัฐแห่งหนึ่งค่ะ
เริ่มต้นที่ว่าพ่อของ A เสียไปตั้งแต่ A อายุได้ 2 ขวบเท่านั้นเองค่ะ
ตอนนั้นแม่ของ A เสียใจมากๆ เหตุการณ์ครั้งนั้นทำให้แม่ของ A กลายเป็นคนกลัว วิตกไปด้วย

แต่ตอนนั้น A ยังเด็กค่ะ แต่แม่ของ A ก็ถูกโกงตลอด จากที่มีเงินเป็นล้าน กลายเป็นติดหนี้เป็นหมื่น
มีบ้านขายบ้าน มีรถขายรถ เพียงแค่คำว่าไว้ใจ และต้องการเงินทางลัด ...



แม่ A เป็นน้องคนเล็กสุดค่ะ ในบรรดา พี่น้องทั้ง 4 คน ปัจจุบันแม่ A อาศัยอยู่บ้านเช่า โดยที่ตรงข้ามกับบ้านของพี่สาว
ของคือป้าของ A ค่ะ แล้วก็ยังมีลุง ซึ่งเป็นพี่เขยของแม่ และยายอยู่ค่ะ แต่ว่าป้ากับแม่ A ไม่ถูกกันนะคะ
เพราะป้าของ A จะระแวงตลอดว่า 'แม่ของ A พยายามจะแย่งสามีตัวเองไปตลอด'

ซึ่งตอนนั้นเราว่ามันงี่เง่ามากๆ แต่ก็เคยเจอเองกับตัวนะคะ ตอนที่นั่งรถไปกับลุงและแม่ เขาคุยเรื่อง 'ของลับ' กัน
เพราะคิดว่าเราหลับไปแล้ว แต่เปล่าเราแค่หลับตา..

พอเราไปค้นในไลน์ของแม่ เราก็เห็นเขาคุยสองแง่สองง่ามกัน มีแชทส่วนตัวด้วย แต่เข้าไปดูไม่ได้แล้วเพราะมันเหมือนเกินเวลาไปแล้วอ่ะค่ะ
แต่แม่เรามักจะมาบอกกับเราเสมอว่า ลุงชอบแม่อยากได้แม่เป็นน้อยอีกคน (ลุงเราเจ้าชู้มากค่ะ มีเมียน้อยอยู่แล้วด้วย)
แต่แม่ไม่เต็มใจที่จะเป็นนะคะ แต่ภาพที่เราเห็น มันทำให้เรารู้สึกสวนทางกับคำพูดของแม่มาก ...........


และพอเราเริ่มโตขึ้น เราก็ได้เห็นอะไรมากขึ้น เข้าใจชีวิตมากขึ้น

พอดีกับที่บ้านเราเริ่มมีปัญหารุมเล้าเข้ามามากขึ้น ...
แม่มีปัญหากับคนที่ทำงานค่ะ และปัญหาเรื่องเงินด้วย แม่จึงเลิกกิจการค้าขายไปในที่สุด
ตกงานค่ะ เชื่อมั้ยคะ ว่าเราอยู่บ้านเช่ากัน แต่ไม่มีแม้แต่น้ำประปา ..


ต้องต่อสายยางจากบ้านญาติแล้วลากไปรองใส่บ้านตัวเอง
ด้วยเหตุผลที่แม่บอกว่า ไม่ใช่บ้านเรา เราจะไม่ทำทำไม ..
ทุกวันนี้ ไฟในห้องนอนก็ไม่มีนะคะ ด้วยเหตุผลเดิมค่ะ 'ไม่ใช่บ้านเรา จะไปทำให้เขาทำไม'
ทั้งที่เรากำลังอาศัยอยู่ไม่ใช่หรอ ........


เรื่องนี้ญาติคนอื่น พี่สาวของแม่คนอื่นรู้ดีค่ะ จึงเสนอเงื่อนไขให้เราไปเรียนที่ต่างจังหวัด
รับเลี้ยงดูแทนเลยค่ะ แต่แม่เราให้เหตุผลว่า 'จะทิ้งแม่ให่อยู่คนเดียวหรอ'
นั่นจึงเป็นเหตุผลที่ จขกท. ไปเรียนที่ดีๆ ไม่ได้ด้วยค่ะ ..

แต่หลังจากนั้นมากเมื่อเข้าปี 1 เรากลับทะเลาะกับแม่มากกว่าเดิม
แม่เราแต่ก่อน เอาการเอางาน ขยันมาก แต่พอโดนผู้เท เขาก็เปลี่ยนไปเป็นคนละคน

มีวันนึงเขาเมาเละเทะอยู่ทีร้านคาราโอเกะใกล้ๆ
เพื่อนแม่เราต้องเดินมาตามเราที่บ้าน (เขาไม่มีรถ) บอกว่าให้เราเอาผ้าไปให้เขาเปลี่ยนหน่อย ตอนนี้เมาเละเลย
เราก็ต้องเดินจากบ้านไปกับเพื่อนแม่มืดๆ ค่ำๆ อ่ะค่ะ ไปถึงสภาพตอนนั้นคืออยู่ในห้องน้ำ
ผู้หญิงน่าจะรู้ค่ะว่าเป็นประจำเดือน ไม่ควรเมาเละ เพราะอะไร..

เราต้องเอาผ้าขนหนูพัน ตัวแม่ แล้วพาออกไป ในขณะที่ก็อ้วกไปด้วยตลอดทาง
ตอนนั้นเรารู้สึกแย่มาก..

แต่มันไม่จบตรงที่หลังจากนั้น ผู้ชายที่เข้ามาแต่ละคน คือเข้ามาหลอก
ผช.คนนึง นามสมมติ ชื่อ พล ขโมยกำไลนากของเรา ไปให้ลูกสาวเขาใส่ (มูลค่าหลักพันค่ะ แต่มูลค่าจิตใจเป็นแสน)
โดนที่แม่เรารับรู้ แต่ทวงคืนให้ไม่ได้ น่าแปลกนะคะที่กำไลนั่นเราแทบไม่เคยได้ใส่เลย ไม่รู้แม้แต่ที่เก็บ
แต่ผู้ชายคนนั้นกลับรู้.. เพราะแม่เราให้เขาดูเอง
ผช. คนนี้โยนมือถือแม่เราตกน้ำจนต้องซื้อใหม่ ตีสามเราลงมาจากห้องนอน เพราะเขาทะเลาะกันลั่นบ้าน
ฉีกกระเป๋าแม่เรา และขโมยเงินไป เราต้องไปคว้าปังตอมาจากหลังบ้าน

ผช.คนถัดไปสมมติชื่อ วี ค่ะ เป็นคนแถวบ้าน เขามาหลอกขอเงินแม่เราบ่อยมาก
สุดท้ายรู้มาว่ามีเมียอยู่แล้ว เมียก็เป็นโรคประสาทด้วยนะคะ แม่เราไปขอกับเขาเลยว่าขอเป็นเมียน้อย
ซึ่งเราช็อคมาก เพราะเราเป็นคนที่เกลียดการเป็นเมียน้อยมากๆ


แต่แม่เราทำ..
เราผิดหวังมาก และพูดกับเขา แต่เขาไม่เคยฟัง

เขาเอาแต่เก็บตัวอยู่บนห้อง
เขียนจดหมายหาผู้ชายคนนั้น โดยที่ผู้ชายคนนั้นไม่ได้เหลี่ยวมอง

เชื่อมั้ยคะ ว่าจากวันนั้นถึงวันนี้ เมียหลวงก็ยังไม่เลิกราวี เหมือนเป็นกรรมที่เคยทำ
ต้องเปลี่ยนเบอร์หนี แม้แต่เบอร์ที่ทำงานของลุงเรา ยังโดนโทรตามเลยค่ะ


หลังจากนั้นแม่ก็เริ่มเล่นแอพหาคู่ ไปเจอฝรั่งคนนึง
คือทุกคนที่ผ่านมาเราเตือนหมดนะคะว่าอย่ายุ่ง คนไม่ดี แต่เขาไม่เคยเชื่อ
พยายามทำให้ผิดใจกันหลายครั้ง เราก็ทำ เพราะทุกคนรู้ดีว่ามันคนไม่ดี
แต่ความหลงมักทำให้คนตาบอด ..

คนนี้ก็เช่นกัน ใช้มุกว่าจะส่งโทรศัพท์มาให้ ส่งเงินมาให้
ขอแค่ให้แม่แก้ผ้าให้เขาดู โอเค เขาทำ
และแม่คิดไปยันแต่งงาน คิดไปยันจะให้เราไปเรียนที่นู่น
เยอะแยะมากมายก ทั้งที่ไม่เคยเจอกัน ไม่เคยคอล และเราต่างหากที่เป็นคนตอบผู้ชายคนนั้น
เพราะแม่เราพูดอังกฤษไม่ได้

เราถึงขั้นว่าไม่ตอบแล้ว เพราะเรารู้ว่ากำลังจะโดนหลอก
และเหมือนตอนนั้นแม่จะไม่คุยแล้วค่ะ แต่เปล่าแม่หาแปลเองเลยจ้า
และสุดท้ายคือมาถามว่าบ้านเลขที่เราอะไรนะ เราก็บอกไป

คือแม่เราให้เขาส่งของมาให้ค่ะ
แต่สุดท้ายคือโดนหลอก ให้โอนเงินไปให้
ถ้าไม่โอน รูปแม่เราหลุดแน่ค่ะ

ทำอะไรไม่ได้แล้ว เราเลยให้ไปแจ้งความก่อนค่ะ แม่บอกว่า 'ไม่เอา อาย'
เอ้า.. แล้วถ้ามันลงก็ไม่อายหรอ .......


ลุงก็เห็นดีด้วยว่าไม่ต้องแจ้ง ก็ดีนะคะ ปล่อยมันลอยนวลต่อไปด้วย แบบนี้หรอสังคม?3
เราเลยทำเท่าที่ทำได้ คือเปลี่ยนชื่อเฟส ลบเพื่อนทุกคนของแม่ออกไป บล็อกมัน และแจ้งสแปมค่ะ

แต่ยังมีโทรมาขู่นะคะ เป็นผู้หญิงไทยนี่แหล่ะค่ะ ทำเป็นขบวนการ เราเลยขู่แจ้งความ
จากนั้นเลยเงียบหายไป


และเหตุการณ์หลายๆ เหตุการณ์เลยทำให้เรารู้สึกผิดหวัง และอยากหนีไปเลย เพราะแม่เราก็บีบเราหลายๆ เรื่อง
ปี1 เกรดเราตกไป 1.87 มันแย่มากๆ เพราะเกือบจะโดนไทร์แล้ว ที่เราเกรดแย่เพราะเราหนีไปตจว.เลยค่ะ
ไม่มาเรียนเลย f ไป 2 ตัวแหน่ะ T T

หลังจากนั้นก็คิดได้ เลยฮึดสู้ขึ้นมา รู้สึกว่าทำแบบนั้นไปไม่ได้อะไรนะ เหมือนเป็นบทเรียนโตขึ้นมาก้าวนึง
ตอนนี้ผ่านมาสองเทอมเกรดเฉลี่ยดึงขึ้นมา 2.86 แล้วค่ะ 55555 อย่าเอาอย่างนะคะ ^ ^


ตอนนี้มันดันมีปัญหาใหม่เข้ามา หนักกว่าเดิมมาก ..
ต่อคห.1 นะคะ