ขอพูดอะไรอีกเล็กน้อยก่อนที่จะให้รูปภาพอธิบายความงดงามของตัวมันเอง
การเดินทางครั้งนี้สอนให้เรารู้ว่า...ความจริงไม่เคยน่ากลัวเท่าสิ่งที่เราจินตนาการไปเอง
หนึ่งอาทิตย์ก่อนการเดินทาง เรากลัวจนไม่อยากจะมาที่นี่ กลัวร่างกายไม่พร้อม กลัวเสื้อผ้าไม่พอ กลัวกลิ้งลงมาตาย
แต่พอได้มาจริงๆ ได้ทำในสิ่งที่เรากลัว ได้ยืนอยู่บนสิ่งที่เคยคิดว่าเราทำไม่ได้
ความกลัวกลับสอนให้เรารู้จักระมัดระวังตัวมากขึ้น
และสอนให้เรารู้ว่ามันน่าภาคภูมิใจแค่ไหนที่เราทำมันได้ด้วยสองเท้าของเราเอง
และแล้ววันที่จะได้เหยียบคินาบาลูก็มาถึง...
พวกเราออกเดินทางจากสนามบินดอนเมือง แวะพักที่หาดใหญ่ 1 คืน และเที่ยวปีนัง 1 อีกวัน ก่อนที่จะเดินทางไปคินาบาลู
เช้าวันที่สามของการเดินทางพวกเราบินจากปีนังไปยัง Kota Kinabalu และเดินทางต่อไปยัง Kinabalu national park โดยรถ Airport Bus จากสนามบิน และต่อรถตู้เข้าไปยังอุทยาน
**แนะนำให้ซื้อน้ำดื่มสำหรับเดินขึ้นเขาจากเซเว่นที่นี่ไปเลย**
ใช้เวลาไม่นานเราก็มาถึง Mt.Kinabalu International Park ที่นี่อากาศชื้นๆ สดชื่นระรื่นปอดมากๆ
ยื่น Passport เพื่อทำการ Check-in เข้าพักและจ่ายค่าธรรมเนียมต่างๆ
เก็บข้าวเก็บของที่บ้านพักและพักผ่อนตามอัธยาศัยกันซักเล็กน้อย ก่อนนั่งรถตู้กลับไปกินข้าวที่ห้องอาหาร Balsam Café
และฟังเจ้าหน้าที่อธิบายเรื่องการเดินเขาวันพรุ่งนี้เล็กๆน้อยๆ
เดินเขาวันที่ 1 เริ่มได้!
แอ๊ดดดดดดดดด (‘เสียงเปิดประตู’) และนี่คือสิ่งแรกที่เห็นเมื่อเปิดประตูห้องออกมา
...จุดหมายปลายทางของเรานั่นเอง
หลังจากยัดอาหารมื้อเช้ากันเป็นที่เรียบร้อย ทุกคนจะได้รับเสบียงมื้อเที่ยงกันคนละหนึ่งกล่อง
พร้อมแล้ว ก็ไปลุยกันเลยค่าาาาาา
Say Hi ไกด์จูเลียส ผู้ที่จะพาเราไปบุกป่าฝ่าดงใน 2 วันหฤโหดต่อจากนี้
คุยเสร็จก็กระโดดขึ้นรถบัสไป Timpohon gate กันเลยค่ะ
เมื่อมาถึง Timpohon gate ทุกคนจะได้รับป้ายคล้องคอ ระบุชื่อตัวเอง วันที่เริ่มเดิน รหัสกลุ่ม และต้องคล้องป้ายไว้ตลอดเวลา
ที่ Timpohon gate เราต้องเช็คชื่อเริ่มเดินกับเจ้าหน้าที่ (และจะมีจุดเช็คชื่ออีกครั้งบริเวณทางขึ้น Summit เพื่อเอาไว้ออก Certificate นั่นเอง)
**ถ้าใครไม่ได้เอาเสื้อกันฝนไป สามารถซื้อตรงนี้ได้นะคะ**
ตลอดทางเดินขึ้นจะมี Shelter ให้พักทั้งหมด 7 จุด มีศาลากับห้องน้ำไว้ให้บริการ
**กรุณาเตรียมทิชชู่ไปเองเพราะห้องน้ำมีแต่ฉีดก้น ไม่มีกระดาษทิชชู่ให้นะจ๊ะ**
เจ้าถิ่นแวะมาทักทายระหว่างที่เรานั่งพักกันอยู่ที่ Shelter ที่ 2
ทางเดินช่วง 4 km.แรกส่วนมากเป็นบันได
ระหว่างทางเราจะได้กินต้นไม้อร่อยๆ เห็นต้นไม้สวยๆ เล่นต้นไม้อ้วนๆ และถ่ายรูปกับต้นไม้หน้าตาแปลกๆตลอดเวลา
2 กิโลเมตรหลังทางเดินจะชันขึ้นพอสมควร
ปกติเวลาไปเที่ยวภูเขา สิ่งที่ทำให้ทึ่งทุกครั้งก็คือลูกหาบ
สำหรับที่นี่ก็เหมือนกัน ลูกหาบคนนี้แบกของหนักประมาณ 50 กิโล
ทางเดินที่สูงขึ้นเรื่อยๆทำให้เพื่อนๆของเราเริ่มมีอาการปวดหัวตุ๊บๆ จาก Altitude sickness
ดังนั้นถ้าใครรู้ว่าตัวเองแพ้ความสูง ควรกิน Diamox ล่วงหน้าตั้งแต่ก่อนขึ้นเขาเลยนะคะ (Diamox กับยาพารานี่โคตรสำคัญ)
หลังจาก 7 ชั่วโมงที่ฝืนสังขารเดินขึ้นมาเรื่อย ในที่สุดเราก็มาถึง Raban Rata ที่พักสุดเริ่ดหรูสำหรับคืนนี้
ห้อง Dorm 6 เตียง มีปลั๊กไฟให้ใช้ 4 ปลั๊กถ้วน เป็นหัวปลั๊กแบบมาเล
วันนี้กินข้าวเย็นเหนือเมฆค่ะคุณ
กินข้าวเย็นเสร็จแล้วรีบอาบน้ำนอน เพราะต้องตื่นตั้งแต่ตีหนึ่งครึ่งเพื่อเตรียมตัวก่อนเดินขึ้นไปยัง Summit
ตีสองครึ่ง...คาดไฟฉายไว้บนหัว และเดินต่อไปอีก 2 กิโลเมตรเพื่อไปให้ถึงยอดเขาก่อนพระอาทิตย์ขึ้น
ระหว่างทางที่เดินขึ้นไปสิ่งที่มองเห็นได้คือพื้นก้อนหินความกว้างเท่ารัศมีไฟฉาย
และไฟจากเมือง Kota Kinabalu ด้านล่างที่ห่างออกไปหลายสิบกิโล
ใครใช้ให้มาที่นี่วะเนี่ย...คำถามนี้เกิดขึ้นหลายครั้งมากๆ ระหว่างเดินขึ้นเขาที่ทั้งชัน ทั้งมืด
ทางที่เราต้องก้าวเท้าแต่ละข้างอย่างระมัดระวัง เพราะถ้าก้าวพลาดแม้แต่ก้าวเดียวมีโอกาสกลิ้งลงไปตายแน่นอน
...ถ้าแม่รู้ว่ามาทำอะไรแบบนี้ โดนสวดยับแน่นอนจ้า
เราเดินสูงขึ้น พร้อมๆกับท้องฟ้าที่สว่างขึ้นเรื่อยๆ ตอนนี้ภาพก้อนหินหน้าตาประหลาดค่อยๆปรากฏตัวออกมาชัดเจนขึ้น
ไม่มีอะไรยากเกินความตั้งใจของเราหรอก แค่เดินไปเรื่อยๆ ถึงจะช้าหน่อย
สุดท้ายเราก็นั่งอยู่ตรงนี้ 4095.2 เมตรเหนือระดับน้ำทะเล
มีเวลาให้นั่งพักกินลมแรงๆ และชมวิวที่ถึงกับทำให้คนแพ้ความสูงลืมไปเลยว่าตัวเองปวดหัว!
คงไม่ต้องบอกนะ...ว่าสวยขนาดไหน
Donky’s ears ยอดเขาหูลาที่ดูยังง๊ายยังไงก็ไม่เห็นจะเหมือนหูลา
ระหว่างทางเดินลง ทางเดินไม่ได้น่ากลัวเท่าที่จินตนาการเอาไว้เมื่อคืน แสงสว่างทำให้เห็นว่าสถานที่ที่เรายืนตอนนี้มันช่างต่างจากโลกหน้าจอคอมพิวเตอร์ที่เราใช้ชีวิตอยู่ทุกวัน
ที่นี่มีแต่ก้อนหิน ก้อนเมฆ กับท้องฟ้า
มีเวลาให้นั่งพักที่ Raban Rata อีก 45 นาที ก่อนที่จะเดินลงรวดเดียวอีก 6 กิโลเมตร
เมื่อกลับไปถึงอุทยานอย่างลืมไปจ่ายเงินเอา Certificate อีก RM10.6 ไปนอนกอดที่บ้านกันด้วยนะคะ
แต่ที่แน่ๆของฝากจากคินาบาลูจะติดตัวทุกคนไปอีกประมาณ 1 อาทิตย์
ชนิดที่ว่าไม่ว่าจะขึ้นหรือลงบันไดก็ต้องคิดถึงคินาบาลูแน่นอน!
คินาบาลู
ใจถึงก็ไปถึง
ถึงเวลาที่ต้องบอกลายอดเขาสุดสวยแล้ว
บ๊ายบาย...
[CR] MOUNT KINABALU, Malaysia: ไปคินาอย่าคิดนาน ยอดเขาคินาบาลู มาเลเซีย
ไปดิ่พี่...ความเร็วในการตอบรับคำชวนของเราไม่ผ่านการพิจารณาของสมองส่วนใดทั้งสิ้น
แต่ประเด็นคือ...เราไม่รู้ว่าคินาบาลูคืออะไร เหนื่อยแค่ไหน และอันตรายยังไง
เพราะฉะนั้น...มาทำความรู้จักภูเขาคินาบาลูกันก่อนดีกว่า
Mt. Kinabalu ตั้งอยู่ที่รัฐซาบาห์ บนเกาะบอร์เนียว ประเทศมาเลเซีย
โดยยอด Low’s peak ซึ่งเป็นยอดสูงสุดของ Mt. Kinabalu มีความสูง 4,095.2 เมตรเหนือระดับน้ำทะเล
การขึ้นยอดเขาคินาบาลู โดยปกติใช้เวลา 2 วัน 1 คืน วันแรกเดินจาก Timpohon gate ไปยังที่พัก Raban Rata ระยะทาง 6 km. และวันที่สองเดินจาก Raban Rata ไปยัง Summit ระยะทาง 2 km.
เราจอง Package 3 วัน 2 คืน ของ Sutera Sanctuary Lodges ล่วงหน้า 6 เดือน ซึ่งการจองสามารถส่ง Email ไปที่ info@suterasanctuarylodges.com.my, ssl.reservation@suterasanctuarylodges.com.my, reservations@suterasanctuarylodges.com, reservations.hq@suterasanctuarylodges.com.my
แนะนำว่าส่งทุกอีเมลไปเลยนะคะ
ซึ่งแพคเกจนี้ประกอบด้วยอาหาร 7 มื้อ และที่พัก 2 คืน ตกคนละ RM 974 (ประมาณ 8,300 บาท) โดยแบ่งจ่ายเป็นสองงวด งวดแรก 30% และงวดที่สอง 70% (สามารถจ่ายผ่านบัตรเครดิตได้โดยกรอกแบบฟอร์มที่ SSL ส่งมาให้ทางอีเมลล์ แนบสำเนาบัตรประชาชนและสำเนาบัตรเครดิต และที่สำคัญคือต้องเซ็นสำเนาถูกต้องกำกับไว้ด้วย)
แต่ถ้าใครสนใจเป็น Package แบบ 2 วัน 1 คืน จะสามารถจองล่วงหน้าได้แค่ 30 วันเท่านั้นค่ะ
3D2N Package inclusive of:-
- Accommodation Arrangement:
* 1st night stay at Kinabalu Park (Dormitory OR Lodges)
* 2nd night stay at Mountain Hut (Assorted Hut – Dormitory)
- Meals Arrangement:
* Day 1: Dinner at Balsam Café, Kinabalu Park
* Day 2: Breakfast & Packed Lunch at Balsam Café, Dinner at Laban Rata Restaurant
* Day 3: Early Supper & Breakfast at Laban Rata Restaurant and Lunch at Balsam Café, Kinabalu Park
เมื่อไปถึงที่พัก ต้องจ่าย International climbing fees เพิ่มอีกคนละ RM 277 (ประมาณ 2,400 บาท)
Total 5 pax, International (อันนี้ราคารวม 5 คน):
- Climbing Permit : RM 200 X 5 pax = RM 1000.00
- Entrance Fee : RM 15.00 X 5 pax = RM 75.00
- Insurance : RM 7.00 X 5 Pax (same price) = RM 35.00
- Mt Guide (RM 230.00 / max of 5 Pax) X 1 Guide = RM 230.00
- Transportation From Reception To Timpohon (RM 4.50 X 2 Way X 5 Pax) = RM 45.0
TOTAL RM 1385+ / RM 277.00 + estimation per person
ยังไม่หมดค่ะ มีค่า Certificate กับ ค่าฝากกระเป๋าเพิ่มด้วยนะ
- Mt.Kinabalu summit Certificates X 5 Pax = RM 53.00 (ถ้าไปถึงยอด: RM 10.60 / pcs)
- Locker RM 12 / Bag
- ลูกหาบ RM 13 / kg.
ทริปนี้เราไม่ได้บินตรงไปโคตาคินาบาลู เพราะตั้งใจจะแวะเที่ยวปีนังก่อนหนึ่งวัน และแวะเที่ยวกัวลัมเปอร์ขากลับอีกหนึ่งวัน แต่สำหรับผู้พิชิตยอดเขาส่วนมากจะบินไปโคตาคินาบาลูโดยเปลี่ยนเครื่องบินที่กัวลาลัมเปอร์
เมื่อถึงสนามบินโคตาคินาบาลู เราสามารถต่อรถบัสของสนามบิน RM5 เพื่อเข้าเมือง และต่อรถตู้ RM 25 เพื่อเข้าไปยัง Kinabalu National Park ได้เลยค่ะ
การเดินทางครั้งนี้สอนให้เรารู้ว่า...ความจริงไม่เคยน่ากลัวเท่าสิ่งที่เราจินตนาการไปเอง
หนึ่งอาทิตย์ก่อนการเดินทาง เรากลัวจนไม่อยากจะมาที่นี่ กลัวร่างกายไม่พร้อม กลัวเสื้อผ้าไม่พอ กลัวกลิ้งลงมาตาย
แต่พอได้มาจริงๆ ได้ทำในสิ่งที่เรากลัว ได้ยืนอยู่บนสิ่งที่เคยคิดว่าเราทำไม่ได้
ความกลัวกลับสอนให้เรารู้จักระมัดระวังตัวมากขึ้น
และสอนให้เรารู้ว่ามันน่าภาคภูมิใจแค่ไหนที่เราทำมันได้ด้วยสองเท้าของเราเอง
และแล้ววันที่จะได้เหยียบคินาบาลูก็มาถึง...
พวกเราออกเดินทางจากสนามบินดอนเมือง แวะพักที่หาดใหญ่ 1 คืน และเที่ยวปีนัง 1 อีกวัน ก่อนที่จะเดินทางไปคินาบาลู
เช้าวันที่สามของการเดินทางพวกเราบินจากปีนังไปยัง Kota Kinabalu และเดินทางต่อไปยัง Kinabalu national park โดยรถ Airport Bus จากสนามบิน และต่อรถตู้เข้าไปยังอุทยาน
**แนะนำให้ซื้อน้ำดื่มสำหรับเดินขึ้นเขาจากเซเว่นที่นี่ไปเลย**
ใช้เวลาไม่นานเราก็มาถึง Mt.Kinabalu International Park ที่นี่อากาศชื้นๆ สดชื่นระรื่นปอดมากๆ
ยื่น Passport เพื่อทำการ Check-in เข้าพักและจ่ายค่าธรรมเนียมต่างๆ
เก็บข้าวเก็บของที่บ้านพักและพักผ่อนตามอัธยาศัยกันซักเล็กน้อย ก่อนนั่งรถตู้กลับไปกินข้าวที่ห้องอาหาร Balsam Café
และฟังเจ้าหน้าที่อธิบายเรื่องการเดินเขาวันพรุ่งนี้เล็กๆน้อยๆ
เดินเขาวันที่ 1 เริ่มได้!
แอ๊ดดดดดดดดด (‘เสียงเปิดประตู’) และนี่คือสิ่งแรกที่เห็นเมื่อเปิดประตูห้องออกมา
...จุดหมายปลายทางของเรานั่นเอง
หลังจากยัดอาหารมื้อเช้ากันเป็นที่เรียบร้อย ทุกคนจะได้รับเสบียงมื้อเที่ยงกันคนละหนึ่งกล่อง
พร้อมแล้ว ก็ไปลุยกันเลยค่าาาาาา
Say Hi ไกด์จูเลียส ผู้ที่จะพาเราไปบุกป่าฝ่าดงใน 2 วันหฤโหดต่อจากนี้
คุยเสร็จก็กระโดดขึ้นรถบัสไป Timpohon gate กันเลยค่ะ
เมื่อมาถึง Timpohon gate ทุกคนจะได้รับป้ายคล้องคอ ระบุชื่อตัวเอง วันที่เริ่มเดิน รหัสกลุ่ม และต้องคล้องป้ายไว้ตลอดเวลา
ที่ Timpohon gate เราต้องเช็คชื่อเริ่มเดินกับเจ้าหน้าที่ (และจะมีจุดเช็คชื่ออีกครั้งบริเวณทางขึ้น Summit เพื่อเอาไว้ออก Certificate นั่นเอง)
**ถ้าใครไม่ได้เอาเสื้อกันฝนไป สามารถซื้อตรงนี้ได้นะคะ**
ตลอดทางเดินขึ้นจะมี Shelter ให้พักทั้งหมด 7 จุด มีศาลากับห้องน้ำไว้ให้บริการ
**กรุณาเตรียมทิชชู่ไปเองเพราะห้องน้ำมีแต่ฉีดก้น ไม่มีกระดาษทิชชู่ให้นะจ๊ะ**
เจ้าถิ่นแวะมาทักทายระหว่างที่เรานั่งพักกันอยู่ที่ Shelter ที่ 2
ทางเดินช่วง 4 km.แรกส่วนมากเป็นบันได
ระหว่างทางเราจะได้กินต้นไม้อร่อยๆ เห็นต้นไม้สวยๆ เล่นต้นไม้อ้วนๆ และถ่ายรูปกับต้นไม้หน้าตาแปลกๆตลอดเวลา
2 กิโลเมตรหลังทางเดินจะชันขึ้นพอสมควร
ปกติเวลาไปเที่ยวภูเขา สิ่งที่ทำให้ทึ่งทุกครั้งก็คือลูกหาบ
สำหรับที่นี่ก็เหมือนกัน ลูกหาบคนนี้แบกของหนักประมาณ 50 กิโล
ทางเดินที่สูงขึ้นเรื่อยๆทำให้เพื่อนๆของเราเริ่มมีอาการปวดหัวตุ๊บๆ จาก Altitude sickness
ดังนั้นถ้าใครรู้ว่าตัวเองแพ้ความสูง ควรกิน Diamox ล่วงหน้าตั้งแต่ก่อนขึ้นเขาเลยนะคะ (Diamox กับยาพารานี่โคตรสำคัญ)
หลังจาก 7 ชั่วโมงที่ฝืนสังขารเดินขึ้นมาเรื่อย ในที่สุดเราก็มาถึง Raban Rata ที่พักสุดเริ่ดหรูสำหรับคืนนี้
ห้อง Dorm 6 เตียง มีปลั๊กไฟให้ใช้ 4 ปลั๊กถ้วน เป็นหัวปลั๊กแบบมาเล
วันนี้กินข้าวเย็นเหนือเมฆค่ะคุณ
กินข้าวเย็นเสร็จแล้วรีบอาบน้ำนอน เพราะต้องตื่นตั้งแต่ตีหนึ่งครึ่งเพื่อเตรียมตัวก่อนเดินขึ้นไปยัง Summit
ตีสองครึ่ง...คาดไฟฉายไว้บนหัว และเดินต่อไปอีก 2 กิโลเมตรเพื่อไปให้ถึงยอดเขาก่อนพระอาทิตย์ขึ้น
ระหว่างทางที่เดินขึ้นไปสิ่งที่มองเห็นได้คือพื้นก้อนหินความกว้างเท่ารัศมีไฟฉาย
และไฟจากเมือง Kota Kinabalu ด้านล่างที่ห่างออกไปหลายสิบกิโล
ใครใช้ให้มาที่นี่วะเนี่ย...คำถามนี้เกิดขึ้นหลายครั้งมากๆ ระหว่างเดินขึ้นเขาที่ทั้งชัน ทั้งมืด
ทางที่เราต้องก้าวเท้าแต่ละข้างอย่างระมัดระวัง เพราะถ้าก้าวพลาดแม้แต่ก้าวเดียวมีโอกาสกลิ้งลงไปตายแน่นอน
...ถ้าแม่รู้ว่ามาทำอะไรแบบนี้ โดนสวดยับแน่นอนจ้า
เราเดินสูงขึ้น พร้อมๆกับท้องฟ้าที่สว่างขึ้นเรื่อยๆ ตอนนี้ภาพก้อนหินหน้าตาประหลาดค่อยๆปรากฏตัวออกมาชัดเจนขึ้น
ไม่มีอะไรยากเกินความตั้งใจของเราหรอก แค่เดินไปเรื่อยๆ ถึงจะช้าหน่อย
สุดท้ายเราก็นั่งอยู่ตรงนี้ 4095.2 เมตรเหนือระดับน้ำทะเล
มีเวลาให้นั่งพักกินลมแรงๆ และชมวิวที่ถึงกับทำให้คนแพ้ความสูงลืมไปเลยว่าตัวเองปวดหัว!
คงไม่ต้องบอกนะ...ว่าสวยขนาดไหน
Donky’s ears ยอดเขาหูลาที่ดูยังง๊ายยังไงก็ไม่เห็นจะเหมือนหูลา
ระหว่างทางเดินลง ทางเดินไม่ได้น่ากลัวเท่าที่จินตนาการเอาไว้เมื่อคืน แสงสว่างทำให้เห็นว่าสถานที่ที่เรายืนตอนนี้มันช่างต่างจากโลกหน้าจอคอมพิวเตอร์ที่เราใช้ชีวิตอยู่ทุกวัน
ที่นี่มีแต่ก้อนหิน ก้อนเมฆ กับท้องฟ้า
มีเวลาให้นั่งพักที่ Raban Rata อีก 45 นาที ก่อนที่จะเดินลงรวดเดียวอีก 6 กิโลเมตร
เมื่อกลับไปถึงอุทยานอย่างลืมไปจ่ายเงินเอา Certificate อีก RM10.6 ไปนอนกอดที่บ้านกันด้วยนะคะ
แต่ที่แน่ๆของฝากจากคินาบาลูจะติดตัวทุกคนไปอีกประมาณ 1 อาทิตย์
ชนิดที่ว่าไม่ว่าจะขึ้นหรือลงบันไดก็ต้องคิดถึงคินาบาลูแน่นอน!
คินาบาลู
ใจถึงก็ไปถึง
ถึงเวลาที่ต้องบอกลายอดเขาสุดสวยแล้ว
บ๊ายบาย...
ดูแผนที่ขนาดใหญ่ขึ้น