กลัวติดคุกค่ะ

สวัสดีค่ะ
ฉันอายุ ห้าสิบปี
อาชีพรับราชการ  แต่งงานแล้วเป็นม่าย หย่ากับสามี
ฉันเป็นคนที่ใครเดือดร้อน เรื่องอะไร มักจะช่วยเหลือคนอื่นเสมอ
เป็นน้องบ้าง พี่บ้าง เพื่อนบ้าง ญาติบ้าง
เงินที่ฉัน เอามาช่วยเขาก็เป็นเงินที่ฉันกู้มา
กู้สหกรณ์บ้าง
อะไรบ้าง
เรียกว่า หนี้ทับหนี้
แล้วเหตุ มันก็มาเกิด
เมื่อฉันทำบ้าน
ด้วยความที่ไว้ใจ  ผู้รับเหมา จากบ้านราคาเกือบสองล้าน
ปาเข้าไป เกือบ ๆ สามล้าน
ถูกผู้รับเหมาโกง ถูกคนงานโกง
แล้วเหมือน เป็นคราวเคราะห์ดวงตก
เพื่อนที่ฉันค่ำประกันอยู่
จู่ ๆ เธอก็ลาออก และหนีไป
ทำให้ ต้องรับใช้หนี้แทน
บ้านที่ทำอยู่
ฉันต้องกู้สองทาง ด้วยคิดว่า น่าจะส่งไหว
คือ กู้สหกรณ์ด้วย กู้ธนาคารด้วย
ด้วยความที่ฉันกู้เงินมาช่วยเหลือคนอื่น ตลอด
เงินที่ฉัน ช่วยไป ไม่ค่อยได้คืนหรอกค่ะ

หนี้สินที่มีอยู่ก็ทับถม
พอมาทำบ้านก็ทับไปอีก
ต้องมาใช้หนี้ ฐานะคนค้ำก็ทับไปอีก

บ้านจากที่คิดว่าน่าจะผ่อนไหว
กลายเป็นผ่อนไม่ไหว  
ตอนนี้ เฉพาะดอกและดอกเบี้ยผิดนัด
เกือบ ๆ จะล้านแล้วค่ะ

เงินเดือน ไม่มีเหลือสักบาท
ไม่เคย ดูสลิปและกด เอทีเอ็ม
มาหลายปีแล้ว

บ้านธนาคารให้โอกาสขายแล้วค่ะ
แต่ขายไม่ได้
เอาเข้าบังคับคดี ก็ไม่มีคนซื้อ
สุดท้าย ธนาคารซื้อไป ในราคาที่ต่ำมาก
แต่ดิฉันไม่เสียดายหรอกค่ะ
ของนอกกาย
นอกจาก หนี้สหกรณ์แล้ว
ยังมีหนี้นอกระบบ  เอารถไปจำนำ  แค่เดือนสามพันบาทก็ไม่มีปัญญาจ่าย
จะเอารถไปให้เขายึด เขาก็ไม่เอา อยากได้เงิน

อิออน ก็ไม่มีปัญญาจ่าย
ขึ้นศาล เขาให้จ่ายแค่เดือนละพันก็ไม่มีปัญญาจ่าย

เพราะ เดือน ๆ หนึ่ง มีเงินใช้ไม่เคยถึง ห้าร้อยสักเดือน
โชคดี มีคนใจดี ให้ข้าวสารมาทานบ่อย
หุงข้าว คลุกพริกป่นบ้าง ราดน้ำปลาบ้าง  ซอยหอมแดง คลุกเกลือบ้าง  เท่าที่จะทำได้
ถ้าวันไหน แกสหมด  ต้องหาเงินมาซื้อแกส ก็จะได้แกส แต่อดอาหารค่ะ

คนที่เคยให้ความช่วยเหลือ
ก็ไม่มีใครมาเลยค่ะ
หายไปหมด

ค่าอินเตอร์เน็ต  3BB เดือนละ 630 บาท เป็นปีแล้ว ดิฉันยังไม่มีเงินจ่ายเลยค่ะ
คือ ว่ามันไม่มีจริง ๆ
โชคดีที่สุด คือ เรืองประจำเดือน  ดิฉันหมดประจำเดือนไปนานแล้ว
ถ้ายังมีอยู่

คงจะลำบากสุด ๆ เพราะว่า เป็นมาก ต้องใช้ผ้าอนามัยเยอะมาก

ตอนนี้ ก็หันหน้าเข้าหาวัด
พยายามสวดมนต์ นั่งสมาธิ
และหางานพิเศษทำ

น้ำดื่ม ก็ดื่มสายตรงจากก็อก
กลัวความสกปรก กลัวนิ่วเหมือนกัน
แต่ทำไงได้ละคะ

เมื่อก่อนไปไหน ขับรถยนต์ค่ะ
ตอนนี้ รถยนต์จอดทิ้งไว้  ไม่มีน้ำมัน
เดินอย่างเดียวค่ะ

เดือนพฤษภาคมนี้
ธนาคารจะนำบ้านออกจำหน่าย  และ ให้ดิฉัน เคลียร์เงินที่เป็นหนี้สินให้หมด
บอกตรง ๆ ค่ะ ไม่มีปัญหา

เขาจะฟ้องให้ดิฉันล้มละลายมั้ยคะ
ถ้าล้มละลายแล้ว
ต้องออกจากราชการ
ถ้าไม่มีเงินจ่าย
ต้องติดคุกมั้ยคะ

เมื่อก่อน ที่ทำงาน เวลามีงานแต่ง งานศพ ดิฉันจะไปช่วยเสมอ
เดี๋ยวนี้ ไม่มีเงินใส่ซอง ก็เลยไม่ไป
จะถูกเพื่อนร่วมงาน ว่า ไม่มีน้ำใจอยู่ค่ะ
ก็ได้แต่นิ่ง ๆ

อาหารที่ดีที่สุด ก็คือ ต้มโครงไก่ค่ะ
ไปตลาด ซื้อโครงไก่ สองสามตัว ให้เขาสับเป็นชิ้นใหญ่ ๆ มาต้มเป็นน้ำซุป   อยากทำจับฉ่ายแต่เงินไม่พอค่ะ
เลยได้แต่ กินต้มโครงไก่
สองสามตัว ก็ทานได้เป็นอาทิตย์ค่ะ

ทุกวันนี้ ก็พยายามสวดมนต์ไหว้พระ นั่งสมาธิ
เพื่อให้ใจสงบ
แต่ก็สงบไม่นานหรอกค่ะ
ใจมันก็แว่บบตลอด

พยายามคิดว่า
อะไรจะเกิด มันก็ต้องเกิด
คิดว่า คงเป็นเวรกรรมที่เราเคยทำมา

นอกจาก รับราชการแล้ว ดิฉันก็ขายของตอนเช้าก็มาทำงานด้วยค่ะ
ไม่รู้เป็นอะไร
ดิฉันค้าขายอะไรก็ไม่ดี
มีแต่คนว่าทำดี
แต่ก็ไม่ค่อยมีคนสนใจ
พอคนสนใจ จะติดสินค้าก็ให้มีเหตุไม่ได้ขายบ้าง
ทุนหมดค่ะ
เช่น  เอาเงินที่ขายได้ ไปเติมแกส
เงินจะซื้อวัตถุดิบก็ไม่มีแล้วค่ะ

บอกแบบไม่อายนะคะ
สาม สี่ ปีมานี่
เสื้อใน กางเกงใน ไม่ได้ซื้อใหม่เลย
กางเกงใน  บานย้วย
เสื้อยกทรง  ลูกไม้ขาด กรอบหมดแล้ว
แทบจะไม่เป็นเสื้อแล้วค่ะ
แต่ก็ หน้าด้านใส่ไป

ยิ่งเวลาที่ทำงาน  แจ้งต้องแต่งตัวเป็นทีมนะ
ดิฉันนี่เครียดเลยค่ะ
ใส่ อย่างอื่นไป ที่ไม่เหมือนคนอื่น
ทำหน้าด้าน ไม่รู้ไม่ชี้ แต่จริง ๆ อายค่ะ

ดวงชะตาดิฉัน  จะมีโอกาส หมดหนี้มั้ยคะ
ถ้าหมดหนี้คราวนี้
จะใช้ชีวิต แบบสมถะที่สุดค่ะ
การเข้าวัด  ทำให้เข้าใจอะไร ต่อมิอะไรมากมาย
นึก ๆ ไปแล้วก็เสียดาย เวลาที่ผ่านมาในชีวิต
ถ้ารู้จัก พุทธศาสนาแต่แรก
ชีวิต คงไม่เป็นแบบนี้