ผมทะเลาะกับพ่อเมื่อวานแค่เพราะเรื่องกับข้าวเองครับ ผมอยู่รรประจำที่ต่างจังหวัดแถวๆภาคใต้และพึ่งจะปิดเทอมเมื่อวานพ่อมาดูตู้กับข้าวแล้วมีพวกกับข้าวถุงเต็มตู้แต่มันบูดแล้วซะส่วนใหญ่พ่อผมก็บ่นๆๆกับแม่ไปเรื่อยๆ ผมก็เลยบอกแบบน้ำเสียงปกติเลยเพราะตอนนั้นไม่ได้อะไรเลยปกติทุกอย่างว่า"คราวหลังก็อย่าซื้อเยอะไง" อยู่ดีๆพ่อผมก็หน้าบึ้งใส่ละเค้าก็โวยวายว่าอันนี้ก็บูดอันนั้นก็บูดแล้วก็มาบอกว่าแม่กับผมไม่ยอมเอากับข้าวมนตู้มากิน คือตั้งแต่ผมปิดเทอมกลับมาบ้านกินข้าวนอกบ้านแทบจะทุกมื้อแต่ตอนนั้นผมไม่ได้เถียงกลับกลัวแกจะโวยวายกว่าเดิม ผมก็ไม่เข้าใจแล้วแกก็อารมณ์เสีย วางจานวางข้าวของเสียงดัง ปิดประตูดังๆ ทำเสียงฮึดฮัดๆบ่อยๆ แล้ววันนี้ผมต้องมาเรียนพิเศษแกมาส่งผมเป็นประจำอยู่แล้ว วันนี้ก็มาส่งแต่ว่าตั้งแค่ทะเลาะยังไม่ได้คุยกันเลยทั้งๆที่ปกติก็คุยกันตลกกันทุกวัน ตอนแกมาส่งแกขับรถเร็วมากผมกลัวแกจะเกิดอุบัติเหตุแต่ไม่กล้าพูด หังผมฟุ้งซ่านไปหมดได้แต่กลั้นน้ำตาผมเป็นผชแต่ทำไมผมอยากร้องไห้ก็ไม่รู้ ผมไม่เข้าใจว่าผมผิดอะไรเรื่องแค่นี้คุยกันดีๆก็ได้ ผมขอคำปรึกษา แล้วก็มาหาที่ระบายเฉยๆ ขอบคุณครับ
ผมทะเลาะกับพ่อครับ