วันนี้หนูขอมาระบายค่ะ พวกหนูเป็นเด็กนะคะพวกหนูอ่อนไหวง่ายหนูอายุ14หนูต้องมาแบกรับความรู้สึกพวกนี้ด้วยหรอ คำด่าแรงๆไม่ได้ช่วยให้หนูประพฤติตัวดีขึ้นหรอกค่ะมีแต่ทำให้แย่ลงทำให้คิดว่าจะอยู่ต่อไปอีกทำไมขนาดคนในบ้านยังไม่รักจำเป็นต้องประชดใส่กันขนาดนี้เลยหรอจำเป็นต้องไล่ให้ไปตายมั้ยแค่หนูไม่มีพ่อมันก็นปมของหนูจะแย่อยู่แล้วแล้วทำไมต้องพูดว่าไม่น่าเกิดหนูมาเลยเลวเหมือนพ่อไม่มีผิด ต่อไปนี้ไม่ต้องมาขอเงินจากกูไปตายที่ไหนก็ไปครอบครัวกูมีแค่กูกับน้องแค่สองคน นี้หรอค่ะคำพูดทีใช้สอนหนู หนูเหนื่อยค่ะเคยคิดจะฆ่าตัวตายหลายรอบแล้ว มีวันนึงที่หนูเอาคัตเตอร์มากรีดข้อมือตัวเองเพราะแม่ไล่ให้ไปตาย เพราะแม่พูดประโยคนี้ซ้ำไปซ้ำมาแต่หนูไม่กล้าพอที่จะทำค่ะหนูรู้ว่าการทำแบบนี้มันไม่ได้ช่วยอะไรเลย หนูจึงเปลี่ยนจากกรีดข้อมือไปเสริชกูเกิ้ลหางานทำค่ะหนูจะได้ไม่ต้องเป็นภาระอีก แต่หนูหาไม่ได้ค่ะเพราะหนูอายุไม่ถึง(เดือนพ.คจะ15) และหนูยังไม่มีวุฒิ.3เพราะหนูยังไม่ได้ขึ้นม.3เลย งานฝีมือก็ทำไม่เป็น หนูไม่รู้จะทำยังไงแล้ว หนูเรียนเกรดได้3.80ขึ้นตลอดไม่เคยตกเพื่ออยากให้แม่ภูมิใจแต่แม่กลับมองแต่ข้อเสียของหนู หนูเหนื่อยจิงๆค่ะหนูไม่รู้ว่าหนูจะทำตัวยังไงให้เป็นคนดีแล้วหนูช่วยทำงานบ้านทุกอย่างดูน้องเรื่องทะเลาะวิวาทไม่เคยมีมีอะไรหนูบอกตลอด เมื่อไหร่จะเป็นคนดีสักที
หนูเป็นเด็กมีปัญหาค่ะ