ที่โหดใส่เพราะรักหรือป่าวค่ะ

โหลๆๆ เซฮาย ทุกคนที่เค้ามาอ่าน เปิดผ่าน หรือมาเจอนะ แนะนำตัวหน่อยละกันเราชื่อ Bam (แบม) หรือเพื่อนเรียกว่าอีแบน เพราะไม่มีนมก็มีป่าวว่ะแค่น้อยกว่าคนอื่นเท่านั้นเอง เรื่องของเรามันเกิดขึ้นตอนที่เรียนมอปลาย เราเป็นเด็กที่ค่อนข้างเข้ากับคนได้ยากเงียบๆ ไม่ค่อยพูดแต่เมื่อ เป็นคนมีโลกส่วนตัวสูง  เวลาว่างชอบฟังเพลง พอเสาร์อาทิตย์วันหยุดเราก็อยู่บ้านดูหนังในห้องคนเดียว แต่เป็นคนแสบอยู่เหมือนกันนะ  เรามีเพื่อนสนิดน่ะเป็นกลุ่มก็ค่อนข้างใหญ่แหละ มีประมาณ7 คน ที่เราเข้ากลุ่มนี้ได้เพราะาอีตุ๊กเด็กหัวโปกคนหนึ่งพาเราเข้าไป นางชื่อเวอร์ซี่ ชื่อจริงนางคือ วรพล เจอกันตอนที่เราเข้ามาเรียนที่นี้วันแรกเลยนางก็มาจากโรงเรียนอื่นเมื่อกัน  เฟลลี่ไปทั่วไปทักคนนั้นคนนี้ จนนางพาเพื่อนมาร่วมกลุ่มกันได้ตั้ง7คน ก็จะมี ตัวเราแบม  เวอร์ซี่ กิ๊ฟ แมว  โบว์ นิว นาว(แฝด)  ส่วนห้องเรียนของพวกเรานั้นเราห้องทั่วไป  ห้องทั่วไปคือห้องเรียนทุกอย่างแต่ไม่ได้เจาะลึกเหมือนห้องเด็กศิลป์ภาษา หรือเด็กสายวิทย์คณิต  และส่วนมากจะเป็นเด็กแสบๆทั้งนั้น ที่เราเลือกเรียนห้องนี้ก็เพราะ อ่อป่าวสิเราไม่ได้เลืก แต่เราดันมาสมัครไม่ทันต่างหากก็เลยต้องมีเส้นสายก้พาเข้าเรียนนิดหนึ่งแต่ก็ต้องได้อยู่ห้องทั่วไปก่อนเพราะห้องอื่นไม่เต็ม ก็โอเครแล้วที่ได้เรียน เส้นสายที่ว่านั้นก็คือพี่สายเราเองเค้าเป็นอาจารย์สอนคอมพิวเตอร์ที่โรงเรียนนั้น  พี่บอส อาจารย์หนุ่มสุดเนี้ยบ ที่มีนิสัยตรงข้ามกับเราทุกอย่าง เป็นคนที่ยึดกฎระเบียบอย่างมากนี้แหละคือเหตุผลที่เราไม่อยากมาเรียนโรงเรียนนี้ พอๆจบเรื่องพี่ชาย
มาที่กลุ่มของเรา วันแรกของการมาโรงเรียนได้เจอเพื่อนแล้วได้ห้องเรียนเจออาจราย์ที่ปรึกษา ยังสาวอยู่เลย น่ารักดี น่าจะใจดีน่ะ โอมรูมวันแรกคือการแนะนำตัว ค่ะแนะนำตัว เราก็แนะน้ำชื่อตัวเอง "แบม คะ" แค่นั้นจบ ทุกคนก็ทยอยกันแนะนำตัวเอง กว่าจะหมดเกือบชั่วโมง ก็เด็กมันเยอะนิ  พอหมดชั่วโมงโฮมรูมก็ว่างสินค่ะ แต่ตอนบ่ายมีนัดประชุม แจกตารางสอนแล้วรับหนังสือเรียนและชุดนักเรียนเพิ่ม ลืมบอกชุดนักเรียนที่นี้ เป็นเสือแขนยาวผูกไทค์ กระโปรงจีบหน้า กฤมีอยู่ว่า กระโรงหม้าสั้นเกิน ถุงเท้าหม้ายาวเกิน เสื้อหม้าเล็กจนรัดเกินไป หม้าแต่หน้า ผมไวยาวแต่ต้องมัดหม้าปล่อยผมปอยข้างหน้า นี้แค่คราวๆน่ะ
หลังจากหมดไป1วัน ก็กลับบ้านนั่งรถประจำทางกลับแอบพี่กลับ ก็บ้านไม่ไกลพี่เราเองก็อยู่บ้านพักในโรงเรียน เค้าอยากให้เราอยู่หอเหมือนกัน ใครจะไปทำใจอยู่ได้ ไหนจะหนึ่งที่เราต้องดูเสีงเพลงในห้องน้ำ ไม่มีทางอ่ะคิดถึงพ่อแม่ และน้องซิม(กระต่าย) พอกลับไปถึงบ้านพ่อกับแม่ก็นั่งกันพร้อมหน้าเลย
พ่อ มาได้งั้ย
เรา ก็นั่งรถมาสิค่ะ
พ่อ กลับมาถูกได้งั้ย
เรา สบายมากพ่อแค่นั่งรถ2ชั่วโมงเอง
แม่ ไหนว่าไปอยู่บ้านพักกับพี่เค้างั้ยแล้วพี่เรารู้หรือป่าวว่ากลับมาบ้าน
เรา ไม่รู้มั่ง
แม่ แบมเอาอีกแล้วนะทำไม่ไม่เคยเชื่อฟังพี่เค้าเลยนะ
เรา ก็หนูคิดถึงพ่อแม่คิดถึงซิมๆด้วย
พ่อ หรือว่าคิดถึงหนังกันแน่
เรา พ่ออ่ะ
พ่อ ตั้งแต่พุ้งนี้ต้องไปอยู่หอพักในโรงเรียนถ้ายังหนีกลับมาอีกจะเอาหนังไม่ทิ้งให้หมดเลยแล้วซิมๆก็จะเอาไปให้น้องข้างบ้าน
เรา แม่พ่อใจร้ายอ่ะ
แม่ งั้นพ่อเอาไปให่หลานที่ต่างจังหวัดดีกว่าเอาไปใส่กรงเลยพ่อ
เรา ก็ได้ๆยอมแล้วค่ะ
พ่อ ดีมากพ่อรู้ว่าหนูไม่อยากอยู่ที่นั้นแต่ที่นั้นสนุกกว่าที่ลูกคิดนะพ่อกับแม่ก้อยู่โรงเรียนประจำมาก่อน
เรา คร้าาาา ไปเก็บของก่อนนะคะ
แม่ ไม่ต้องแล้วเมื่อวานแม่ให้พี่เอาไปไว้ให้แล้ว
เรา นี้รักหนูจริงๆใช่ไมทำไม่ไล่กันจัง
ตอนเช้าพ่อเราไปส่งที่โรงเรียนออกจากบ้านตี5 แม่เจ้าง่วงนอนมากเดินเข้าโรงเรียนเห็นพี่บอสยืนอยู่หน้าโรงเรียนแล้วเซ็ง ทำหน้าสะใจอีกชนะชั้นแล้วสินะ