คือวันนั้นไปซื้อรองเท้าที่เกียวโต ร้านในตลาดนิชิกิร้านนึง
คุยกันไปมา เค้าบอกว่าสาขาที่เกียวโตถูกที่สุดแล้ว
ผมเลยถามไปว่าแล้วโอซาก้าล่ะ ถูกกว่าไหม เค้าก็บอก
แน่นอน เพราะมันเป็นสาขาแม่ของเค้า จากนั้นเหมือนเค้าจะรู้ตัวเลย
บอกว่าแต่ที่นี่รุ่นที่ผมดูอยู่จะถูกกว่าที่โอซาก้านะ แต่ผมก็ไม่ว่าไร
กะว่าซื้อๆไปเลยดีกว่า เลยบอกเอาคู่นี้ เค้าถามว่าสีไหน ผมก็บอกเค้า
พอไปที่ counter จ่ายเงินเรียบแล้ว ปรากฎว่าเค้าเอาคู่โชว์ไปใส่ถุงให้เลยครับ งงเลย
ผมเลยบอกกล่องอะ ไม่มีหรอ หน้าเค้าเริ่มเปลี่ยนสีละ เหมือนไม่พอใจ
เลยไปเอากล่องมาให้ จากนั้นผมก็เหมือนเห็นรอยที่ส้น เลยบอกว่านี่ใช่ของใหม่หรอ
ถ้าใช่ทำไมตอนแรกไม่มีกล่อง มันเป็นคู่โชว์หรือเปล่า ถึงเลอะแบบนี้ แล้วผมก็พูดๆไป
แต่ไม่ได้บอกตรงๆนะว่าให้เอาของใหม่มาเลย สุดท้ายเค้าเลยยอมไปหยิบคู่ใหม่มาให้ครับ
แต่หน้าไปหมดแล้ว เหมือนแบบไม่พอใจมากๆ แต่ไม่แสดงออก คือมันน่ากลัวมากครับ
ไม่ชอบแบบนี้เลย คือเค้าพูดขอบคุณอะไรปกติเลยนะ แต่แบบเหมือนเสแสร้ง เก็บความไม่พอใจของตัวเองไว้
แต่สีหน้านี่แสดงออกเลย ตอนจบยังมีขึงตาใส่ พยายามจะย้ำตลอดว่านี่แหละของใหม่ๆๆๆๆ คนขายเป็นป้า อายุราวๆ 40 กว่าๆ
บอกเลยว่าน่ากลัวมากๆ คือไม่พอใจก็ว่ากันมาเลยดีกว่า อย่าแบบนี้เลย ไปประเทศอื่นในเอเชียมา ไม่เคยเจออะไรแบบนี้
นี่ขนาดพูดกับเค้าเป็นภาษาญี่ปุ่นนะ ถ้าพูดอิ้งนี่ต่างฝ่ายต่างงงแน่ๆ
วันกลับก็เหมือนกัน ไปสนามบิน ก่อนเข้าเกทก็ซื้อข้าวปั้น ซื้อเสร็จบอกไม่มีถุงหรอ หน้านี่มาละ แบบขตาใส่
เหมือนตอนซื้อรองเท้ากับป้าคนนั้นเลย คือผมสงสัยนะว่าพนักงานเค้าเป็นแบบนี้กันทุกคนหรือเปล่า
แต่แค่ 2 กรณีนี้คือแบบแสดงออกมาตรงๆ ส่วนใหญ่คงเก็บเอาไว้ ไม่แสดงออกมา
คือเห็นแล้วไม่โอเคจริงๆ ใครว่าพนักงานญี่ปุ่นบริการดีนี่ขอเถียงเลย ถ้าดีก็ดีแบบหน้าไหว้หลังหลอก อย่างตอนไปกินโซบะ
น้ำชาหมด เติมให้โต๊ะข้างๆ ทั้งๆที่เค้าไม่ได้เรียก แต่กลับไม่เติมให้เรา ไปกินปูที่ kani douraku
พนักงานคนนึงแบบดูไม่พอใจมากๆ เสียงมา เก็บจาน เสิร์ฟของนี่ทำแบบรู้เลยว่าไม่พอใจ
ส่วนตัวผมชอบคนจีนมากกว่า ตอนไปอยู่นั่นหรือตอนเจอมาถามทาง ซื้อของ รู้สึกเป็นกันเองกว่าคนญี่ปุ่นมากๆ
ให้ไปอยู่นี่คงไม่ไหว
ผมกลับชื่นชอบคนของเค้าที่เดินตามท้องถนนมากกว่า ตอนไปโรงแรมไม่รู้ทางออกไหน ก็ถามเค้า เค้าก็หยิบมือถือมากดดูให้
ถามนายสถานีให้ ตอนไปเที่ยวให้ช่วยถ่ายรูปให้ก็โอเค ขึ้นลิฟท์บอกให้รอหน่อย เค้าก็กดรอให้ ขากลับรีบๆกลัวตกเครื่องบิน ไม่รู้สถานีที่ไปสนามบินก็ช่วยอธิบายทางให้ ตอนรอไฟแดงถามคนนึงบอกตรงไป ซึ่งไม่ใช่ อีกคนที่ไม่รู้จักกันก็รีบแก้ให้เลย ว่าไม่ใช่ตรงไป ต้องเลี้ยว จุดนี้กลับชอบมากๆ ไม่เหมือนตอนไปใช้บริการตามร้านค้า ซื้อของ หรือสถานที่ท่องเที่ยว เหมือนเป็นอะไรที่เฟคมากๆ
ใครเคยเจอพนักงานขายของเก็บกดที่ญี่ปุ่นบ้างครับ
คุยกันไปมา เค้าบอกว่าสาขาที่เกียวโตถูกที่สุดแล้ว
ผมเลยถามไปว่าแล้วโอซาก้าล่ะ ถูกกว่าไหม เค้าก็บอก
แน่นอน เพราะมันเป็นสาขาแม่ของเค้า จากนั้นเหมือนเค้าจะรู้ตัวเลย
บอกว่าแต่ที่นี่รุ่นที่ผมดูอยู่จะถูกกว่าที่โอซาก้านะ แต่ผมก็ไม่ว่าไร
กะว่าซื้อๆไปเลยดีกว่า เลยบอกเอาคู่นี้ เค้าถามว่าสีไหน ผมก็บอกเค้า
พอไปที่ counter จ่ายเงินเรียบแล้ว ปรากฎว่าเค้าเอาคู่โชว์ไปใส่ถุงให้เลยครับ งงเลย
ผมเลยบอกกล่องอะ ไม่มีหรอ หน้าเค้าเริ่มเปลี่ยนสีละ เหมือนไม่พอใจ
เลยไปเอากล่องมาให้ จากนั้นผมก็เหมือนเห็นรอยที่ส้น เลยบอกว่านี่ใช่ของใหม่หรอ
ถ้าใช่ทำไมตอนแรกไม่มีกล่อง มันเป็นคู่โชว์หรือเปล่า ถึงเลอะแบบนี้ แล้วผมก็พูดๆไป
แต่ไม่ได้บอกตรงๆนะว่าให้เอาของใหม่มาเลย สุดท้ายเค้าเลยยอมไปหยิบคู่ใหม่มาให้ครับ
แต่หน้าไปหมดแล้ว เหมือนแบบไม่พอใจมากๆ แต่ไม่แสดงออก คือมันน่ากลัวมากครับ
ไม่ชอบแบบนี้เลย คือเค้าพูดขอบคุณอะไรปกติเลยนะ แต่แบบเหมือนเสแสร้ง เก็บความไม่พอใจของตัวเองไว้
แต่สีหน้านี่แสดงออกเลย ตอนจบยังมีขึงตาใส่ พยายามจะย้ำตลอดว่านี่แหละของใหม่ๆๆๆๆ คนขายเป็นป้า อายุราวๆ 40 กว่าๆ
บอกเลยว่าน่ากลัวมากๆ คือไม่พอใจก็ว่ากันมาเลยดีกว่า อย่าแบบนี้เลย ไปประเทศอื่นในเอเชียมา ไม่เคยเจออะไรแบบนี้
นี่ขนาดพูดกับเค้าเป็นภาษาญี่ปุ่นนะ ถ้าพูดอิ้งนี่ต่างฝ่ายต่างงงแน่ๆ
วันกลับก็เหมือนกัน ไปสนามบิน ก่อนเข้าเกทก็ซื้อข้าวปั้น ซื้อเสร็จบอกไม่มีถุงหรอ หน้านี่มาละ แบบขตาใส่
เหมือนตอนซื้อรองเท้ากับป้าคนนั้นเลย คือผมสงสัยนะว่าพนักงานเค้าเป็นแบบนี้กันทุกคนหรือเปล่า
แต่แค่ 2 กรณีนี้คือแบบแสดงออกมาตรงๆ ส่วนใหญ่คงเก็บเอาไว้ ไม่แสดงออกมา
คือเห็นแล้วไม่โอเคจริงๆ ใครว่าพนักงานญี่ปุ่นบริการดีนี่ขอเถียงเลย ถ้าดีก็ดีแบบหน้าไหว้หลังหลอก อย่างตอนไปกินโซบะ
น้ำชาหมด เติมให้โต๊ะข้างๆ ทั้งๆที่เค้าไม่ได้เรียก แต่กลับไม่เติมให้เรา ไปกินปูที่ kani douraku
พนักงานคนนึงแบบดูไม่พอใจมากๆ เสียงมา เก็บจาน เสิร์ฟของนี่ทำแบบรู้เลยว่าไม่พอใจ
ส่วนตัวผมชอบคนจีนมากกว่า ตอนไปอยู่นั่นหรือตอนเจอมาถามทาง ซื้อของ รู้สึกเป็นกันเองกว่าคนญี่ปุ่นมากๆ
ให้ไปอยู่นี่คงไม่ไหว
ผมกลับชื่นชอบคนของเค้าที่เดินตามท้องถนนมากกว่า ตอนไปโรงแรมไม่รู้ทางออกไหน ก็ถามเค้า เค้าก็หยิบมือถือมากดดูให้
ถามนายสถานีให้ ตอนไปเที่ยวให้ช่วยถ่ายรูปให้ก็โอเค ขึ้นลิฟท์บอกให้รอหน่อย เค้าก็กดรอให้ ขากลับรีบๆกลัวตกเครื่องบิน ไม่รู้สถานีที่ไปสนามบินก็ช่วยอธิบายทางให้ ตอนรอไฟแดงถามคนนึงบอกตรงไป ซึ่งไม่ใช่ อีกคนที่ไม่รู้จักกันก็รีบแก้ให้เลย ว่าไม่ใช่ตรงไป ต้องเลี้ยว จุดนี้กลับชอบมากๆ ไม่เหมือนตอนไปใช้บริการตามร้านค้า ซื้อของ หรือสถานที่ท่องเที่ยว เหมือนเป็นอะไรที่เฟคมากๆ