สืบเนื่องจาก ตัวผมเองได้ไปตอบกระทู้
https://pantip.com/topic/36037764/comment102
แต่จริงๆ ไอ้ที่ตอบไปมันอาจไม่ค่อยเกี่ยวกันสักเท่าไหร่ แต่ใจ มันก็ยังค้างคา เพราะยังไม่มีใครมาตอบหรือช่วยคิด ผมเลยอยากให้มาระดมสมองกันแบบที่ไม่ต้องเครียด ( คิดเสียว่ามันคือกระทู้ไร้สาระแห่งปี )
โดยมีเนื้อหาตามด้านล่างครับ
ถึง คห 7 ผมมิได้จะมาว่ากล่าวหรือตักเตือนใดๆ แต่ อยากจะมาร่วมระดมสมองในการคิดนอกกรอบแหวกออกจากตำรา หรือทฏษฏีที่มีมนุษย์ผู้ใดเคยบัญญัติไว้ (หรือปล่าวหว่า ) (และผมอยากให้คุณมาช่วยคิดจริงๆ) ก่อนหน้านี้ผมเองก็เคยสงสัยเกี่ยวกับการเวลา timeline ของเวลา ที่จริงสงสัยตั้งแต่เด็กสงสัยเรื่อยมาจนถึงตอนนี้( ตอนเด็กชอบหนังวิทยาศาสตร์มาก ) คือผมไม่รู้จะพิมอธิบายสิ่งที่คิดมายาวนานได้ยังไงเพราะผมอธิบายไม่เก่ง แต่ตอนนี้ความคิดผมหยุดอยู่ที่ว่า ที่จริงแล้ว ที่มนุษย์เอาชนะเวลาไม่ได้นั้น อาจเป็นเพราะว่าตรรกะของมนุษย์หรือปล่าวที่ยึดติดกับมิติ ผมเห็นในหลายทฏษฏีที่ ว่าจักวาล 3 มิติ 4 มิติ 10 มิติ 11 มิติ ( แม้กระทั่ง การสักขนคิ้ว 6 มิติ (โลกเรามีสามมิติไม่รู้มันเอาอีกสามมิติมาจากไหน ) ( อันนี้เอาฮา ) ) แต่ในความคิดของผม แบ่งมิติออกเป็นสองมิติใหญ่ คือมิติกายภาพและมิติที่ไม่ใช่กายภาพ คือผมกำลังเทียบเอาเวลา ที่คนเราแยกไปเป็นมิติของการเวลา เอามันมาอยู่ในรูปแบบของกาย ภาพ คือ หมายถึง ถ้าผมมองเวลาเป็นแท่งล่ะ แต่เป็นแท่งแบบนี้ ผมวาดรูปไม่ค่อยเก่ง คือยังไงดี รูปนี้จริงๆ ผมวาดมาตอน จบ ม 3 ปี 2549 ใช้โทรศัพ nokia3310 (ถ้าจำไม่ผิด ) วาด คือตอนนั้นมันปิ๊งไอเดียขึ้นมาเลยวาดเก็บไว้ ที่ผมจะอธิบายคือ จากรูปมันดูเป็นแท่งสี่เหลี่ยมๆ 3 มิติมาตรฐานของมนุษย์ แต่ถ้าผมตัดด้านมันออก จะเห็นได้ว่าแท่งสี่เหลี่ยมนี่ ปากแท่งมันจะอยู่มุมไหนก็ได้ในเวลาเดียวกันถ้ามองดีๆ คือผมพยายามที่จะสื่อถึงการมองการเวลาของมนุษย์ที่ถูกจำกัดด้วยมิติทางกายภาพ หมายถึงถ้าเราหลุดจากกายภาพนี่ไปล่ะ เราน่าจะสามารถเข้าใจเวลาได้ แต่ขณะเดียวกันน่าจะเห็นได้ว่า เวลามันสามารถเดินในทิศทางสเปะสปะได้ มันไม่จำเป็นต้องเป็นทามไลน์หรือไม่ต้องวิ่งเป็นเส้นตรงหรือเส้นโค้ง มันจะเดินทับซ้อนกันหรือขนาดกันหรือจะตัดกันก็เป็นได้ ซึ่งโดยส่วนตัวผมคิดว่าการย้อนเวลาทำได้ยากมากถ้าใช้อัตราเร่งเป็นตัวย้อนเวลา แต่การข้ามเวลาเป็นเรื่องที่เป็นไปได้ แต่จะไปโผล่เวลาไหนอีกเรื่องนึง เพราะเวลามันกำหนดเส้นทางทางไม่ได้ ปลายของสี่เหลี่ยมจะอยู่ตรงไหนก็ได้ในเวลาเดียวกัน ถ้าเทียบรูปที่ผมวาดเป็นวัดถุอื่นโดยตัดมิติกายภาพออกไป ผมมองว่ามันหมายถึง รถที่วิ่งอยู่บนถนน ที่จริงในเวลาเดียวกันในมิติที่ซ้อนกันของกายภาพมันอาจจะตะแคงวิ่งอยู่ก็ได้ ต้นไม้อาจจะปักหัวลงเราอาจตัดกิ่งต้นไม้ใหญ่ด้วยการเอากรรไกรงับอากาศในมิติกายภาพแล้วไม่ต้องปีนขึ้นไปตัดอีกต่อไปก็ได้ มนุษย์อาจจะมองอานุภาคสองตัวอยู่คนละที่ แต่ที่จริงมันอาจอยู่ที่เดียวกัน ถ้าตัดมิติทางกายภาพออกไป ที่มนุษย์เคยบอกว่ามดเดินให้ห้องสี่เหลี่ยม มันต้องเดินจากผนังด้านนึงขึ้นเพดานแล้วลงผนังอีกด้านแล้วมาพื้นเพราะมันไม่รู้ว่าที่จริง มันแค่ทิ้งตัวลงมาจาก เพดานมันก็ถึงพื้นแล้ว มนุษย์มองว่าเพราะมดมองเห็นโลกเป็นสองมิติ แต่ใครจะรู้ว่าที่จริงแล้ว การที่มดเดินอย่างนั้นมันอาจจะไกลในมิติของมนุษย์ที่ใช้ตรรกะของตัวเองเป็นตัวกำหนดมิติในทฏษฏี จริงๆ แล้วมดอาจจะทำถูกก็เป็นได้ ผมจะไม่พิมทฏษฏีอะไรของผมให้ยืดเยื้อถ้าอยากคุยกันให้อินบอคไว้แล้วกันครับ ปล ทั้งหมดเป็นแค่แนวคิด มันยังไม่ตกผลึก มันยังมีข้อโต้แย้งบางอย่าง ผมไม่เคยหาหลักฐานอะไรมายืนยัน และข้อความนี้เป็นหลักฐานอย่างเดียวของแนวคิดผม ที่จริงอยากจะอธิบายมากกว่านี้ แต่แค่นี้ก็โล่งแล้วที่ได้ระบายบ้าง ถ้าผมผิดไปบ้างขออภัยคีบอร์ดผมไม่มีภาษาไทย แก้ไข ขออธิบายเพิ่มอีกหน่อยในแนวคิดของผมนะครับ คือผมกำลังหมายความว่า ถ้าเอาชนะมิติกายภาพได้ ( ถ้าทฏษฏีผมถูก ) มันหมายถึงการที่เราเดินทางข้ามฟากจักรวาลโดยไม่อิงความเร็วแสง ไม่อิงเวลา เพราะเวลามันไหลในมิติกายภาพ เวลาสำหรับผมมันเป็นกายภาพ ( คล้ายๆ ทฏษฏีกระดาษสองแผ่นเอาปลายบรรจบกันซึ่งถ้าจะทำแบบนั้นได้ ต้องเอาชนะมิติกายภาพให้ได้ในแนวคิดผม ) มันหมายถึงการที่เราไม่ต้องเอาชนะแรงโน้มถ่วงอีกต่อไป เพราะผมคิดว่าแรงโน้มถ่วงมีผลแค่มิติกายภาพเท่านั้น ตามความคิดของผม มิติกายภาพในที่นี้รวมspace timeเข้าไปด้วย แต่แนวคิดผมก็ยอมรับว่ายังตัน เพราะปัญหาหลักคือ เราจะเอาชนะมิติกายภาพยังไง แก้ไขและบันทึก 27/01/2017 00:24 จากแนวคิดตั้งต้นรูปหลายมิติ ( ชื่อแนวคิดตอน ม 3 )
อยากให้มาช่วยระดมสมองกันคิดในแนวคิดนี้น่ะครับ ใครจะว่า ผมบ้าหรือเพ้อเจ้อก็ได้ผมยินดี ส่วนคนที่มาช่วยๆ กันคิดอย่าคิดมากนะครับ จะโหวตผมเป็นกระทู้ไร้สาระแห่งปีก็ได้ คิดเสียว่ากระทู้นี้คือห้องนั่งเล่นทางวิทยาศาสตร์แล้วกันครับ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้จริงๆแล้ว ผมส่งเมลแนวคิดนี้ไปหา สตีเฟน ฮอว์คิง ด้วย ประเด็นสำคัญคือผมส่งเป็นภาษาไทยไป ไม่รู้เขาจะอ่านออกหรือปล่าว
สุดท้ายนี้ ผมยินดีรับฟังแนวคิดทุกท่านครับ
มาระดมสมองกันครับ ลองลืมตำราทั้งหมดที่เรียนมา แล้วมาช่วยกันคิดนอกกรอบกัน ถือซะว่ามานั่งคิดเพ้อเจ้อก็ได้
https://pantip.com/topic/36037764/comment102
แต่จริงๆ ไอ้ที่ตอบไปมันอาจไม่ค่อยเกี่ยวกันสักเท่าไหร่ แต่ใจ มันก็ยังค้างคา เพราะยังไม่มีใครมาตอบหรือช่วยคิด ผมเลยอยากให้มาระดมสมองกันแบบที่ไม่ต้องเครียด ( คิดเสียว่ามันคือกระทู้ไร้สาระแห่งปี )
โดยมีเนื้อหาตามด้านล่างครับ
ถึง คห 7 ผมมิได้จะมาว่ากล่าวหรือตักเตือนใดๆ แต่ อยากจะมาร่วมระดมสมองในการคิดนอกกรอบแหวกออกจากตำรา หรือทฏษฏีที่มีมนุษย์ผู้ใดเคยบัญญัติไว้ (หรือปล่าวหว่า ) (และผมอยากให้คุณมาช่วยคิดจริงๆ) ก่อนหน้านี้ผมเองก็เคยสงสัยเกี่ยวกับการเวลา timeline ของเวลา ที่จริงสงสัยตั้งแต่เด็กสงสัยเรื่อยมาจนถึงตอนนี้( ตอนเด็กชอบหนังวิทยาศาสตร์มาก ) คือผมไม่รู้จะพิมอธิบายสิ่งที่คิดมายาวนานได้ยังไงเพราะผมอธิบายไม่เก่ง แต่ตอนนี้ความคิดผมหยุดอยู่ที่ว่า ที่จริงแล้ว ที่มนุษย์เอาชนะเวลาไม่ได้นั้น อาจเป็นเพราะว่าตรรกะของมนุษย์หรือปล่าวที่ยึดติดกับมิติ ผมเห็นในหลายทฏษฏีที่ ว่าจักวาล 3 มิติ 4 มิติ 10 มิติ 11 มิติ ( แม้กระทั่ง การสักขนคิ้ว 6 มิติ (โลกเรามีสามมิติไม่รู้มันเอาอีกสามมิติมาจากไหน ) ( อันนี้เอาฮา ) ) แต่ในความคิดของผม แบ่งมิติออกเป็นสองมิติใหญ่ คือมิติกายภาพและมิติที่ไม่ใช่กายภาพ คือผมกำลังเทียบเอาเวลา ที่คนเราแยกไปเป็นมิติของการเวลา เอามันมาอยู่ในรูปแบบของกาย ภาพ คือ หมายถึง ถ้าผมมองเวลาเป็นแท่งล่ะ แต่เป็นแท่งแบบนี้ ผมวาดรูปไม่ค่อยเก่ง คือยังไงดี รูปนี้จริงๆ ผมวาดมาตอน จบ ม 3 ปี 2549 ใช้โทรศัพ nokia3310 (ถ้าจำไม่ผิด ) วาด คือตอนนั้นมันปิ๊งไอเดียขึ้นมาเลยวาดเก็บไว้ ที่ผมจะอธิบายคือ จากรูปมันดูเป็นแท่งสี่เหลี่ยมๆ 3 มิติมาตรฐานของมนุษย์ แต่ถ้าผมตัดด้านมันออก จะเห็นได้ว่าแท่งสี่เหลี่ยมนี่ ปากแท่งมันจะอยู่มุมไหนก็ได้ในเวลาเดียวกันถ้ามองดีๆ คือผมพยายามที่จะสื่อถึงการมองการเวลาของมนุษย์ที่ถูกจำกัดด้วยมิติทางกายภาพ หมายถึงถ้าเราหลุดจากกายภาพนี่ไปล่ะ เราน่าจะสามารถเข้าใจเวลาได้ แต่ขณะเดียวกันน่าจะเห็นได้ว่า เวลามันสามารถเดินในทิศทางสเปะสปะได้ มันไม่จำเป็นต้องเป็นทามไลน์หรือไม่ต้องวิ่งเป็นเส้นตรงหรือเส้นโค้ง มันจะเดินทับซ้อนกันหรือขนาดกันหรือจะตัดกันก็เป็นได้ ซึ่งโดยส่วนตัวผมคิดว่าการย้อนเวลาทำได้ยากมากถ้าใช้อัตราเร่งเป็นตัวย้อนเวลา แต่การข้ามเวลาเป็นเรื่องที่เป็นไปได้ แต่จะไปโผล่เวลาไหนอีกเรื่องนึง เพราะเวลามันกำหนดเส้นทางทางไม่ได้ ปลายของสี่เหลี่ยมจะอยู่ตรงไหนก็ได้ในเวลาเดียวกัน ถ้าเทียบรูปที่ผมวาดเป็นวัดถุอื่นโดยตัดมิติกายภาพออกไป ผมมองว่ามันหมายถึง รถที่วิ่งอยู่บนถนน ที่จริงในเวลาเดียวกันในมิติที่ซ้อนกันของกายภาพมันอาจจะตะแคงวิ่งอยู่ก็ได้ ต้นไม้อาจจะปักหัวลงเราอาจตัดกิ่งต้นไม้ใหญ่ด้วยการเอากรรไกรงับอากาศในมิติกายภาพแล้วไม่ต้องปีนขึ้นไปตัดอีกต่อไปก็ได้ มนุษย์อาจจะมองอานุภาคสองตัวอยู่คนละที่ แต่ที่จริงมันอาจอยู่ที่เดียวกัน ถ้าตัดมิติทางกายภาพออกไป ที่มนุษย์เคยบอกว่ามดเดินให้ห้องสี่เหลี่ยม มันต้องเดินจากผนังด้านนึงขึ้นเพดานแล้วลงผนังอีกด้านแล้วมาพื้นเพราะมันไม่รู้ว่าที่จริง มันแค่ทิ้งตัวลงมาจาก เพดานมันก็ถึงพื้นแล้ว มนุษย์มองว่าเพราะมดมองเห็นโลกเป็นสองมิติ แต่ใครจะรู้ว่าที่จริงแล้ว การที่มดเดินอย่างนั้นมันอาจจะไกลในมิติของมนุษย์ที่ใช้ตรรกะของตัวเองเป็นตัวกำหนดมิติในทฏษฏี จริงๆ แล้วมดอาจจะทำถูกก็เป็นได้ ผมจะไม่พิมทฏษฏีอะไรของผมให้ยืดเยื้อถ้าอยากคุยกันให้อินบอคไว้แล้วกันครับ ปล ทั้งหมดเป็นแค่แนวคิด มันยังไม่ตกผลึก มันยังมีข้อโต้แย้งบางอย่าง ผมไม่เคยหาหลักฐานอะไรมายืนยัน และข้อความนี้เป็นหลักฐานอย่างเดียวของแนวคิดผม ที่จริงอยากจะอธิบายมากกว่านี้ แต่แค่นี้ก็โล่งแล้วที่ได้ระบายบ้าง ถ้าผมผิดไปบ้างขออภัยคีบอร์ดผมไม่มีภาษาไทย แก้ไข ขออธิบายเพิ่มอีกหน่อยในแนวคิดของผมนะครับ คือผมกำลังหมายความว่า ถ้าเอาชนะมิติกายภาพได้ ( ถ้าทฏษฏีผมถูก ) มันหมายถึงการที่เราเดินทางข้ามฟากจักรวาลโดยไม่อิงความเร็วแสง ไม่อิงเวลา เพราะเวลามันไหลในมิติกายภาพ เวลาสำหรับผมมันเป็นกายภาพ ( คล้ายๆ ทฏษฏีกระดาษสองแผ่นเอาปลายบรรจบกันซึ่งถ้าจะทำแบบนั้นได้ ต้องเอาชนะมิติกายภาพให้ได้ในแนวคิดผม ) มันหมายถึงการที่เราไม่ต้องเอาชนะแรงโน้มถ่วงอีกต่อไป เพราะผมคิดว่าแรงโน้มถ่วงมีผลแค่มิติกายภาพเท่านั้น ตามความคิดของผม มิติกายภาพในที่นี้รวมspace timeเข้าไปด้วย แต่แนวคิดผมก็ยอมรับว่ายังตัน เพราะปัญหาหลักคือ เราจะเอาชนะมิติกายภาพยังไง แก้ไขและบันทึก 27/01/2017 00:24 จากแนวคิดตั้งต้นรูปหลายมิติ ( ชื่อแนวคิดตอน ม 3 )
อยากให้มาช่วยระดมสมองกันคิดในแนวคิดนี้น่ะครับ ใครจะว่า ผมบ้าหรือเพ้อเจ้อก็ได้ผมยินดี ส่วนคนที่มาช่วยๆ กันคิดอย่าคิดมากนะครับ จะโหวตผมเป็นกระทู้ไร้สาระแห่งปีก็ได้ คิดเสียว่ากระทู้นี้คือห้องนั่งเล่นทางวิทยาศาสตร์แล้วกันครับ [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
สุดท้ายนี้ ผมยินดีรับฟังแนวคิดทุกท่านครับ