แฟนเราค่อนข้างสนิทกับเพื่อนผญที่ทำงานค่ะ แรกๆเราพยายามเข้าใจมากๆ ไม่งี่เง่า ไม่อะไรเลย เขาบอกอะไรก็เข้าใจ แต่พอนานๆเข้า เป็นใจเราเองที่เริ่มไม่ไหวค่ะ เราจะขอเล่าเหตุการณ์เป็นข้อๆดังนี้ โดยที่เราจะขอแทนเพื่อนผญของแฟนคนนี้ว่า "นาง"
1.เรารู้จักเพื่อนผญของแฟนคนนี้ตั้งแต่แรกๆที่คบกันเลย เพราะนางสนิทกันในที่ทำงาน เรารับรู้มาตลอดว่าเป็นคนอย่างไร ชื่ออะไร ทำตำแหน่งอะไร เป็นคนเรียบร้อย เรียนดี มีความรับผิดชอบในงานที่ได้รับมอบหมาย แฟนยังเล่าให้ฟังอีกว่า ในขณะที่คนอื่นๆโดนหัวหน้าด่า เพื่อนผญคนนี้ไม่โดน ค่อนข้างเป็นคนที่หัวหน้าชอบ (และแฟนค่อนข้างชื่นชม เบาๆ)ในประโยคที่พูดถึง จ้าาาาาาาาาา ง่อววววว
2.นางชอบแมวมาก พอๆกับเรา ซึ่งแฟนเราก็เป็นคนชอบแมวมาก เท่ากับเราสามคนชอบแมวหมด เท่ากับผญคนไลฟ์สไตล์ได้ใจแฟนไปเต็มๆ และไม่รู้สิ นางทำเพจแมวที่นางเจอ แฟนก็ไปกดไลค์ อ่ะก็โอเค เพื่อนกัน เพื่อนร่วมงานเนอะ
3.นางมีคุยไลน์กันส่วนตัวบ้าง ย้ำว่าบ้างไม่ได้เยอะ ส่วนใหญ่ก็เรื่องงาน และหลังๆเริ่มมีเรื่องชีวิตส่วนตัวบ้างไม่เยอะ เช่นเรื่องงานใหม่ เรื่องอนาคตเล็กน้อย แล้วก็มีส่งลิ้งเที่ยวในพันทิพให้กัน1อัน (แฟนบอกว่าบังเอิญนั่งอยู่กับนางแล้วนางก็จะไปพอดีเลยส่งให้ ไม่ได้คิดถึงอะไรแต่อย่างไร)
4.ที่พีคสุดคือ วันนั้นเราจะไปกินข้าวกับแฟนตอนกลางวัน ซึ่งวันนั้นเราว่าง เพิ่งไปทำธุระแถวที่ทำงานแฟน และแฟนได้พักวันละชั่วโมงอยู่แล้วเป็นเรื่องปกติ ต่อให้เราไปหรือไม่ไปกินข้าวกับนางนางก็ได้พักหนึ่งชั่วโมง แต่ปัญหามันเกิดจากที่วันนั้น แฟนได้ชักแม่น้ำทั้งโลก ย้ำว่าทั้งโลก!ไม่ใช่แค่ทั้งห้า! เล่าถึงความร้ายกาจของหัวหน้านางที่ไม่ชอบคนที่แฟนมาหาตอนกลางวัน คือเราก็มีเถียงกลับเบาๆว่า เราไม่ได้ทำแฟนเดือดร้อนเลย ไม่ได้จะให้เลยเวลาทำงาน แล้วก็ไปกินล่างออฟฟิศไม่ได้ไปกินไกล ไม่ได้ไปพลอดรัก บลาๆๆๆ แฟนก็บอกหัวหน้า บลาๆๆๆ อ่ะโอเค เรายอม เราเข้าใจ ไม่ไป ไม่งอแง
แต่ประเด็นคือ เราทักไปอีกรอบ แฟนลงมากินข้าวกับเพื่อนผญคนนั้นสองคนจ้า!!! ง่อววววววววววว ฟีลลิ้งกแบบ กูนี่อะไร เศษขี้เล็บของแมลงสาปยังมีค่ากว่าตัวกูอีก 55555 วันนั้นก็งอลไปตามระเบียบแต่ไม่ได้อะไรมาก งอลนิดหน่อยพอคิ้วท์ๆ
5.สถานการณ์ต่อมาที่เป็นตัวจุดฉนวนก็คือ ผญคนนั้นดันเป็นลมกลางที่ทำงานจ้า ไม่ขอบอกว่าเพราะอะไร เผื่อเข้ามาอ่านแล้วรู้ตัว 55555 แฟนเลยต้องไปส่งที่โรงบาล แต่ก็มีเพื่อนร่วมงานคนอื่นไปด้วย แฟนมีการกลับมาเล่าอีกนะจ๊ะ ว่าแฟนเนี่ยตามเข้าไปในห้องหมอ อารมณ์เป็นห่วงจะไปฟังผล แต่โดนหมอไล่ จ้าาาาาาาา เนี่ยวันนั้น เราโคตรพยายามคนดีเลยจ้า ทั้งๆที่ในใจร้อนรนมาก เขาเป็นลม เป็นเหตุสุดวิสัย บลาๆๆๆ แต่เหมือนผู้หญิงหน้ามึด ตามั่ว ตาพร่า นางร้ายเข้าสิง เราไม่ได้โวยวายอะไร แต่เราเริ่มไม่โอเคจริงจัง ประกอบกับเรื่องเก่าๆ พอเราไปเจอแฟนตอนเย็น กินข้าวอยู่ร้องไห้เฉยจ้า ไม่ได้จะดราม่าควีนหรืออะไรเลยนะ มันร้องแบบควบคุมไม่ได้เลย สรุปวันนั้นทะเลาะกันแรง สุดท้าย เราเลยได้มีโอกาศได้ดูแชทที่แฟนคุยกับผญคนนั้นแบบจริงจังครั้งแรก ก็ตามที่เราเล่าไปข้างต้น
แต่ที่มันพีคกว่า!! เราไปเจอแชทของนางสองคน ซึ่งเป็นวันที่เราจะไปกินข้าวกลางวันกับแฟนแต่แฟนไม่อยากให้ไป ทุกคนจำได้ไหม นั่นแหละ อารมณ์ประมาณว่า เขาคุยกันปากเปล่าไว้แล้วว่าจะไปกินข้าวด้วยกัน ทีนี้เหมือนเราเพิ่งมาบอกทีหลังว่าเราจะไปกินข้าวกับแฟน แฟนก็เลยไลน์ไปอธิบายนางอารมณ์ประมาณว่า "ฮืออออ แฟนจะมากินข้าวด้วย เพราะ...." ขอให้ทุกคนโฟกัสไปที่คำว่า "ฮือออออ" ไม่ผิด มันคือคำว่า ฮืออออ ฮือพ่อฮือแม่มุงเซ่
เรา งง ว่านี่คือสิ่งที่เพื่อนกันต้องพิมอธิบายกันหรอ คำว่า ฮือออ เนี่ย มันเหมือนเสียใจไหมที่ไม่ได้ไปกินข้าวด้วยกัน แล้วกู=เป็นแฟนไหม ยังไม่ฮืออใส่เลยที่ไม่ได้ไปกินข้าวด้วยกัน เหมือนเรามาทีหลัง เราปรี้ดมาก คือปกติเราจะเก็บ เราจะพยามเข้าใจ เราจะพยามมีเหตุผล ก็โตๆกันแล้วอ่ะ ทำงานแล้วไม่อยากจะมาอะไร แต่จุดนั้น คือไม่ไหวจริงๆ
แล้วเราไปอ่านแชทเก่าๆ แฟนเราคุยกับผญคนนี้แบบนอบน้อมมาก มีหยอก มีเย้าเบาๆ ไม่รู้สิ มันเป็นเซ็นที่เรารู้สึกได้ว่าแฟนโอเคกับผญคนนี้มากกว่าคนอื่น ในขณะที่แฟนจะมาเล่าบ้างว่าไม่ชอบผญคนโน้น คนนี้ในที่ทำงานเลย เพราะนั่นโน่นนี่ แต่กะคนนี้มีแต่คำชม ซึ่งนางอ้างตลอดว่าเพราะเป็นเจนเดียวกัน อายุเท่ากัน อ่ะจร้าาาาาาาา
แล้วเราก็แอบไปเห็นอีกจ้า นางมีความแท๊กสตอรี่ในอินสตารแกรมแฟนเรามาจร้าย์ ลำใยมากจร้าย์
เพิ่มเติมคือ ผญคนนี้มีแฟนแล้ว และเคยไปกินข้าวหรือแฮงเอ้ากับแฟนเรานอกเวลางาน (ไม่รวมที่ไปกับบริษัท) น่าจะแค่ครั้งเดียว ซึ้งเขารู้จักกันมาก่อนที่แฟนจะมาคบกับเรา แล้วเรื่องทั้งหมดกินเวลาเป็นเดือนก่อนที่เราจะปรอทแตก คืออารมณ์นั้นเราไม่รู้ว่าจะมีใครเข้าใจไหม ประโยคแค่นั้นมันก็ทำลายความรู้สึกได้อย่างใหญ่หลวงมาก เราโดนแฟนปติเสทที่จะไม่ไปกินข้าวด้วยเพราะเหตุผลอะไรก็ตามแต่เราพยามเข้าใจ แต่การที่ไปอธิบายให้'เพื่อนร่วมงาน'ที่คิดยังไงก็ดูแล้วไม่ได้สลักสำคัญกับชีวิตมากนักและทำเหมือนเสียดายที่จะไม่ได้ไปกินข้าวกับเขา มันไม่ใช่แล้วค่ะซิส!!!!! แต่ก็นะ เราดีกันแล้ว แต่ในของแง่งก้านของความรู้สึกมันยังรู้สึก งงมะ เราแค่ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องแคร์คนที่ทำงานขนาดนั้น แถมแฟนบอกว่า เนี่ย ไม่ได้สนิทมากเลยค้ะยู แค่เพื่อนร่วมงาน แล้วมันต้องขนาดนี้เลยละ หรือแฟนคนดีไป ตีบ
มา เข้าพ้อยของเรื่องนี้เลย ทำยังไงให้ปลง ทำไงให้ let it go ทำไงให้ใจสตรอง นี่ทุกวันนี้นางก็ไปกินข้าวกลางวันกันเกือบทุกวัน แต่จะไปแบบแพคสามคน มีเพื่อนผชอีกคน แต่ก็นั่นแหละ ลึกๆเราก็กลัวว่าเขาจะหวั่นไหวเพราะความใกล้ชิดนะ เราไม่เคยไว้ใจโลกพอๆกับที่โลกโหดร้ายกับมนุษย์อย่างเราๆบ้างเสมอ
((
มีวิธีปลงอย่างไรเมื่อแฟน(ผช)สนิทกับเพื่อนที่ทำงาน(ผญ) + ค่อนข้างแคร์ความรู้สึกเพื่อนนั่นมาก
1.เรารู้จักเพื่อนผญของแฟนคนนี้ตั้งแต่แรกๆที่คบกันเลย เพราะนางสนิทกันในที่ทำงาน เรารับรู้มาตลอดว่าเป็นคนอย่างไร ชื่ออะไร ทำตำแหน่งอะไร เป็นคนเรียบร้อย เรียนดี มีความรับผิดชอบในงานที่ได้รับมอบหมาย แฟนยังเล่าให้ฟังอีกว่า ในขณะที่คนอื่นๆโดนหัวหน้าด่า เพื่อนผญคนนี้ไม่โดน ค่อนข้างเป็นคนที่หัวหน้าชอบ (และแฟนค่อนข้างชื่นชม เบาๆ)ในประโยคที่พูดถึง จ้าาาาาาาาาา ง่อววววว
2.นางชอบแมวมาก พอๆกับเรา ซึ่งแฟนเราก็เป็นคนชอบแมวมาก เท่ากับเราสามคนชอบแมวหมด เท่ากับผญคนไลฟ์สไตล์ได้ใจแฟนไปเต็มๆ และไม่รู้สิ นางทำเพจแมวที่นางเจอ แฟนก็ไปกดไลค์ อ่ะก็โอเค เพื่อนกัน เพื่อนร่วมงานเนอะ
3.นางมีคุยไลน์กันส่วนตัวบ้าง ย้ำว่าบ้างไม่ได้เยอะ ส่วนใหญ่ก็เรื่องงาน และหลังๆเริ่มมีเรื่องชีวิตส่วนตัวบ้างไม่เยอะ เช่นเรื่องงานใหม่ เรื่องอนาคตเล็กน้อย แล้วก็มีส่งลิ้งเที่ยวในพันทิพให้กัน1อัน (แฟนบอกว่าบังเอิญนั่งอยู่กับนางแล้วนางก็จะไปพอดีเลยส่งให้ ไม่ได้คิดถึงอะไรแต่อย่างไร)
4.ที่พีคสุดคือ วันนั้นเราจะไปกินข้าวกับแฟนตอนกลางวัน ซึ่งวันนั้นเราว่าง เพิ่งไปทำธุระแถวที่ทำงานแฟน และแฟนได้พักวันละชั่วโมงอยู่แล้วเป็นเรื่องปกติ ต่อให้เราไปหรือไม่ไปกินข้าวกับนางนางก็ได้พักหนึ่งชั่วโมง แต่ปัญหามันเกิดจากที่วันนั้น แฟนได้ชักแม่น้ำทั้งโลก ย้ำว่าทั้งโลก!ไม่ใช่แค่ทั้งห้า! เล่าถึงความร้ายกาจของหัวหน้านางที่ไม่ชอบคนที่แฟนมาหาตอนกลางวัน คือเราก็มีเถียงกลับเบาๆว่า เราไม่ได้ทำแฟนเดือดร้อนเลย ไม่ได้จะให้เลยเวลาทำงาน แล้วก็ไปกินล่างออฟฟิศไม่ได้ไปกินไกล ไม่ได้ไปพลอดรัก บลาๆๆๆ แฟนก็บอกหัวหน้า บลาๆๆๆ อ่ะโอเค เรายอม เราเข้าใจ ไม่ไป ไม่งอแง
แต่ประเด็นคือ เราทักไปอีกรอบ แฟนลงมากินข้าวกับเพื่อนผญคนนั้นสองคนจ้า!!! ง่อววววววววววว ฟีลลิ้งกแบบ กูนี่อะไร เศษขี้เล็บของแมลงสาปยังมีค่ากว่าตัวกูอีก 55555 วันนั้นก็งอลไปตามระเบียบแต่ไม่ได้อะไรมาก งอลนิดหน่อยพอคิ้วท์ๆ
5.สถานการณ์ต่อมาที่เป็นตัวจุดฉนวนก็คือ ผญคนนั้นดันเป็นลมกลางที่ทำงานจ้า ไม่ขอบอกว่าเพราะอะไร เผื่อเข้ามาอ่านแล้วรู้ตัว 55555 แฟนเลยต้องไปส่งที่โรงบาล แต่ก็มีเพื่อนร่วมงานคนอื่นไปด้วย แฟนมีการกลับมาเล่าอีกนะจ๊ะ ว่าแฟนเนี่ยตามเข้าไปในห้องหมอ อารมณ์เป็นห่วงจะไปฟังผล แต่โดนหมอไล่ จ้าาาาาาาา เนี่ยวันนั้น เราโคตรพยายามคนดีเลยจ้า ทั้งๆที่ในใจร้อนรนมาก เขาเป็นลม เป็นเหตุสุดวิสัย บลาๆๆๆ แต่เหมือนผู้หญิงหน้ามึด ตามั่ว ตาพร่า นางร้ายเข้าสิง เราไม่ได้โวยวายอะไร แต่เราเริ่มไม่โอเคจริงจัง ประกอบกับเรื่องเก่าๆ พอเราไปเจอแฟนตอนเย็น กินข้าวอยู่ร้องไห้เฉยจ้า ไม่ได้จะดราม่าควีนหรืออะไรเลยนะ มันร้องแบบควบคุมไม่ได้เลย สรุปวันนั้นทะเลาะกันแรง สุดท้าย เราเลยได้มีโอกาศได้ดูแชทที่แฟนคุยกับผญคนนั้นแบบจริงจังครั้งแรก ก็ตามที่เราเล่าไปข้างต้น
แต่ที่มันพีคกว่า!! เราไปเจอแชทของนางสองคน ซึ่งเป็นวันที่เราจะไปกินข้าวกลางวันกับแฟนแต่แฟนไม่อยากให้ไป ทุกคนจำได้ไหม นั่นแหละ อารมณ์ประมาณว่า เขาคุยกันปากเปล่าไว้แล้วว่าจะไปกินข้าวด้วยกัน ทีนี้เหมือนเราเพิ่งมาบอกทีหลังว่าเราจะไปกินข้าวกับแฟน แฟนก็เลยไลน์ไปอธิบายนางอารมณ์ประมาณว่า "ฮืออออ แฟนจะมากินข้าวด้วย เพราะ...." ขอให้ทุกคนโฟกัสไปที่คำว่า "ฮือออออ" ไม่ผิด มันคือคำว่า ฮืออออ ฮือพ่อฮือแม่มุงเซ่
เรา งง ว่านี่คือสิ่งที่เพื่อนกันต้องพิมอธิบายกันหรอ คำว่า ฮือออ เนี่ย มันเหมือนเสียใจไหมที่ไม่ได้ไปกินข้าวด้วยกัน แล้วกู=เป็นแฟนไหม ยังไม่ฮืออใส่เลยที่ไม่ได้ไปกินข้าวด้วยกัน เหมือนเรามาทีหลัง เราปรี้ดมาก คือปกติเราจะเก็บ เราจะพยามเข้าใจ เราจะพยามมีเหตุผล ก็โตๆกันแล้วอ่ะ ทำงานแล้วไม่อยากจะมาอะไร แต่จุดนั้น คือไม่ไหวจริงๆ
แล้วเราไปอ่านแชทเก่าๆ แฟนเราคุยกับผญคนนี้แบบนอบน้อมมาก มีหยอก มีเย้าเบาๆ ไม่รู้สิ มันเป็นเซ็นที่เรารู้สึกได้ว่าแฟนโอเคกับผญคนนี้มากกว่าคนอื่น ในขณะที่แฟนจะมาเล่าบ้างว่าไม่ชอบผญคนโน้น คนนี้ในที่ทำงานเลย เพราะนั่นโน่นนี่ แต่กะคนนี้มีแต่คำชม ซึ่งนางอ้างตลอดว่าเพราะเป็นเจนเดียวกัน อายุเท่ากัน อ่ะจร้าาาาาาาา
แล้วเราก็แอบไปเห็นอีกจ้า นางมีความแท๊กสตอรี่ในอินสตารแกรมแฟนเรามาจร้าย์ ลำใยมากจร้าย์
เพิ่มเติมคือ ผญคนนี้มีแฟนแล้ว และเคยไปกินข้าวหรือแฮงเอ้ากับแฟนเรานอกเวลางาน (ไม่รวมที่ไปกับบริษัท) น่าจะแค่ครั้งเดียว ซึ้งเขารู้จักกันมาก่อนที่แฟนจะมาคบกับเรา แล้วเรื่องทั้งหมดกินเวลาเป็นเดือนก่อนที่เราจะปรอทแตก คืออารมณ์นั้นเราไม่รู้ว่าจะมีใครเข้าใจไหม ประโยคแค่นั้นมันก็ทำลายความรู้สึกได้อย่างใหญ่หลวงมาก เราโดนแฟนปติเสทที่จะไม่ไปกินข้าวด้วยเพราะเหตุผลอะไรก็ตามแต่เราพยามเข้าใจ แต่การที่ไปอธิบายให้'เพื่อนร่วมงาน'ที่คิดยังไงก็ดูแล้วไม่ได้สลักสำคัญกับชีวิตมากนักและทำเหมือนเสียดายที่จะไม่ได้ไปกินข้าวกับเขา มันไม่ใช่แล้วค่ะซิส!!!!! แต่ก็นะ เราดีกันแล้ว แต่ในของแง่งก้านของความรู้สึกมันยังรู้สึก งงมะ เราแค่ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องแคร์คนที่ทำงานขนาดนั้น แถมแฟนบอกว่า เนี่ย ไม่ได้สนิทมากเลยค้ะยู แค่เพื่อนร่วมงาน แล้วมันต้องขนาดนี้เลยละ หรือแฟนคนดีไป ตีบ
มา เข้าพ้อยของเรื่องนี้เลย ทำยังไงให้ปลง ทำไงให้ let it go ทำไงให้ใจสตรอง นี่ทุกวันนี้นางก็ไปกินข้าวกลางวันกันเกือบทุกวัน แต่จะไปแบบแพคสามคน มีเพื่อนผชอีกคน แต่ก็นั่นแหละ ลึกๆเราก็กลัวว่าเขาจะหวั่นไหวเพราะความใกล้ชิดนะ เราไม่เคยไว้ใจโลกพอๆกับที่โลกโหดร้ายกับมนุษย์อย่างเราๆบ้างเสมอ