สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 16
ต้องใจเย็นๆค่ะ จริงๆนะ
คนอื่นไม่เย็น เราก็ต้องเย็นเองอะ
- มองหน้าหาเรื่องเหรอ
"เปล่าค่ะ พี่ดูหน้าเหมือนคนรู้จักมากๆ ขอโทษด้วยนะคะ ที่ทำให้รู้สึกไม่ดี" /ยกมือไหว้
- เดินชนกรูเหรอ อีxxyyzz
เดินหนีไปไวๆ ถ้ามันเดินตามมาก็ขอโทษ
- โดนจี้ (อันนี้พี่ชายโดน ตอนเสร่อออกไปวิ่งตอนตี4 ในชุมชนที่ไท่ได้ปลอดภัยเล้ยยย)
บอกไปเลยว่าจะเอาไรเอาไป ไม่ต้องสู้
- จอดรถขวางกัน
"ขอโืทษนะคะ รยกวนขยับนิดดดดนึงนะคะ" ยิ้มกว้างๆ พอขึ้นรถละอยากด่าบรรพบุรุษมันก็ค่อยจัด
- หาที่จอดรถ แต่โดนพวกสัมภเวสีสิงถนนจะมาขอเศษตัง ถ้าไม่ให้หรือต่อปากต่อคำก็กลัวจะโดนขูดรถ หรือดักทำร้ายเลยตัดสินใจจอดในอาคารจอดรถแล้วเสียค่าบำรุงสถานที่ไป ชม.ละ 20-30 ก็ดีกว่าไปวัดใจกับพวกผีสิงถนน ให้น้อยก็ไม่พอใจ ให้เยอะก็หงุดหงิดเอง
- ไม่วัดใจกับใครทั้งนั้น
เราเป็นคนขี่จักรยานลงถนนใหญ่นะคะ แต่เราจะติดกระจกข้างเสมอ และสวมหมวก ใส่เสื้อผ้าสะท้อนแสง ถ้ามีรถเมล์มาเราจะชะลอข้างทางไม่ก้หยุดจอดเลย /เจอแท็กซี่สองแถวจอดรอคน เราจะไม่เบี่ยงขวาหนีทันที แต่จะจอดรอหลังเค้า ถ้าจอดนานจริงๆค่อยๆเบี่ยง ไม่ปุบปับ เราเคยไปกับเพื่อนกลุ่มจักรยาน ทุกคนขี่อันตรายมากเหมือนเป็นเจ้าถนน แบบกรูเป็นจักรยาน ทุกคนต้องเกรงใจกรู ไม่ยอมหยุดวงรอบปั่น ไม่ยอมชะลอ คือ ไม่เข้าใจเลยยยยย ว่าจะเอาชีวิตตัวเองวัดดวงกับคนสันดานเสียบนถนนทำไม
บางคนก็ชอบข้ามถนนโดยการก้าวลงไปก่อนเยอะๆ วัดใจให้รถที่ขับมาหยุด เราไม่เคยวัดอะ ยืนรอไฟแดงตลอด บางคนมีสะพานลอยก้ไม่ขึ้น เสี่ยงตายข้างล่าง
- ขับรถเจอคนชอบปาด คร่อมเลน ไฟซีน่อน ด่ามันในรถพอ ไม่ต้องไปปาดกลับ ใครจะขอแซง ถ้าเปิดไฟมา เรายินดีให้ทางหมด ให้ทางคุณแค่2-3 วิ ไม่ทำให้เราไปธุระเลท
- เวลาเดินกลับบ้านมีสติเสมอ ไม่เดินเล่นมือถือ คอยเหลียวหลัง ดูรถ ดูคนเดินตามตลอด
- เพื่อนบ้านเห็นแก่ตัว เลี้ยงหมาปล่อยเพ่นพ่าน เราเลยเป็นมิตรกับหมาเค้าซะ เรียกชื่อ ลูบขน สุดท้ายมันซี้กับเรา เลิกมาฉี่มาขี้ใส่บ้านเรา แต่มานอนหน้าบ้านเราแทน พอดึกๆก็กลับรั้วบ้านตัวเอง (แต่ก็ไปสกปรกบ้านอื่นแทน ซึ่งเรารู้ว่ายังไงมันก้ไม่ดี แต่เราเลือกไม่เผชิญหน้ากับเจ้าของหมา เราให้เจ้าของหมาเค้าไปทะเลาะกับบ้านหลังอื่นๆที่หมามันไปขี้ใส่ถัดจากบ้านเราแทน)
เอาจริงๆคือ ใจเย็น อย่าวัดใจ ยิ้ม ขอโทษ(แม้จะไม่ผิด) อากาสร้อน คนบ้าเยอะ คนชั่วเยอะ
ไม่รู้ทำไมพวกเพื่อนผู้ชายเรามันถึงทำกันได้ยาก เหมือนเกิดมาต้องทำตัวแบบหมาอะ (ไม่ได้ด่านะคะ คือเราเลี้ยงหมา เลยเห็นพฤติกรรมสัตว์)
แบบต้องฉี่จอง พองขน แยกเขี้ยว กัดแพ้ชนะไม่รู้ กรูต้องประกาศศักดาก่อน สัญชาติญาณสัตว์ในตัวเยอะกันจังหนุ่มๆ =_=
เราไม่ใช่คนยอมคนนะคะ ถ้าโดนแซง โดนโกง เพื่อนยืมเงินแล้วไม่คืน ไม่ได้รับความเป็นธรรมหรือโดนละเมิดสิทธิ/การบริการ เราเอาถึงที่สุดจริงๆ แต่ร้องเรียนและเดินหน้าตามระเบียบกระบวนการ น่าตลกที่ไอ้เรื่องแบบนี้ พวกเพื่อนๆ(ก็โดยเฉพาะพวกเพื่อนผู้ชายอีกแหละ) กลับ "หยวนน่าๆ" =____=
ทีไอ้เรื่องควรเย็นล่ะไม่เย็น ไอ้เรื่องเรียกร้องสิทธินี่หน้าบางกันจัง
คนอื่นไม่เย็น เราก็ต้องเย็นเองอะ
- มองหน้าหาเรื่องเหรอ
"เปล่าค่ะ พี่ดูหน้าเหมือนคนรู้จักมากๆ ขอโทษด้วยนะคะ ที่ทำให้รู้สึกไม่ดี" /ยกมือไหว้
- เดินชนกรูเหรอ อีxxyyzz
เดินหนีไปไวๆ ถ้ามันเดินตามมาก็ขอโทษ
- โดนจี้ (อันนี้พี่ชายโดน ตอนเสร่อออกไปวิ่งตอนตี4 ในชุมชนที่ไท่ได้ปลอดภัยเล้ยยย)
บอกไปเลยว่าจะเอาไรเอาไป ไม่ต้องสู้
- จอดรถขวางกัน
"ขอโืทษนะคะ รยกวนขยับนิดดดดนึงนะคะ" ยิ้มกว้างๆ พอขึ้นรถละอยากด่าบรรพบุรุษมันก็ค่อยจัด
- หาที่จอดรถ แต่โดนพวกสัมภเวสีสิงถนนจะมาขอเศษตัง ถ้าไม่ให้หรือต่อปากต่อคำก็กลัวจะโดนขูดรถ หรือดักทำร้ายเลยตัดสินใจจอดในอาคารจอดรถแล้วเสียค่าบำรุงสถานที่ไป ชม.ละ 20-30 ก็ดีกว่าไปวัดใจกับพวกผีสิงถนน ให้น้อยก็ไม่พอใจ ให้เยอะก็หงุดหงิดเอง
- ไม่วัดใจกับใครทั้งนั้น
เราเป็นคนขี่จักรยานลงถนนใหญ่นะคะ แต่เราจะติดกระจกข้างเสมอ และสวมหมวก ใส่เสื้อผ้าสะท้อนแสง ถ้ามีรถเมล์มาเราจะชะลอข้างทางไม่ก้หยุดจอดเลย /เจอแท็กซี่สองแถวจอดรอคน เราจะไม่เบี่ยงขวาหนีทันที แต่จะจอดรอหลังเค้า ถ้าจอดนานจริงๆค่อยๆเบี่ยง ไม่ปุบปับ เราเคยไปกับเพื่อนกลุ่มจักรยาน ทุกคนขี่อันตรายมากเหมือนเป็นเจ้าถนน แบบกรูเป็นจักรยาน ทุกคนต้องเกรงใจกรู ไม่ยอมหยุดวงรอบปั่น ไม่ยอมชะลอ คือ ไม่เข้าใจเลยยยยย ว่าจะเอาชีวิตตัวเองวัดดวงกับคนสันดานเสียบนถนนทำไม
บางคนก็ชอบข้ามถนนโดยการก้าวลงไปก่อนเยอะๆ วัดใจให้รถที่ขับมาหยุด เราไม่เคยวัดอะ ยืนรอไฟแดงตลอด บางคนมีสะพานลอยก้ไม่ขึ้น เสี่ยงตายข้างล่าง
- ขับรถเจอคนชอบปาด คร่อมเลน ไฟซีน่อน ด่ามันในรถพอ ไม่ต้องไปปาดกลับ ใครจะขอแซง ถ้าเปิดไฟมา เรายินดีให้ทางหมด ให้ทางคุณแค่2-3 วิ ไม่ทำให้เราไปธุระเลท
- เวลาเดินกลับบ้านมีสติเสมอ ไม่เดินเล่นมือถือ คอยเหลียวหลัง ดูรถ ดูคนเดินตามตลอด
- เพื่อนบ้านเห็นแก่ตัว เลี้ยงหมาปล่อยเพ่นพ่าน เราเลยเป็นมิตรกับหมาเค้าซะ เรียกชื่อ ลูบขน สุดท้ายมันซี้กับเรา เลิกมาฉี่มาขี้ใส่บ้านเรา แต่มานอนหน้าบ้านเราแทน พอดึกๆก็กลับรั้วบ้านตัวเอง (แต่ก็ไปสกปรกบ้านอื่นแทน ซึ่งเรารู้ว่ายังไงมันก้ไม่ดี แต่เราเลือกไม่เผชิญหน้ากับเจ้าของหมา เราให้เจ้าของหมาเค้าไปทะเลาะกับบ้านหลังอื่นๆที่หมามันไปขี้ใส่ถัดจากบ้านเราแทน)
เอาจริงๆคือ ใจเย็น อย่าวัดใจ ยิ้ม ขอโทษ(แม้จะไม่ผิด) อากาสร้อน คนบ้าเยอะ คนชั่วเยอะ
ไม่รู้ทำไมพวกเพื่อนผู้ชายเรามันถึงทำกันได้ยาก เหมือนเกิดมาต้องทำตัวแบบหมาอะ (ไม่ได้ด่านะคะ คือเราเลี้ยงหมา เลยเห็นพฤติกรรมสัตว์)
แบบต้องฉี่จอง พองขน แยกเขี้ยว กัดแพ้ชนะไม่รู้ กรูต้องประกาศศักดาก่อน สัญชาติญาณสัตว์ในตัวเยอะกันจังหนุ่มๆ =_=
เราไม่ใช่คนยอมคนนะคะ ถ้าโดนแซง โดนโกง เพื่อนยืมเงินแล้วไม่คืน ไม่ได้รับความเป็นธรรมหรือโดนละเมิดสิทธิ/การบริการ เราเอาถึงที่สุดจริงๆ แต่ร้องเรียนและเดินหน้าตามระเบียบกระบวนการ น่าตลกที่ไอ้เรื่องแบบนี้ พวกเพื่อนๆ(ก็โดยเฉพาะพวกเพื่อนผู้ชายอีกแหละ) กลับ "หยวนน่าๆ" =____=
ทีไอ้เรื่องควรเย็นล่ะไม่เย็น ไอ้เรื่องเรียกร้องสิทธินี่หน้าบางกันจัง
แสดงความคิดเห็น
คุณมีวิธีเอาตัวรอดในสังคมที่อันตรายขึ้นแบบไหน
ผมรู้สึกว่าสังคมทุกวันนี้มันวุ่นวาย อันตรายขึ้น มีเรื่องไม่เว้นแต่ละวัน เช่น มองหน้าก็เป็นเรื่อง หรืออาจจะดันไปหน้าเหมือนคู่อริของใคร ขับรถเฉี่ยวชนกัน เดินชนกัน ก็มีเรื่องกันแล้ว แบบอยู่ดีๆก็เต็บตัวหรือตายได้อะ คือแบบ เอาตัวเองเป็นที่ตั้งตลอด และอีกมากมายเลย
คุณจะมีวิธีเอาตัวรอดในสังคมยังไง
ขอบคุณสำหรับความคิดเห็นล่วงหน้าครับ