ตอนแรกเราก็ไม่ได้คิดอะไรกับเขาหรอก เพราะเขาเป็นผู้หญิง เราเองก็เป็นผู้หญิง
แต่ช่วงหลังๆความรู้ของเรามันเริ่มมากขึ้น ครูเขาก็มีแฟนอยู่แล้วด้วยทุกครั้งที่เขาทะเลาะกับแฟนเขา เขาก็จะมาคุยกับเรา
พอเขาดีกัน เขาก็หายไปเลย เราเริ่มรู้สึกดีกับครูก็ตอนที่เขามาคุยกับเราบ่อยๆ
เรารอเขาตอบข้อความเราตลอด เวลาเราเจอน่าเขา เราก็เขิน
เราไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อนเลย
ทำไมเรารู้สึกว่าเราก็แค่คนแก้เหงาให้เขา เขาทะเลาะกับแฟนก็มาคุยกับเรา พอดีกันก็ไม่ตอบแชทไม่ทักอะไรเลย
ถ้าเรารู้สึกดีกับคุณครูผิดไหม
แต่ช่วงหลังๆความรู้ของเรามันเริ่มมากขึ้น ครูเขาก็มีแฟนอยู่แล้วด้วยทุกครั้งที่เขาทะเลาะกับแฟนเขา เขาก็จะมาคุยกับเรา
พอเขาดีกัน เขาก็หายไปเลย เราเริ่มรู้สึกดีกับครูก็ตอนที่เขามาคุยกับเราบ่อยๆ
เรารอเขาตอบข้อความเราตลอด เวลาเราเจอน่าเขา เราก็เขิน
เราไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อนเลย
ทำไมเรารู้สึกว่าเราก็แค่คนแก้เหงาให้เขา เขาทะเลาะกับแฟนก็มาคุยกับเรา พอดีกันก็ไม่ตอบแชทไม่ทักอะไรเลย