(ขอใช่นามแฝงพี่เขาว่าพี่มอธนะจ้า) เราเจอกันวันแรกในวันที่โรงเรียนมีกิจกรรมแปลอักษร ในขณะที่ทุกคนกำังจัดแถวกันอยู่ บุ๋ม(เราเอง)ก็ได้ยินเสียงกลุ่มรุ่นพี่ที่เป็นผู้ชายหยอกกันเสียงดังมากกกก เราก็เลยหันไปมองด้วยสายอันรำคาญ "บัดซบเอ้ย(พูดในใจ)" แต่ในขณะนั้นสายตายของบุ๋มก็ดันเหลือบมองไปเห็นผู้ชายคนหนึ่งที่อยู่ท่ามกลางกลุ่มเพื่อน จากสายตาที่รำคาญเปลี่ยนเป็นตายหวานเยิ้มเพราะพี่คนนั้นหล่อกระจายเวอร์ มีความออร่าฟุ้งกระจายมุ้งมิ้ง พี่เค้าดัดฟัน ขาวๆ สูงๆ หน้าใสๆแบบอ้ปป้า ปล.บ้านรวย พี่เขาเป็นสตาฟในการคุมแถว แล้วเวลาซ้อมเดินแปลแถวพี่เข้าก็จะคอยคุมพวกเรา ทำให้เรามีโอกาสได้ใกล้ชิดกัน อิอิ(เขินว่ะ) พอถึงตอนเย็นพี่เขาก็จะมาเช็คชื่อเรา เราก็รอคอยพี่เขาให้มาเช็คชื่อเราตลอดเวลา แต่สุดท้าย...นกค่ะ พี่เขาไปเช็คชื่อน้อง ม.ต้นค่าาาาา

พอจบกิจกรรมแปลอักษร เราก็ไปสืบประวัติจากเพื่อนในกลุ่มที่รู้จักผู้ชายในโรงเรียน(เกือบ)ทุกคน เราก็ได้รู้ว่า พี่เขาอยู่ห้องคิง แต่เราอยู่ห้อง(เกือบ)สุดท้ายเลย พี่เขาชื่อมอธ เป็นหนุ่มฮอตในโรงเรียนและแน่นอนว่า เรามีคู่แข่งคือ...ผู้หญิงทั้งโรงเรียน เราก็แอบมองพี่เขาตลอดทั้งตอนที่ทานข้าวที่โรงอาหาร หรือแม้กระทั่งตอนเปลี่ยนคาบเรียน(ห้องเรากับห้องพี่เขาบังเอิญเรียนอาคารเดียวกันบ่อยๆ) ทีแรกเรากะว่าจะเก็บเป็นความลับ แต่แน่นอนค่ะว่า ความลับ ไม่มีในโลก ทีแรกก็รู้กันเฉพาะในกลุ่ม สักพักก็รู้กันทั้งห้อง แล้วก็รามไปถึงเพื่อนข้างห้องรวมถึงเพื่อนของพี่เขาอีก 2-3 คน (มั้ง) #เหมือนที่เค้ากล่าวไว้ว่าเมื่อเพื่อนรู้ว่าเราชอบใครนรกก็มาเยือน
หลังจากนั้น จากที่เวลาเดินผ่านก็มองพี่แกแบบธรรมดาทั่วไป ตอนนี้กลายเป็นต้องหลบสายตา เพราะเพื่อนก็จะแกล้งเรา โดยการตะโกนชื่อเราดังๆ พร้อมบอกชื่อจริง นามสกุล เลขที่ ชั้น บางครั้งก็แถมคำว่า "ชอบพี่ค่าาา" แต่พี่เขาก็เฉยๆนะ(แต่เห็นพี่เขาแอบยิ้มนะ แต่บางครั้งพี่เขาก็หลบหน้าเรา)

อยากถามว่า เราพอจะมีสิทธิ์ที่พี่เขาจะมาชอบเราบ้างมั้ยค่ะ