สวัสดีค่ะเพื่อน ๆพี่ๆ ทุกท่านดิฉันเพิ่งตั้งกระทู้เป็นครั้งแรก ด้วยความอัดอั้นจึงมาตั้งกระทู้ในนี้
ลองมาฟังเรื่องของดิฉันดูนะคะ ดิฉันแต่งงานตอนอายุ22 ตอนนั้นเรียนจบแล้วทำงานแล้ว พี่เค้าอายุ36 หน้าที่การงานค่อนข้างจะมั่งคง เราคบกันแค่6เดือนจึงตกลงปลงใจแต่งงานกัน ตอนนั้นรักเค้ามากเค้ามาขอเรากับพ่อแม่เค้าให้เหตุผลที่ว่าเค้าอยากมีครอบครัวเค้าอายุเยอะแล้ว เค้าบอกกับเราว่าอยากมีลูกกับเราอยากสร้างครอบครัวกับเราพ่อกับแม่เราก็ชอบเค้าด้วย เค้าเป็นคนขยันทำกับข้าวเก่ง ทุกอย่างดูดีไปหมดทุกคนเลยเห็นด้วยที่เราจะแต่งงานกับพี่เค้า แต่ก็มีคำถามมากมายตามมาว่าเราท้องรึป่าว? ทำไมถึงแต่งกันเร็ว เราอยากได้เงินผชรึป่าวต่างๆนานา แต่เราไม่สนใจเพราะเราคิดว่าการที่ได้อยู่กับคนที่ครอบครัวรักและเราก็รักเค้าไม่มีเหตุผลอะไรที่เราจะไม่อยากแต่งกับเค้า ก่อนแต่งงานเราบอกกับพี่เค้าวว่าบ้านเราจนนะถ้ารักเราจริงๆต้องรักครอบครัวเราด้วย เราทำงานบ้านไม่เก่งนะ เพราะที่ผ่านมาใช้ชีวิตอยู่หอไม่ค่อยได้ทำกับข้าว พี่เค้าก็โอเคทุกอย่างดูดีไปหมด และเมื่อถึงวันแต่งงานปัญหาก็เริ่มขึ้นวันนั้นพ่อเราเมามากเราไม่แน่ใจว่าพ่อเราเครียดอะไรรึป่าว เมาแล้วก็ทะเลาะกับแม่เราพี่เค้าเห็นก็ไม่พอใจที่วันสำคัญพ่อเรายังเป็นแบบนี้ ส่วนเราเองก็ร้องไห้เพราะเราก็ไม่เคยเหนพ่อเป็นแบบนี้พอเช้าอีกวันพี่เค้าก็พาเรากลับบ้านทันทีเค้าไม่พอใจพ่อเรามาก และก็เริ่มเกิดปัญหาจากการที่เค้าเอาพ่อเราไปว่าเสียๆหายๆ ว่าครอบครัวเราว่าเราอยากได้เงินเค้า ตั้งแต่อยู่ด้วยกันมาไม่เคยชมเราเลยมีแต่ว่าเราเสียๆหายๆเค้าไม่เคยไปบ้านเราอีกเลยค่ะตั้งแต่แต่งงานมา แต่เราก็ต้องทนเพราะเราเลือกเค้าแล้ว และแล้วธุาตแท้ก็เริ่มออก เค้ากินเหล้าเมามาแล้วก็ทำร้ายเราเราเสียใจมากไม่คิดว่าเค้าจะเป็นแบบนี้แต่ปลอบใจตัวเองมาตลอดว่าเค้าคงไม่รู้ตัว บางทีก็เอาปืนมาขู่เรา จนเวลาทะเลาะกันเรากลัวเค้าจะฆ่าเราจนเราต้องยอมเค้าตลอด หนักเค้าก็ใช้คำหยาบคายกับเราไล่เราออกจากบ้าน มีคนถามเราว่าสามีให้เงินใช้เดือนเท่าไหร่เราพูดได้เต็มปากเลยว่าไม่เคยให้ใช้เงิน ใช้เงินคนละกระเป๋าแต่เค้าจะรับผิดชอบค่าใช้จ่ายในบ้านทั้งหมดรถและบ้านเป็นของเค้าหมดตั้งแต่แรก บางทีเราก็รู้สึกน้อยใจว่าทำไมเค้าถึงไม่ดูแลเราแถมยังมาหาว่าเราอยากได้เงินเค้าและที่หนักมากคือเวลาเราส่งเงินให้ที่บ้านเค้าก็จะไม่พอใจว่าครอบครัวเราทำไมต้องมายุ่งด่าว่าครอบครัวเราอีกจนแม่เราไม่กล้ายุ่งกับเรา เค้าเป็นคนขี้หึงมากๆเวลาเราจะขอไปกินข้าวกับเพื่อนทึ่ทำงาน เค้ามักจะไม่พอใจหาว่าเราติดเที่ยวก็ไปใช้ชีวิตอยู่กับเพื่อน เรางงหนักมากเราทำงานจ-ศ เสา-อา ก็ทำแต่งานบ้านซักผ้ารีดผ้า แต่ยอมรับว่าทำกับข้าวไม่เป็น คือเคยพยายามแล้วแต่มันไม่อร่อย เลยไม่ค่อยอยากทำพี่เค้าจะทำซะมากกว่า มาหาว่าติดเที่ยวอีกเราเลยตัดปัญหาใครชวนไปไหนไม่ไปอยู่แต่บ้าน จนเพื่อนๆและที่ทำงานจะไม่มีใครยุ่งกับเราอยู่แล้ว เพื่อนๆที่ทำงานเรียกบ้านเราว่าคุกสีชมพู มีอยู่วันนึงหัวหน้าที่ทำงานพี่ๆชวนไปกินข้าวแล้วเราก็เกรงใจเค้าเพราะปฏิเสธเค้ามาตลอด วันนั้นเราทะเลาะกันอยู่ด้วยเพราะจับได้ว่าเค้าคุยกับผู้หญิงคนอื่นวันนั้นเราไปธุระทั้งวัน เลยไม่ได้ทำงานบ้านเสื้อผ้าก็ยังกองไว้ยังไม่ได้รีด แฟนเราเป็นเจ้าระเบียบมากๆ จนเราอึดอัดไม่เป็นตัวของตัวเอง
พอแฟนกลับมาเค้าก็โมโหมากหาว่าเรางานบ้านไม่สนใจเอาแต่สนุก เราเองก็ไม่พอใจเค้าว่าเรื่องแค่นี้เองทำไมต้องทะเลาะเดี๋ยวกลับไปทำก็ได้ แล้วพอเรากลับไปถึงเค้าเปลี่ยนกุญแจบ้านไม่ให้เราเค้าบ้านตัวเค้าเองก็ออกไปไหนไม่รู้ เราโมโหมากมาล็อกบ้านไม่ให้เข้าบ้านทำเหมือนเราเป็นหมูเป็นหมา เราเลยตัดสินใจออกจากบ้านตั้งแต่วันนั้นมา แล้วเค้าก็ไม่ได้สนใจไม่ตามเราว่าเราจะไปอยู่ไหน เก็บเสื้อผ้าให้เราอีกต่างหาก จนเราหย่ากันในที่สุด จิงๆเราออกจากบ้านมา2ครั้งแล้วค่ะ เพราะเราทนพฤติกรรมเค้าไม่ไหวกลัวเค้าโมโหแล้วฆ่าเราเพราะเค้าอารมณ์ร้อนหย่ากันแล้วก็จดใหม่ และครั้งนี้หย่าขาดกันเลยค่ะ ทางบ้านเราเริ่มไม่โอเคไม่ชอบเค้าเพราะธาตุแท้ของเค้าเริ่มออกโทไปหาแม่เราให้สอนเราหน่อยว่าเราไม่ดีอย่างโน้นอย่างนี้ทำงานบ้านไม่เก่ง โทไปหายายเราให้สอนแม่เราอย่ามาขอเงินลูกเราเป็นลูกให้เงินแม่มันก็ไม่ได้หนักหนาอะไร เงินก็เงินเรา เรารับไม่ได้ตรงจุดนี้...เราเลยคิดว่าออกมาจากชีวิตเค้าดีกว่าเพื่อเจอคนที่ดีกว่า อีกอย่างจิงๆเค้าอาจจะไม่ได้รักเราเค้าอาจจะแค่อยากมีลูกเห็นว่าเราอายุน้อยรึป่าวเป็นแม่พันธุ์ที่ดีเราคิดถึงขนาดนี้เลยค่ะ แต่เราก็ไม่มีลูกให้เค้าเค้าเลยทำกับเราแบบนี้ไม่ให้เกียติเราบางทีด่าเราต่อหน้าญาติเค้าแค่เรื่องเล็กน้อย...
แต่เรื่องก็บานปลายไม่จบเพราะเค้าเที่ยวเอาเราไปว่าเสียๆหายๆ เค้าปากร้ายมากจนเรายอมค่ะ จะพูดยังไงก็พูดไปหาว่าเราเลวด่าพ่อเราว่าไม่ดี
เลิกกันยังแชทมาด่าเราว่าเรา
ว่าเราไปหลอกเอาเงินเค้าว่าเราทำอะไรไม่เป็นงานบ้านไม่เก่ง แถมยังมาอวดเราอีกว่าแฟนใหม่เก่งงานบ้านทุกอย่าง...
เรานี่งงเลยคะทำงานบ้านไม่เก่งคือคนไม่ดีหรือ...ตั้งแต่เลิกกันมาเราไม่เคยพูดถึงเค้าเสียๆหายๆขนาดนี้..แล้วเค้าเป็นผู้ชายทำไมต้องมาว่าเราขนาดนี้
อยากถามเพื่อนๆที่อ่านกระทู้นี้ว่าเราผิดมากหรือที่ทำงานบ้านไม่เก่งแล้ว..ผิดมากมั้ยที่เดินออกมาจากผู้ชายคนนี้เพราะเราสงสารครอบครัว สงสารตัวเองถ้าต้องทนแบบนี้ไปชั่วชีวิต
ทำงานบ้านไม่เก่งเป็นปัญหาระดับชาติของชีวิตคู่??
ลองมาฟังเรื่องของดิฉันดูนะคะ ดิฉันแต่งงานตอนอายุ22 ตอนนั้นเรียนจบแล้วทำงานแล้ว พี่เค้าอายุ36 หน้าที่การงานค่อนข้างจะมั่งคง เราคบกันแค่6เดือนจึงตกลงปลงใจแต่งงานกัน ตอนนั้นรักเค้ามากเค้ามาขอเรากับพ่อแม่เค้าให้เหตุผลที่ว่าเค้าอยากมีครอบครัวเค้าอายุเยอะแล้ว เค้าบอกกับเราว่าอยากมีลูกกับเราอยากสร้างครอบครัวกับเราพ่อกับแม่เราก็ชอบเค้าด้วย เค้าเป็นคนขยันทำกับข้าวเก่ง ทุกอย่างดูดีไปหมดทุกคนเลยเห็นด้วยที่เราจะแต่งงานกับพี่เค้า แต่ก็มีคำถามมากมายตามมาว่าเราท้องรึป่าว? ทำไมถึงแต่งกันเร็ว เราอยากได้เงินผชรึป่าวต่างๆนานา แต่เราไม่สนใจเพราะเราคิดว่าการที่ได้อยู่กับคนที่ครอบครัวรักและเราก็รักเค้าไม่มีเหตุผลอะไรที่เราจะไม่อยากแต่งกับเค้า ก่อนแต่งงานเราบอกกับพี่เค้าวว่าบ้านเราจนนะถ้ารักเราจริงๆต้องรักครอบครัวเราด้วย เราทำงานบ้านไม่เก่งนะ เพราะที่ผ่านมาใช้ชีวิตอยู่หอไม่ค่อยได้ทำกับข้าว พี่เค้าก็โอเคทุกอย่างดูดีไปหมด และเมื่อถึงวันแต่งงานปัญหาก็เริ่มขึ้นวันนั้นพ่อเราเมามากเราไม่แน่ใจว่าพ่อเราเครียดอะไรรึป่าว เมาแล้วก็ทะเลาะกับแม่เราพี่เค้าเห็นก็ไม่พอใจที่วันสำคัญพ่อเรายังเป็นแบบนี้ ส่วนเราเองก็ร้องไห้เพราะเราก็ไม่เคยเหนพ่อเป็นแบบนี้พอเช้าอีกวันพี่เค้าก็พาเรากลับบ้านทันทีเค้าไม่พอใจพ่อเรามาก และก็เริ่มเกิดปัญหาจากการที่เค้าเอาพ่อเราไปว่าเสียๆหายๆ ว่าครอบครัวเราว่าเราอยากได้เงินเค้า ตั้งแต่อยู่ด้วยกันมาไม่เคยชมเราเลยมีแต่ว่าเราเสียๆหายๆเค้าไม่เคยไปบ้านเราอีกเลยค่ะตั้งแต่แต่งงานมา แต่เราก็ต้องทนเพราะเราเลือกเค้าแล้ว และแล้วธุาตแท้ก็เริ่มออก เค้ากินเหล้าเมามาแล้วก็ทำร้ายเราเราเสียใจมากไม่คิดว่าเค้าจะเป็นแบบนี้แต่ปลอบใจตัวเองมาตลอดว่าเค้าคงไม่รู้ตัว บางทีก็เอาปืนมาขู่เรา จนเวลาทะเลาะกันเรากลัวเค้าจะฆ่าเราจนเราต้องยอมเค้าตลอด หนักเค้าก็ใช้คำหยาบคายกับเราไล่เราออกจากบ้าน มีคนถามเราว่าสามีให้เงินใช้เดือนเท่าไหร่เราพูดได้เต็มปากเลยว่าไม่เคยให้ใช้เงิน ใช้เงินคนละกระเป๋าแต่เค้าจะรับผิดชอบค่าใช้จ่ายในบ้านทั้งหมดรถและบ้านเป็นของเค้าหมดตั้งแต่แรก บางทีเราก็รู้สึกน้อยใจว่าทำไมเค้าถึงไม่ดูแลเราแถมยังมาหาว่าเราอยากได้เงินเค้าและที่หนักมากคือเวลาเราส่งเงินให้ที่บ้านเค้าก็จะไม่พอใจว่าครอบครัวเราทำไมต้องมายุ่งด่าว่าครอบครัวเราอีกจนแม่เราไม่กล้ายุ่งกับเรา เค้าเป็นคนขี้หึงมากๆเวลาเราจะขอไปกินข้าวกับเพื่อนทึ่ทำงาน เค้ามักจะไม่พอใจหาว่าเราติดเที่ยวก็ไปใช้ชีวิตอยู่กับเพื่อน เรางงหนักมากเราทำงานจ-ศ เสา-อา ก็ทำแต่งานบ้านซักผ้ารีดผ้า แต่ยอมรับว่าทำกับข้าวไม่เป็น คือเคยพยายามแล้วแต่มันไม่อร่อย เลยไม่ค่อยอยากทำพี่เค้าจะทำซะมากกว่า มาหาว่าติดเที่ยวอีกเราเลยตัดปัญหาใครชวนไปไหนไม่ไปอยู่แต่บ้าน จนเพื่อนๆและที่ทำงานจะไม่มีใครยุ่งกับเราอยู่แล้ว เพื่อนๆที่ทำงานเรียกบ้านเราว่าคุกสีชมพู มีอยู่วันนึงหัวหน้าที่ทำงานพี่ๆชวนไปกินข้าวแล้วเราก็เกรงใจเค้าเพราะปฏิเสธเค้ามาตลอด วันนั้นเราทะเลาะกันอยู่ด้วยเพราะจับได้ว่าเค้าคุยกับผู้หญิงคนอื่นวันนั้นเราไปธุระทั้งวัน เลยไม่ได้ทำงานบ้านเสื้อผ้าก็ยังกองไว้ยังไม่ได้รีด แฟนเราเป็นเจ้าระเบียบมากๆ จนเราอึดอัดไม่เป็นตัวของตัวเอง
พอแฟนกลับมาเค้าก็โมโหมากหาว่าเรางานบ้านไม่สนใจเอาแต่สนุก เราเองก็ไม่พอใจเค้าว่าเรื่องแค่นี้เองทำไมต้องทะเลาะเดี๋ยวกลับไปทำก็ได้ แล้วพอเรากลับไปถึงเค้าเปลี่ยนกุญแจบ้านไม่ให้เราเค้าบ้านตัวเค้าเองก็ออกไปไหนไม่รู้ เราโมโหมากมาล็อกบ้านไม่ให้เข้าบ้านทำเหมือนเราเป็นหมูเป็นหมา เราเลยตัดสินใจออกจากบ้านตั้งแต่วันนั้นมา แล้วเค้าก็ไม่ได้สนใจไม่ตามเราว่าเราจะไปอยู่ไหน เก็บเสื้อผ้าให้เราอีกต่างหาก จนเราหย่ากันในที่สุด จิงๆเราออกจากบ้านมา2ครั้งแล้วค่ะ เพราะเราทนพฤติกรรมเค้าไม่ไหวกลัวเค้าโมโหแล้วฆ่าเราเพราะเค้าอารมณ์ร้อนหย่ากันแล้วก็จดใหม่ และครั้งนี้หย่าขาดกันเลยค่ะ ทางบ้านเราเริ่มไม่โอเคไม่ชอบเค้าเพราะธาตุแท้ของเค้าเริ่มออกโทไปหาแม่เราให้สอนเราหน่อยว่าเราไม่ดีอย่างโน้นอย่างนี้ทำงานบ้านไม่เก่ง โทไปหายายเราให้สอนแม่เราอย่ามาขอเงินลูกเราเป็นลูกให้เงินแม่มันก็ไม่ได้หนักหนาอะไร เงินก็เงินเรา เรารับไม่ได้ตรงจุดนี้...เราเลยคิดว่าออกมาจากชีวิตเค้าดีกว่าเพื่อเจอคนที่ดีกว่า อีกอย่างจิงๆเค้าอาจจะไม่ได้รักเราเค้าอาจจะแค่อยากมีลูกเห็นว่าเราอายุน้อยรึป่าวเป็นแม่พันธุ์ที่ดีเราคิดถึงขนาดนี้เลยค่ะ แต่เราก็ไม่มีลูกให้เค้าเค้าเลยทำกับเราแบบนี้ไม่ให้เกียติเราบางทีด่าเราต่อหน้าญาติเค้าแค่เรื่องเล็กน้อย...
แต่เรื่องก็บานปลายไม่จบเพราะเค้าเที่ยวเอาเราไปว่าเสียๆหายๆ เค้าปากร้ายมากจนเรายอมค่ะ จะพูดยังไงก็พูดไปหาว่าเราเลวด่าพ่อเราว่าไม่ดี
เลิกกันยังแชทมาด่าเราว่าเรา
เรานี่งงเลยคะทำงานบ้านไม่เก่งคือคนไม่ดีหรือ...ตั้งแต่เลิกกันมาเราไม่เคยพูดถึงเค้าเสียๆหายๆขนาดนี้..แล้วเค้าเป็นผู้ชายทำไมต้องมาว่าเราขนาดนี้
อยากถามเพื่อนๆที่อ่านกระทู้นี้ว่าเราผิดมากหรือที่ทำงานบ้านไม่เก่งแล้ว..ผิดมากมั้ยที่เดินออกมาจากผู้ชายคนนี้เพราะเราสงสารครอบครัว สงสารตัวเองถ้าต้องทนแบบนี้ไปชั่วชีวิต