เลิกกับแฟนค่ะ เพราะเราติดน้อง เพราะเราติดครอบครัว คำสุดท้ายที่เค้าบอกเราคือ ไปอยู่กับน้องกับครอบครัวให้เวลาครอบครัวให้เต็มที่ เสียคนคนนี้ไม่คนนึงไม่สำคัญหรอก ไม่สะกิดติ่งหรอก ทั้งๆที่เราทั้งคู่ต่างคนต่างไม่เคยมีคนอื่นเลยค่ะ อยู่ด้วยกันเกือบทุกวันค่ะ อธิบายอยากมาก ไม่ขอยกมาเป็นประเด็นนะค่ะ เราเคยบอกเค้าว่าถ้าวันไหนไม่รักเราแล้ว เราจะปล่อยเค้าไปค่ะ แต่ทุกๆครั้งที่ผ่านมา ทะเลาะกันเราจะถามเค้าว่าเค้ารักเราอยู่มั้ย เค้าจะบอกว่ารักค่ะ เราก็จะรั้งจะบอกว่าอย่าไปนะ อยู่ด้วยกันนะ ก็จะกลับมาเป็นเหมือนเดิมค่ะ แต่มาครั้งนี้ เค้าเป็นคนบอกเราเองว่ารู้ตัวมั้ยเค้าไม่ได้เรารักเหมือนเดิมแล้ว เราเลยไม่ได้รั้งอะไรไว้มากคะ คือตอนนี้รู้ตัวแล้วว่าเลิกกันแน่นอน คือตอนนี้อ่อนแอมากค่ะ ยอมรับว่ารักเค้าอยู่ ไม่อยากเลิกกับเค้า จะปกป้องตัวเองจากความเสียใจยังไงดีค่ะ รู้สึกเจ็บปวดไปหมดเลยค่ะ ไม่มีแรง กินไม่ได้ เค้าเป็นแฟนคนแรกเราค่ะ เคยมีควคุยมาตลอดนะค่ะ แค่ไม่เคยคบใครเป็นแฟน มีหลายๆครั้งคนที่เราคุยเรายอมรับค่ะว่าเรารักเค้า แต่ไม่อยากคบกับเค้า เพราะเรากลัวความสัมพันธ์ กลัวการบอกเลิก ทำให้เราไม่เคยได้ยิน หรือไม่ข้อความ คำว่า เลิกกันเหอะ อะไรแบบนี้เลยค่ะ จนมามีเค้าเป็นแฟนคนแรก คบกับก็ปีกว่าๆได้แล้วค่ะ กินอยู่ด้วยกันมาก็สักพักใหญ่ๆ ตอนนี้เหมือนทำใจไม่ได้เลยค่ะ เศร้ามาก ทำไงดีค่ะ ทุกข์ใจสุดๆเลยค่ะ
เลิกกับแฟน ซึ่งแย่มากๆคะ ควรทำยังไงดีคะ???