เราสับสนกับหัวใจตัวเอง

สวัสดีคะ เราเป็นคนๆนี่ที่ไม่ศรัทธาในความรัก แต่ตอนนี้เรากำลังสับสนว่าสิ่งที่เราเป็นอยู่มันคือความรักหรือความเสียดาย คือเรื่องมันมีอยู่ว่าเราไปแอบชอบรุ่นพี่คนนึงเขาเป็นคนที่มีความเป็นผู้นำสูง(นามสมมติ ่พี่พี') ก็อารมณ์แอบชอบเพราะเขาเก่ง แต่ก็ไม่ได้จริงจังขนาดที่จะจีบพี่เขา เพราะพี่พีมีแฟนแล้ว เวลาผ่านมาแปดเดือนก็มีคนเข้ามาจีบเราคนนั้นเป็นเพื่อนเราเอง(นามสมมติ'ช')ก็คุยได้สักพักเราก็ไม่ได้ตอบเขาแต่ตอนนั้นก็รู้สึกดีนะแต่แบบกลัวเสียเพื่อนเลยพยายามถอยออกมา หลังจากนั้นไม่นานเราก็พึ่งรู้ว่าพี่พีดขาก็ชอบเราเหมือนกัน มีอยู่คืนนึงพี่พีทักไลน์เรามาแล้วบอกว่าเพื่อนแกล้งไอเราก็แบบเห้ยเขินวะ และแล้วเราก็เริ่มรู้สึกดีกับพี่พี หลังจากวันนั้นเขาก็หายไป ไอเราก็เสียใจนิดๆอะเลยไปประชดพี่พีโดยการทัก ช ไปอีกรอบแบบเรารุก ช หนักมาก จนเรารู้สึกว่าเริ่มชอบ ช จริงๆ หลังจากนั้นก็คุยได้สามอาทิตย์มั้ง พี่พีก็ทักเรามาคุย แล้วถามเราว่ามีแฟนหรือยัง ไอเราก็ด้วยความดีใจที่พี่เขาทักมาก็รีบตอบทันทีว่ายังไม่มี แล้วจู่ๆพี่พีก็ถามเราว่า พี่คุยกับเราได้ใช่มั้ย เท่ารั้นแหละเรานี่คิดหนักเลยอะ จะบอกว่าได้ก็หมายความว่าเราคุยซ้อนอีก ถ้าพี่พีรู้ ช รู้ เราก็โดนมองไม่ดีอีกพี่พีก็รุ่นพี่ ช ก็เพื่อน เราเลยตอบกลับไปว่า เรามีคนคุยแล้ว ขอโทษด้วย หลังจากนั้นเราก็รู้สึกผิดมาก เราสับสนว่าเรารู้สึกยังไงกันแน่ เรารู้สึกผิดต่อพี่พีและ ช มาก จะไปปรึกษาคนอื่นก็กลัวเขาจะมองเราไม่ดี เรามันเห็นแก่ตัวจังเนอะ ใครก็ได้ช่วยบอกทางออกให้เราที