มาแชร์ประสบการณ์การนั่งรถเมล์ในกทมกัน
สำหรับเรามันน่าเบื่อมาก บางทีเจอกระเป๋ารถเมล์นิสัยแย่ หรือไม่ก็คนขับ หรือไม่ก็ทั้งคนขับและกระเป๋ารถเมล์ พูดจาไม่มีหางเสียง ทำสีหน้าไม่พอใจ
โดยเฉพาะกระเป๋ารถนี่ตัวดีเลย "ก้าวไวเลยค่า ก้าวไว" "อ้าว รีบลงหน่อยค่ะ" ก็เข้าใจนะ ว่ารีบหรือกลัวรถคันหลังด่า แต่รีบไปเปล่าคะ บางทีเป็นคนสูงอายุอ่ะ ขาแกก็ไม่ดี แล้วไปให้เค้ารีบลง ถ้าเค้าตกรถขึ้นมาคุณรับผิดชอบป่ะ เออ ไอ้เรื่องตกรถนี่ก็อีก พอขึ้นมาก็ให้เราขยับเข้าไปในๆ ถ้าตกรถไม่รับผิดชอบนะ อิหอยยยย ไม่ดูเล้ยย เบียดจนไม่รู้จะเบียดยังไงแล้ว หญิงชายนี่ถูไถกันไปหมด TT ถ้ากลัวผู้โดยสารตก จะรับจนล้นรถทำไม บ่นๆๆๆๆ และสัญญากับตัวเองถ้าเจอคนเยอะๆนี่จะไม่ขึ้นเลย นอกจากจะรีบจริงๆ บางคันที่เคยขึ้นก็คนขับซิ่งอลังการ  ทำคนแก่ที่ยืนอยู่กำลังจะกดกริ่งลงรถหกคะเมนตีลังกา เรานี่โคตรสงสารเลย
คือทุกวันเราต้องนั่งรถเมล์ไปทำงานทุกวัน แล้วมีสายเดียวที่เราสามารถนั่งไปได้ มันคือความจำใจสุดๆ
บางทีเจอดีก็ดี้ดี แต่บางทีเจอนี่อยากตะโกนด่าใส่หน้าจริงๆ เคยร้องไห้เพราะไม่อยากนั่งรถเมล์เนี่ยแหละ แต่ทำไงได้ มันคือสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้นี่เนอะ
ก็แค่อยากบ่นเฉยๆ เด็กจบใหม่ ไม่มีประสบการณ์เลยต้องจำใจมาอยู่กทมเพื่อหางานทำ จะย้ายไปอยู่ใกล้ๆที่ทำงานก็สู้ค่าหอไม่ไหว
อยากรู้ว่าเพื่อนๆเคยเจอเหมือนเราไหม มาเล่ากันสายไหนโหดสุด