มีใครเคยคิดมั้ยคะว่า ถ้าโลกเราไม่มีการแบ่งแยกเชื้อชาติ เผ่าพันธุ์ ศาสนา สร้างพรมแดนประเทศ แย่งชิงดินแดนการกระทำที่มาจากความโลภและความเห็นแก่ตัว แล้วมนุษย์เราจะอยู่กันยังไงในตอนนี้  โลกของเราจะมีความสุขมากกว่าที่เป็นอยู่ตอนนี้รึเปล่า ถ้าโลกของเราไม่มีเรื่องวุ่นวายแบบทุกวันนี้ ไม่มีการแข่งขันชิงดีชิงเด่นกันในเรื่องต่างๆ แบบที่เราเห็นกันอยู่ทุกวันนี้ มนุษย์จะหันมาสนใจตัวเองและศึกษาความเป็นตัวตนของตัวเองบ้างรึป่าว จะมีซักกี่คนที่ตั้งคำถามกับตัวเองอย่างจริงจังว่า เราเกิดมาเพื่ออะไร แค่เกิดมามีชีวิต มีครอบครัว ใ้ช้ชีวิตในสังคม มีความสัมพันธ์ ปฏิสัมพันธ์กับคนอื่น มีเพื่อน มีแฟน ใช้ชีวิตแล้วตายไป แค่นั้นจริงหรอ แล้วสิ่งที่ควรสนใจคือแค่บทบาทการทำหน้าที่ของตนเองในสังคมแค่นั้นจริงหรอๆ แล้วจะมีบ้างมั้ยคนที่สนใจในที่จะศึกษาตัวเอง รู้จักตัวเองอย่างแท้จริงจนมีจุดยืนของตัวเอง ไม่ว่าสังคมจะพยายามหล่อหลอมเขายังไง แต่ประสบการณ์ชีวิตก็สอนเขาและทำให้เขาเป็นตัวของตัวเองโดยที่ใช้ชีวิตในทุกๆวันอย่างมีจุดหมายที่แท้จริง ไม่ใช่แค่ทำตามบทบาทหน้าที่ที่ถูกกำหนดไว้โดยสังคม ปล. จริงๆในหัวมีคำถามมากมายกว่านี้ค่ะ แต่ว่าพิมพ์ออกมาเป็นคำพูดค่อนข้างยากอะคะ แต่ส่วนตัวจขกท. ตอนนี้รู้แล้วค่ะว่าเกิดมาทำไม เคยสงสัยตอนอายุ 14 สงสัยแบบจริงจังตอนอายุ18 แต่เพิ่งมาหาคำตอบจริงจังตอนอายุ 20และตอนนี้อายุ21แล้วค่ะ อยากจะเล่ามากกว่านี้แต่มันอาจจะเป็นอะไรที่ค่อนข้างเหลือเชื่อน่ะคะ แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังมั่นใจในความรู้สึกและตัวตนข้างในใจลึกๆว่า มัน"ใช่" และเราไม่ได้คิดไปเอง ที่ตั้งกระทู้ถามเพราะอยากรู้ค่ะว่ามีใครเคยคิดหรือคิด(ณ ปัจจุบัน) แบบที่จขกท.เคยคิดมั้ย ส่วนตัวตอนนี้คำถามแบบนั้นไม่มีในหัวแล้วค่ะ เพราะตอนนี้หาคำตอบเจอแล้ว แล้วเพื่อนๆคิดยังไงเกี่ยวกับประเด็นนี้บ้างคะ พร้อมเปิดใจรับทุกความคิดเห็นค่ะ ไม่ต้องกลัวว่าจขกท.จะมีอคตินะคะ