รู้สึกท้อกับการเรียนค่ะ จะผ่านไปได้ยังไง อยากได้กำลังใจ T-T

คือ

สวัสดีค่ะ เบื้องต้นเราก็ทำกระทู้สนทนานี้มาเพราะอยากระบายปัญหาส่วนตัวเล็กน้อย เราอายุ 18 ปีค่ะ ตอนนี้เรียนอยู่ปวช. ปีที่ 2 เราทำงานไปด้วยเรียนไปด้วย โดยที่ทางบ้านไม่ได้ช่วยส่งให้เลย เราเข้าใจดีและพยายา

รู้สึกสงสารคนทางบ้านที่ค่อยส่งเงินให้เราส่งมาเรียนในมหาลัย เรารู้สึกผิดหวังตัวเองมากที่เรียนไม่ค่อยเก่งแต่เราก็พยายามเรียนให้ได้ให้เข้าใจมาโดยตลอด ตอนนี้เครียดมาก กลัวเรียนไม่จบอย่างที่คิด เคยบอกกับคน

คือเราต้องบอกก่อนเลยว่าเมื่อก่อนเราไม่ได้โง่มาก แต่พออยู่มหาลัยเราก็เริ่มเรียนไม่รู้เรื่องตามเพื่อนไม่ทัน พูดง่ายๆคือโง่ขึ้น ทุกช่วงสอบเราก็พยามอ่านหนังสือหนัก อ่านวันละหลายๆรอบ พยามทำทุกวิธีให้จำได้

ไปเรียนมหาลัยได้2วัน อยากซิ่วแต่ไม่รู้ว่าซิ่วแล้วจะเรียนอะไร ไม่รู้ว่าตัวเองชอบอะไร พอเรียนแล้วมีแต่วิชาที่ไม่ชอบ เหมือนรอบตัวมีแต่คนเก่งๆเราดูไม่รู้อะไร ที่บ้านคาดหวังไว้เยอะเพราะติดมอดังภาคอีสาน แต่

 ขอใช้พื้นที่นี้ในการระบายนะคะ ไม่ดราม่านะ เคยเหนื่อยกับสิ่งแวดล้อมข้างตัวไหม เคยท้อไหมกับการเรียนในตอนนี้ ขึ้นปี1มาอยู่ต่างที่ต่างถิ่นไม่ได้อยู่กับครอบครัว ต้องอยู่คนเดียวใช้ชีวิตในมหาลัยแบบเหงา

1.อยากมีชีวิตที่ดีขึ้น 2ท้อเครียดมีปันหา

ตอนนี้อยู่ ม.6 เหนื่อยทุกอย่าง+เครียดเรื่องมหาลัย ทางบ้านก็มีปัญหาตลอด พ่อกับแม่ไม่เคยให้กำลังใจเลยไม่ว่าจะเรียนอะไรก็ดูถูกตลอด อยากเรียนถ่ายรูป พ่อก็แอบไปคุยกับแม่ละพี่ว่าอย่างเราเรียนไม่ได้หรอก เรีย

มีวิธีให้กำลังใจเพื่อนยังไงดีครับ เพื่อนเค้าเรียนแล้วเค้าเครียด,เค้าท้อ เขาบอกว่าเรียนหนักเกินไปอะไรเงี้ยอ่าครับ เขาเป็นคนคิดมากกะเรื่องเรียน เต็มที่กะเรื่องเรียน ขอคำแนะนำทีครับอยากให้เพื่อนสู้ต่อครั

เราเหนื่อยกับชีวิตตัวเองมากๆ ให้กำลังใจตัวเองเช่นสู้ๆนะ เดี๋ยวมันก็ผ่านไป จนเราไม่อยากจะใช้คำนี้กับตัวเองแล้ว เราเหนื่อยมากจนอยากตะโกนออกมาว่าโคตรเหนื่อยเลย เราเคยคิดฆ่าตัวตายหลายครั้งมาก ไม่อยากจะใช้