มีเรื่องอยากเล่นนิดหน่อย
สวัสดีเราชื่อม. เราเป็นคนต่างจังหวัด จังหวัดหนึ่งในภาคอิสาน เราเข้ามาเรียนในกรุงเทพ มหาลัยแห่งหนึ่งในเขตทวีวัฒนา เราเรียนคณะบัญชี แล้วได้รู้จักกับผู้ชายคนหนึ่ง ซึ่งเป็นเพื่อนกับคนที่เพื่อนเราแอบชอบ ผู้ชายคนนั้นชื่อ ม.(ฉันเรียนเขาว่าเจ้าหนี้) เขาเรียนคณะวิทยาศาสตร์ เป็นรุ่นพี่เราหนึ่งปี เริ่มเรื่องตอนที่เรารู้จักกัน เขามาทักเฟสซึ่งตอนนั้นเราไม่รู้ว่าเขามีแฟนแล้ว เราคุยกันโดยที่ไม่เคยเห็นหน้ากัน ทั้งที่เรียนมหาลัยเดียวกัน จนวันนึงเขาชวนเราไปดูหนัง เราก็เลยตกลงไป ตอนแรกที่เจอกัน เรารู้สึกไม่ชอบหน้า เพราะเขาไม่หล่อ แต่เราก็คุยกันบ่อยขึ้น ไปดูหนังกันแทบทุกอาทิตย์ เราคุยกันถูกคอจนอาจจะเรียกว่ารัก(หรือเปล่านะ) เเล้ววันนึงเรามารู้ทีหลังว่าเราเขาเลิกกับแฟนแล้วมาคุยกับเรา แล้วกลับไปคืนดีกับแฟนเก่าทั้งๆที่ม.กับม.ยังคบกันอยู่ จากความรู้สึกดีๆ มันกลายเป็นความเกลียด แต่ในความเกลียดนั้นทำไมฉันถึงรู้สึกดีก็ไม่รู้ เวลาทะเลาะกัน เป็นฉันเองที่โทรไปด่าแล้วก็โทรกลับไปคุยดีๆด้วยทุกครั้ง ทุกครั้งที่หิวก็หาของกินมาให้ (ฉันยุหอในเขายุหอนอก) ดึกแค่ไหน ไกลแค่ไหนก็หาของกินมาให้ตลอด อยากไปไหนก็พาไป ของขวัญวันเกิดชิ้นแรก คือตุ๊กตาหมี ชื่อไอติม นับจากวันนั้นก็ 5 ปีแล้วนะ ตั้งแต่เรียนจบ เราเจอกันน้อยลง ฉันก็มีคนคุยใหม่ แต่ก็ยังคุยกับเขาอยู่ ฉันเคยบอกเขาว่า เมื่ออายุ30 ถ้าเรา2 คนยังไม่แต่งงานงาน เรามาแต่งงานกันไหม นึกถึงเรื่องนี้ก็ตลกดี ทั้งที่ฉันมีคนคุยมากมาย สุดท้ายฉันก็เลือกทิ้งเขาเหล่านั้นเพื่อคนๆนี้ ทั้งๆที่ฉันทำร้ายเขามากมายเขาก็ไม่เคยจากฉันไปไหน มีเพียงเขาคนเดียวที่รู้จักนิสัยฉันจริงๆ จนมาวันนึงเราได้งานใหม่ เจ้าของบ.ที่เราทำงานอยู่มาจีบ เเล้วหัวหน้าได้โทรไปหาเจ้าหนี้แล้วบอกอย่ามายุ่งกับฉันอีก.ฉันและหัวหน้าจะแต่งงานกัน ซึ่งมันไม่ใช่ความจริงเลย แต่ ฉันพูดได้เพียงอย่าไปยุ่งกับเจ้าหนี้ แล้วเจ้าหนี้พูดเพียงว่า อย่ามายุ่งกับเขาอีก จากวันนั้นจนถึงวันนี้ ฉันไม่ได้คุยกับเจ้าหนี้อีกเลย ถึงฉันจะมีคนใหม่แล้ว แต่ฉันยังคิดถึงเขาอยู่ เป็นเพราะฉันยังไม่ลืม หรือเป็นเพราะฉันรู้สึกผิดกับทุกอย่างที่เคยทำกับเขากันนะ [ทำไมฉันไม่อธิบายให้เขาฟังน่ะหรอ(เป็นพราะฉันคิดว่าฉันมันนิสัยแย่มาก ทำร้ายคนนี้ไม่รู้กี่รอบต่อกี่รอบ) ปล่อยพี่ม.ไปมันก็คงจะดีว่ามาจมปรักกับคนอย่างฉัน]
#ถ้าหาก(ถ้าหากนะ) มีใครเขามาอ่าน ขอให้มันเป็นเพียงเรื่องหนึ่งเรื่องที่อยู่บนกระทู้พันทิพ อย่าได้สนใจเพราะฉันแค่มาบ่นเฉยๆ
#ขอให้มันผ่านมาแล้วผ่านไป #สุดท้ายฉันอยากจากบอก เจ้าหนี้ ขอโทษนะสำหรับเรื่องที่ผ่านมา ขอโทษที่ทำตัวแย่ๆขอโทษที่พูดขอโทษบ่อยๆ และหวังว่าพี่จะเจอคนที่ดีและรักพี่มากกว่า ขอโทษที่ไปเป็นความทรงจำแย่ๆของพี่นะ
ฉันทำแบบนี้ถูกต้องแล้วใช่ไหม
สวัสดีเราชื่อม. เราเป็นคนต่างจังหวัด จังหวัดหนึ่งในภาคอิสาน เราเข้ามาเรียนในกรุงเทพ มหาลัยแห่งหนึ่งในเขตทวีวัฒนา เราเรียนคณะบัญชี แล้วได้รู้จักกับผู้ชายคนหนึ่ง ซึ่งเป็นเพื่อนกับคนที่เพื่อนเราแอบชอบ ผู้ชายคนนั้นชื่อ ม.(ฉันเรียนเขาว่าเจ้าหนี้) เขาเรียนคณะวิทยาศาสตร์ เป็นรุ่นพี่เราหนึ่งปี เริ่มเรื่องตอนที่เรารู้จักกัน เขามาทักเฟสซึ่งตอนนั้นเราไม่รู้ว่าเขามีแฟนแล้ว เราคุยกันโดยที่ไม่เคยเห็นหน้ากัน ทั้งที่เรียนมหาลัยเดียวกัน จนวันนึงเขาชวนเราไปดูหนัง เราก็เลยตกลงไป ตอนแรกที่เจอกัน เรารู้สึกไม่ชอบหน้า เพราะเขาไม่หล่อ แต่เราก็คุยกันบ่อยขึ้น ไปดูหนังกันแทบทุกอาทิตย์ เราคุยกันถูกคอจนอาจจะเรียกว่ารัก(หรือเปล่านะ) เเล้ววันนึงเรามารู้ทีหลังว่าเราเขาเลิกกับแฟนแล้วมาคุยกับเรา แล้วกลับไปคืนดีกับแฟนเก่าทั้งๆที่ม.กับม.ยังคบกันอยู่ จากความรู้สึกดีๆ มันกลายเป็นความเกลียด แต่ในความเกลียดนั้นทำไมฉันถึงรู้สึกดีก็ไม่รู้ เวลาทะเลาะกัน เป็นฉันเองที่โทรไปด่าแล้วก็โทรกลับไปคุยดีๆด้วยทุกครั้ง ทุกครั้งที่หิวก็หาของกินมาให้ (ฉันยุหอในเขายุหอนอก) ดึกแค่ไหน ไกลแค่ไหนก็หาของกินมาให้ตลอด อยากไปไหนก็พาไป ของขวัญวันเกิดชิ้นแรก คือตุ๊กตาหมี ชื่อไอติม นับจากวันนั้นก็ 5 ปีแล้วนะ ตั้งแต่เรียนจบ เราเจอกันน้อยลง ฉันก็มีคนคุยใหม่ แต่ก็ยังคุยกับเขาอยู่ ฉันเคยบอกเขาว่า เมื่ออายุ30 ถ้าเรา2 คนยังไม่แต่งงานงาน เรามาแต่งงานกันไหม นึกถึงเรื่องนี้ก็ตลกดี ทั้งที่ฉันมีคนคุยมากมาย สุดท้ายฉันก็เลือกทิ้งเขาเหล่านั้นเพื่อคนๆนี้ ทั้งๆที่ฉันทำร้ายเขามากมายเขาก็ไม่เคยจากฉันไปไหน มีเพียงเขาคนเดียวที่รู้จักนิสัยฉันจริงๆ จนมาวันนึงเราได้งานใหม่ เจ้าของบ.ที่เราทำงานอยู่มาจีบ เเล้วหัวหน้าได้โทรไปหาเจ้าหนี้แล้วบอกอย่ามายุ่งกับฉันอีก.ฉันและหัวหน้าจะแต่งงานกัน ซึ่งมันไม่ใช่ความจริงเลย แต่ ฉันพูดได้เพียงอย่าไปยุ่งกับเจ้าหนี้ แล้วเจ้าหนี้พูดเพียงว่า อย่ามายุ่งกับเขาอีก จากวันนั้นจนถึงวันนี้ ฉันไม่ได้คุยกับเจ้าหนี้อีกเลย ถึงฉันจะมีคนใหม่แล้ว แต่ฉันยังคิดถึงเขาอยู่ เป็นเพราะฉันยังไม่ลืม หรือเป็นเพราะฉันรู้สึกผิดกับทุกอย่างที่เคยทำกับเขากันนะ [ทำไมฉันไม่อธิบายให้เขาฟังน่ะหรอ(เป็นพราะฉันคิดว่าฉันมันนิสัยแย่มาก ทำร้ายคนนี้ไม่รู้กี่รอบต่อกี่รอบ) ปล่อยพี่ม.ไปมันก็คงจะดีว่ามาจมปรักกับคนอย่างฉัน]
#ถ้าหาก(ถ้าหากนะ) มีใครเขามาอ่าน ขอให้มันเป็นเพียงเรื่องหนึ่งเรื่องที่อยู่บนกระทู้พันทิพ อย่าได้สนใจเพราะฉันแค่มาบ่นเฉยๆ
#ขอให้มันผ่านมาแล้วผ่านไป #สุดท้ายฉันอยากจากบอก เจ้าหนี้ ขอโทษนะสำหรับเรื่องที่ผ่านมา ขอโทษที่ทำตัวแย่ๆขอโทษที่พูดขอโทษบ่อยๆ และหวังว่าพี่จะเจอคนที่ดีและรักพี่มากกว่า ขอโทษที่ไปเป็นความทรงจำแย่ๆของพี่นะ