ปัญหาเราแยกทางกับเมียเก่ากันนานแล้วแต่ยังต้องส่งเงินลูกเรียน ป.ตรี อยู่

เราแยกทางกับแม่ของลูกเมื่อปี 45 ตอนแรกเธอก็นำไปเลี้ยงโดยบอกว่าไม่ต้องโทรมาไม่ต้องมาหา ฉันจะเลี้ยงลูกเองไม่ต้องมายุ่งฉันจะส่งลูกเรียนเอง มาทั้งพี่สาวเธอ แล้วบอกว่าจะไม่กลับมาเหยี่บบ้านนี้อีก ทิ้งหนี้ก้อนโตให้เรารับผิดชอบ เธอไม่เอาหนี้ไปด้วยเอาแต่ลูกไป เธอมี ผช คนใหม่ที่ดีกว่าผม เธอบอก เธอเลี้ยงลูกเองได้ ผมเคยขอร้องให้เห็นแก่ลูกอยู่เพื่อลูกเธอก็ไม่ฟัง ก่อนจากแยกทางกันไป ตอนนี้นลูก 5 ขวบ ผมก็บอกกับลูกว่าไปอยู่กับแม่นะ พ่อยังรักเสมอ อย่าโกรธที่พ่อไม่ได้อยู่กับแม่ นะลูกเข้าพ่อนะ ลูกก็พยักหน้าแล้วก็ออกบ้านไป พอไปไม่นานประมาณ 6 เดือน เธอจะกลับมาขอคืนดีมาอยู่ด้วยแม่กับพี่น้องผมไม่ยอมให้เข้าบ้าน ผมก็ไม่กลับไปอีกแล้ว  เวลาผ่านไปนานหลายปี จนลูกโตเรียน มัธยม มีมาขอเงินค่าโน่นค่านี่บ้าง ก็ให้ไปบ้างเพราะเป็นลูก มาหนักๆ ช่วงหลังที่ลูก ต้องไปเรียน อุดมศึกษา ป.ตรี หนักมาก เพราะว่าเธอออกจากงานแล้วย้ายไปอยู่ที่ต่างจังหวัด แล้วไม่มีเงินส่งลูกเรียน ไหนจะค่าหอ ค่ากิน ค่าเทอม ค่าอะไรต่อมิอะไรต่าง ๆ เวลาที่ลูกขอเงินแม่ไม่ได้ก็จะโดนด่า ก็ต้องหันมาพึ่งเรา ผมก็ส่งเท่าที่ส่งได้ อ้อ ผมแต่งงานใหม่ แต่แอบเอาเงินให้ลูกอยู่กลัวภรรยาผมรู้ บางทีเป็นหมื่น ถ้าค่าเธอมา บางเดิอนก็หมื่นกว่า เพราะผมเอาเงินที่จะใช้จ่ายชำระหนี้ที่มีอยู่ ไปส่งให้ลูกแล้วก็มาเจอปัญหากับตัวเอง บางทีทะเลาะกับภรรยาเรื่องเงิน ที่ไม่ได้เอาชำระหนี้ ผมก้บ่ายเบี่ยงเรื่อง ๆ ต่างไปเรื่อย ๆ ส่วนแม่ของลูก 2-3 ปีหลังส่งมาให้ลูกบ้างไม่ส่งบ้างก็มี พอลูกโทรไปขอก็ด่า ไปขอทางบ้านก็ไม่มี ก็เลยต้องย้อนกลับมาที่ผม ต้องเป็นคนหามาให้ เหนื่อยใจมาก หน้ำซ้ำเมียเก่ายังโทรมาขอเงินผมอีก บอกว่าฉันไปกู้เงินมาให้ลูกคุณเป็นหนี้ฉันต้องส่งฉัน 3000 ทุกเดือน เครียดมาก ไม่รู้จะทำไง เดือนนี้ลูกบอกแม่ไม่ส่งเงินมาให้เลยลูกไม่มีจะกินแล้ว ผมก็ต้องไปหายืม มาส่งให้ ทั้งที่ทางบ้านก็หนักหนาเอาการอยู่ เรื่องหนี้สิ้นที่ต้องจ่าย จะไม่รับผิดชอบเลยก็ไม่ได้ ไม่รู้จะทำยังไงดี ตอนเลิกกันเธอก็บอกไม่ต้องไปยุ่งลูกคนเดียวฉันดูแลได้ แล้วมาจนวันนี้ผมเป็นคนเลี้ยงลูก ส่งลูกเรียน ทางเธอก็ส่งมาบ้างเท่าที่มี ผมเป็นคนส่งเยอะมากกว่าเธอ แก้ปัญหาไม่ตก กลัวมีปัญหากับภรรยาใหม่ เรื่องแอบส่งเงินไปให้แล้วมีปัญหาที่นี่ ลูกบอกไม่มีที่พึ่งแล้วพ่อก็เลยต้องมาปรึกษาพึ่งพ่อคนเดียว เพราะเธอชอบด่าลูก ลูกก็เลยไม่ค่อยชอบเธอ และทั้งครอบครัวเธอลูกบอกเอง ลูกผมจะจบอีกปีหน้าแล้ว อยู่ปี 4 ก็ทนเอาหน่อย แต่จะไม่ไหวล่ะเพราะจ่ายผมเยอะมาก แต่รายได้ลดลง บางทีก็สงสารลูก แต่กลับหันมาดูตัวเองทำไมเราไม่สงสารตัวเองบ้าง บางวันข้าวไม่มีจะกิน น้ำมันไม่มีไปทำงาน เจ้าหนี้ตามถึงบ้านก็เพราะเอาเงินไปส่งให้ลูกเรียนเราทำถูกหรือปล่าวมานั้ง คิดๆ ดู ทำไม่เราไม่รักตัวเองบ้าง บางทีก็คิดเห็นแก่ตัวบ้างเพราะว่าไม่แย่ เพราะว่าแม่ของลูกไม่มีเงินส่งลูกเรียน อีกอย่างหนึ่งลูกผมเรียนโดยไม่กู้ กยศ เพราะลูกไม่กู้กลัวจบมาต้องใช้หนี้อีก แต่ลูกผมเรียน ราชภัฎก็ยังดีกว่า มหาลัยเอกชน แต่ก็แย่เหมือนกัน เพราะตอนเข้าใหม่แม่เขาไม่ให้กู้ กยศ ส่งเรียนได้พอเอาเข้าจริงๆ เป็นผมซะส่วนใหญ่ส่งเรียน อยากเเรียนถามท่านสมาชิกว่า เราควรทำอย่างไรในเรื่องนี้