อายุ 27 ย่างเข้า 28 ทำงาน it support ในที่ปัจจุบันมาใกล้ครบ 3 ปีแล้ว เราจบวิศวะอิเล็กทรอนิกส์มา ซึ่งไม่ชอบที่เรียนมาเลย เรียนมาเพราะที่บ้านบังคับและเราเองก็มาทำงานไม่ตรงสาย ความรู้พื้นฐานศัพท์ทางไอทีเท่าที่ศึกษามาก็ระดับปานกลาง ความสามารถตอนนี้มีไม่มากครับ ซ่อมคอมประกอบ PC/Notebook ได้, ดูแลระบบ IT Asset, สร้าง user บน AD แล้วนำมาผูกกับ Exchange Console เพื่อสร้างอีเมล์ให้พนักงาน, แก้ไขปัญหา HW/SW, Network เบื้องต้นพอได้ แต่ถ้าลงลึกถึงขั้น config และบริหารจัดการทำไม่ได้เลย หน้าที่หลักๆในแต่ละวันก็ประมาณนี้ที่ได้รับมอบหมาย แต่อันจริงๆหน้าที่มีนอกเหนือจากนี้บ้าง แต่พี่ในทีมไม่ยอมให้ทำ และไม่ยอมสอนความรู้เพิ่มเช่น พวกการ config Avaya IP Phone, Fax, account printer เคยขอร้องให้พี่ในทีมสอน 2-3 รอบแล้ว ก็ไม่ยอมสอน เคยขอ account admin มาลองศึกษาเองแต่ก็ไม่ให้เรา ดูเหมือนพี่เค้าทำแบบนี้จะเป็นการ protect ตัวเองไปด้วย ว่าตัวเองมีความรู้ที่จำเป็นสำหรับองค์กร กลัวนายจ้างบังคับให้ออก เพราะอายุ 42-43 กันแล้ว เราก็เลยทำในส่วนที่พอจะทำได้ไปในแต่ละวันที่ผ่านมา จนเวลามันล่วงเลยมาจะ 3 ปีแล้ว ที่ทำงานที่นี่
ส่วนเรื่องความร่วมมือภายในทีม ยอมรับคนในทีมมีความเป็น one man show มากๆ พูดคุยและทำดีกับคนนอกทีม ส่วนคนในทีมไม่คุยด้วยเลยในแต่ละวันที่ผ่านไป ทำอะไรก็ไม่บอกกัน แต่เดิมพี่ในทีมเคยสนิทกัน แต่อาจจะมีปัญหาส่วนตัวระหว่างกันเลยไม่คุยอีกเลย บางทีเรียกชื่อ 2-3 รอบ ก็ไม่ยอมขานไม่ยอมทักตอบ ต้องตะโกนดังๆจนทีมอื่นหันมามอง ถึงจะทักตอบ ถ้าไม่จำเป็นคือไม่คุยกันอย่างสิ้นเชิงเลยว่างั้น เราเองก็มีปัญหาเหมือนกัน ตรงที่ว่าพี่ที่เป็นหัวหน้าทีมชอบเอางานที่เราทำไปเป็นผลงานของตัวเองโดยที่เค้าไม่ได้คุมหรือไม่ได้ช่วยอะไรเลย แต่เขียนลง KPI ไป ว่าเค้าคุมเราทำงานชิ้นนี้ เราก็เลยได้คะแนนประเมินผลงานน้อยกว่าที่ควรจะเป็น ส่วนอีกคนก็ไม่เอาอะไรเลยไม่คุยเลย เห็นแก่ตัวสุดๆ งานส่วนมากในทีมยอมรับว่าเราเป็นคนทำแทบทั้งหมดเกือบ 90% user ส่วนมากให้ความไว้วางใจ ส่วนสองคนนั้นไม่ค่อยทำงานกันเท่าไหร่ หัวหน้าทีมว่างๆก็ไปนั่งเล่นในห้องครัว กินข้าวเป็นชั่วโมงๆ เวลามีปัญหาอะไรในทีม ถูกหัวหน้าแผนกว่าเตือน หัวหน้าทีมจะเดินหนีปัญหาตลอด ส่วนพี่อีกคนก็ไม่ค่อยอยู่กับที่ ไปไล่จีบสาวๆแผนกอื่น เราก็เลยทำงานหนักประจำอยู่คนเดียว ทั้งเตรียมเครื่องให้พนักงานใหม่ และแก้ไขปัญหาต่างๆ
แต่ประมาณ 3 เดือนก่อน เราเริ่มรู้สึกว่าทุกอย่างมันเปลี่ยนๆไป บริษัทเปลี่ยนชื่อใหม่ เพราะต้องการยกระดับเป็นสากล(แท้ที่จริงถูกเทคโอเวอร์โดยต่างชาติ) หน้าที่งานของเราก็เริ่มเปลี่ยนไปอย่างน่าแปลกใจ จากที่เคยมีงานมาทางเราเกือบทั้งหมด กลับกลายเป็นว่าหัวหน้าแผนกเริ่มส่งงานไปทางพี่ในทีมสองคนที่กล่าวก่อนหน้านี้แล้ว งานของเราลดลง จนในที่สุดตอนนี้งานเกือบ 100% เราแทบไม่ได้ทำแล้ว เคยไปถามหัวหน้าแผนกว่าทำไมงานแต่เดิมที่เราทำ ไม่เห็นมีส่งมา เค้าก็ว่า ตำแหน่งสูงๆ ก็ให้สองคนที่เค้าตำแหน่งโตกว่าเรา ให้เค้า support ซึ่งบางทีคนเข้าใหม่ ตำแหน่งน้อยๆ เค้าก็ให้พี่อีกสองคนนั้นทำนะ ไม่มาทางเราอีกแล้ว จนตอนนี้กลับกลายเป็นว่าไม่มีงานเลยในแต่ละวัน ต้องอาศัยงานที่เป็นงานซ่อมหรืองานแก้ปัญหาซึ่งไม่ค่อยมี จนตอนนี้เริ่มรู้สึกแล้วว่า เรากำลังถูกบีบบังคับให้ออกเองหรือเปล่า ซึ่งดูจากลักษณะมันก็มีความเป็นไปได้สูงเหมือนกัน ตอนนี้เริ่มหางานใหม่บ้างแล้ว ทั้งเอกชนและราชการ ไปสัมภาษณ์มา 2-3 ที่ แต่ดูเหมือนว่า คุณสมบัติที่เค้าต้องการคือคนมีประสบการณ์หลายปีและชำนาญการทางด้านไอทีจริงๆ บางทีต้องดูแลระบบที่ไม่ใช่ไอทีด้วย เช่น เครื่องเสียง ระบบไฟในสำนักงาน CCTV และต้องวิ่งไปมาระหว่างสำนักงานใหญ่และโรงงาน ซึ่งโปรไฟล์ประมาณเราคิดว่าไม่น่าจะทำได้ เปลี่ยนงานแต่ละทีเป็นสิ่งที่ยากมากสำหรับเรา เพราะเราเข้ากับใครยากมาก ต้องใช้เวลาอย่างน้อย 4-5 เดือนถึงจะคุ้นเคย ซึ่งเป็นนิสัยที่ไม่ดีของเราเอง ก็เลยยังไม่ได้ไปงานที่ใหม่ ส่วนงานราชการก็สมัครไปบ้างแล้วรอสอบแข่งขัน
จากที่ทำงานสายไอทีมาตลอด 3 ปี ก็ยังรู้สึกว่าไม่ใช่งานที่รักและชอบจริงๆจังๆ เคยจับอุปกรณ์พวก network system อะไรพวกนั้น ก็รู้สึกว่าไม่ชอบไม่ถนัดเลยจริงๆ ให้ศึกษาพื้นฐานเป็นความรู้ทำได้นะ แต่จะให้ไปทำเป็นหลักเลยคงไม่มีความสุขเท่าไหร่ ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะไปทำอะไร ทุกวันนี้ทำงานเสริม สอนพิเศษนักเรียนมัธยมอยู่ก็รู้สึก happy ดีเหมือนกัน แต่การจะกลับไปเรียนสาขาใหม่ เริ่มต้นใหม่ ในสายการศึกษา ก็รู้สึกสายไปหน่อยเพราะอายุเยอะแล้ว ใครเคยรู้สึกแบบนี้บ้างครับ อยากได้คำแนะนำแนวทางในการใช้ชีวิตตอนนี้บ้างก็ดีครับ
รู้สึกเบื่อคนที่ทำงาน อยากเปลี่ยนงาน แต่ก็ยังไปไม่ได้
ส่วนเรื่องความร่วมมือภายในทีม ยอมรับคนในทีมมีความเป็น one man show มากๆ พูดคุยและทำดีกับคนนอกทีม ส่วนคนในทีมไม่คุยด้วยเลยในแต่ละวันที่ผ่านไป ทำอะไรก็ไม่บอกกัน แต่เดิมพี่ในทีมเคยสนิทกัน แต่อาจจะมีปัญหาส่วนตัวระหว่างกันเลยไม่คุยอีกเลย บางทีเรียกชื่อ 2-3 รอบ ก็ไม่ยอมขานไม่ยอมทักตอบ ต้องตะโกนดังๆจนทีมอื่นหันมามอง ถึงจะทักตอบ ถ้าไม่จำเป็นคือไม่คุยกันอย่างสิ้นเชิงเลยว่างั้น เราเองก็มีปัญหาเหมือนกัน ตรงที่ว่าพี่ที่เป็นหัวหน้าทีมชอบเอางานที่เราทำไปเป็นผลงานของตัวเองโดยที่เค้าไม่ได้คุมหรือไม่ได้ช่วยอะไรเลย แต่เขียนลง KPI ไป ว่าเค้าคุมเราทำงานชิ้นนี้ เราก็เลยได้คะแนนประเมินผลงานน้อยกว่าที่ควรจะเป็น ส่วนอีกคนก็ไม่เอาอะไรเลยไม่คุยเลย เห็นแก่ตัวสุดๆ งานส่วนมากในทีมยอมรับว่าเราเป็นคนทำแทบทั้งหมดเกือบ 90% user ส่วนมากให้ความไว้วางใจ ส่วนสองคนนั้นไม่ค่อยทำงานกันเท่าไหร่ หัวหน้าทีมว่างๆก็ไปนั่งเล่นในห้องครัว กินข้าวเป็นชั่วโมงๆ เวลามีปัญหาอะไรในทีม ถูกหัวหน้าแผนกว่าเตือน หัวหน้าทีมจะเดินหนีปัญหาตลอด ส่วนพี่อีกคนก็ไม่ค่อยอยู่กับที่ ไปไล่จีบสาวๆแผนกอื่น เราก็เลยทำงานหนักประจำอยู่คนเดียว ทั้งเตรียมเครื่องให้พนักงานใหม่ และแก้ไขปัญหาต่างๆ
แต่ประมาณ 3 เดือนก่อน เราเริ่มรู้สึกว่าทุกอย่างมันเปลี่ยนๆไป บริษัทเปลี่ยนชื่อใหม่ เพราะต้องการยกระดับเป็นสากล(แท้ที่จริงถูกเทคโอเวอร์โดยต่างชาติ) หน้าที่งานของเราก็เริ่มเปลี่ยนไปอย่างน่าแปลกใจ จากที่เคยมีงานมาทางเราเกือบทั้งหมด กลับกลายเป็นว่าหัวหน้าแผนกเริ่มส่งงานไปทางพี่ในทีมสองคนที่กล่าวก่อนหน้านี้แล้ว งานของเราลดลง จนในที่สุดตอนนี้งานเกือบ 100% เราแทบไม่ได้ทำแล้ว เคยไปถามหัวหน้าแผนกว่าทำไมงานแต่เดิมที่เราทำ ไม่เห็นมีส่งมา เค้าก็ว่า ตำแหน่งสูงๆ ก็ให้สองคนที่เค้าตำแหน่งโตกว่าเรา ให้เค้า support ซึ่งบางทีคนเข้าใหม่ ตำแหน่งน้อยๆ เค้าก็ให้พี่อีกสองคนนั้นทำนะ ไม่มาทางเราอีกแล้ว จนตอนนี้กลับกลายเป็นว่าไม่มีงานเลยในแต่ละวัน ต้องอาศัยงานที่เป็นงานซ่อมหรืองานแก้ปัญหาซึ่งไม่ค่อยมี จนตอนนี้เริ่มรู้สึกแล้วว่า เรากำลังถูกบีบบังคับให้ออกเองหรือเปล่า ซึ่งดูจากลักษณะมันก็มีความเป็นไปได้สูงเหมือนกัน ตอนนี้เริ่มหางานใหม่บ้างแล้ว ทั้งเอกชนและราชการ ไปสัมภาษณ์มา 2-3 ที่ แต่ดูเหมือนว่า คุณสมบัติที่เค้าต้องการคือคนมีประสบการณ์หลายปีและชำนาญการทางด้านไอทีจริงๆ บางทีต้องดูแลระบบที่ไม่ใช่ไอทีด้วย เช่น เครื่องเสียง ระบบไฟในสำนักงาน CCTV และต้องวิ่งไปมาระหว่างสำนักงานใหญ่และโรงงาน ซึ่งโปรไฟล์ประมาณเราคิดว่าไม่น่าจะทำได้ เปลี่ยนงานแต่ละทีเป็นสิ่งที่ยากมากสำหรับเรา เพราะเราเข้ากับใครยากมาก ต้องใช้เวลาอย่างน้อย 4-5 เดือนถึงจะคุ้นเคย ซึ่งเป็นนิสัยที่ไม่ดีของเราเอง ก็เลยยังไม่ได้ไปงานที่ใหม่ ส่วนงานราชการก็สมัครไปบ้างแล้วรอสอบแข่งขัน
จากที่ทำงานสายไอทีมาตลอด 3 ปี ก็ยังรู้สึกว่าไม่ใช่งานที่รักและชอบจริงๆจังๆ เคยจับอุปกรณ์พวก network system อะไรพวกนั้น ก็รู้สึกว่าไม่ชอบไม่ถนัดเลยจริงๆ ให้ศึกษาพื้นฐานเป็นความรู้ทำได้นะ แต่จะให้ไปทำเป็นหลักเลยคงไม่มีความสุขเท่าไหร่ ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะไปทำอะไร ทุกวันนี้ทำงานเสริม สอนพิเศษนักเรียนมัธยมอยู่ก็รู้สึก happy ดีเหมือนกัน แต่การจะกลับไปเรียนสาขาใหม่ เริ่มต้นใหม่ ในสายการศึกษา ก็รู้สึกสายไปหน่อยเพราะอายุเยอะแล้ว ใครเคยรู้สึกแบบนี้บ้างครับ อยากได้คำแนะนำแนวทางในการใช้ชีวิตตอนนี้บ้างก็ดีครับ