มีปัญหาหนักใจมากคะ เพิ่งรู้ว่าเปนไบ/เเต่ตอนนี้ชอบผู้หญิงมากกว่าเเล้วเเต่ไม่กล้าบอกใคร
เปนคนชอบฝรั่งผมบอล์นคะ ได้ทั้งชาย-หญิง เหนไม่ได้เลยคะตามท้องถนน มองตลอด มีผู้ชายมาจีบก็มีคะเเต่ไม่เอาเลยสักคนเเล้วพ่อก็ค่อนข้างเปนห่วงด้วยคะเพราะลูกคนเดียว สมัยตอนมัธยมก็เคยมีโมเมนท์เเบบนี้เหมือนกันคะ เเต่ก็คิดมาตลอดว่าคงไม่เปนหรอก เเล้วไม่เคยคิดที่อยากจะมีเเฟนด้วย จนกระทั่งเข้ามหาลัย เรื่องมีอยู่ว่า มีสาวผมบอล์นเข้ามาในชีวิต เปนคนเเถบยุโรปเหนือคะ เจอกันผ่านเเอปหาเพื่อนคะ ตอนเเรกก็คิดว่าเขาเเค่อยากจะเจอเพื่อนใหม่เฉยๆเเต่พอคุยกันมาได้เดือนหนึงเขามาสารภาพว่าเปนเลสเบี้ยนเเล้วชอบเรามาก อยากเกบเงินมาเที่ยวหาที่ไทยเลยคะ ตอนเเรกก็คิดว่าเดี๋ยวเขาก็เบื่อคงไปหาคนใหม่ที่ดีกว่าเเละอยู่ใกล้ประเทศเขาเองละ เเล้วเคยบอกเขาว่ายูไปหาคนใหม่เถอะ เราอยู่ไกลกันเกิน เขาบอกไม่เอา เขาเลือกเรา เเล้วเราคุยกันมา1ปีเตมๆเเบบไม่เคยเห็นหน้า บางทีก็ส่งข้อความเสียงไปหาบ้างเพื่อให้เขารู้ว่าเรามีตัวตนนะ ส่วนเขาก็ชอบส่งรูปตัวเขาเองมาให้ดูว่าตอนนี้เขาทำไรอยู่กะใคร ที่ไหน อย่างไร บอกทุกรายละเอียดเลยคะ บางครั้งช่วยทำการบ้านให้กันก็มีคะ เวลามีปัญหาไรเขาก็รับฟังตลอดเลยคะ วันหลังๆก็มีทะเลาะกันบ้างคะเพราะวัฒนธรรมค่อนข้างต่างกัน บางครั้งเขาก็หายไปนานคะ เริ่มเกิดอาการเปนห่วง คิดมาก บางวันเเทบไม่อยากกินข้าวเลยก็มีคะ เเบบนี้ใช่อาการของคนมีความรักป่าวคะ ? ตามภาษาคนอยู่ไกล อยากเจอ อยากคุย อยากกอด เเต่ที่ทำได้ก็เเค่ทิ้งข้อความไว้ ตั้งเเต่นั่นมารู้เลยว่าตัวเองเปนไบ เเต่ก็จบลงด้วยดีคะ กลับมาคุยกันได้ปกติ
เเต่กลัวตรงที่ว่าถ้าหากวันหนึงเขามาหาจริงๆ ปัญหาเกิดเเน่คะ เเม่ค่อนข้างเเอนตี้เรื่องนี้มาก พ่อไม่เเน่ใจคะ เเต่ญาติก็น่าจะด้วยเช่นกันเพราะส่วนใหญ่เเต่งงานมีลูกกันหมดเเล้ว เคยบอกเเม่ไปเเล้วคะว่ารู้สึกชอบผู้หญิง เเม่ตอบกลับมาว่า ไม่สบายหรือเปล่า ไปหาหมอจิตเวทมั้ย 0_0
ส่วนเรื่องเพื่อนก็ไม่กล้าบอกเหมือนกันคะ เพราะกลัวจะเอาไปเล่าต่อ รู้สึกอึดอัดใจมากคะไม่รู้จะทำไงดี ไม่รู้ว่าควรตัดใจจากคนนี้หรือว่าไปต่อดีคะ
เพิ่งรู้ว่าเปนไบ/เลสเบี้ยน เเต่ไม่กล้าบอกพ่อเเม่ ญาติพี่น้อง รวมทั้งเพื่อนสนิท กลัวรับไม่ได้ ควรทำไงดีคะ
เปนคนชอบฝรั่งผมบอล์นคะ ได้ทั้งชาย-หญิง เหนไม่ได้เลยคะตามท้องถนน มองตลอด มีผู้ชายมาจีบก็มีคะเเต่ไม่เอาเลยสักคนเเล้วพ่อก็ค่อนข้างเปนห่วงด้วยคะเพราะลูกคนเดียว สมัยตอนมัธยมก็เคยมีโมเมนท์เเบบนี้เหมือนกันคะ เเต่ก็คิดมาตลอดว่าคงไม่เปนหรอก เเล้วไม่เคยคิดที่อยากจะมีเเฟนด้วย จนกระทั่งเข้ามหาลัย เรื่องมีอยู่ว่า มีสาวผมบอล์นเข้ามาในชีวิต เปนคนเเถบยุโรปเหนือคะ เจอกันผ่านเเอปหาเพื่อนคะ ตอนเเรกก็คิดว่าเขาเเค่อยากจะเจอเพื่อนใหม่เฉยๆเเต่พอคุยกันมาได้เดือนหนึงเขามาสารภาพว่าเปนเลสเบี้ยนเเล้วชอบเรามาก อยากเกบเงินมาเที่ยวหาที่ไทยเลยคะ ตอนเเรกก็คิดว่าเดี๋ยวเขาก็เบื่อคงไปหาคนใหม่ที่ดีกว่าเเละอยู่ใกล้ประเทศเขาเองละ เเล้วเคยบอกเขาว่ายูไปหาคนใหม่เถอะ เราอยู่ไกลกันเกิน เขาบอกไม่เอา เขาเลือกเรา เเล้วเราคุยกันมา1ปีเตมๆเเบบไม่เคยเห็นหน้า บางทีก็ส่งข้อความเสียงไปหาบ้างเพื่อให้เขารู้ว่าเรามีตัวตนนะ ส่วนเขาก็ชอบส่งรูปตัวเขาเองมาให้ดูว่าตอนนี้เขาทำไรอยู่กะใคร ที่ไหน อย่างไร บอกทุกรายละเอียดเลยคะ บางครั้งช่วยทำการบ้านให้กันก็มีคะ เวลามีปัญหาไรเขาก็รับฟังตลอดเลยคะ วันหลังๆก็มีทะเลาะกันบ้างคะเพราะวัฒนธรรมค่อนข้างต่างกัน บางครั้งเขาก็หายไปนานคะ เริ่มเกิดอาการเปนห่วง คิดมาก บางวันเเทบไม่อยากกินข้าวเลยก็มีคะ เเบบนี้ใช่อาการของคนมีความรักป่าวคะ ? ตามภาษาคนอยู่ไกล อยากเจอ อยากคุย อยากกอด เเต่ที่ทำได้ก็เเค่ทิ้งข้อความไว้ ตั้งเเต่นั่นมารู้เลยว่าตัวเองเปนไบ เเต่ก็จบลงด้วยดีคะ กลับมาคุยกันได้ปกติ
เเต่กลัวตรงที่ว่าถ้าหากวันหนึงเขามาหาจริงๆ ปัญหาเกิดเเน่คะ เเม่ค่อนข้างเเอนตี้เรื่องนี้มาก พ่อไม่เเน่ใจคะ เเต่ญาติก็น่าจะด้วยเช่นกันเพราะส่วนใหญ่เเต่งงานมีลูกกันหมดเเล้ว เคยบอกเเม่ไปเเล้วคะว่ารู้สึกชอบผู้หญิง เเม่ตอบกลับมาว่า ไม่สบายหรือเปล่า ไปหาหมอจิตเวทมั้ย 0_0
ส่วนเรื่องเพื่อนก็ไม่กล้าบอกเหมือนกันคะ เพราะกลัวจะเอาไปเล่าต่อ รู้สึกอึดอัดใจมากคะไม่รู้จะทำไงดี ไม่รู้ว่าควรตัดใจจากคนนี้หรือว่าไปต่อดีคะ