คู่กรณีเป็นเพื่อนบ้านค่ะ รั้วติดกัน
นางเป็นคนชอบทำกับข้าว และทำบ่อยแล้วจะแบ่งให้เราบ้าง
ถ้าเราปฏิเสธนางจะคะยั้นคะยอให้จนได้
เราก็รับเพราะกลัวเสียมารยาท
พอเราทำกับข้าว เราก็จะแบ่งคืนนางบ้าง
แต่นานๆทีเราถึงจะเข้าครัว ส่วนใหญ่จะซื้อเอาแค่พอทานมากกว่า
(เราไม่เคยขอและไม่ได้อยู่ในฐานะลำบากอะไร เอาว่าฐานะดีกว่านาง ฉะนั้นนางไม่ได้ให้เพราะความสงสารแน่ๆค่ะ)
ทีนี้พออยู่ไปนานหลายเดือนเข้า นางก็เริ่มใช้ให้เราทำโน่นทำนี่ให้ค่ะ
ยิ่งช่วงไหนนางเห็นว่าเราทำฟรีแลนซ์ นางเห็นเราอยู่บ้านก็ยิ่งใช้เยอะขึ้น
เช่น มาขอใช้คอมเรา , ใช้ให้อาหารหมา จนตอนนี้ลามไปถึงใช้อาบน้ำให้หมาเลย (ตัวเราเองไม่เคยเลี้ยงสัตว์ และไม่ชอบด้วย)
เอาลูกมาฝากเลี้ยงทั้งๆที่เรากำลังปั่นงานส่งแทบตาย บอกเราว่าฝากแป๊บเดียวไปซื้อของ แต่นางเลยไปเดินเล่นสวีทกับสามีโพสต์รูปลงเฟสนานค่อนวัน
ถ้ารู้ว่าเราจะไปซื้อของที่ตลาด นางจะฝากเราซื้อของเยอะมากหนักหลายๆกิโล ทั้งๆที่รู้ทั้งรู้ว่าเราต้องเดินหิ้วเองไกลเป็นกิโล
นานๆไปต่อให้เราไม่ได้จะไปซื้อของที่ตลาด แค่เราเข้าเมืองไปทำงาน นางก็ใช้ให้เราเดินเลยไปตลาดอีกเป็นกิโลเพื่อซื้อของให้นาง
เจ้านายเราให้ชั้นใส่ของมา นางเห็นนางก็ขอเอาไปใช้ดื้อๆเลย บอกว่ากำลังหาชั้นขนาดนี้อยู่พอดี, เห็นเราซื้อแบตโทรศัพท์มาอีกอัน ขออันเก่าเราดื้อๆทั้งๆที่เราไม่ได้บอกว่าจะทิ้งหรืออะไรเลย
ล่าสุดที่เราทนไม่ไหวแล้วคือ นางขอให้เราไปอยู่บ้านนางเพื่อดูลูกให้ ทั้งๆที่รู้ว่าเรากำลังปั่นงานส่ง (เด็กเล็ก เราต้องคอยดูตลอดไม่สมาธิทำงานเลยค่ะ)
ทีนี้เด็กอึราดกางเกง (เด็กเข้าโรงเรียนแล้ว โอเค เด็กเช็ดก้นเองเป็น)
แต่กางเกงมันเปื้อนอึ เด็กมันก็ถอดกองไว้ที่อ่างอาบน้ำ
เราก็ปล่อยไว้ให้นางกลับมาซักเองเก็บเอง
พอนางกลับมา นางว่าเราว่า ทำไมไม่ซักกางเกงที่เปื้อนอึและอาบน้ำให้ลูกนาง? ถ้าเป็นนางนางทำไปแล้ว
คือแบบ แค่แบ่งกับข้าวให้เรากินไม่กี่จาน นี่เราต้องชดใช้บุญคุณเค้าขนาดนี้เลยเหรอคะ
ถ้าเราจะบอกนางว่า ต่อไปนี้ไม่ต้องมาแบ่งกับข้าวให้เรากินอีกแล้วและไม่ต้องมาใช้อะไรเราอีก
เรากลัวจะเป็นการหักหาญน้ำใจเกินไป เพราะยังไงก็อยู่บ้านติดกัน
เราควรทำไงดีค่ะ
ทำยังไงดีกับคนที่ชอบให้ของเล็กๆน้อยๆ เพื่อต้องการใช้ประโยชน์จากเราแบบเอาเปรียบทีหลังคะ
นางเป็นคนชอบทำกับข้าว และทำบ่อยแล้วจะแบ่งให้เราบ้าง
ถ้าเราปฏิเสธนางจะคะยั้นคะยอให้จนได้
เราก็รับเพราะกลัวเสียมารยาท
พอเราทำกับข้าว เราก็จะแบ่งคืนนางบ้าง
แต่นานๆทีเราถึงจะเข้าครัว ส่วนใหญ่จะซื้อเอาแค่พอทานมากกว่า
(เราไม่เคยขอและไม่ได้อยู่ในฐานะลำบากอะไร เอาว่าฐานะดีกว่านาง ฉะนั้นนางไม่ได้ให้เพราะความสงสารแน่ๆค่ะ)
ทีนี้พออยู่ไปนานหลายเดือนเข้า นางก็เริ่มใช้ให้เราทำโน่นทำนี่ให้ค่ะ
ยิ่งช่วงไหนนางเห็นว่าเราทำฟรีแลนซ์ นางเห็นเราอยู่บ้านก็ยิ่งใช้เยอะขึ้น
เช่น มาขอใช้คอมเรา , ใช้ให้อาหารหมา จนตอนนี้ลามไปถึงใช้อาบน้ำให้หมาเลย (ตัวเราเองไม่เคยเลี้ยงสัตว์ และไม่ชอบด้วย)
เอาลูกมาฝากเลี้ยงทั้งๆที่เรากำลังปั่นงานส่งแทบตาย บอกเราว่าฝากแป๊บเดียวไปซื้อของ แต่นางเลยไปเดินเล่นสวีทกับสามีโพสต์รูปลงเฟสนานค่อนวัน
ถ้ารู้ว่าเราจะไปซื้อของที่ตลาด นางจะฝากเราซื้อของเยอะมากหนักหลายๆกิโล ทั้งๆที่รู้ทั้งรู้ว่าเราต้องเดินหิ้วเองไกลเป็นกิโล
นานๆไปต่อให้เราไม่ได้จะไปซื้อของที่ตลาด แค่เราเข้าเมืองไปทำงาน นางก็ใช้ให้เราเดินเลยไปตลาดอีกเป็นกิโลเพื่อซื้อของให้นาง
เจ้านายเราให้ชั้นใส่ของมา นางเห็นนางก็ขอเอาไปใช้ดื้อๆเลย บอกว่ากำลังหาชั้นขนาดนี้อยู่พอดี, เห็นเราซื้อแบตโทรศัพท์มาอีกอัน ขออันเก่าเราดื้อๆทั้งๆที่เราไม่ได้บอกว่าจะทิ้งหรืออะไรเลย
ล่าสุดที่เราทนไม่ไหวแล้วคือ นางขอให้เราไปอยู่บ้านนางเพื่อดูลูกให้ ทั้งๆที่รู้ว่าเรากำลังปั่นงานส่ง (เด็กเล็ก เราต้องคอยดูตลอดไม่สมาธิทำงานเลยค่ะ)
ทีนี้เด็กอึราดกางเกง (เด็กเข้าโรงเรียนแล้ว โอเค เด็กเช็ดก้นเองเป็น)
แต่กางเกงมันเปื้อนอึ เด็กมันก็ถอดกองไว้ที่อ่างอาบน้ำ
เราก็ปล่อยไว้ให้นางกลับมาซักเองเก็บเอง
พอนางกลับมา นางว่าเราว่า ทำไมไม่ซักกางเกงที่เปื้อนอึและอาบน้ำให้ลูกนาง? ถ้าเป็นนางนางทำไปแล้ว
คือแบบ แค่แบ่งกับข้าวให้เรากินไม่กี่จาน นี่เราต้องชดใช้บุญคุณเค้าขนาดนี้เลยเหรอคะ
ถ้าเราจะบอกนางว่า ต่อไปนี้ไม่ต้องมาแบ่งกับข้าวให้เรากินอีกแล้วและไม่ต้องมาใช้อะไรเราอีก
เรากลัวจะเป็นการหักหาญน้ำใจเกินไป เพราะยังไงก็อยู่บ้านติดกัน
เราควรทำไงดีค่ะ