สวัสดีครับ ผมมีเรื่องจะมาปรึกษามันก็อาจจะเป็นเรื่องเดิมนั่นแหละครับของวัยรุ่นทั่วๆไป คือการแอบชอบแอบรักเพื่อน
ขอแนะนำตัวก่อนนะครับ ปีนี้ผมจะจบม.3แล้ว มันก็คงต้องจากลาเพื่อนๆกันไปคนละทิศคนละทาง แต่มันมีเพื่อนคนนึงครับที่ผมรู้สึกมากกว่าเพื่อน และเพื่อนคนนี้เป็นคนที่ตั้งแต่เข้ามาม.1เกลียดฝังหุ่นเลยครับ มันเป็นคนนิสัย เรียกว่า...ขอโทษนะครับ"" คือคำพูดแต่ละคำของมันนี่ มันไม่เคยรักษาน้ำใจใครเลย ชอบทำลายข้าวของ ขี้แกล้ง ผมโดยมันแกล้งบ่อยมาก เช่นเอาลิปควิด มาเขียนที่เก้าอี้ พิมเสนมาป้ายหลังบ้าง 😡😠😠😠😠😠😡😡😡😡
ผมนี่โคตรเกลียดเลยครับ ถ้าย้ายห้องได้ผมก็อยากย้ายไปไกลๆเลยครับ มันคือตัวปัญหาของห้องเลยครับ
แต่พอขึ้นม.2 ผมก็เริ่มมีบทบาทมากขึ้น มันก็ไม่ค่อยแกล้งผมแล้ว แต่ก็ไม่ใช่จะไม่แกล้งนะครับ ยิ่งรู้จักกันนานๆมากขึ้นอยู่ดีๆความรู้สึกเกลียดมันก็จางไปได้ยังไงก็ไม่รู้ครับ ทั้งๆที่มันก็ยังเลวอยู่วันยังค่ำ เรื่องที่ผมรู้สึกหวั่นไหวนี้ผมไม่เคยบอกใครได้เลยครับ เพราะเพื่อนผมอีกคนมันไม่ถูกกับคนที่ผมรู้สึกด้วย เรื่องนี้ติดคาใจผมมาเกือบ3ปี และปีนี้ผมมีบทบาทชัดเจนขึ้นมาแล้วครับ จากเด็กดิส เนิร์ดหน้าห้อง จนกลายมาเป็นเด็ก
ว หลังห้อง ไม่รู้เพราะความอยากเอาชนะ อยากเหนือกว่าหรือป่าวที่ทำให้ผมเป็นคนแบบนี้ แต่ผมก็วางตัวกับมัน....แบบอาจจะใกล้มันมากขึ้น ในความเลวของมันผมว่ามันก็มีมุมน่ารักนะครับ เวลาเข้าห้องสอบ วิชาที่มันไม่ถนัดมันชอบหันมาถามผมประจำ ผมก็รอดครูที่คุมสอบมาหลายรอบครับ5555 แต่ผมก็เคยเสียน้ำตาให้มันด้วยครับ จากการแกล้งของมันเนี่ยแหละ ไม่รู้ว่าพี่ทั้งสองจะหัวเราะหรือป่าว คือผมเนี่ยชอบสร้างอะไรกิ๊กก๊อกขึ้นมาเพื่อใช้ป้องกันตัวเอง
วันนั้น คือโต๊ะเรียนพึ่งทาสีโต๊ะพึ่งแห้ง ผมหมอบนอนลงได้แล้วเสื้อมันมีรอยสี ผมก็เอากระดาษไปแปะ เพื่อกันสีเลอะเสื้อ แปะจนถึงคาบบ่ายมันก็เดินมาที่โต๊ะ มาดู และเพื่อนในห้องมันก็มาถามไม่แกะหรอพรุ่งนี้เค้าต้องใช้โต๊ะสอบนะ ผมก็ว่าจะแกะตอนเย็น พอถึงเย็น ผมก็นั่งค่อยๆแกะออกเพราะกลัวสีลอก มันก็เข้ามาฉีกเลยครับ ผมก็ตีมือมันแรงขึ้นๆตีจนแขนมันแดงมันก็ไม่หยุด มันพูดออกมาคำนึงคือ ตีไปแหะเจ็บจนด้านแล้ว เพื่อนก็ห้ามผมนะ ทุกคนมาลุมที่โต๊ะผม ผมก็ผลักมันออกไป แล้วมันก็เดินกลับโต๊ะ คือสีโต๊ะลอกไปเยอะเลยครับ ผมก็นั่งค่อยแปะที่เหลือออกทั้งๆที่น้ำตาตกใน ที่โคตรเสียความรู้สึกที่สุดเลยครับ คนด้านชาอย่างมันคงไม่เคยใส่ใจความรู้สึกใครทั้งนั้น
เรื่องของผมจะพิมก็คงไม่จบหรอกครับ ตัดมาล่าสุดเลยดีกว่า หลังๆเราเริ่มเหมือนจะสนิทกันมากขึ้นครับ มันเริ่มพูดดีขึ้นทำตัวดีขึ้น แต่กับทุกคนนะครับ จากมันแกล้งก็มากวนแทนครับ เวลามีปัญหามันก็ปรึกษาผมบ้าง จากความโกรธเกลียดมันก็เปลี่ยนเป็น ความสุขแทนอ่ะครับ อย่างนี้เรียกว่ารักหรือว่าผูกผันกันแน่อ่ะครับ??? และในไม่กี่เดือนนี้ก็ใกล้จะจบกันแล้ว และผมก็ไม่รู้ว่าจะได้เจอกันหรือป่าว เอ่ออ!!ลืมบอกครับผมเป็นเกย์ นิสัยลุยๆ รักอิสระ เฮฮา อ่อนไหวง่าย เจ้าชู้ ชอบร้องเพลง ชอบกิจกรรมและ เพื่อนคนนั้นมันเป็นผู้ชายครับ เป็นผู้ชายเย็นชา เฮฮาถ้าสนิท ชอบเล่นดนตรี มันมีเสน่ห์เวลา"ยิ้ม" มันเคยมีรุ่นพี่ที่เป็นเกย์ เป็นตุ๊ดมาชอบ มันบอกว่ามันเลิกคุยไปเลยครับ ผมเลยเริ่มไม่แน่ใจแล้วว่า ควรจะบอกความรู้สึกของเพื่อนที่ชอบเพื่อนให้มันรับรู้ดีหรือป่าวว?? ก่อนจะจบปีนี้อ่ะครับบ .....😔😔😖😢
#ช่วยหน่อยนะครับ
จากเกลียดกลายเป็นรักหรือผูกพัน?? ช-ช
ขอแนะนำตัวก่อนนะครับ ปีนี้ผมจะจบม.3แล้ว มันก็คงต้องจากลาเพื่อนๆกันไปคนละทิศคนละทาง แต่มันมีเพื่อนคนนึงครับที่ผมรู้สึกมากกว่าเพื่อน และเพื่อนคนนี้เป็นคนที่ตั้งแต่เข้ามาม.1เกลียดฝังหุ่นเลยครับ มันเป็นคนนิสัย เรียกว่า...ขอโทษนะครับ"" คือคำพูดแต่ละคำของมันนี่ มันไม่เคยรักษาน้ำใจใครเลย ชอบทำลายข้าวของ ขี้แกล้ง ผมโดยมันแกล้งบ่อยมาก เช่นเอาลิปควิด มาเขียนที่เก้าอี้ พิมเสนมาป้ายหลังบ้าง 😡😠😠😠😠😠😡😡😡😡
ผมนี่โคตรเกลียดเลยครับ ถ้าย้ายห้องได้ผมก็อยากย้ายไปไกลๆเลยครับ มันคือตัวปัญหาของห้องเลยครับ
แต่พอขึ้นม.2 ผมก็เริ่มมีบทบาทมากขึ้น มันก็ไม่ค่อยแกล้งผมแล้ว แต่ก็ไม่ใช่จะไม่แกล้งนะครับ ยิ่งรู้จักกันนานๆมากขึ้นอยู่ดีๆความรู้สึกเกลียดมันก็จางไปได้ยังไงก็ไม่รู้ครับ ทั้งๆที่มันก็ยังเลวอยู่วันยังค่ำ เรื่องที่ผมรู้สึกหวั่นไหวนี้ผมไม่เคยบอกใครได้เลยครับ เพราะเพื่อนผมอีกคนมันไม่ถูกกับคนที่ผมรู้สึกด้วย เรื่องนี้ติดคาใจผมมาเกือบ3ปี และปีนี้ผมมีบทบาทชัดเจนขึ้นมาแล้วครับ จากเด็กดิส เนิร์ดหน้าห้อง จนกลายมาเป็นเด็ก
วันนั้น คือโต๊ะเรียนพึ่งทาสีโต๊ะพึ่งแห้ง ผมหมอบนอนลงได้แล้วเสื้อมันมีรอยสี ผมก็เอากระดาษไปแปะ เพื่อกันสีเลอะเสื้อ แปะจนถึงคาบบ่ายมันก็เดินมาที่โต๊ะ มาดู และเพื่อนในห้องมันก็มาถามไม่แกะหรอพรุ่งนี้เค้าต้องใช้โต๊ะสอบนะ ผมก็ว่าจะแกะตอนเย็น พอถึงเย็น ผมก็นั่งค่อยๆแกะออกเพราะกลัวสีลอก มันก็เข้ามาฉีกเลยครับ ผมก็ตีมือมันแรงขึ้นๆตีจนแขนมันแดงมันก็ไม่หยุด มันพูดออกมาคำนึงคือ ตีไปแหะเจ็บจนด้านแล้ว เพื่อนก็ห้ามผมนะ ทุกคนมาลุมที่โต๊ะผม ผมก็ผลักมันออกไป แล้วมันก็เดินกลับโต๊ะ คือสีโต๊ะลอกไปเยอะเลยครับ ผมก็นั่งค่อยแปะที่เหลือออกทั้งๆที่น้ำตาตกใน ที่โคตรเสียความรู้สึกที่สุดเลยครับ คนด้านชาอย่างมันคงไม่เคยใส่ใจความรู้สึกใครทั้งนั้น
เรื่องของผมจะพิมก็คงไม่จบหรอกครับ ตัดมาล่าสุดเลยดีกว่า หลังๆเราเริ่มเหมือนจะสนิทกันมากขึ้นครับ มันเริ่มพูดดีขึ้นทำตัวดีขึ้น แต่กับทุกคนนะครับ จากมันแกล้งก็มากวนแทนครับ เวลามีปัญหามันก็ปรึกษาผมบ้าง จากความโกรธเกลียดมันก็เปลี่ยนเป็น ความสุขแทนอ่ะครับ อย่างนี้เรียกว่ารักหรือว่าผูกผันกันแน่อ่ะครับ??? และในไม่กี่เดือนนี้ก็ใกล้จะจบกันแล้ว และผมก็ไม่รู้ว่าจะได้เจอกันหรือป่าว เอ่ออ!!ลืมบอกครับผมเป็นเกย์ นิสัยลุยๆ รักอิสระ เฮฮา อ่อนไหวง่าย เจ้าชู้ ชอบร้องเพลง ชอบกิจกรรมและ เพื่อนคนนั้นมันเป็นผู้ชายครับ เป็นผู้ชายเย็นชา เฮฮาถ้าสนิท ชอบเล่นดนตรี มันมีเสน่ห์เวลา"ยิ้ม" มันเคยมีรุ่นพี่ที่เป็นเกย์ เป็นตุ๊ดมาชอบ มันบอกว่ามันเลิกคุยไปเลยครับ ผมเลยเริ่มไม่แน่ใจแล้วว่า ควรจะบอกความรู้สึกของเพื่อนที่ชอบเพื่อนให้มันรับรู้ดีหรือป่าวว?? ก่อนจะจบปีนี้อ่ะครับบ .....😔😔😖😢
#ช่วยหน่อยนะครับ