คือเป็นคนที่ยิ้มง่ายมาก แบบเจอใครก็ยิ้มให้
ไม่ว่าจะรู้จักหรือไม่ก็ตาม อย่างที่ทำงานเวลาเดินสวนกัน ต่อให้ไม่รู้จัก แต่ถ้ารู้ว่าทำงานที่เดียวกันเราก็ยิ้มให้ เวลานั่งอยู่ในกลุ่มเพือน ใครพูดอะไร เราจะนั่งยิ้มตลอด แบบชาตินี้แทบจะไม่หน้าบึ้งเลย เวลาโกรธ บางทีเราก็ฝืนยิ้ม แล้วบอกไม่เป็นไร ทั้งที่ในใจมันเป็นมากๆ มันเป็นความเคยตัว เคยชิน กลัวคนอื่นที่ไม่รู้จักเรา จะมองว่าเราบ้าหรือเปล่า
เป็นคนหัวเราะง่าย ประมาณว่า โลกสดใสอยู่ตลอดเวลา ใครพูดอะไรก็ยิ้มก็หัวเราะ มีหลายคนนะ ที่เป็นเพื่อนเรา พอเริ่มสนิท เค้าจะบอกว่า เจอเราครั้งแรก เหมือนเราติ๊งต๊อง ปัญญาอ่อน ไม่ค่อยเต็ม แต่พอรู้จักเราจริง เราปกติดี
เราสังเกตุตัวเองนะ แบบเรายิ้มมากไป หัวเราะมากไป
จนเสียบุคลิก ตอนนี้อายุ 33 ปีแล้ว อยากเป็นคนนิ่งๆบ้าง คือยิ้มน้อยลง หัวเราะน้อยลงบ้าง
ใครเป็นเหมือนเราบ้าง แล้วแก้ไขยังไงกัน
ช่วยแนะนำด้วยค่ะ
ปล.พิมพ์ในมือถือ ตกหล่น เว้นวรรคไม่สวยงามขออภัยด้วยนะคะ
เป็นคนยิ้มง่าย หัวเราะง่าย อยากเปลี่ยนบุคลิกตัวเอง ขอคำแนะนำค่ะ
ไม่ว่าจะรู้จักหรือไม่ก็ตาม อย่างที่ทำงานเวลาเดินสวนกัน ต่อให้ไม่รู้จัก แต่ถ้ารู้ว่าทำงานที่เดียวกันเราก็ยิ้มให้ เวลานั่งอยู่ในกลุ่มเพือน ใครพูดอะไร เราจะนั่งยิ้มตลอด แบบชาตินี้แทบจะไม่หน้าบึ้งเลย เวลาโกรธ บางทีเราก็ฝืนยิ้ม แล้วบอกไม่เป็นไร ทั้งที่ในใจมันเป็นมากๆ มันเป็นความเคยตัว เคยชิน กลัวคนอื่นที่ไม่รู้จักเรา จะมองว่าเราบ้าหรือเปล่า
เป็นคนหัวเราะง่าย ประมาณว่า โลกสดใสอยู่ตลอดเวลา ใครพูดอะไรก็ยิ้มก็หัวเราะ มีหลายคนนะ ที่เป็นเพื่อนเรา พอเริ่มสนิท เค้าจะบอกว่า เจอเราครั้งแรก เหมือนเราติ๊งต๊อง ปัญญาอ่อน ไม่ค่อยเต็ม แต่พอรู้จักเราจริง เราปกติดี
เราสังเกตุตัวเองนะ แบบเรายิ้มมากไป หัวเราะมากไป
จนเสียบุคลิก ตอนนี้อายุ 33 ปีแล้ว อยากเป็นคนนิ่งๆบ้าง คือยิ้มน้อยลง หัวเราะน้อยลงบ้าง
ใครเป็นเหมือนเราบ้าง แล้วแก้ไขยังไงกัน
ช่วยแนะนำด้วยค่ะ
ปล.พิมพ์ในมือถือ ตกหล่น เว้นวรรคไม่สวยงามขออภัยด้วยนะคะ