เมื่อฉันคือเสือที่ร้องไห้

สวัสดี..  

เราแค่อยากระบายยอ่ะ
มีใครเคยมั้ยยย.. อารมณ์ก็แบบคุยเยอะนะ แต่ก็แบบมีคนที่ดีต่อใจที่สุดคนเดียว

เราเคยเจ็บกับความรักจนเรากลัวการที่เปิดใจตรงๆ กลัวสถานะที่ค้ำความสัมพันธ์ เรากลัวคำว่า เลิก เหมือนกลัวไปซะทุกอย่างแทบบางทีก็ไม่เข้าใจตัวเองว่าเป็นเห้อะไร

คือ แต่ทุกคนที่คุยกับเรามันโอเคนะ ก็คือดีในระดับนึง ดูแลเหมือนแฟน ทำให้เหมือนเพื่อน แต่ไม่ใช่แฟน บางทีเราก็เริ่มรู้สึกดี แต่ไม่กล้ารัก
ก็งงกับตัวเองระดับนึง

ตอนนี้มีคนๆนึง ชื่อ บี ล้ะกัน คือเค้าเป็นเพื่อนรุ่น รร. เดียวกับเรา สมัยมัธยมต้น แต่ก็ไม่ได้สนิท ไม่เคยคุย เราพอได้ยินชื่อเค้าผ่านๆบ้าง เพราะยิ้มมันก็ดังที่สุดล้ะมั้ง คือเรียกได้ว่าเกเรมากๆ แต่ในช่วงนั้นมันไม่ได้รู้จักเรา ก็อารมณ์แบบว่าเราก็จำมันได้คร่าวๆ พอคุยกันได้สักพักนึง ก็อ้าววววว เอด้อกกเพื่อนโรงเรียน ด้วยความบังเอิญไปอีกกกกก จ้าาาก็เลยคุยกันมา เค้าก็ดูเออส่งเพลงนั่นนี่มาให้ฟังงี้ คอลมา โอ้ยยยย คุยกันก็คือดีอ่ะ สนุกสนาน จากแรกๆเราไม่ได้สนใจเลยย ส่งเพลงมาก้ไม่ได้ฟัง นานๆตอบที แต่เค้าก็ทักมาตลอด ไม่หายอ่ะะ ร้องเพลงดีดกีต้าร์ ถ่ายรูป นุ่นนี่นั่น เห้ออออ

ก็จนมาเจอกันนี่แหละ ช่วงปีใหม่ เค้าก็มารับเราที่บ้านเนอะ ไปนั่งรถเล่นงี้
บ้านเราก็ไกลกันระดับนึง 30กว่าโลได้ คือเค้าก็ยังมา เราได้เจอกันครั้งแรก ก็เขินๆ เกร็งๆเนอะ
เราก็พึ่งคุยกับเค้าได้ไม่ถึงเดือนด้วยมั้งงง จากวันนั้นก็คือจุดเริ่มต้นของเรา...

ปกติเราคุยกับใครเราก็จะรู้จักกันมาก่อนระดับนึง พอรู้เรื่องราวมาก่อน หรือไม่ก็ชอบเลื่อนๆดูในเฟสเค้างี้ ว่าโสดจริงมั้ย เราถึงจะคุยแบบอ่อยได้ หยอดได้พอเบาๆงี้ แต่คนนี้ไม่รู้ทำไมเราไม่โฟกัสจุดนั้นเลยยยย ก็มีดูเฟสบ้างนะ เลื่อนๆดูรูปเก่าๆ แต่ก็ไม่ได้ส่องลึกมากมายย

กลับมาวันที่ไปเที่ยวด้วยกัน ก็คุยบ้างเงียบบ้าง เราก็คิดในใจอยากจะถามเค้าเนอะ ว่า เจอครั้งนี้จะเป็นการเจอครั้งสุดท้ายรึป่าวว แต่เค้าดันมาถามก่อนจ้าาาาา เราก็แบบโล่งไปข้อนึง เค้าก็ยังดูมีใจจะเจออีกเว้ยเห้ยยยย พอเค้ามาส่งเราที่บ้าน
บี : เวลามันน้อยไปจริงๆเนอะ
เรา : (ยิ้ม) น่าจะพูดไปว่า 3ชม. ก็ไม่น้อยนะ แต่มันก็น้อยแหละะะ (เราก็ไม่รู้จะแสดงความคิดเห็นยังไง ตอนนั้นก็ยังไม่รู้สึกอ่ะ แค่มันดีแค่นั้น)
พอเรามาถึงบ้าน คุยแชทไรปกติ

บี : วันนี้นั่งงรถกับเรารู้สึกมั้ยย
เรา : ก็รู้สึกแหละ ก็รู้สึกดี จะให้รู้สึกอะไร

ต่างคนต่างทำธุระของตัวเองไป จนดึกบีคอลมาตอนก่อนจะนอน
บี : คิดถึงมั้ย
เรา : ไม่รู้ดิจะให้ตอบยังไงอ่ะ (คนพึ่งคุยเนอะให้คิดถึงเร็วก็ไม่ใช่ป้ะว้าาาา)
บี : ก็ตอบดิ คิดถึง กับ ไม่คิดถึง
บี : อืม จะนอนล้ะ (นางเสียงงอนไป เราก็รู้แหละว่างอน)

ตอนนั้นงงมาก คิดว่ากูก็ไม่ได้ผิดนี่ว้ะะ แต่ก็คงเฉยชาไป ไม่แสดงอะไรเลยรึป่าว
เราก็ทักแชทไปบอก
เรา : ฝันดีนะ
บี : ฝันดีค่ะ
เรา : ตื่นแล้วยังไงก็ทักมาน้าา
บี : มอนิ่ง (ห้วนๆอ่ะ555 ปกตินางจะคำเล่นเยอะกว่านี้ เราก็คิดล้ะคงงอนเลิกคุยกับกูล้ะมั้ง)
เรา : มอนิ่งจ้า (นางอ่านแต่ไม่ตอบ)

จุดๆนี้คือบทสนทนาสุดท้าย เค้าไม่ทัก เราก็ไม่ได้ทัก เขาโพสเฟสนะ
ความรู้สึกโคตรเห้ เคยคุย เคยโท แล้วก็หายไป เป็นอะไรที่ทำลายความรู้สึกที่เห้มาก ตอนนั้นเราเห็นล้ะ เราก็ส่องเค้าตลอดนะและเค้าก็ลบโพส เค้าโพสเชิงแบบนี้2ตัส เราก็แคปไว้กะจะไปถามแหละ แต่ก็ไม่กล้า ก็เค้าอ่านไม่ตอบนี่ว้าาาาา

เรา2คนหายกันไป2วัน จนมาวันที่31 บีทักมา : สุขสันต์วันสิ้นปี
เรา : ก็นึกว่าจะไม่คุยแล้ว เห็นหาย
บี : ก็บีลองเทอไง ถ้าบีไปทักไปเทอจะทักมารึป่าว แต่เทอก็ไม่ทักมา
เรา : อ้าววว เราเห็นเทออ่านไปตอบ เราก็ไม่กล้าทักไป
เรา : เราก็เห็นที่เทออัพตัสนะ แต่ไม่กล้าไปถาม

เราก็ได้มาคุยกันอีกรอบ คือ แต่ก็ไม่ได้คุยเฮฮาเหมือนเดิมเท่าไหร่ ดูได้จากเค้าเริ่มพูดน้อยลง สั้นลง เราไปนอนบ้านเพื่อน ก็มีนัดกินลมชมวิว กินยอดข้าวประสาเพื่อนเนอะ ณ ร้านแห่งหนึง เป็นร้านเหล้าแบบนั่งชิว บีก็ไปนะ แต่ไม่ได้โต๊ะเดียวกัน จะคุยกันก็แต่ในแชท ในร้านไม่ได้ทักเลย ด้วยความที่เราสายตาสั้น ก็ไม่ค่อยเห็นนางหรอกจะเดินไปไหนมาไหนยังไง แต่นางคือก็เดินบ่อยไปอยู่นะ นี่เดินอ่อยหรือป่าว55

นางก็โทมาบอกอยู่ที่รถ มารับอากาศข้างนอก
เรา : ให้ไปหาหรอ
ก็อารมณ์เมาเนอะก็อ่อยไป งี้ เราก็เดินหานาง คุยสักพักก็กลับเข้าร้านดื่มกับเพื่อนต่อ ตอนเรากลับนางก็ไปส่งเนอะ ก็ขับรถเล่นก่อนพักนึง อ่อยไปเรื่อยยยยแหละ  นางขอคืนนี้อยู่กับนางนะ ด้วยความเมาๆก็คือไปไหนก็ไปอ่ะ นางก็มีปัญหากับที่บ้านด้วย ก็จะกลับไปทำหน้าที่พรุ่งนี้เลย ไหนก็ไม่ได้เจอเราก็ตัดสินใจอยู่กับนางคืนนั้น ก็เปิดห้องอยู่ด้วยกัน ด้วยความที่กินทั้งคู่มันก็มีอารมณ์แหละ ก็ละเลยกันไป พอเสร็จจ

พีคคคคคคคคคคคคคค !
บี : เรามีลูกแล้วนะ ได้5ขวบ
เรา : จริงหรอ พูดเล่นจริงนิ
บี : จริงๆ แต่เลิกกับเมียไปแล้วได้3ปี (สตั้นนอ่ะ คือพูดไม่ถูก จุก อึ้งไปหมดเลย)

ก็คุยๆๆๆต่อ ได้ความว่าบีผิด บีมีคนอื่น คือแล้วก็เลือกคนนั้น ที่ไม่ใช่แม่ของลูก บีก็คงคิดได้อ่ะ ไปง้อเมีย แม่คือเค้าไม่กลับมาแล้ว เค้าก็คงจุกและเจ็บอ่ะมั้ง ไอ้เราก็ได้แต่อ่อออ เพราะพูดไม่ออก มันเสียความรู้สึกไปหมดเลย จนตอนนี้เราไม่ค่อยกล้าคุยกับเค้า แล้วเค้าก็ดูเหมือนเครียดๆนะ เหมือนคงรู้สึกผิดในใจกับครอบครัวเค้าอ่ะมั้ง หน้าเค้าก็ดูเศร้าๆนะ ตอนตื่นเช้ามาจะไปส่งเรา เราเห็นได้ชัดว่าเค้าก็ยังรักแฟนอยู่ เหมือนยังมีปม มีบาป มีแผลในใจ จนตอนนี้เราไม่รู้ว่าเราต้องหยุดคุย หรือคุยต่อ แต่ความรู้สึกยิ้มพังแล้วอ่ะะะ เราได้แต่ถามกัน ทำไร กินไรยัง วนอยู่อย่างนี้ซ้ำๆๆ มันแปลกไปแล้วทั้งคู่ มันเหมือนสิ่งดีๆโคตรหายไปในพริบตา
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่