สวัสดีค่ะ เพื่อนPantipทุกคน
เราจะมาเล่าเรื่องพี่เอฟให้ฟังอีกแล้วนะ อาจจะมีเพ้อๆไปบ้างก็อย่าว่ากันเลยนะ แฮร่ๆ

เดี๋ยวนี้พี่เอฟแปลกไปนะ ปกติเราจะเป็นคนแอบมองพี่เอฟแต่... เดี๋ยวนี้พอเราแอบมองพี่เอฟ ก็มักจะสบตากับเข้าพอดี เป็นแบบนี้อยู่บ่อยๆ มาสักพักแล้ว
แล้วก็ชอบยิ้มมา ชอบทำหน้าตลกๆให้เราหัวเราะ ชอบมองด้วยสายตาแปลกๆไม่เหมือนก่อนๆ หรือว่าเราคิดไปเองหรอป่าว ก็ไม่รู้นะ แต่มันทำให้บางทีเราก็หลงคิดเข้าข้างตัวเองเลยล่ะ
ว่าพี่เขาสนใจเราหรือป่าว? หรือชอบเราหรอ? เป็นความคิดที่น่าขำมากๆเลยเนอะ. ผู้ชายหน้าตาดี มีสาวสวยรุมล้อมเต็มไปหมด
จะมาชอบคนอย่างเรา หน้าตาก็ไม่สวย บ๋อง ขี้เพ้อ อย่างเราเนี่ย... มันเป็นไปไม่ได้เลย แต่ถึงจะเป็นไปไม่ได้แต่เราก็ชอบพี่เอฟมาที่สุดเลย ตัดใจยังไม่ได้อยู่ดี ยิ่งได้อยู่ใกล้ เราก็รุ้สึกอบอุ่น มีความสุขมาก ณ จุดๆนี้ถ้าให้เราตัดใจจากพี่เอฟ มันเป็นเรื่องที่ยากมากจริงๆ
เวลาพี่เอฟยิ้มนะ น่ารักมากเลยล่ะอดยิ้มตามไม่ได้ ยิ่งตอนที่พี่เอฟยิ้มให้เรา เวลาที่ได้อยู่ใกล้ๆกัน เราก็เขิลมากกกเลย


บางทีเขิลถึงขั้นหน้าแดงอ่ะ

จนพี่เขาทัก ก็ยิ่งเขิลเข้าไปใหญ่ ก็ต้องรีบๆหาทางออกมาจากจุดนั้น พยายามตั้งสติที่สุดเลยแหละ ยิ่งกว่าคุณครูสั่งให้นั่งสมาธิอีก55
วันนี้ไม่ได้เจอพี่เอฟเลย พี่เอฟไม่สบายจนมาทำงานไม่ได้ ทั้งคิดถึงมากและก็เป็นห่วงมากเลยด้วย อยากไปดูแลพี่เอฟได้ ได้เจอหน้า ทำอะไรก็ได้ ให้ได้ช่วยอะไรเพียงนิดก็ดี แต่ก็ทำไม่ได้ เรามันก็ทำได้แค่นี้แหละ ให้กำลังใจอยู่ห่างๆ

เราก็คิดตลอดเลยว่าเมื่อไรจะได้เจอ คิดถึงพี่มากจนอยุ่ไม่เฉยๆไม่ได้เลย
เอาแต่คิดถึงพี่ตลอดเลย จนบางทีก็อยากจะโทรไปหาแต่ก็ไม่กล้ากลัวพี่เอฟจะยุ่งวุ่นวายกับพี่เขามากไป พี่เอฟจะรำคาญเอา จะทักเฟซไปหาก็ไม่ออนสักที
ได้แต่รอ รอๆๆๆ แล้วก็... รอต่อไปจ่ะ เขาคงไม่ออนหรอก ไอ้เราก็บ้าเหมาเน็ตมานั่งรอคนคนเดียวออนเฟซ ก้แค่ได้จุดสีเขียวๆ ก้แค่คำที่ว่า "กำลังใช้งาน" นิ ทำไมมันยากเย็นนัก รอจนแบตหมดแล้ว อยากจะเดินไปแล้วตะโกนใส่หน้าว่า " คิดถึงนะโว๊ย... ไอ้พี่บ้า!!! " ทำไมไม่มาให้เจอหน้าสักที พูดมาแล้วก็ทำไม่ได้อยู่ดีนั่นแหละ เราก็จะรอต่อไปอย่างนี้แหละ หวังแค่ว่าให้ถึงเวลาที่ได้เจอให้ถึงเวลานั้นเร็วๆ
รอนะ รอ ถ้าพี่เอฟมาจะมาเพ้อให้ฟัง อุ๊ยไม่ใช่สิเล่าให้ฟังต่างหากล่ะ


แอบรักรุ่นพี่ ความรักต่างวัยที่คงจะเป็นไปไม่ได้(มั้ง) 2
เราจะมาเล่าเรื่องพี่เอฟให้ฟังอีกแล้วนะ อาจจะมีเพ้อๆไปบ้างก็อย่าว่ากันเลยนะ แฮร่ๆ
เดี๋ยวนี้พี่เอฟแปลกไปนะ ปกติเราจะเป็นคนแอบมองพี่เอฟแต่... เดี๋ยวนี้พอเราแอบมองพี่เอฟ ก็มักจะสบตากับเข้าพอดี เป็นแบบนี้อยู่บ่อยๆ มาสักพักแล้ว
แล้วก็ชอบยิ้มมา ชอบทำหน้าตลกๆให้เราหัวเราะ ชอบมองด้วยสายตาแปลกๆไม่เหมือนก่อนๆ หรือว่าเราคิดไปเองหรอป่าว ก็ไม่รู้นะ แต่มันทำให้บางทีเราก็หลงคิดเข้าข้างตัวเองเลยล่ะ
ว่าพี่เขาสนใจเราหรือป่าว? หรือชอบเราหรอ? เป็นความคิดที่น่าขำมากๆเลยเนอะ. ผู้ชายหน้าตาดี มีสาวสวยรุมล้อมเต็มไปหมด
จะมาชอบคนอย่างเรา หน้าตาก็ไม่สวย บ๋อง ขี้เพ้อ อย่างเราเนี่ย... มันเป็นไปไม่ได้เลย แต่ถึงจะเป็นไปไม่ได้แต่เราก็ชอบพี่เอฟมาที่สุดเลย ตัดใจยังไม่ได้อยู่ดี ยิ่งได้อยู่ใกล้ เราก็รุ้สึกอบอุ่น มีความสุขมาก ณ จุดๆนี้ถ้าให้เราตัดใจจากพี่เอฟ มันเป็นเรื่องที่ยากมากจริงๆ
เวลาพี่เอฟยิ้มนะ น่ารักมากเลยล่ะอดยิ้มตามไม่ได้ ยิ่งตอนที่พี่เอฟยิ้มให้เรา เวลาที่ได้อยู่ใกล้ๆกัน เราก็เขิลมากกกเลย
วันนี้ไม่ได้เจอพี่เอฟเลย พี่เอฟไม่สบายจนมาทำงานไม่ได้ ทั้งคิดถึงมากและก็เป็นห่วงมากเลยด้วย อยากไปดูแลพี่เอฟได้ ได้เจอหน้า ทำอะไรก็ได้ ให้ได้ช่วยอะไรเพียงนิดก็ดี แต่ก็ทำไม่ได้ เรามันก็ทำได้แค่นี้แหละ ให้กำลังใจอยู่ห่างๆ
เราก็คิดตลอดเลยว่าเมื่อไรจะได้เจอ คิดถึงพี่มากจนอยุ่ไม่เฉยๆไม่ได้เลย
เอาแต่คิดถึงพี่ตลอดเลย จนบางทีก็อยากจะโทรไปหาแต่ก็ไม่กล้ากลัวพี่เอฟจะยุ่งวุ่นวายกับพี่เขามากไป พี่เอฟจะรำคาญเอา จะทักเฟซไปหาก็ไม่ออนสักที
ได้แต่รอ รอๆๆๆ แล้วก็... รอต่อไปจ่ะ เขาคงไม่ออนหรอก ไอ้เราก็บ้าเหมาเน็ตมานั่งรอคนคนเดียวออนเฟซ ก้แค่ได้จุดสีเขียวๆ ก้แค่คำที่ว่า "กำลังใช้งาน" นิ ทำไมมันยากเย็นนัก รอจนแบตหมดแล้ว อยากจะเดินไปแล้วตะโกนใส่หน้าว่า " คิดถึงนะโว๊ย... ไอ้พี่บ้า!!! " ทำไมไม่มาให้เจอหน้าสักที พูดมาแล้วก็ทำไม่ได้อยู่ดีนั่นแหละ เราก็จะรอต่อไปอย่างนี้แหละ หวังแค่ว่าให้ถึงเวลาที่ได้เจอให้ถึงเวลานั้นเร็วๆ
รอนะ รอ ถ้าพี่เอฟมาจะมาเพ้อให้ฟัง อุ๊ยไม่ใช่สิเล่าให้ฟังต่างหากล่ะ