เราควรจะหยุดควาใสัมพันธ์ไว้แค่นี้ ?
หรือกลับไปเริ่มต้นใหม่ ?
เรากับแฟนแต่งงานมา 2 ปีกันมีลูกด้วยกัน 1 คน แต่ตลอดเวลาที่ใช้ชีวิตคู่อยู่ด้วยกันมา ก็มีทะเลาะกันบ้าง รักกันบ้าง แต่แฟนเราเป็นคนที่ติดเพื่อน ติดชีวิตการเป็นโสด ไม่ค่อยให้ความสำคัญครอบครัว เราก็อยู่บ้านของแฟนอยู่กับครอบครัวแฟน เวลาเราจะทำอะไร จะไปไหน ต้องขออนุญาตแม่แฟนก่อน เราชวนแฟนไม่ไหนก็ไม่พาไป อยากไปไหนมาไหนตามประสาพ่อแม่ลูก แต่ไม่ค่อยได้ไป ถ้าแม่แฟนไม่ให้ไป เราก็ไม่คิดอะไร ก็เข้าใจนะว่าเรามีลูกแล้วจะไปไหนมาไหนลำบาก เรากับแฟนทำงานกันคนล่ะที่ เวลาเลิกงานแฟนเราก็ไม่รีบกลับบ้าน กินเบียร์กับเพื่อนจนดึก โทรหาก็ไม่รับ ช่วงแรกเราก็บ่น แล้วก็ทะเลาะ พอบ่อยๆเราก็เบื่อที่จะบ่น เลือกที่จะเงียบเพราะไม่อยากทะเลาะ เผื่อแฟนจะคิดได้จะได้ปรับปรุงตัว แต่ที่ไหนได้ทำตัวแย่กว่าเดิมอีก เงินเดือนแฟนก็ไม่เคยได้ ไม่รู้ด้วยว่าเงินเดือนแฟนเท่าไหร่ แต่เงินเดือนเราแฟนรู้ อยากกินอะไรเราก็พาไปกิน เรื่องนี้เราก็พอทนได้นะ เพื่อลูกเพื่อครอบครัวที่สมบูรณ์ แต่สิ่งที่ทนไม่ได้คือการโกหก เราจับได้ว่าแฟนโกหกหลายครั้งแต่ก็ไม่เคยยอมรับ มีวันนึ่งแฟนเราออกไปทำงานตั้งแต่ 06.00 น. แล้วเราก็ไปทำงาน 7.00 น. เห็นแฟนขับรถผ่านเราไป ทั้งๆที่ทำงานอยู่คนล่ะทาง เราก็ขับรถตามไป แต่ไม่ทัน เราก็โทรหาก็ไม่รับสาย พอรับสายโกหกอีกว่าไม่ได้ไป ทั้งๆที่เราเห็นกับตา
จากวันนั้นไม่นานเราก็จับได้ว่าโกหกอีก วันนั้นเราก็เลิกงานเร็วโทรหาแฟนว่าจะชวนไปกินข้าวด้วยกัน แต่แฟนบอกว่าอยู่ที่บริษัทยังไม่เลิกงาน โทรหากว่าจะรับสาย โทรเป็นสิบสายถึงรับสาย พอรับก็บอกว่าเข้าห้องน้ำ เราเลยไปที่บริษัทแฟน เราก็โทรหาอีก ไม่รับสายอีก โทรเป็นสิบสายถึงรับสาย พอรับสายก็บอกว่าเข้าห้องน้ำอีก พอเราไปถึงบริษัท บริษัทที่แฟนเราทำงานปิดหมดแล้ว ไม่มีใครอยู่เลย เราก็กลับมาบ้านแล้วคุยกับแม่แฟน แม่แฟนก็เข้าข้างแฟน พอแฟนเรามาถึงบ้าน เราก็ถามว่าไปไหนมา แฟนเราบอกว่าอยู่บริษัท เราก็เลยบอกเราไปบริษัทมาไม่มีใคร แฟนเราก็โกหกไปอีกว่าไปที่อื่น แถไปเรื่อย ไม่ยอมรับ ไม่สำนึกผิด แล้วมาโวยวายว่าเราหาเรื่องทะเลาะ เราเลยตัดสินใจบอกแฟนว่าถ้าเป็นแบบนี้ก็เลิกกัน แฟนเราก็จะเลิก ณ เวลา นั้นต่างคนก็โมโห เข้าวันต่อมา แม่แฟนเราก็โทรบอกแม่เราให้มารับเรากลับ บอกเรื่องเรากับแฟนจะเลิกกัน วันต่อมาแฟนเราก็มาขอโทษ แต่แม่แฟนบอกให้แม่เราเอาผู้ใหญ่มาคุย แล้วดูถูกเราสารพัด เรื่องทุกอย่างกับเลวร้ายลงเรื่อยๆ แล้วมีวันนึ่งเรามาได้ยินแฟนเรากับแม่คุยกัน จะพาลูกเราหนี ปล่อยให้เราตายใจ เราก็ตกลงกันแล้วว่าเราจะเอาลูกไปด้วย แฟนเราก็ตกลง แต่ขอเวลาอยู่กับลูก เราก็ให้นะ แต่พอเรามาได้ยินแบบนี้เราจึงตัดสินใจพาลูกออกจากบ้านหลังนั้น วันที่เราพาลูกออกจากบ้านหลังนั้น เขาไม่ตามหา
ตอนนี้เรากับแฟนก็แยกกันอยู่จะถึงปีแล้ว อยู่ๆวันนึ่งไปหาแม่เรา บอกหแม่เราอยากกลับมาคืนดี คิดถึงลูก
ตอนนี้เราสับสนไปหมด ไม่รู้จะตัดสินใจยังไง ถ้าเรากลับไป ก็กลัวกลับไปเป็นเหมือนเดิม เจออะไรเดิมๆ เราไม่แน่ใจว่าแฟนเราจะเปลี่ยนตัวเองได้
อีกใจก็สงสารลูก อยากให้ลูกมีครัวครอบที่สมบูรณ์ รู้สึกเจ็บทุกครั้งที่ลูกพูดถึงพ่อ ดูการ์ตูน แล้วว่าตัวการ์ตูนเป็นพ่อ แล้วเราก็ไม่แน่ใจว่าความรู้สึกเหมือนเดิมมั๊ย แฟนเรายังรักเราเหมือนเดิมมีย ยอมเปลี่ยนตัวเองเพื่อครอบครัวได้รึป่าว แต่ตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกันมาเราก็ให้โอกาสหลายครั้งนะ (เราเป็นคนที่อดทนที่สุด หลีกเลี่ยงที่จะไม่ทะเลาะ ถ้าไม่ถึงที่สุด เลือกที่จะเก็บไว้ไม่พูด) เหมือนตอนนี้หมดความอดทน ตลอดเวลาที่ไม่อยู่ด้วยกันก็มีคิดถึงบ้าง คุยเฟสกันบ้างนานๆที
ตอนนี้สับสนไม่รู้ว่า ควรกลับไปเริ่มต้นใหม่ ? หรือ เลือกที่จะจบทุกอย่างไว้แค่นี้(การจบลง จบไม่สวยแน่ ไม่สามารถจากกันด้วยดีได้) ต่างคนก็ต่างมีอคติในใจ
ควรเดินต่อหรือควรหยุดหรือควรกลับไป
หรือกลับไปเริ่มต้นใหม่ ?
เรากับแฟนแต่งงานมา 2 ปีกันมีลูกด้วยกัน 1 คน แต่ตลอดเวลาที่ใช้ชีวิตคู่อยู่ด้วยกันมา ก็มีทะเลาะกันบ้าง รักกันบ้าง แต่แฟนเราเป็นคนที่ติดเพื่อน ติดชีวิตการเป็นโสด ไม่ค่อยให้ความสำคัญครอบครัว เราก็อยู่บ้านของแฟนอยู่กับครอบครัวแฟน เวลาเราจะทำอะไร จะไปไหน ต้องขออนุญาตแม่แฟนก่อน เราชวนแฟนไม่ไหนก็ไม่พาไป อยากไปไหนมาไหนตามประสาพ่อแม่ลูก แต่ไม่ค่อยได้ไป ถ้าแม่แฟนไม่ให้ไป เราก็ไม่คิดอะไร ก็เข้าใจนะว่าเรามีลูกแล้วจะไปไหนมาไหนลำบาก เรากับแฟนทำงานกันคนล่ะที่ เวลาเลิกงานแฟนเราก็ไม่รีบกลับบ้าน กินเบียร์กับเพื่อนจนดึก โทรหาก็ไม่รับ ช่วงแรกเราก็บ่น แล้วก็ทะเลาะ พอบ่อยๆเราก็เบื่อที่จะบ่น เลือกที่จะเงียบเพราะไม่อยากทะเลาะ เผื่อแฟนจะคิดได้จะได้ปรับปรุงตัว แต่ที่ไหนได้ทำตัวแย่กว่าเดิมอีก เงินเดือนแฟนก็ไม่เคยได้ ไม่รู้ด้วยว่าเงินเดือนแฟนเท่าไหร่ แต่เงินเดือนเราแฟนรู้ อยากกินอะไรเราก็พาไปกิน เรื่องนี้เราก็พอทนได้นะ เพื่อลูกเพื่อครอบครัวที่สมบูรณ์ แต่สิ่งที่ทนไม่ได้คือการโกหก เราจับได้ว่าแฟนโกหกหลายครั้งแต่ก็ไม่เคยยอมรับ มีวันนึ่งแฟนเราออกไปทำงานตั้งแต่ 06.00 น. แล้วเราก็ไปทำงาน 7.00 น. เห็นแฟนขับรถผ่านเราไป ทั้งๆที่ทำงานอยู่คนล่ะทาง เราก็ขับรถตามไป แต่ไม่ทัน เราก็โทรหาก็ไม่รับสาย พอรับสายโกหกอีกว่าไม่ได้ไป ทั้งๆที่เราเห็นกับตา
จากวันนั้นไม่นานเราก็จับได้ว่าโกหกอีก วันนั้นเราก็เลิกงานเร็วโทรหาแฟนว่าจะชวนไปกินข้าวด้วยกัน แต่แฟนบอกว่าอยู่ที่บริษัทยังไม่เลิกงาน โทรหากว่าจะรับสาย โทรเป็นสิบสายถึงรับสาย พอรับก็บอกว่าเข้าห้องน้ำ เราเลยไปที่บริษัทแฟน เราก็โทรหาอีก ไม่รับสายอีก โทรเป็นสิบสายถึงรับสาย พอรับสายก็บอกว่าเข้าห้องน้ำอีก พอเราไปถึงบริษัท บริษัทที่แฟนเราทำงานปิดหมดแล้ว ไม่มีใครอยู่เลย เราก็กลับมาบ้านแล้วคุยกับแม่แฟน แม่แฟนก็เข้าข้างแฟน พอแฟนเรามาถึงบ้าน เราก็ถามว่าไปไหนมา แฟนเราบอกว่าอยู่บริษัท เราก็เลยบอกเราไปบริษัทมาไม่มีใคร แฟนเราก็โกหกไปอีกว่าไปที่อื่น แถไปเรื่อย ไม่ยอมรับ ไม่สำนึกผิด แล้วมาโวยวายว่าเราหาเรื่องทะเลาะ เราเลยตัดสินใจบอกแฟนว่าถ้าเป็นแบบนี้ก็เลิกกัน แฟนเราก็จะเลิก ณ เวลา นั้นต่างคนก็โมโห เข้าวันต่อมา แม่แฟนเราก็โทรบอกแม่เราให้มารับเรากลับ บอกเรื่องเรากับแฟนจะเลิกกัน วันต่อมาแฟนเราก็มาขอโทษ แต่แม่แฟนบอกให้แม่เราเอาผู้ใหญ่มาคุย แล้วดูถูกเราสารพัด เรื่องทุกอย่างกับเลวร้ายลงเรื่อยๆ แล้วมีวันนึ่งเรามาได้ยินแฟนเรากับแม่คุยกัน จะพาลูกเราหนี ปล่อยให้เราตายใจ เราก็ตกลงกันแล้วว่าเราจะเอาลูกไปด้วย แฟนเราก็ตกลง แต่ขอเวลาอยู่กับลูก เราก็ให้นะ แต่พอเรามาได้ยินแบบนี้เราจึงตัดสินใจพาลูกออกจากบ้านหลังนั้น วันที่เราพาลูกออกจากบ้านหลังนั้น เขาไม่ตามหา
ตอนนี้เรากับแฟนก็แยกกันอยู่จะถึงปีแล้ว อยู่ๆวันนึ่งไปหาแม่เรา บอกหแม่เราอยากกลับมาคืนดี คิดถึงลูก
ตอนนี้เราสับสนไปหมด ไม่รู้จะตัดสินใจยังไง ถ้าเรากลับไป ก็กลัวกลับไปเป็นเหมือนเดิม เจออะไรเดิมๆ เราไม่แน่ใจว่าแฟนเราจะเปลี่ยนตัวเองได้
อีกใจก็สงสารลูก อยากให้ลูกมีครัวครอบที่สมบูรณ์ รู้สึกเจ็บทุกครั้งที่ลูกพูดถึงพ่อ ดูการ์ตูน แล้วว่าตัวการ์ตูนเป็นพ่อ แล้วเราก็ไม่แน่ใจว่าความรู้สึกเหมือนเดิมมั๊ย แฟนเรายังรักเราเหมือนเดิมมีย ยอมเปลี่ยนตัวเองเพื่อครอบครัวได้รึป่าว แต่ตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกันมาเราก็ให้โอกาสหลายครั้งนะ (เราเป็นคนที่อดทนที่สุด หลีกเลี่ยงที่จะไม่ทะเลาะ ถ้าไม่ถึงที่สุด เลือกที่จะเก็บไว้ไม่พูด) เหมือนตอนนี้หมดความอดทน ตลอดเวลาที่ไม่อยู่ด้วยกันก็มีคิดถึงบ้าง คุยเฟสกันบ้างนานๆที
ตอนนี้สับสนไม่รู้ว่า ควรกลับไปเริ่มต้นใหม่ ? หรือ เลือกที่จะจบทุกอย่างไว้แค่นี้(การจบลง จบไม่สวยแน่ ไม่สามารถจากกันด้วยดีได้) ต่างคนก็ต่างมีอคติในใจ