ตอนเด็กๆมีความคิดมีความฝัน อยากจะทำนู่น อยากเป็นแบบนี้ น่าจะดีกว่า
อยากออกไปใช้ชีวิต แต่ความเป็นจริง กลับถูกชีวิตใช้ไปอย่างไร้จุดหมาย

เราเติบโตมาพร้อมกับค่านิยมเดิมๆ
......................
》 เรียนสูงๆ จบมาจะได้มีการมีงานดีๆทำ
》 ทำงานเยอะๆ ขยันๆ  วันหน้าจะได้สบาย

เราใช้ชีวิตไปในทิศทางไหนกันแน่ .. ?

เป้าหมาย จริงๆคืออะไร
อะไรคือสิ่งที่เราต้องการ . . .

" มีหน้ามีตา ในสังคม มีคนก้มหัวยอมรับ "
"ได้ตำแหน่งดีๆ เงินเดือนสูงๆ มั่นคงๆ"
" มีรถ มีบ้าน มีงานทำ แค่นี้ล่ะ"

คำตอบอยู่ที่ความพอ(ใจ) ของตัวเอง

เคยคิดไหม เราจากบ้าน และครอบครัว
ไปหาโอกาสดีๆ ในการเรียนต่อ ไปหาความก้าวหน้า
ไปหาความสำเร็จ ไปหาความฝัน ออกไปทำ ออกไปสร้างอะไรมากมาย

แต่สุดท้าย . . .

ทำไมเหมือนตัวเราไม่ได้อะไรเลย.
ทั้งๆที่น่าจะมีพร้อมหมดแล้ว แต่ทำไมเรากลับรู้สึกขาด
อะไรคือสิ่งที่เราพลาดไป

ยิ่งโตขึ้นยิ่งทำให้รู้สึกว่า
การได้กลับบ้านไปอยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตามันมีค่ามากแค่ไหน
นี่อาจเป็นสิ่งเล็กๆที่เรามองข้าม
บางทีคำถาม ก็ทำให้เรามองข้ามคำตอบ

เพราะครอบครัว เป็นมากกว่าบ้าน
อย่าให้ความสำคัญกับบ้านมากกว่าครอบครัว

ผ่านปีนี้ไปพร้อมๆกับคนที่รักเรา
สวัสดีปีใหม่ครับ